Fietsvakantie Rijnfietsroute EV15 Basel-Borculo

[Bacchus]

Wij hebben op hemelvaartsdag de M-Racer en de 26/20 en kampeerbagage op de trein naar Basel geladen om vervolgens al fietsend de Rijn af te zakken terug naar Nederland.
Voor hen die willen meegenieten volgt hier een kort verslag van de tocht.

Met behulp van Fiets-Mee hadden we internationale treinkaartjes voor ons en onze fietsen geboekt. Fijn dat Jan ons erop attendeerde dat ligfietsen niet in de standaard-fietsplaatsen passen (hebben een tandemplaats per stuk nodig) en dat Night Jet of ICE daarmee geen optie was.
Op hemelvaartsdag vond NS een enkele ICM-4 genoeg voor Breda-Arnhem. Dat zijn dus officieel twee fietsplaatsen op een hele trein. Het is gelukt maar laten we zeggen dat we blij waren toen we DB tegenkwamen.


Fietsen in de Duitse intercity

Vanwege de late aankomst in Basel daar in het B&B Hotel gelogeerd: Aanrader, nette prijs (voor Zwitserse begrippen dan), kleine kamer maar ruime fietsenrekken in de afgesloten parkeergarage.

Na een dagje bijkomen in Basel op pad naar Colmar (dachten we..) Het begint goed: fijne paden met vaak strak asfalt maar soms ook goed steenslag, vaak langs kanalen, weinig auto's. En we komen direct een lage racer met bagagepuntje tegen. Steden zijn minder: daar wordt je vaak bij de voetgangers geveegd. Op een mooi recht stukje asfalt haalden we een tweetal niet al te hard rijdende racefietsdames in die vervolgens direct aanhaakten. Leuk om te zien dat je ook met volle bagage zonder grote inspanning 27 km/u kan volhouden. En dan met name mijn vriendin die wat minder fanatiek is dan ik.


Lunch in Ottmarsheim

Uiteraard niet vooruitgebeld voor de camping. Dat was geen beste keuze deze avond: vol. Rondbellen bracht ons 20 km door geaccidenteerd terrein van de Elzas verderop in Ribbeauvillé, laatste plekje..

De dag erna inpakken, volgende camping bellen en verder: grotendeels langs het Rijn-Rhône-kanaal, door Straatsburg (serieuze fietspaden!) en langs het Europees Parlement.
Dat bellen was achteraf gezien hier helemaal niet nodig: We deelden een enorm tentenveld met twee andere tentjes. Batterijlader hier kwijtgeraakt tijdens het laden in het sanitairgebouw.


Camping in Gambsheim

Vervolgens een paar dagen veel achter de dijk gefietst, mooie paden maar weinig zicht op de rivier. Alles overigens op de linkeroever. Met name Speyer en Worms bezocht, indrukwekkende kathedralen en in Speyer Schpira en de Mikva daar. In Worms fietsen op het station geparkeerd, bagage daar in de kluis voo reen paar euro. Een ijsje bij Vannini in Worms overgeslagen vanwege de lange rij.


Fietsenrek Worms Hauptbahnhof

In Ibersheim, vlak na Worms, voor de verandering eens in een Gasthaus geslapen. De uitbater had net de ochtend positief getest voor corona en had ons willen afzeggen maar had geen telefoonnummer.

Verder langs Mainz, daar eens over een kade en boulevard, eindelijk een deel dat je wat langer zicht op de rivier zelf hebt.


Plaatsnaambordje voor scheepvaartverkeer langs de Rijn in Mainz

Vanaf Bingen begint de Romantische Rijn, je fietst hier veel meer vlak langs de rivier. De uitzichten zijn adembenemend, de paden meestal fantastisch. Koffie met gebak met zicht op  de Lorelei. Bingen-Koblenz moet je echt ooit gefietst hebben. Koblenz is ook echt een leuke stad. Ook leuk om met de kabelbaan de vesting Ehrenbreitstein aan de overkant te bezoeken. Veel fietsers tegengekomen die langs de Moezel rijden, misschien iets voor de volgende keer.

Vanwege het niet-echt-fietsweer op pinksterzondag, zijn we vanuit Koblenz voor een dag met de trein (negen-euro-ticket) naar Keulen gereisd. De Dom was natuurlijk druk vanwege de pinksterviering en veel toeristen. Het Germaans-Romaans-museum zat tijdelijk in het Belgiehuis. Kölschjes op de Heumarkt. Terug in Koblenz lekker asperges gegeten.

De dag erna langs Bonn met uitzicht op Siebengebirge aan de overkant naar Keulen. Tijdens een koffiestop een knobbeltje in de voorband ontdekt: flinke scheur waar een stukje binnenband door kwam zetten, waarschijnlijk door een keer onsuccesvol schuin een stoeprandje oprijden eerder. Gelukkig nog geen lek en we konden het met een paar laagjes ducktape aan de binnenkant redelijk redden voor de resterende 50 km. Gezien pinkstermaandag konden we pas een dag later, gelukkig op luttele kilometers van camping Berger (leuke camping maar een beetje proppen met de tentjes), een nieuwe band halen.


Siebengebirge

Dan snel door Keulen richting Düsseldorf. Veel industrie, duidelijk een minder aantrekkelijk deel van de route. Wat verder op weg ook wat lichte regen. Mooi zicht op Düsseldorf dat op de rechtoever ligt.

De dag naar Xanten was nat, heel nat. Vanaf ongeveer het middaguur tot tien uur 's avonds is het niet meer echt droog geweest. Gelukkig waren we net voor een enorme stortbui op de camping en hebben die in de bistro even afgewacht voor we gingen opzetten. Gelukkig hadden we de kleding goed waterdicht verpakt. De compressiehoezen van de slaapzakken zijn duidelijk minder waterdicht, die hadden wat natte plakken maar niets ernstigs.
Aan het begin van de dag nog een dame op een tweewieler met onderstuur tegengekomen. Enthousiaste begroeting wederzijds. Tweewielers bleken al zeldzaam, onderstuur helemaal en dit was de eerste vrouw als berijder. Trikes en handbikes hebben we overigens wel de nodige gezien. Velomobielen overigens ook slechts twee en beiden geparkeerd.

De volgende ochtend het archeologisch park bezocht, nog een klein stukje langs de Rijn en vervolgens de bekende wegen op: Nederland, Achterhoek in. Wat ons betreft ook snel het einde van de tocht.

Onderweg veel geïnteresseerde en enthousiaste mensen tegengekomen. Meest voorkomende vragen "is het moeilijk" en vooral Duitsers "hoe gaat het klimmen".

Opvallend aan materiaal: Ik heb mijn beide Schwalbe One's kapotgereden, een op een stoeprandje, de ander op een stuk glas. Een 25T als grootste kransje is wat krap als de weg recht tegen een dijkflank oploopt, zoals Duitsers ze graag leggen. Misschien dus een paar tourwielen (laten) bouwen de volgende keer: Bredere, duurzamere banden (Marathon Greenguard 28mm bv?), 32 spaken en een 11v-11T-32T-cassette.
En zowel op de droge stofwegen in de eerste week als in de wat nattere tweede week: Alles wordt vies, de open ketting nog het ergste. Qua bagage: minder is meer, veel dingen die we bij ons hadden, hadden we ook wel thuis kunnen laten, achteraf gezien.