16-Feb-2024, 11:35 PM
Willeke fietst volgens mij heel veel bebouwde kom, waarschijnlijk voorzien van veel stoplichten per kilometer, dan schiet het allemaal niet op.
Bij gericht trainen zijn er twee doelen, 1 korte termijn hoog vermogen, en 2 lange termijn laag vermogen.
Zo'n sprintje vanaf de kruising met een racefietser, of achter zo'n stromer aan jakkeren dat is goed voor je korte termijn hoog vermogen. Een valkuil daarbij is teveel op kracht en te weinig op toerental rijden. Dan gaat de zwakste schakel kraken. Vaak is dat een onderdeel van je lichaam en niet van de fiets. Zoals jouw knie. Dit soort korte sprintjes, die 5 km heb je dan ook in 10 minuutjes af gejakkerd, dat is geen lange termijn vermogen.
Het mag duidelijk zijn dat je op die manier, met die intensiteit, geen 200 km gaat halen. Wel is het goed voor de opbouw van de conditie.
Aan de andere kant, rustigjes aan, op halve kracht kom je best een heel eind. Zeker als je tijdig nieuwe brandstof in de tank gooit, dus voordat je honger hebt.
Ik voelde me afgelopen zondag niet heel fantastisch maar wilde wel velomobielen. Ik heb heel bewust langzaam gedaan, toeristisch rijden, zoals opa en oma in de auto op zondagmiddag. Snelheid zo rond de 30, ook wel langzamer. Het ging eigenlijk best wel. Deels ook de toeristische route, langzame hobbelweggetjes, klinkerfietspad over de Rijndijk. Heb dus nog een brugje verder gekozen, werd het toch nog 100 km uiteindelijk. Best ver voor deze tijd van het jaar voor mij. Ik heb me eigenlijk geen moment echt ingespannen tijdens de rit. Ook dat is een goede training.
De kunst is om beide af te wisselen, soms hard met hoge intensiteit, dan weer herstellen op een bescheiden vermogen. Een volgende keer weer hard.
Het mag ook bij een lange rit wel een keer hard gaan, bijvoorbeeld als je flink moet klimmen of gewoon even hard wil. Het kan dan gebeuren dat je op bent, voordat je thuis bent. Dan wordt het doorbijten. Of pauze en nieuwe energie erin. Echt lastig wordt het als je je knie overbelast en dan nog een heel eind naar huis moet, dan loop je het risico dat het ernstig wordt.
Gewoon rustig opvoeren en er op letten dat je dus niet vol gas gaat. Omdat mijn woon werk nogal een korte afstand is met maar 10 km, maak ik door de week niet heel veel km. Op zondagmiddag 2-3 uurtjes gaat ook wel. Maar een hele dag is wel weer wat anders. Ik merk dat ik dan echt goed moet opletten dat er op tijd nieuwe en goede energie in gaat. Geen spul met veel suiker, want dan volgt onvermijdelijk een energiedip bij mij. Koolhydraten en vetten gaan vaak wel goed, maar een zakje winegums leegvreten, moet ik dus niet doen. Broodje gezond is prima, bijvoorbeeld. Dat moet je dan soms ook wel even plannen, mee nemen van thuis, onderweg inkopen, maar dan moet er maar net een winkel, bakker, benzinepomp zijn wanneer jij dat nodig hebt.
Ik heb de neiging om de pauze nog even voor me uit te schuiven, want het loopt net zo lekker. Ach kan in dat volgende plaatsje ook wel, zit vast wel iets, en dan sta ik ineens met een lege tank in the middle of nowhere. Ook als er dan uiteindelijk weer iets in zit, heb je de dip nog niet gehad, want de brandstof moet nog door je lijf opgenomen worden.
Bij het opbouwen van zo'n hele lange rit, als je er nog niet zo zeker van bent, helpt het als je een nooduitgang kunt inbouwen. Wat ik dan nog wel eens doe is een ronde inplannen met een radius van 20-30 km om mijn woonplaats. Dus plaatsen, doelen, die in een grote kring rond je woonplaats liggen. Dan maak je toch een lange afstand, maar je bent nooit erg ver van huis. Maakt niet uit waar je wilt stoppen, je bent dan binnen een uurtje toch weer thuis. Bij iemand op visite gaan langs je route kan ook zo'n nooduitgang zijn.
De andere optie is gewoon een mooi doel kiezen, wat echt een eind weg is. Een doel wat motiveert. Er naar toe lukt dan wel, uitdaging gehaald ! Dan moet je nog wel weer naar huis, maar als je daar kapot aan komt ben je veilig hoeft er niet veel meer.
Ik heb inmiddels twee 100km plus dagen gemaakt dit jaar, nu opbouwen naar 150 en dan hopelijk 200plus.
Bij gericht trainen zijn er twee doelen, 1 korte termijn hoog vermogen, en 2 lange termijn laag vermogen.
Zo'n sprintje vanaf de kruising met een racefietser, of achter zo'n stromer aan jakkeren dat is goed voor je korte termijn hoog vermogen. Een valkuil daarbij is teveel op kracht en te weinig op toerental rijden. Dan gaat de zwakste schakel kraken. Vaak is dat een onderdeel van je lichaam en niet van de fiets. Zoals jouw knie. Dit soort korte sprintjes, die 5 km heb je dan ook in 10 minuutjes af gejakkerd, dat is geen lange termijn vermogen.
Het mag duidelijk zijn dat je op die manier, met die intensiteit, geen 200 km gaat halen. Wel is het goed voor de opbouw van de conditie.
Aan de andere kant, rustigjes aan, op halve kracht kom je best een heel eind. Zeker als je tijdig nieuwe brandstof in de tank gooit, dus voordat je honger hebt.
Ik voelde me afgelopen zondag niet heel fantastisch maar wilde wel velomobielen. Ik heb heel bewust langzaam gedaan, toeristisch rijden, zoals opa en oma in de auto op zondagmiddag. Snelheid zo rond de 30, ook wel langzamer. Het ging eigenlijk best wel. Deels ook de toeristische route, langzame hobbelweggetjes, klinkerfietspad over de Rijndijk. Heb dus nog een brugje verder gekozen, werd het toch nog 100 km uiteindelijk. Best ver voor deze tijd van het jaar voor mij. Ik heb me eigenlijk geen moment echt ingespannen tijdens de rit. Ook dat is een goede training.
De kunst is om beide af te wisselen, soms hard met hoge intensiteit, dan weer herstellen op een bescheiden vermogen. Een volgende keer weer hard.
Het mag ook bij een lange rit wel een keer hard gaan, bijvoorbeeld als je flink moet klimmen of gewoon even hard wil. Het kan dan gebeuren dat je op bent, voordat je thuis bent. Dan wordt het doorbijten. Of pauze en nieuwe energie erin. Echt lastig wordt het als je je knie overbelast en dan nog een heel eind naar huis moet, dan loop je het risico dat het ernstig wordt.
Gewoon rustig opvoeren en er op letten dat je dus niet vol gas gaat. Omdat mijn woon werk nogal een korte afstand is met maar 10 km, maak ik door de week niet heel veel km. Op zondagmiddag 2-3 uurtjes gaat ook wel. Maar een hele dag is wel weer wat anders. Ik merk dat ik dan echt goed moet opletten dat er op tijd nieuwe en goede energie in gaat. Geen spul met veel suiker, want dan volgt onvermijdelijk een energiedip bij mij. Koolhydraten en vetten gaan vaak wel goed, maar een zakje winegums leegvreten, moet ik dus niet doen. Broodje gezond is prima, bijvoorbeeld. Dat moet je dan soms ook wel even plannen, mee nemen van thuis, onderweg inkopen, maar dan moet er maar net een winkel, bakker, benzinepomp zijn wanneer jij dat nodig hebt.
Ik heb de neiging om de pauze nog even voor me uit te schuiven, want het loopt net zo lekker. Ach kan in dat volgende plaatsje ook wel, zit vast wel iets, en dan sta ik ineens met een lege tank in the middle of nowhere. Ook als er dan uiteindelijk weer iets in zit, heb je de dip nog niet gehad, want de brandstof moet nog door je lijf opgenomen worden.
Bij het opbouwen van zo'n hele lange rit, als je er nog niet zo zeker van bent, helpt het als je een nooduitgang kunt inbouwen. Wat ik dan nog wel eens doe is een ronde inplannen met een radius van 20-30 km om mijn woonplaats. Dus plaatsen, doelen, die in een grote kring rond je woonplaats liggen. Dan maak je toch een lange afstand, maar je bent nooit erg ver van huis. Maakt niet uit waar je wilt stoppen, je bent dan binnen een uurtje toch weer thuis. Bij iemand op visite gaan langs je route kan ook zo'n nooduitgang zijn.
De andere optie is gewoon een mooi doel kiezen, wat echt een eind weg is. Een doel wat motiveert. Er naar toe lukt dan wel, uitdaging gehaald ! Dan moet je nog wel weer naar huis, maar als je daar kapot aan komt ben je veilig hoeft er niet veel meer.
Ik heb inmiddels twee 100km plus dagen gemaakt dit jaar, nu opbouwen naar 150 en dan hopelijk 200plus.
