02-Oct-2020, 09:01 PM
Hallo Harry,
Ik heb zelf een velomobiel gebouwd, van hout, grotendeels vliegtuigtriplex. Voor de voorwielophanging heb ik delen van een Quest gebruikt, die veerpoten zijn eenvoudig en zeker niet perfect. Maar iets beters is er ook niet echt, nu ja de Alpha 7 pootjes misschien, maar die kosten meer dan veel mensen voor een fiets uitgeven. Ik heb bewust voor hout gekozen, zodat ik niet het gedoe heb met het maken van een plug, contramal en uiteindelijk product. dan heb je dus drie keer een velomobiel gebouwd.
Het klopt dat de hoeken en ackermann verandert als je door de bocht gaat. Dat doe je echter niet zo veel en het is volgens mij niet erg als het niet perfect is in de bochten. Als je erg veel stuurt, ga je langzaam, en anders zit het er eventjes een beetje naast, is geen ramp, dat is bij 90% van de velomobielen zo.
De schuurstraal moet neutraal of licht negatief zijn. Als dat niet zo is, dan stuurt je velomobiel bij eenzijdig remmen, of bij verschillende grip op de ondergrond, naar de kant van het geremde wiel, of het wiel met de meeste grip. Dat kan met veel kracht gebeuren en is niet fijn.
De Camber verschilt nogal tussen diverse velomobielen, een beetje camber geschat tot een graad of 10 is geen ramp. De Quest en df assen staan standaard op een beetje camber.
De Ackermann factor kun je instellen door vanuit het virtuele draaipunt een lijn te trekken naar het punt waar de achteras de grond raakt. Het bevestingspunt van de achterste stang moet op die lijn liggen.
Het virtuele draaipunt is niet 1 punt maar een reeks van puntjes die afhankelijk van de verschillende posities van de stangen net op een andere plek zitten.
Belangrijk is ook het voorste bevestigingspunt. Waarom precies snap ik ook niet helemaal, maar naast de invloed op het virtuele draaipunt werken er volgens mij ook krachten op de stuurplaat naar voren toe. Zie ook het draadje over het stuurgedrag van de DF. Als je fietst werkt er vanzelf een trekkende kracht op die voorste bevestigingsstang. Hoe langer het armpje naar voren toe, hoe sterker de krachten die het stuur weer naar de rechtuit positie trekken. Volgens mij dan.
Wat ik gedaan heb voor de body is de relevante gegevens van heel veel velomobielen over elkaar te leggen. Dan ontdek je dat de wielbasis bij veel 20-26 modellen weinig verschilt. Als je het stoeltje helemaal op de grond maakt, dus zonder frame eronder, dan komt de bovenkant van je hoofd ongeveer 80cm boven de bodem uit. De Quest is een instinkertje omdat daar de bobbel achter je hoofd duidelijk kleiner is dan bij veel andere modelen. Voor mensen met normale lichaamsmaten passen de voeten al rondtrappend in een doos van 40cm breed en 60cm hoog.
Ben je duidelijk langer dan 185 of kleiner dan 170, of voorzien van maatje 49 dan kunnen deze maten wat afwijken. Met extra korte chrankjes of met bobbeltjes naar boven of onder, zoals op de Milan SL en GT kun je er nog wel wat afsjoemelen. Het loont de moeite om een proefopstelling te maken met een stoeltje en een chrankstel in een tijdelijke contructie met wat hout ofzo. dat kan dan op de grond, die dan de bodem van je velomobiel voorstelt. kun je ook gelijk de hoogte van de neus bepalen, hoe hoog je hoofd komt e.d.
Afhankelijk van wat je wilt met de velomobiel, moet je je ook op een passend ontwerp maken. Helaas weet je pas na enige maanden ervaring wat er wel of niet zinvol en praktisch is. Gelukkig zijn er hier veel mensen die hun ervaringen willen delen.
Overigens zijn er volgens mij geen polyester velomobielen. De meesten worden met epoxy gemaakt, de methoden lijken overigens erg op elkaar.
Succes! Jeroen
Ik heb zelf een velomobiel gebouwd, van hout, grotendeels vliegtuigtriplex. Voor de voorwielophanging heb ik delen van een Quest gebruikt, die veerpoten zijn eenvoudig en zeker niet perfect. Maar iets beters is er ook niet echt, nu ja de Alpha 7 pootjes misschien, maar die kosten meer dan veel mensen voor een fiets uitgeven. Ik heb bewust voor hout gekozen, zodat ik niet het gedoe heb met het maken van een plug, contramal en uiteindelijk product. dan heb je dus drie keer een velomobiel gebouwd.
Het klopt dat de hoeken en ackermann verandert als je door de bocht gaat. Dat doe je echter niet zo veel en het is volgens mij niet erg als het niet perfect is in de bochten. Als je erg veel stuurt, ga je langzaam, en anders zit het er eventjes een beetje naast, is geen ramp, dat is bij 90% van de velomobielen zo.
De schuurstraal moet neutraal of licht negatief zijn. Als dat niet zo is, dan stuurt je velomobiel bij eenzijdig remmen, of bij verschillende grip op de ondergrond, naar de kant van het geremde wiel, of het wiel met de meeste grip. Dat kan met veel kracht gebeuren en is niet fijn.
De Camber verschilt nogal tussen diverse velomobielen, een beetje camber geschat tot een graad of 10 is geen ramp. De Quest en df assen staan standaard op een beetje camber.
De Ackermann factor kun je instellen door vanuit het virtuele draaipunt een lijn te trekken naar het punt waar de achteras de grond raakt. Het bevestingspunt van de achterste stang moet op die lijn liggen.
Het virtuele draaipunt is niet 1 punt maar een reeks van puntjes die afhankelijk van de verschillende posities van de stangen net op een andere plek zitten.
Belangrijk is ook het voorste bevestigingspunt. Waarom precies snap ik ook niet helemaal, maar naast de invloed op het virtuele draaipunt werken er volgens mij ook krachten op de stuurplaat naar voren toe. Zie ook het draadje over het stuurgedrag van de DF. Als je fietst werkt er vanzelf een trekkende kracht op die voorste bevestigingsstang. Hoe langer het armpje naar voren toe, hoe sterker de krachten die het stuur weer naar de rechtuit positie trekken. Volgens mij dan.
Wat ik gedaan heb voor de body is de relevante gegevens van heel veel velomobielen over elkaar te leggen. Dan ontdek je dat de wielbasis bij veel 20-26 modellen weinig verschilt. Als je het stoeltje helemaal op de grond maakt, dus zonder frame eronder, dan komt de bovenkant van je hoofd ongeveer 80cm boven de bodem uit. De Quest is een instinkertje omdat daar de bobbel achter je hoofd duidelijk kleiner is dan bij veel andere modelen. Voor mensen met normale lichaamsmaten passen de voeten al rondtrappend in een doos van 40cm breed en 60cm hoog.
Ben je duidelijk langer dan 185 of kleiner dan 170, of voorzien van maatje 49 dan kunnen deze maten wat afwijken. Met extra korte chrankjes of met bobbeltjes naar boven of onder, zoals op de Milan SL en GT kun je er nog wel wat afsjoemelen. Het loont de moeite om een proefopstelling te maken met een stoeltje en een chrankstel in een tijdelijke contructie met wat hout ofzo. dat kan dan op de grond, die dan de bodem van je velomobiel voorstelt. kun je ook gelijk de hoogte van de neus bepalen, hoe hoog je hoofd komt e.d.
Afhankelijk van wat je wilt met de velomobiel, moet je je ook op een passend ontwerp maken. Helaas weet je pas na enige maanden ervaring wat er wel of niet zinvol en praktisch is. Gelukkig zijn er hier veel mensen die hun ervaringen willen delen.
Overigens zijn er volgens mij geen polyester velomobielen. De meesten worden met epoxy gemaakt, de methoden lijken overigens erg op elkaar.
Succes! Jeroen
