10-Jan-2022, 11:20 AM
De mens is een complex geheel, die onder omstandigheden diverse aanpassingen pleegt. Spieren die arbeid verrichten verbranden glucose en vetzuren.
Als de inspanning intensief zijn en de zuurstoftoevoer naar die spieren wordt belemmert door over ademen of hijgen vernauwen de bloedvaten zich en wordt glucose anaeroob, zonder zuurstof, als energie gebruikt. Hierdoor wordt melkzuur gevormd. Melkzuur is goed oplosbaar, bevat nog veel energie, maar niet voor de spieren. Melkzuur wordt in de lever omgezet in glucose voor de spieren.
Onvolledige verbranding van glucose is een vorm van energieverspilling, omdat elke omzetting energieverlies geeft. Melkzuur in de spieren is gevoelig tot pijnlijk maar van korte duur.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Melkzuur
Bij lage tot normale inspanning heeft het lijf voldoende energie voor de spieren. Via de spijsvertering, vetten, glycogeen in spieren en lever en voor nood zelfs eiwitten of spierverbranding.
Spierpijn wordt veroorzaakt door te zware of overbelasting van het spierweefsel. De schade in het spierweefsel wordt dagelijks hersteld. Circa 1 tot 1,5% van het spierweefsel wordt dagelijks vervangen. Oud en beschadigd weefsel met voorrang. Een spiercel gaat maar 60 en 90 dagen mee.
Trainen is de beste remedie om spierpijn te voorkomen. Spieren passen zich aan aan het gebruik. Getrainde spieren bevatten ook minder intramusculair vet en kunnen dus meer glycogeen of "spiersuikers" bevatten. Glycogeen is de eerste reservebrandstof voor de spieren. Vetzuren gaan pas werken bij "hongerklop".
Gezonde mensen hebben tussen de 350 en 500 gram glycogeen in spieren en lever. Getrainde sporters meer dan 600 gram. https://nl.wikipedia.org/wiki/Glycogeen
Als je je ademhaling onder controle houdt en de CO2 niveau goed is, dan blijven de gladde spieren in bloedvaten, luchtwegen en darmen maximaal open en is de zuurstof en glucose toevoer naar de spieren optimaal, zonder energieverspilling. Het Bohr-effect.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bohr-effect
Een geoefende fietser kent geen spierpijn.
Als de inspanning intensief zijn en de zuurstoftoevoer naar die spieren wordt belemmert door over ademen of hijgen vernauwen de bloedvaten zich en wordt glucose anaeroob, zonder zuurstof, als energie gebruikt. Hierdoor wordt melkzuur gevormd. Melkzuur is goed oplosbaar, bevat nog veel energie, maar niet voor de spieren. Melkzuur wordt in de lever omgezet in glucose voor de spieren.
Onvolledige verbranding van glucose is een vorm van energieverspilling, omdat elke omzetting energieverlies geeft. Melkzuur in de spieren is gevoelig tot pijnlijk maar van korte duur.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Melkzuur
Bij lage tot normale inspanning heeft het lijf voldoende energie voor de spieren. Via de spijsvertering, vetten, glycogeen in spieren en lever en voor nood zelfs eiwitten of spierverbranding.
Spierpijn wordt veroorzaakt door te zware of overbelasting van het spierweefsel. De schade in het spierweefsel wordt dagelijks hersteld. Circa 1 tot 1,5% van het spierweefsel wordt dagelijks vervangen. Oud en beschadigd weefsel met voorrang. Een spiercel gaat maar 60 en 90 dagen mee.
Trainen is de beste remedie om spierpijn te voorkomen. Spieren passen zich aan aan het gebruik. Getrainde spieren bevatten ook minder intramusculair vet en kunnen dus meer glycogeen of "spiersuikers" bevatten. Glycogeen is de eerste reservebrandstof voor de spieren. Vetzuren gaan pas werken bij "hongerklop".
Gezonde mensen hebben tussen de 350 en 500 gram glycogeen in spieren en lever. Getrainde sporters meer dan 600 gram. https://nl.wikipedia.org/wiki/Glycogeen
Als je je ademhaling onder controle houdt en de CO2 niveau goed is, dan blijven de gladde spieren in bloedvaten, luchtwegen en darmen maximaal open en is de zuurstof en glucose toevoer naar de spieren optimaal, zonder energieverspilling. Het Bohr-effect.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Bohr-effect
Een geoefende fietser kent geen spierpijn.