Hoe een velomobiel aan te passen voor een oudere markt?

[365cycle]

Dat was wat Allert me ook vertelde.
Ook Velomobiel.nl heeft dus daadwerkelijk gekeken of ze die kunnen aanbieden.

Ik denk dat import uit Duitsland nog altijd een optie is.
Via bijvoorbeeld akkurad
http://www.akkurad.com/velomobile.html
of Velomobil.net (feitelijk ook Akkurad)
https://velomobil.net/Alleweder-A6/#wizard-step-1

Dit heeft met name te maken met de producten van de diverse leveranciers. De typegoedkeuring is een Europese aangelegenheid. Voor eigenbouw motoren en auto's had je vroeger nog een omweggetje via Engeland, maar dat is sinds de Brexit ook definitief dicht.

---

Als het apparaat bedoeld is ter vervanging van de auto, zoals in mijn geval, dan is het verschil tussen 25 en 45 km per uur wel relevant. De meeste afspraken waarbij tijd een rol speelt heb ik in Almere, en de dijk van Lelystad naar Almere leg ik liever af met 45 km per uur. Temeer daar de meeste van die tijdgebonden afspraken 's avonds zijn.

Klopt. Zeker in de Randstad concurreer je met 45 km/h en vlotte acceleratie al echt met de auto. Ik ben hier regelmatig sneller dan m'n autorijdende collega op een rit van 53 km. Mensen gebruiken "het duurt langer" ook als smoes om niet op de fiets te stappen, dus de 25 km/h limiet is mijns inziens een dingetje.

---

Leuk dat er nog steeds een Velomobiel onder de naam Alleweder te koop is en dat hij nog geen 5000 euro kost als basismodel. Met ondersteunig loopt de prijs behoorlijk op. In bergachtige gebieden is ondersteuning tot 25 km/h een serieuze optie omdat je ook in de snelste velomobiel bij een stevige klim geen 25 haalt. 

Een Franse producent van velomobielen waar ik door stom toeval tegenaan liep reed weleens van Nancy naar Strasbourg met een eigen product, met daarin een (veel sterkere) trapondersteuning die ook nog eens kon regenereren. Daarmee reed hij 140 km in 3,5u op dat traject - als je het hoogteprofiel bekijkt zie je dat er een behoorlijke puist tussen zit, en dan is dat echt belachelijk snel. Ik beet me er in ieder geval behoorlijk op stuk met de QuattroVelo, de MountainDrive hielp heerlijk maar bij Raon-les-Leau heb je kilometers lang gemiddeld iets van 8%, maar met een piek van als ik het me goed herinner 12%. Alleen dat stukje is 300 meter hoogteverschil, voor mij was dat bijna een halfuur ploeteren @ 8-10 km/h. Als je dan een motor hebt waarmee je er 900-1000 watt extra in kan duwen (specifiek dat vermogen omdat je 1/4e zelf moet trappen), dan rijd je gewoon met 30 a 40 km/h door. 
Het regenereren is daarna ook nuttig: Met de QV ging ik direct ná die puist al gauw ~70 km/h met een paar parachutes die achter me hingen te flapperen (steilste punt -15% als ik het me goed herinner), en moest ik dus zelfs nog bijremmen om de bochten te halen. Zou ik 'm daar hebben laten rollen dan was ik met gemak over de 100 gegaan, echt binnen een paar 100 meter al. Als je dan 1000W aan de achterwielen zou kunnen onttrekken heb je de parachute misschien niet eens nodig, en is het met de remmen gewoon goed te doen zonder dat de boel binnen no time blauw, knetterend en kokend niet meer doet waar het goed in is.

Lijkt zo overigens net alsof het niet leuk was om daar te fietsen, maar eigenlijk vond ik het fantastisch 

---

Volgens mij is de Mulsanne nog steeds een prototype.

30kg zie ik. Helaas, te zwaar

Ik denk juist helemaal niet dat dat te zwaar is. Het grote probleem van onze velomobielen zijn dat het een heel bijzonder product is; moeilijk te fabriceren, moeilijk te repareren, relatief kwetsbaar, en gebruikt dure grondstoffen. Veel goedkoper dan dit gaan ze niet worden; op een racefiets in dezelfde prijsklasse zit een hele berg extra marge. Voor je carbon producten goedkoper kan maken moet je enorme aantallen draaien, en het feit dat de gemiddelde Gazelle heel veel meer idiotproof is gaan we daarmee alsnog niet veranderen. 

Als die Mulsanne idiotproof en met een trapondersteuning te produceren valt aan een gewicht van 30kg 45kg, én hij kan dan voor €6000 geleverd worden denk ik dat het best nog weleens hard kan gaan lopen met dat ding, ook zonder kenteken. Gewicht is namelijk het probleem helemaal niet als je een trapondersteuning hebt: Hier zie je me een stukje door de stad rijden (dashcamfootage, zet het geluid niet te hard), het fietspad is daar belabberd en gevaarlijk dus ik kies voor de weg. Het is echter ook een drukke weg, dus er sluiten direct auto's aan achter me. Ik wil dan niet de slak van de weg zijn en dus probeer ik vlot bij 50 km/h te komen. Ik had op dat moment last van een krakende bottom bracket; je kan dus mooi horen wanneer ik trap en wanneer niet, en je ziet; er gaat niet héél veel vaart verloren wanneer ik stop met trappen. De gemiddelde snelheid is 43,2 km/h van het moment dat ik de weg op draai tot ik het fietspad weer op duik, inclusief de 1 a 2% vals plat net na de stoplichten.
Waarom ik juist dít stukje deel? Nou, het stond al op YouTube, dat is één reden. De andere reden had je misschien al gehoord: Ik was niet alleen, m'n zoontje zat achter in de QV! Achter hem lagen natte kleren, handdoeken, een platte strandbal en ander speelgoed, eten, afval, vanalles. We kwamen terug van Hoek van Holland  Totaalmassa van de QV (inclusief mezelf) was hier ~185 kg. Ik merkte dat dus vooral met accelereren, op het vlakke was de fiets nauwelijks trager. Ik reed met de QV én m'n zoon achterin op die route nog 35 km/h gemiddeld, en dan reed ik altijd al bedachtzamer omdat hij nog weleens in slaap wilde vallen.

PS: 35 km/h gemiddeld van Rotterdam naar Hoek van Holland is óók sneller dan je dat op een mooie, zonnige dag met de auto kan doen, want met de auto sta je t.h.v. Heenweg vaak al muurtje vast, en dan mag je daarna nog een paar kilometer wandelen omdat alle parkeerplaatsen vol staan  Komt nog bij dat de auto parkeren in de lockdown regelmatig verboden werd, en mensen dus onverrichter zake terug naar huis konden. De QV trok ik gewoon het strand op; schuimkap erop, klep dicht, parasol ernaast, even met lycra en al het zeewater in om op te frissen, omkleden en genieten maar