Je komt dan tot de vraag waarom een ligfiets, dus nog los van hoe ziet die fiets eruit en wat kan deze fiets of heeft deze fiets aan "technische snufjes".
Als je van plan bent om dagelijks grote afstanden af te leggen onder alle weersomstandigheden, bijvoorbeeld het woon-werk verkeer, dan ontkom je er niet aan om enkele voor- en nadelen van fietsen in zijn algemeenheid op een rij te zetten en deze met elkaar te vergelijken.
Zo ondervond ik op mijn fiets met twee wielen boven een bepaalde snelheid de nadelen van rechtop zitten of als het wat moeilijker ging meer gebogen (vandaar de in de ligfietswereld vaak gebruikte term "bukker" of "bukfiets"). Ook slecht weer zoals regen, zelfs als het maar een beetje "miezert", geeft op een open fiets het probleem dat op de lange afstand je kletsnat wordt. Daarin schuilt het gevaar van afkoeling met alle gevolgen van dien. In de winter kun je daar bij optellen sneeuw en ijs of met andere woorden gladheid en daardoor slipgevaar. Vooral wat oudere mensen, een exacte leeftijd is niet te stellen, zijn gevoeliger voor botbreuken. En van je tweewieler vallen is nog een hele afstand naar de grond.
Als je dit soort argumenten optelt en afzet bij allerlei soorten fietsen dan kom je eigenlijk automatisch op een fiets die uit zichzelf recht overeind blijft. Dus een tweewieler valt af. Wat overblijft zijn trikes (fietsen met drie wielen) of quads (fietsen met vier wielen). De trikes en quads zijn dan nog weer leverbaar als open en gesloten fiets. Als je dan weer opnieuw gaat kijken zie je dat rechtop nog steeds veel wind vangt en dus veel energie kost. Net als bij snelle transportmiddelen ga je dan stroomlijnen. Op een fiets is dat te doen door een min of meer liggende houding aan te nemen. Het grote frontale oppervlak van rechtop zitten wordt dan gereduceerd. Als je van open houdt, dan is dit wel zo ongeveer het vertrek stadium voor het kiezen van een fiets.
Maar nog steeds zit je met het probleem van "open" zijn. De wind heeft nog steeds veel aangrijpingspunten waardoor er weerstand ontstaat. Ook ben je nog steeds overgeleverd aan de elementen e.d. Om dat probleem op te lossen moet je de fiets voorzien van een gesloten en gestroomlijnde behuizing. Omdat die behuizing een meer gestroomlijnde vorm heeft zal de wind er makkelijk langs glijden en er zijn geen of nauwelijks aangrijpingspunten voor de wind die energie kosten. Door de gesloten behuizing heb je ook in zeer grote mate bescherming tegen de regen.
Een dergelijke fiets wordt een velomobiel genoemd. Er zijn inmiddels twee basis versies, een gebaseerd op een trike en een gebaseerd op een quad. Vooral vm's gebaseerd op een trike kennen een ruim aanbod met verschillende modellen. De vm gebaseerd op een quad is nog relatief nieuw, er zijn inmiddels enkele modellen op de markt.
Uiteraard zagen de open trike fabrikanten dit allemaal gebeuren en hebben hulpmiddelen ontwikkeld om iets te doen aan de stroomlijning om zo een deel van de markt te blijven behouden.
Wat is nu een grote afstand? Daar is geen hard gegeven voor, wat ik zo lees is minimaal 15km enkele reis. Dan de vraag is dit een niche markt? Ik denk het niet. We staan aan de vooravond van een ommekeer in het denken van woon-werk verkeer in combinatie met geen uitstoot schadelijke gassen in combinatie met het probleem van gezondheid (overgewicht, suiker, bloeddruk). Langzaam druppelt in de media door dat fietsen een uitermate goed "medicijn" is tegen deze problemen. Als je dit dus combineert met je woon-werk (de stok achter de deur dat je moet) ben je niet alleen gezond bezig en spaar je het milieu, maar je spaart ook een abonnement op de sportschool uit en het spaart ongeveer twee uur die je per dag dan kwijt bent aan die sportschool. En tijd is vaak een schaars artikel in het leven van degene die werk hebben.
Dus met wat handige marketing is de markt voor trikes en velomobielen nog wel wat op te rekken of open te breken zodat meer mensen de gezonde manier van transport gaan nemen en beleven. Nu nog de fietspaden wat breder en meer met voorrang..... Alles op zijn tijd
Als je van plan bent om dagelijks grote afstanden af te leggen onder alle weersomstandigheden, bijvoorbeeld het woon-werk verkeer, dan ontkom je er niet aan om enkele voor- en nadelen van fietsen in zijn algemeenheid op een rij te zetten en deze met elkaar te vergelijken.
Zo ondervond ik op mijn fiets met twee wielen boven een bepaalde snelheid de nadelen van rechtop zitten of als het wat moeilijker ging meer gebogen (vandaar de in de ligfietswereld vaak gebruikte term "bukker" of "bukfiets"). Ook slecht weer zoals regen, zelfs als het maar een beetje "miezert", geeft op een open fiets het probleem dat op de lange afstand je kletsnat wordt. Daarin schuilt het gevaar van afkoeling met alle gevolgen van dien. In de winter kun je daar bij optellen sneeuw en ijs of met andere woorden gladheid en daardoor slipgevaar. Vooral wat oudere mensen, een exacte leeftijd is niet te stellen, zijn gevoeliger voor botbreuken. En van je tweewieler vallen is nog een hele afstand naar de grond.
Als je dit soort argumenten optelt en afzet bij allerlei soorten fietsen dan kom je eigenlijk automatisch op een fiets die uit zichzelf recht overeind blijft. Dus een tweewieler valt af. Wat overblijft zijn trikes (fietsen met drie wielen) of quads (fietsen met vier wielen). De trikes en quads zijn dan nog weer leverbaar als open en gesloten fiets. Als je dan weer opnieuw gaat kijken zie je dat rechtop nog steeds veel wind vangt en dus veel energie kost. Net als bij snelle transportmiddelen ga je dan stroomlijnen. Op een fiets is dat te doen door een min of meer liggende houding aan te nemen. Het grote frontale oppervlak van rechtop zitten wordt dan gereduceerd. Als je van open houdt, dan is dit wel zo ongeveer het vertrek stadium voor het kiezen van een fiets.
Maar nog steeds zit je met het probleem van "open" zijn. De wind heeft nog steeds veel aangrijpingspunten waardoor er weerstand ontstaat. Ook ben je nog steeds overgeleverd aan de elementen e.d. Om dat probleem op te lossen moet je de fiets voorzien van een gesloten en gestroomlijnde behuizing. Omdat die behuizing een meer gestroomlijnde vorm heeft zal de wind er makkelijk langs glijden en er zijn geen of nauwelijks aangrijpingspunten voor de wind die energie kosten. Door de gesloten behuizing heb je ook in zeer grote mate bescherming tegen de regen.
Een dergelijke fiets wordt een velomobiel genoemd. Er zijn inmiddels twee basis versies, een gebaseerd op een trike en een gebaseerd op een quad. Vooral vm's gebaseerd op een trike kennen een ruim aanbod met verschillende modellen. De vm gebaseerd op een quad is nog relatief nieuw, er zijn inmiddels enkele modellen op de markt.
Uiteraard zagen de open trike fabrikanten dit allemaal gebeuren en hebben hulpmiddelen ontwikkeld om iets te doen aan de stroomlijning om zo een deel van de markt te blijven behouden.
Wat is nu een grote afstand? Daar is geen hard gegeven voor, wat ik zo lees is minimaal 15km enkele reis. Dan de vraag is dit een niche markt? Ik denk het niet. We staan aan de vooravond van een ommekeer in het denken van woon-werk verkeer in combinatie met geen uitstoot schadelijke gassen in combinatie met het probleem van gezondheid (overgewicht, suiker, bloeddruk). Langzaam druppelt in de media door dat fietsen een uitermate goed "medicijn" is tegen deze problemen. Als je dit dus combineert met je woon-werk (de stok achter de deur dat je moet) ben je niet alleen gezond bezig en spaar je het milieu, maar je spaart ook een abonnement op de sportschool uit en het spaart ongeveer twee uur die je per dag dan kwijt bent aan die sportschool. En tijd is vaak een schaars artikel in het leven van degene die werk hebben.
Dus met wat handige marketing is de markt voor trikes en velomobielen nog wel wat op te rekken of open te breken zodat meer mensen de gezonde manier van transport gaan nemen en beleven. Nu nog de fietspaden wat breder en meer met voorrang..... Alles op zijn tijd
e-Orca 0099, ICE Adventure HD
