Fietsen van Wim

[365cycle]

Een velomobiel vind ik een typisch voorbeeld van "vorm volgt functie". En het M5-principe [meer meters met minder moeite] komt voor mij het meest tot zijn recht in een snelle velomobiel. Open wielkasten verstoren de vorm direct aan het begin en dat is jammer.

Mijns inziens zitten er toch wel echt twee kanten aan dat verhaal. Ik heb nu een Milan, maar zou er heel graag een DF bij willen. Ik rijd toch ook wel regelmatig de stad (Rotterdam) in; de nogal forse draaicirkel van de Milan is daar weleens een uitdaging, en accelereren is ook niet z'n sterkste kant. Ook uitkijken is door de vlakkere houding in de Milan moeilijker dan in een DF, het vereist wat gewenning. En dan hebben we het nog niet over het oplossen van een platte band   
Een DF is op de rechte stukken wat langzamer dan de Milan, maar in de stad kan je er heerlijk mee stoplichtracen en bochten gaan veel makkelijker. Dat de Milan zoveel minder direct is heeft volgens mij met de minder ideale kettinglijn te maken. Dan wordt de vraag vooral: Als ik dan buiten de stad kom, hoeveel harder ga ik dan en hoe snel zit ik op dat tempo? Eens even in een oude rit gekeken: vanaf een rotonde die ik met 27 km/h neem, zit ik na 150m alweer op 40 km/h, maar pas na 700m boven de 50 km/h. 45 km/h had ik daar met een DF zeker wel kunnen rijden. Dan wordt de vraag dus: Hoeveel rechte stukken zitten er in die weg? 

Voor bijvoorbeeld die DF is "vorm volgt functie" dus zéker van toepassing, het is alleen sterk afhankelijk van waar je de meeste kilometers maakt.

 Een Milan is aerodynamisch goed doordacht. Een SL is aanzienlijk vlotter dan een Quest XS en voor een GT geldt hetzelfde tov de Quest. Met de MK7 is de binnenkant van de Milan [eindelijk] op niveau. De Milan is in Nederland niet zo bekend, maar wordt met name in Duitsland goed verkocht.

Klopt! Als die Milan eenmaal rolt...   De Quest zeilt overigens wel beter.