10-Apr-2022, 05:12 PM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 10-Apr-2022, 05:15 PM door Wim -de roetsende.)
Even een korte terugblik:
19 juni 2021 mag wat mij betreft de boeken in als een memorabele dag. De Roeifietsdag van 2021 zou toch plaatsvinden.
Ongeveer 30 rijders waren er aanwezig. Waaronder uiteraard The Master himself: Derk Thijs
De korte tocht zou 2x35km zijn. Uiteindelijk stond er een keurige 71km op de teller.
Ik had al een paar keer met compressiekousen mijn woon-werk-verkeer gefietst om vocht in de benen tegen te gaan. Dat hielp goed. Ik had toen gemerkt dat ik ook geen pijn voelde aan de pees bovenop mijn voet. Dus ging ik deze tocht rijden met compressiekousen aan.
Conclusie: op dit moment is dit de oplossing
Ik heb voor het eerst sinds 3 jaar weer pijnvrij zo'n afstand kunnen roeien.
Dat ik nu, na zo weinig roeifietskilometers in de benen te hebben, toch vrij eenvoudig deze afstand heb kunnen roeien heeft ook te maken met een gewijzigde techniek. Meestal roeide ik met een constante slag. Dus zonder pauzes tussen de slagen. Dit doen maar weinig Roeifietsers. Deze slag kost namelijk verhoudingsgewijs veel energie. Op wedstrijden doen ze dit uiteraard wel en ook heuvelop bijvoorbeeld.
De meeste Roeifietsers pauzeren na iedere slag heel even, soms een halve seconde, soms 1 en heel soms zelfs nog iets langer. Eigenlijk is deze slag mijn oude slag, deze gebruikte ik voordat ik de constante slag onder de knie had. Ik heb dus nu eigenlijk mijn oude slag herontdekt en ik ben er echt ongelooflijk blij mee, want ik roei nu veel gemakkelijker langere afstanden. Ik gebruikte deze slag nog wel eens, maar eigenlijk alleen als ik erg moe was. Stiekem vind ik de constante slag namelijk veel leuker. Het is veel dynamischer en explosiever. Geen wonder dat het dus veel energie kost.
Ik ga deze oude herontdekte slag als volgt noemen: de Pauzeslag
De Roeifietsdag was trouwens ook dit keer weer geweldig. Prachtig gezelschap, schitterende route, mooie pauzeplek, goede gesprekken, waanzinnig mooie fietsen en een voortreffelijke organisatie.
Na juni kwam de zomervakantie en toen heb ik 8 langere tochten pijnvrij gereden.
In totaal 533,8km:8=66,6km per tocht gemiddeld.
In de herfst en de winter heb ik minder geroeid en vanaf december veel met de Milan gereden.
In 2022 ben ik het roeien weer aan het oppakken. Regelmatig rijd ik naar mijn moeder. Is 2x20km.
Zojuist heb ik nog een heerlijk rondje van bijna 40km in de zon geroeid.
Het is weer goed gekomen. Ik roeifiets weer pijnvrij. De nieuwe 'oude' techniek helpt hier zeker bij.
19 juni 2021 mag wat mij betreft de boeken in als een memorabele dag. De Roeifietsdag van 2021 zou toch plaatsvinden.
Ongeveer 30 rijders waren er aanwezig. Waaronder uiteraard The Master himself: Derk Thijs
De korte tocht zou 2x35km zijn. Uiteindelijk stond er een keurige 71km op de teller.
Ik had al een paar keer met compressiekousen mijn woon-werk-verkeer gefietst om vocht in de benen tegen te gaan. Dat hielp goed. Ik had toen gemerkt dat ik ook geen pijn voelde aan de pees bovenop mijn voet. Dus ging ik deze tocht rijden met compressiekousen aan.
Conclusie: op dit moment is dit de oplossing
Ik heb voor het eerst sinds 3 jaar weer pijnvrij zo'n afstand kunnen roeien.
Dat ik nu, na zo weinig roeifietskilometers in de benen te hebben, toch vrij eenvoudig deze afstand heb kunnen roeien heeft ook te maken met een gewijzigde techniek. Meestal roeide ik met een constante slag. Dus zonder pauzes tussen de slagen. Dit doen maar weinig Roeifietsers. Deze slag kost namelijk verhoudingsgewijs veel energie. Op wedstrijden doen ze dit uiteraard wel en ook heuvelop bijvoorbeeld.
De meeste Roeifietsers pauzeren na iedere slag heel even, soms een halve seconde, soms 1 en heel soms zelfs nog iets langer. Eigenlijk is deze slag mijn oude slag, deze gebruikte ik voordat ik de constante slag onder de knie had. Ik heb dus nu eigenlijk mijn oude slag herontdekt en ik ben er echt ongelooflijk blij mee, want ik roei nu veel gemakkelijker langere afstanden. Ik gebruikte deze slag nog wel eens, maar eigenlijk alleen als ik erg moe was. Stiekem vind ik de constante slag namelijk veel leuker. Het is veel dynamischer en explosiever. Geen wonder dat het dus veel energie kost.
Ik ga deze oude herontdekte slag als volgt noemen: de Pauzeslag
De Roeifietsdag was trouwens ook dit keer weer geweldig. Prachtig gezelschap, schitterende route, mooie pauzeplek, goede gesprekken, waanzinnig mooie fietsen en een voortreffelijke organisatie.
Na juni kwam de zomervakantie en toen heb ik 8 langere tochten pijnvrij gereden.
In totaal 533,8km:8=66,6km per tocht gemiddeld.
In de herfst en de winter heb ik minder geroeid en vanaf december veel met de Milan gereden.
In 2022 ben ik het roeien weer aan het oppakken. Regelmatig rijd ik naar mijn moeder. Is 2x20km.
Zojuist heb ik nog een heerlijk rondje van bijna 40km in de zon geroeid.
Het is weer goed gekomen. Ik roeifiets weer pijnvrij. De nieuwe 'oude' techniek helpt hier zeker bij.
Wim -de roetsende
Thys 209 Rowingbike - Milan SL MK7 - M5 CHR - M5 Minimal.Bike - M-SUB - VNR BT Freewheeler
Thys 209 Rowingbike - Milan SL MK7 - M5 CHR - M5 Minimal.Bike - M-SUB - VNR BT Freewheeler
