05-Oct-2020, 11:44 AM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 05-Oct-2020, 11:46 AM door Jeroen S.)
Er zijn er meer die uitgaan van de achteras, iets ervoor kan ook. https://nl.wikipedia.org/wiki/Ackermann-principe.
Doordat er een ongelijke vierhoek is, ligt het virtuele draaipunt buiten de rij van de drie bevestigingspunten, een centimeter of 3-4 naar buiten zodat de lijn door dat draaipunt en het bovenste bevestigingspunt van de veerpoot, de schuurstraal ook weer klopt. Omdat het punt een paar centimeter naast de rechte lijn tussen de driekogelkopjes ligt, kun je van daaruit een lijn over het achterste kopje richting achterwiel trekken.
Hier in post nr 16 ook een duidelijke afbeelding hoe iemand dit meet. helaas is niet precies te zien waar het touwtje begint. https://www.velomobilforum.de/forum/inde...ben.38060/ Ook post 19 laat wat zien, hoewel daar het virtuele draaipunt maar een fractie buiten het middelste draaipunt ligt.
Het klinkt inderdaad ook wel logisch dat de schuin staande stangen eerst de ophanging wat naar achteren drukken. Ik heb bij wat experimenten met het verplaatsen van het voorste draaipunt al ontdekt dat je niet eindeloos ver naar voren door kunt, omdat het wiel dan in allerlei richtingen veel extremer gaat bewegen.
Wat ik zo op het Duitse en Amerikaanse forum heb gezien, lijkt het mij voor zelfbouwers verreweg het eenvoudigste om bij Velomobiel.nl of ICB een setje veerpoten en stuurstangen te bestellen en een bestaande ophanging enigszins na te bouwen. Hoewel ook daar wel eens wat foutjes in sluipen, zie de wijzigingen die bij de DF toch nodig waren, Ook breken er ook nog wel eens wat stuur stangetjes bij velomobielen waarbij de bevestiging aan de body met rubberringetjes en onderlegringen gedaan is. Die moet je n.l. vooral niet te vast draaien, wat nog wel eens mis gaat.
Ik heb zelf gebruik gemaakt van de Quest veerpoten en de voorste bevestiging met een kogelkopje gedaan. ik heb alleen bij de doorvoer bovenin de wielkast rubber ringetjes zitten, ook daar beweegt de veerpoot een klein beetje omdat het onderaan de veerpoot zo'n complexe constructie is.
Tussen de wielkasten heb ik precies 40 cm ruimte gelaten voor mijn benen. Dat kan nog iets krapper, afhankelijk van hoe je zelf geproportioneerd bent. Bij de knie zijn je benen slanker en kan de bovenzijde van de veerpoten mogelijk iets naar binnen. Bij mij zitten de gaten boven in de wielkast zo'n 42cm uit elkaar, bij een spoor breedte van 66cm. Belangrijk om te weten is of je de wielen wel wilt afdekken, zoals bij de Quest of Milan, of niet. Van daaruit kun je naar een bepaalde spoorbreedte toewerken. De veerpoot staat rechtop, het wiel bij stuur rechtuit midden in de wielkast. Vanuit die positie ga je dan de bevestigingspunten van de stangen bedenken.
De wielen geheel buiten de body zetten is een ramp voor de aerodynamica en niet verstandig als je een snelle fiets wil.
Groeten, Jeroen
Doordat er een ongelijke vierhoek is, ligt het virtuele draaipunt buiten de rij van de drie bevestigingspunten, een centimeter of 3-4 naar buiten zodat de lijn door dat draaipunt en het bovenste bevestigingspunt van de veerpoot, de schuurstraal ook weer klopt. Omdat het punt een paar centimeter naast de rechte lijn tussen de driekogelkopjes ligt, kun je van daaruit een lijn over het achterste kopje richting achterwiel trekken.
Hier in post nr 16 ook een duidelijke afbeelding hoe iemand dit meet. helaas is niet precies te zien waar het touwtje begint. https://www.velomobilforum.de/forum/inde...ben.38060/ Ook post 19 laat wat zien, hoewel daar het virtuele draaipunt maar een fractie buiten het middelste draaipunt ligt.
Het klinkt inderdaad ook wel logisch dat de schuin staande stangen eerst de ophanging wat naar achteren drukken. Ik heb bij wat experimenten met het verplaatsen van het voorste draaipunt al ontdekt dat je niet eindeloos ver naar voren door kunt, omdat het wiel dan in allerlei richtingen veel extremer gaat bewegen.
Wat ik zo op het Duitse en Amerikaanse forum heb gezien, lijkt het mij voor zelfbouwers verreweg het eenvoudigste om bij Velomobiel.nl of ICB een setje veerpoten en stuurstangen te bestellen en een bestaande ophanging enigszins na te bouwen. Hoewel ook daar wel eens wat foutjes in sluipen, zie de wijzigingen die bij de DF toch nodig waren, Ook breken er ook nog wel eens wat stuur stangetjes bij velomobielen waarbij de bevestiging aan de body met rubberringetjes en onderlegringen gedaan is. Die moet je n.l. vooral niet te vast draaien, wat nog wel eens mis gaat.
Ik heb zelf gebruik gemaakt van de Quest veerpoten en de voorste bevestiging met een kogelkopje gedaan. ik heb alleen bij de doorvoer bovenin de wielkast rubber ringetjes zitten, ook daar beweegt de veerpoot een klein beetje omdat het onderaan de veerpoot zo'n complexe constructie is.
Tussen de wielkasten heb ik precies 40 cm ruimte gelaten voor mijn benen. Dat kan nog iets krapper, afhankelijk van hoe je zelf geproportioneerd bent. Bij de knie zijn je benen slanker en kan de bovenzijde van de veerpoten mogelijk iets naar binnen. Bij mij zitten de gaten boven in de wielkast zo'n 42cm uit elkaar, bij een spoor breedte van 66cm. Belangrijk om te weten is of je de wielen wel wilt afdekken, zoals bij de Quest of Milan, of niet. Van daaruit kun je naar een bepaalde spoorbreedte toewerken. De veerpoot staat rechtop, het wiel bij stuur rechtuit midden in de wielkast. Vanuit die positie ga je dan de bevestigingspunten van de stangen bedenken.
De wielen geheel buiten de body zetten is een ramp voor de aerodynamica en niet verstandig als je een snelle fiets wil.
Groeten, Jeroen
