Blijft de ligfiets beperkt tot een "niche"?

[Wim -de roetsende]

Dat heet gewenning. Dat is voor iedereen verschillend. Vooral die liggend houding geeft een ander gevoel via het evenwichtsorgaan. Gewoon gaan liggen en niet meer aan dat gevoel denken.

Maar je gebruikt dezelfde spiergroepen als op elke willekeurige fiets. Voornamelijk een beenstrekking vanuit de heup. De heuphoek tussen een stadsfiets en een “vlakke” ligger verschilt nauwelijks. Hetzelfde geldt voor een sportfiets en een comfortligger met een zithoek van 50 graden. Verandering van heuphoek zal aanpassing van de bilspieren vragen. Als je fietstechniek goed is, maakt een “zitter” of “ligger” geen verschil voor je beenspieren. Wel voor je zitvlak, rug, schouders, en polsen. En voor de mannen, de vruchtbaarheid.  

Mijn oudste stapte op een Flevotrike en reed zo weg. Daarna was een tweewieler Flevobike met 20 inch wielen geen probleem hem. Ik moest daarvoor 20 jaar geleden een week leren op een leenfiets. Daarna nooit meer opgestapt op een knikframe.

Piet.

Piet, jij noemt het 'gewenning' en ik noem het 'leren'. Volgens mij bedoelen we hetzelfde.

Tijdens het leren ligfietsen, begon ik er in ieder geval steeds meer aan te wennen   

In theorie gebruik je misschien dezelfde spieren, maar als ik nu op een bukfiets stap dan merk ik toch echt wel dat ik andere spieren gebruik. Na een tocht met een bukfiets heb ik namelijk spierpijn en dat heb ik met de XS nooit.

Je bent nogal stellig in je uitspraken Piet, maar ik geef gewoon aan dat ik wel verschil ervaar. Dit zijn dus mijn persoonlijke ervaringen en ik zou wel graag willen dat die er mogen zijn. Nu klinkt het een beetje alsof het niet klopt wat ik voel/ervaar.

Groets, Wim