Dank je, Frank. Ochtendstond heeft goud in de mond. Dat weet jij natuurlijk als geen ander, maar deze ochtend was wel heel speciaal.
Op 4 december maakte ik een fietstocht naar Weener in Duitsland.
Deze foto is gemaakt bij het Hondshaltermeer. Het bruggetje ligt ongeveer op de plek waar het Hondshaltermaar overgaat in het meer dat naar dit maar is genoemd. Het meer is aangelegd als natuurproject in de jaren 80.
Fietspad en bruggetje bij het Hondshalstermeer
De route voerde ook langs een ander jong meer. Het Oldambtmeer is ongeveer 10 jaar geleden aangelegd als ruggengraat van het Blauwe-Stadproject. Hier fiets ik langs de noordoever.
Op de ligfiets langs het Oldambtmeer by Marco Roepers, on Flickr
Deze foto is als volgt genomen: Ik zet mijn analoge fototoestel op de de Ultrapod, die in dat geval met het klittenbandje aan iets vast is gemaakt. Ik zet de timer aan. Ik controleer of het beeld ongeveer is, wat ik hoop , dan zet ik mij schrap. druk de ontspanknop en heb 10 seconden om op de fiets te komen en in beeld te fietsen of er niet uit te fietsen. De foto's waarbij ik richting de camera fiets zijn het meest uitdagend. Deze manier van fotograferen (met analoge camera natuurlijk) mag wat bij betreft aan regel 17 van de ethische regels voor de ligfietser toegevoegd worden.
Bij Nieuweschans passeerde ik grens tussen Nederland en Duitsland. Op deze foto bevind ik mij al in Duitsland. Nederland ligt een aantal honderden meters verderop aan het begin van het fietspad.
Ligfiets op de Nederlands-Duitse grens
Overigens heet het hier aan beide zijden van de grens Rheiderland. Een grens is ook meer relatief.
Terwijl ik richting Bunde fietste passeerde mij de Arriva van Spurt naar Groningen. Deze treinen reden toen sinds kort weer. Door een botsing van een coaster met de Frieschenbrücke is deze brug totaal vernield en kan de trein niet meer naar Leer. Weener is nu ingericht als eindstation.
Rendez-vous tussen ligfiets en de trein uit Bunde
Na Bunde kwam ik in Möhlenwarf, dat op een zandrug ligt. Het wordt door een laagte gescheiden van Weener. In die laagte ligt het natuurreservaat Püttenbollen. De overgang tussen rug en laagte is scherp en dat levert weer een mooi verhoogd perspectief op. Langs de Püttenbollen voert een fietspad naar Weener. Foto genomen op manier zoals boven is beschreven.
Uitzicht over het natuurreservaat de Püttenbollen vanaf Möhlenwarf
Tenslotte belandde ik in het kleine stadje Weener aan de Eems. Het is een mooi oud Oost-Fries stadje.
Ik reed naar het station dat sinds kort een eindstation is. Het is alleen aangesloten op het Nederlands spoorwegnet omdat de Wiederline hier dankzij een onfortuinlijkheid hier eindigt. Dat geeft weer iets extra's aan het station.
End of Iine
Met deze trein ging ik weer terug naar Nederland en hier instappen was een van de doelen van deze fietstocht. Overigens verkoopt Arriva eigen fietskaartje dat niet duurder is dan de huurprijs van een OV-fiets. Hij is te koop bij de wat onhandige Arriva-automaat die het kaartje op je OV-chipkaart zet.
De trein van Weener naar Groningen
Groet,
Marco
Op 4 december maakte ik een fietstocht naar Weener in Duitsland.
Deze foto is gemaakt bij het Hondshaltermeer. Het bruggetje ligt ongeveer op de plek waar het Hondshaltermaar overgaat in het meer dat naar dit maar is genoemd. Het meer is aangelegd als natuurproject in de jaren 80.
Fietspad en bruggetje bij het Hondshalstermeer
De route voerde ook langs een ander jong meer. Het Oldambtmeer is ongeveer 10 jaar geleden aangelegd als ruggengraat van het Blauwe-Stadproject. Hier fiets ik langs de noordoever.
Op de ligfiets langs het Oldambtmeer by Marco Roepers, on Flickr
Deze foto is als volgt genomen: Ik zet mijn analoge fototoestel op de de Ultrapod, die in dat geval met het klittenbandje aan iets vast is gemaakt. Ik zet de timer aan. Ik controleer of het beeld ongeveer is, wat ik hoop , dan zet ik mij schrap. druk de ontspanknop en heb 10 seconden om op de fiets te komen en in beeld te fietsen of er niet uit te fietsen. De foto's waarbij ik richting de camera fiets zijn het meest uitdagend. Deze manier van fotograferen (met analoge camera natuurlijk) mag wat bij betreft aan regel 17 van de ethische regels voor de ligfietser toegevoegd worden.
Bij Nieuweschans passeerde ik grens tussen Nederland en Duitsland. Op deze foto bevind ik mij al in Duitsland. Nederland ligt een aantal honderden meters verderop aan het begin van het fietspad.
Ligfiets op de Nederlands-Duitse grens
Overigens heet het hier aan beide zijden van de grens Rheiderland. Een grens is ook meer relatief.
Terwijl ik richting Bunde fietste passeerde mij de Arriva van Spurt naar Groningen. Deze treinen reden toen sinds kort weer. Door een botsing van een coaster met de Frieschenbrücke is deze brug totaal vernield en kan de trein niet meer naar Leer. Weener is nu ingericht als eindstation.
Rendez-vous tussen ligfiets en de trein uit Bunde
Na Bunde kwam ik in Möhlenwarf, dat op een zandrug ligt. Het wordt door een laagte gescheiden van Weener. In die laagte ligt het natuurreservaat Püttenbollen. De overgang tussen rug en laagte is scherp en dat levert weer een mooi verhoogd perspectief op. Langs de Püttenbollen voert een fietspad naar Weener. Foto genomen op manier zoals boven is beschreven.
Uitzicht over het natuurreservaat de Püttenbollen vanaf Möhlenwarf
Tenslotte belandde ik in het kleine stadje Weener aan de Eems. Het is een mooi oud Oost-Fries stadje.
Ik reed naar het station dat sinds kort een eindstation is. Het is alleen aangesloten op het Nederlands spoorwegnet omdat de Wiederline hier dankzij een onfortuinlijkheid hier eindigt. Dat geeft weer iets extra's aan het station.
End of Iine
Met deze trein ging ik weer terug naar Nederland en hier instappen was een van de doelen van deze fietstocht. Overigens verkoopt Arriva eigen fietskaartje dat niet duurder is dan de huurprijs van een OV-fiets. Hij is te koop bij de wat onhandige Arriva-automaat die het kaartje op je OV-chipkaart zet.
De trein van Weener naar Groningen
Groet,
Marco