Alpe-Adria 2024: van Salzburg naar Slovenië, Istrië (Kroatië) en Tirol.

[De tovenaar]

Eind augustus begin september ben ik weer op mijn de Challenge Wizard de Alpen ingetrokken, samen met mijn broer op zijn Cannondale touring bike. De tocht ging per trein naar Salzburg, waar we begonnen met de fietstocht. Via Villach door Slovenië via de Julische Alpen tot Istrië (Kroatië) en terug noordwaarts via Triiëst, de Italiaanse Dolomieten, over de Brennerpas en via Innsbruck tot Duitsland, waar we weer een trein terug pakten naar huis.






In deel 1 van het videoverslag fietsen we door de Veluwe naar een camping bij Herwen bij de grens bij Elten waar we de volgende dag op een Duitse boemel stappen om in twee dagen naar Salzburg te reizen. 






Onderweg komen we veel liggers tegen op de Veluwe:







Mooi stukje via de Italiaanse Weg bij Doorwerth

[Lopopodium]

Leuk. Ik zag allemaal bekende plekken.
Waren jullie na de mammoet naar links (en daarna meteen rechts) gegaan om in Aerdt te komen? Die dijk, dat is een van de favoriete dijkjes van mij om overheen te fietsen.

[De tovenaar]

Nee, de route van de mammoet tot aan de camping was deze:
https://bikerouter.de/#map=13/51.9036/6....e=trekking

[De tovenaar]

Vanaf de Camping Aigen volgen we de Tauernradweg / Eurovelo 14 fietsroute langs de rivier de Salzach. Aanvankelijk waren we van plan om naar het Dachstein gebergte te fietsen, maar dat plan is voor een eerste fietsdag wat te ambitieus en volgen de makkelijker Ennsdal fietsroute. We kamperen op de Reiteralm camping bij Gleiming. De volgende dag vervolgen we de Ennsdal fietsroute tot Stein an der Enns. Vanaf hier beklimmen we de mooie Sölkpas. Een lange, zware en steile klim die we al in 2021 vanaf de andere (zuidelijke) kant hebben beklommen. Toen had ik veel problemen om boven te komen, het laatste steilere stuk van >10% zelfs moeten lopen. Deze keer heb ik er veel minder moeite mee dankzij de SPD pedalen, een nieuwe en betere achterdemper en meer (klim)kilometers in de banaantassen. We kamperen in Olachgut bij Murau en volgen de volgende dag de R2 (Mur Radweg) richting het westen tot Stadl an der Mur. Vanaf hier klimmen we naar de Flattnitzer Höhe, een lange geleidelijke en niet al te lastige klim, maar minder spectaculair. Na een lange afdaling kamperen we aan de Ossiacher See bij Villach. 

Video




Tauernradweg





We laten het Dachstein gebergte links liggen





Sölkpas







Camping aan de Ossiacher See



GPS tracks: 

Salzburg - Gleiming https://ridewithgps.com/trips/222266730 
Gleiming - Murau https://ridewithgps.com/trips/222268337 
Murau - Ossiach https://ridewithgps.com/trips/222268653

[De tovenaar]

De Julische Alpen (Villach - Kranjska Gora - Vršič pas - Bovec - Mangart)

Vanaf de Ossiacher See gaat de Ciclovia Alpe Adria fietsroute langs de Gail over vrijliggende fietspaden langs de buitenwijken van Villach. Iets ten zuiden steken we de Italiaanse grens over.
Meteen na de grens moet er fors worden geklommen, gelukkig is het maar een kort maar bijzonder steil klimmetje. De route voert nu over druk befietste fietssnelwegen over oude spoortracés. Bij Tarvisio slaan we oostwaarts richting Slovenië. 





Vlak voor de grens slaan we een zijweggetje in naar de Lago di Fusine Superiore voor een fraai uitzicht op de Julische Alpen. We kamperen 5 km voorbij Kranjska Gora op camping Spik met fraai uitzicht op de bergen.



De volgende dag fietsen we over de steile Vršič-pas, met 1611 meter hoogte de hoogste bergpas van Slovenië. De gevreesde klim met zijn steile met klinkers verharde haarspeldbochten valt goed mee, zelfs met een zwaar bepakte ligfiets. Na een lange afdaling slaan we voor twee dagen de tenten op bij Kamp Polovnik in Bovec.







Vanuit Bovec fietsen we de volgende dag zonder bepakking naar de hoogst gelegen verharde weg van Slovenië: de Mangartsko sedlo (2.055m). Deze fraaie
en loodzware klim staat al jaren op onze bucketlist. Drie jaar geleden wilden we die ook al beklimmen. Helaas ging het klimmen op de ligfiets niet zo lekker en hebben we 'm moeten schrappen.
Maar vandaag is het erg mooi weer, een perfecte dag om eindelijk deze monstercol te bedwingen. Het eerste stuk fietsen we over een drukke weg die naar de Predilpas en de Italiaanse grens voert. Deze steile klim is door het verkeer en wat mechanische issues met een verschuivende kettingbuis geen pretje. De buis schuift telkens naar voren en is met de meegenomen inbus- en steeksleutels niet goed vast te zetten. Een rolletje ducktape doet echter wonderen. De klim naar de Mangart is een tolweg en aanzienlijk minder druk met autoverkeer, maar wel veel fietsers. De steile passages van 15-20% zijnnog net te doen. Dergelijke stukken zijn gelukkig vrij kort, het is voornamelijk een heel geleidelijke klim van rond de 10%. Zeker zonder bepakking prima te doen. Bovenop de col maakt de weg nog een lusje. Dit stuk is afgesloten voor verkeer mbv een slagboom waar we onderdoor kruipen, geen fietser die zich tegen laat houden. Op dit mooie laatste stuk dat tot boven de 2000 meter voert is het helemaal autovrij en we maken veel foto's en video's. Na een korte en snelle afdaling slaan we nog een fraai zijdalletje in van de Loška Koritnica vallei voor nog meer mooie plaatjes. Wat is dit deel van Slovenië toch ontzettend mooi!





GPS tracks:
Ossiach-Kranjska Gora https://ridewithgps.com/trips/222269119
Kranjska Gora - Bovec https://ridewithgps.com/trips/215392185
Bovec - Mangart https://ridewithgps.com/trips/215632023

[Martin van Mourik]

https://ridewithgps.com/photos/16108883/medium.jpg

Vlak voor de grens slaan we een zijweggetje in naar de Lago di Fusine Superiore ...

Het lijkt net of je daar door een drooggevallen rivierbedding rijdt op die foto.
Of zag de weg er zo uit?

[De tovenaar]

Dat was inderdaad geen weg maar een stuk drooggevallen meer van het Lago di Fusine.
https://maps.app.goo.gl/2582XfRbF3ku1ya17

Dat stukje zie je ook in deze video vanaf 4min36
https://youtu.be/eaJe1O9M8h4?feature=shared&t=276

[De tovenaar]

Van de Julische Alpen in Slovenië naar Istrië, Kroatië

Vanuit Bovec dalen we af door de Soča vallei en via Kobarid bezoeken de mooie kloof van Tolmin. Daarna beginnen we aan een 20 km lange klim naar de 1188m hoge Magnovec. Het eerste stuk over over een smal bosweggetje (Boroevič road) is niet steil maar door de lengte en hitte al knap lastig. Het stuk van Čepovan en Lokve blijkt onverhard en tè lastig. We moeten we omfietsen via drukkere wegen rond Nova Gorica en kamperen bij Kamp David. De volgende dag gaat de route over onverharde grindwegen naar Vipava en volgen drukkere wegen naar het zuiden, waar we een Google Streetview auto tegenkomen.  Vanuit Kubed steken we de grens over naar Kroatisch Istrië waar de fietsroutes over nog slechtere grindpaden blijken te lopen. Onze inspanningen worden echter beloond met een geweldig uitzicht op Buzet en omgeving vanaf de Raspadalica klif. Ook zijn de lokale asfaltwegen niet druk, maar het gaat wel op en af. We fietsen langs Hum, het kleinste stadje ter wereld. Via mooie rustige binnenwegen fietsen we door de laagvlakte van Čepićko polje aan de voet van het Učka gebergte zuidwaarts richting Labin. 


Kloof bij Tolmin


Google streetview

GPS tracks: 
Bovec – Malovse https://ridewithgps.com/trips/215950786 
Malovse - Kubed https://ridewithgps.com/trips/216199526 
Kubed – Labin https://ridewithgps.com/trips/230848839



Van de camping in Kapelica bij Labin is het eerst een stukje heuvelop en dan steil afdalend naar het kustplaatsje van Trget. Tijdens de klim naar Barban ontmoeten we een groepje bikepackers uit Duitsland. We volgen een stuk van de Eurovelo 8 langs de kust over gravelwegen. Deze gravelwegen blijken vaak lastig met grof grind. De kustwegen van Istrië zijn vaak te druk met massatoerisme en de paden die de Eurovelo 8 volgt veel te ruig. We laten daarom de kuststrook links liggen en kiezen de rustiger binnenwegen in het binnenland. Af en toe zakken we af naar de kust om de mooie steden te bezoeken, zoals Pula, Rovinj en Poreč. Helaas heeft dit deel van Istrië afgezien van de kustplaatsen en af en toe een mooie baai ons zwaar teleurgesteld. Wat een contrast nadat we weer de grens met Slovenië hebben gepasseerd. Fietspaden en -routes in perfecte conditie. Veel minder massatoerisme en een leuk apart campinkje Kaki Plac alleen voor tenten bij Portorož. 



Pula

GPS tracks: Labin – Rovinj https://ridewithgps.com/trips/216946042 
Rovinj – Portorož https://ridewithgps.com/trips/217282721

[De tovenaar]

Van Istrië naar de Dolomieten

Van Piran in Sloveens Istrië volgen we de Parenzana fietsroute door twee lange fietstunnels en mooie vrijliggende fietspaden naar Koper. Zodra we de Italiaanse grens zijn gepasseerd, houden de mooie fietspaden op en volgen we drukkere wegen tot het mooie centrum van Triëst. We verlaten de stad over een drukke kustweg SS14 tot een camping nabij Sistiana. Door de brede vluchtstrook hebben we niet teveel last van het drukke verkeer. De volgende dag fietsen we langs Duino met fraai uitzicht op de mooie klifkust. De Alpe Adria fietsroute gaat vervolgens door industriegebieden rond Montfalcone over fietspaden met veel smalle hekjes. Pas na zo'n 30km fietsen we op wat rustiger wegen en via mooie gravelpaden vermijden we de drukte van Udine. We kamperen iets ten noorden van Gemona op een mooi gelegen camping aan de voet van de bergen.





Na Gemona voert de Alpe Adria fietsroute ons over een mooie geasfalteerde fietssnelweg door een indrukwekkend berglandschap tot Ovaro. Daar zetten we de tenten op aan de voet van de Monte Zoncolan op de gelijknamige camping (€31). Prima en rustige camping. Na de lunch fietsen we om 13u het geplande rondje om de Monte Crostis. Een klim tot boven de 2000m, die ooit geschrapt werd in de Giro d'Italia vanwege te gevaarlijk.... De steilte valt echter mee en de klim is zeer gelijkmatig, 9-10%. Zonder bepakking zelfs met een ligfiets goed te doen. Er vallen wat buien, die toenemen naarmate we hoger komen. Ook het asfalt wordt gravel, het uitzicht wordt zeer indrukwekkend. Mijn Rab regenjas lekt echter als een gieter en als de buien steeds heviger worden met hagelstenen, raak ik flink doorweekt en onderkoeld. Het begint ook nog eens te onweren, helemaal foute boel dus. Omkeren is geen optie want we zijn al bijna boven. Als ik maar flink blijf doorfietsen houd ik me een beetje warm, stilstaan is helemaal een crime. Gelukkig stopt de regen als we de top bereiken en wordt de weg weer asfalt als we de steile afdaling inzetten. Beneden in het dal is het gelukkig droog en warm zodat ik weer een beetje kan bijkomen. Na een warme douche op de camping heb ik gelukkig nergens meer last van maar dit was wel op het randje. Morgen wordt nog slechter weer voorspeld dus wordt het een rustdag ipv nog zo'n barre bergetappe die niet in de koude kleren is gaan zitten.





GPS tracks: 

• Portorož - Trieste - Sistiana https://ridewithgps.com/trips/217580753 
  
• Sistiana - Gemona del Friuli https://ridewithgps.com/trips/217832745
  
• Gemona del Friuli - Ovaro https://ridewithgps.com/trips/218164112 
  
• Ovaro - Monte Crostis - Ovaro https://ridewithgps.com/trips/218164776
  

[Tijanus]

Schitterend. Kamperen in Ovaro, en dan gewoon niet de mythische Zoncolan opfietsen (of het in ieder geval even proberen...) maar de relatief obscure Monte Crostis. Nu ben ik een groot voorstander van obscure klimmen (de Col du Solude is zeer veel mooier dan Alpe d'Huez, en begint in hetzelfde dorp), maar zo een klassieker links laten liggen zou ik toch ook weer niet kunnen.

[De tovenaar]

Het weer sloeg helaas om, de dag na de Monte Crostis heeft het bijna de hele dag geregend en hebben alleen maar een rondje door het dorp kunnen lopen...  De dag erna ook maar een halve dag kunnen fietsen tot Auronzo in de regen. Maar dat zie je in de volgende video.