19-Apr-2021, 11:21 AM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 19-Apr-2021, 02:10 PM door Bacchus.)
Wij zijn zaterdag dus inderdaad eens voor het eerst gaan ligfietsen. De zon scheen uitbundig met af en toe een schapenwolkje ervoor maar een stevige noordenwind deed de 13°C alsnog best fris aanvoelen.
De eerste pogingen deden we beiden op een Greenmachine. Mijn eerste opstap bezorgde mij een landing op de knie waar ik helaas heel de dag nog last van had. De tweede poging was wel raak en daarna is wegrijden nooit meer een probleem geweest. De sleutel is ontspannen, met de schouders in de stoel liggen en met vertrouwen en overtuiging aanzetten en wegrijden. Maar ja, vertrouwen is dus precies het probleem totdat het een keer gelukt is. Dat vertrouwen is bij mijn vriendin nooit gekomen. Harde landingen ook niet trouwens.
Fietsen op de Greenmachine is niet lastig, hooguit onwennig omdat je stuurpunt dichter bij je zwaartepunt ligt dan op een bukfiets. Bij enkele blokjes rond valt op dat hij een vrij uitgesproken onstabiel stuurgedrag heeft: Dat maakt hem heel erg wendbaar maar ook wat zenuwachtig.
Na een klein uurtje met deze fiets te spelen, gingen we terug om hem in te ruilen voor onze uiteindelijke huurfietsen: Ik kreeg een 24" Azub Max met bovenstuur mee. Mijn vriendin ging voor een HP Gekko trike. Fietstas (voor de lunch) erop, GPS erop en op weg!
![[Afbeelding: y4mCy6I_nvadJIaWy0hDvE_-sju_u4BmR4NguE1b...pmode=none]](https://db3pap002files.storage.live.com/y4mCy6I_nvadJIaWy0hDvE_-sju_u4BmR4NguE1btRAOCNx0XflpbXOnDeezWAaTQeZcLDt0qp3JQ-rkuorT74OOcHFJLlBYs6N6G2UaoN57-BJrwsWZ5ZtsizjR8GCm6mS895Ol7eizRYG4gsudHHfyp_UKFhUjcCvd1oxI8CdMnzJ7Unch2sopRBAKNPHyI3f?width=660&height=297&cropmode=none)
De Max ziet er indrukwekkend uit: Dik frame, flinke wielen met stevige banden. Met de ervaring van de Greenmachine is wegrijden ermee een eitje, opvallend hierbij is dat de grotere wielen en (dus?) hoge zit eerder stabieler dan wiebeliger voelen. Hij stuurt minder zenuwachtig dan de Greenmachine en is daardoor ook duidelijk minder wendbaar. Ook het dichtbij-staande stuur draagt hieraan bij. Hoewel wij over het algemeen zeer bescheiden snelheden (rond de 20 km/u) reden, was het wel duidelijk dat de Max van snelheid houd: Boven de 25 km/u is het veel prettiger, rustiger rijden. Grappig om te merken dat een enigszins onderuitgezakte zit soepeler fietst dan actief met je achterwerk achterin de stoel. Mijn huurexemplaar had een klemmende versnellingsschakelaar en een plastic aanloopgeluid ergens achter me. We hadden genoeg dijkjes om te beklimmen en af te dalen, daar valt op dat de Gekko snel dichtbij komt als we omhoog rijden en ver achterblijft in de afdaling. Het zitje ligt al best wat vlakker dan de Greenmachine maar zou van mij nog een tikje verder onderuit mogen. Het voelt wat zweterig met een (vanwege de wind grotendeels noodzakelijke) softshell aan.
Onder de streep is de Max zeker goed in de richting van het soort fiets dat ik zoek maar hij voelt als een MTB en ik vermoed dat een fiets met wat meer weg-karakter meer in mijn straatje past.
De Gekko voelt verrassend sportief en is superleuk om te rijden maar vanwege de drie wielen en de lage zit associeer ik hem toch een beetje met een kinder-skelter, ook al weet ik dat ik hem hiermee tekort doe.
We hebben een rondje gemaakt vanuit Zevenbergen langs Klundert en het Hollands Diep naar Willemstad en langs de Dintel en Standdaarbuiten weer terug. Een kleine 50 km in totaal met vrijwel uitsluitend zijwind. De heenweg ging lekker. Nu had ik al wel gelezen dat liggen vooral een beter uitzicht en meer ontspanning betekent maar het effect daarvan is moeilijk te onderschatten: Je krijgt echt veel meer mee van je omgeving (zowel naast de weg als erop) en bent veel minder bezig met het fietsen ("vermogen leveren") op zich. (Filmpje)
Na bij Willemstad de broodtrommel geleegd te hebben begonnen we aan de terugweg maar toen begon de beschadigde knie op te spelen. Ongetwijfeld in combinatie met de vermoeidheid van de toch iets afwijkende beweging. Zo erg dat ik een paracetamolletje nodig had om quadriceps en knie een beetje ontspannen te kunnen gebruiken.
Bij Maia nog een heel informatief praatje met Gert gemaakt.
Uiteindelijk zijn we veel wijzer geworden. Ik ben zeker om en heb een mooie eerste stap gezet. Mijn vriendin wil nog altijd een poging wagen een tweewieler te rijden. Wordt zeker vervolgd dus.
De eerste pogingen deden we beiden op een Greenmachine. Mijn eerste opstap bezorgde mij een landing op de knie waar ik helaas heel de dag nog last van had. De tweede poging was wel raak en daarna is wegrijden nooit meer een probleem geweest. De sleutel is ontspannen, met de schouders in de stoel liggen en met vertrouwen en overtuiging aanzetten en wegrijden. Maar ja, vertrouwen is dus precies het probleem totdat het een keer gelukt is. Dat vertrouwen is bij mijn vriendin nooit gekomen. Harde landingen ook niet trouwens.
Fietsen op de Greenmachine is niet lastig, hooguit onwennig omdat je stuurpunt dichter bij je zwaartepunt ligt dan op een bukfiets. Bij enkele blokjes rond valt op dat hij een vrij uitgesproken onstabiel stuurgedrag heeft: Dat maakt hem heel erg wendbaar maar ook wat zenuwachtig.
Na een klein uurtje met deze fiets te spelen, gingen we terug om hem in te ruilen voor onze uiteindelijke huurfietsen: Ik kreeg een 24" Azub Max met bovenstuur mee. Mijn vriendin ging voor een HP Gekko trike. Fietstas (voor de lunch) erop, GPS erop en op weg!
De Max ziet er indrukwekkend uit: Dik frame, flinke wielen met stevige banden. Met de ervaring van de Greenmachine is wegrijden ermee een eitje, opvallend hierbij is dat de grotere wielen en (dus?) hoge zit eerder stabieler dan wiebeliger voelen. Hij stuurt minder zenuwachtig dan de Greenmachine en is daardoor ook duidelijk minder wendbaar. Ook het dichtbij-staande stuur draagt hieraan bij. Hoewel wij over het algemeen zeer bescheiden snelheden (rond de 20 km/u) reden, was het wel duidelijk dat de Max van snelheid houd: Boven de 25 km/u is het veel prettiger, rustiger rijden. Grappig om te merken dat een enigszins onderuitgezakte zit soepeler fietst dan actief met je achterwerk achterin de stoel. Mijn huurexemplaar had een klemmende versnellingsschakelaar en een plastic aanloopgeluid ergens achter me. We hadden genoeg dijkjes om te beklimmen en af te dalen, daar valt op dat de Gekko snel dichtbij komt als we omhoog rijden en ver achterblijft in de afdaling. Het zitje ligt al best wat vlakker dan de Greenmachine maar zou van mij nog een tikje verder onderuit mogen. Het voelt wat zweterig met een (vanwege de wind grotendeels noodzakelijke) softshell aan.
Onder de streep is de Max zeker goed in de richting van het soort fiets dat ik zoek maar hij voelt als een MTB en ik vermoed dat een fiets met wat meer weg-karakter meer in mijn straatje past.
De Gekko voelt verrassend sportief en is superleuk om te rijden maar vanwege de drie wielen en de lage zit associeer ik hem toch een beetje met een kinder-skelter, ook al weet ik dat ik hem hiermee tekort doe.
We hebben een rondje gemaakt vanuit Zevenbergen langs Klundert en het Hollands Diep naar Willemstad en langs de Dintel en Standdaarbuiten weer terug. Een kleine 50 km in totaal met vrijwel uitsluitend zijwind. De heenweg ging lekker. Nu had ik al wel gelezen dat liggen vooral een beter uitzicht en meer ontspanning betekent maar het effect daarvan is moeilijk te onderschatten: Je krijgt echt veel meer mee van je omgeving (zowel naast de weg als erop) en bent veel minder bezig met het fietsen ("vermogen leveren") op zich. (Filmpje)
Na bij Willemstad de broodtrommel geleegd te hebben begonnen we aan de terugweg maar toen begon de beschadigde knie op te spelen. Ongetwijfeld in combinatie met de vermoeidheid van de toch iets afwijkende beweging. Zo erg dat ik een paracetamolletje nodig had om quadriceps en knie een beetje ontspannen te kunnen gebruiken.
Bij Maia nog een heel informatief praatje met Gert gemaakt.
Uiteindelijk zijn we veel wijzer geworden. Ik ben zeker om en heb een mooie eerste stap gezet. Mijn vriendin wil nog altijd een poging wagen een tweewieler te rijden. Wordt zeker vervolgd dus.
