Marco's ligfietstochten

[Roepers]

Toch heb ik maar weinig LF-brodjes gemist, Erik. En dat stond in tegenstelling tot het volgen van een paar knooppuntroutes in Zuid-Limburg. Dart ging steeds fout.

Enfin hier de laatste foto's van mijn fietsvakantie naar en in Zuid-Limburg.

Ik kampeerde dus met mijn familie in Schinnen. Het was elke dag erg heet. We besloten maar naar Valkenburg te gaan voor de gemeentegrot. Dat was tenminste koel.  Ik ging op de fiets. Ik fietste naar Nuth en ging daar de heuvel over. Hulsberg lag ongeveer op de top en vandaar ging het naar beneden. Valkenburg heeft zijn faam niet voor niets.



Op de ligfiets in Valkenburg


Zaterdag stond er niet op het programma en toen heb ik maar een fietstocht door Zuid-Limburg gemaakt. Ik miste toen die witte fietswegwijzers met rode letters. Ze ontbreken nagenoeg volledig in het heuvelland. Ik fietste geregeld verkeerd en met pijn en moeite belandde ik in Gulpen. Daar besloot ik maar de knooppunten te gaan volgen. Ik verbaasde mij dat die routes over zulke pittige hellingen gingen. Ik raadpleegde daarop de kaart en bleek ver van de route te zijn afgeweken. Het was wel een mooie route die ik toen maar ben gaan volgen en belandde in alsnog in Eperheide.


Op de ligfiets in Eperheide

Eperheide was echter niet het doel, maar grenspaal 12 in Kuttingen. Dat is namelijk het zuidelijkste puntje van het Nederlandse vasteland.


De ligfiets bij Grenspaal 12, bij Kuttingen

Dat dit ik dit bereikt had, stemde mij uitermate tevreden. De zondag daarvoor was ik nog van Loppersum naar Poort Kaap Noord gefietst, het noordelijkste punt van Nederlands vasteland. De foto die ik daar gemaakt had, stemde mij niet zo tevreden, maar dat wist ik toen nog niet.

Na Grenspaal 12 fietste ik door België richting het drielandenpunt.


Met de ligfiets in Gemmenich (Plombières) België

Via een paar haarspeldbochten bereikte ik de top van de Vaalserberg dat naast drielandenpunt ook het hoogste punt is van Nederlands vasteland.


Met de ligfiets op het Drielandenpunt op de Vaalserberg

Daarna zoefde ik naar Valkenburg, bergje over naar Nuth en ik was weer op de camping.

De dag daarna gingen we naar Aachen. Ik fietste via Voerendaal, Ubachsberg, Huls naar Simpelveld.


Met de ligfiets in Huls met uitzicht over Simpelveld en op de Vaalserberg

Na de afdaling naar Simpelveld ging het weer omhoog naar Bocholtz en vandaar naar beneden naar Orsbach en weer omhoog naar de Schneeberg, maar toen was ik toch  na de nodige beklimmingen en afdalingen toch in de fraaie domstad Aachen.


Met de ligfiets voor de Dom in Aachen

Terug fietste ik via Vaals naar Valkenburg. Dat stelde niets voor. het was eigenlijk permanent bergafwaarts. In Valkenburg de de Heuvel over naar Nurh en ik was zo op de camping in Schinnen.
De laatste dag gingen we naar Maastricht. Ik fietste via Valkenburg en daarna een pittige klim omhoog waar ik voorbij Sibbe bij Wolfshuis de LF 6 volgde naar Maastricht.
In Maastricht parkeerde ik mijn fiets in de gratis (wel even inchecken) stalling  bij het station.


Met de ligfiets bij station Maastricht

In Maastricht hebben de boot genomen naar de Sint Pietersberg om daar de grotten te bezoeken. het was opnieuw heel heet. De boot bracht ons opnieuw weer terug. Ik ben weer terug gefietst via dezelfde route. De beklimming van de Bemelerberg was weer pittig. Die maakt deel uit van de LF 6 naar Aachen. Wellicht dat ook de hitte mij parten speelde. Na de afdaling Valkenburg in, maakte ik  weer de klim naar Hulsberg en ik toen weer afdalen naar Nuth.

Het was al met al (hitte en veel fietsen, in Zuid_limburg met de nodige heuvels) toch wel vermoeiend.

Ik kon gelukkig de trein terug nemen naar huis. Helaas ging daarbij wel voor het eerst in 10 jaar in Schinnen mijn band lek.  Maar in de trein maakt dat niet uit.


Met de ligfiets in de trein van Schinnen naar Sittard

Dat was mijn fietsvakantie.