Je tandwiel voor kan nooit genoeg tandjes hebben

[365cycle]

Van de andere kant zijn velomobielen ook flink zwaarder dan wielrenfietsen, waardoor je bij accelereren en klimmen ook wel meer behoefte zou moeten hebben aan kleine versnellingen.

Klopt, maar in mijn optiek kom je met 1:1 overal wel boven, ook al zal het niet altijd lekker vlot gaan. In de Milan had ik dus 65/34 op een 11-32 cassette, dan kan je 34-32 rijden. Je laagste snelheid bij 80 rpm is dan ongeveer 10 km/h. Hier zie je zowel de 34 als de 39 berekend.

In de SL zit in 52/34 op een 11-36, dat ziet er zo uit. M'n dame kan dus met minder dan 9 km/h klimmen bij 80 rpm; da's met haar gewicht en vermogen een niet al te lange helling van 6% (een paar kilometer). In de praktijk is dat goed bruikbaar, zeker als een helling begint na een stukje afdaling vanaf waar je wat momentum mee kan nemen (waar Jeroen hierboven ook al aan raakt; als je door bij te trappen meer momentum opbouwt om mee te nemen helling op, ben je vaak sneller boven dan wanneer je je krachten volledig spaart voor de daadwerkelijke klim).
Maak je er 8% van, dan blijft er ongeveer 60 rpm over. Da's te doen, maar niet comfortabel. Als het langdurig steiler is dan 8% zal ik dus een springtouwtje uit moeten gooien om 50-70 watt bij te kunnen dragen  

Denk ook aan de capaciteit van je achterderailleur, Shimano's grootste (T8000 met SGS kooi) doet 47T volgens specificatie.

Op zich hoeft dat ook niet direct een probleem te zijn. In sommige versnellingen sleepte de ketting in mijn GT over de bodem, de derailleur was dan maximaal lang. Aandrijven ging prima, ketting sprong niet etc., het klonk alleen verschrikkelijk. Daarbij hoef je ook niet alle combinaties te kunnen schakelen. Als je de versnellingen van de SL bekijkt op de speed range grafiek wordt dat al snel duidelijk. De 52T rijdt het fijnst, dus hoogstwaarschijnlijk zet je op dat kettingblad de volledige cassette in m.a.w. 11-36 tanden.
52-36 en 34-22 hebben bijna dezelfde overbrenging; 52-32 = 3.17m, 34-22 = 3.01m, 52-36 = 2.82m. Tenzij je 34-22 in een bepaalde klim om wat voor reden dan ook comfortabeler vindt dan 52-32 of 52-36, zal je op het 34T kettingblad dus alleen 25-28-32-36 gebruiken en dan toch al je volledige bereik hebben.
Waar de benodigde capaciteit officieel 43T is, is het in dit geval dan slechts 32T, of zelfs maar 29T als je de 22 ook echt niet gebruikt. Als je mijn eerste setup gebruikt (65-34) wordt het iets lastiger (34-17 = 65-32, met respectievelijk 3.94m en 4.00m, terwijl je met de derailleur uit jouw voorbeeld mits perfect afgesteld niet verder dan 34-22 = 3.05m kan schakelen), maar je kiest er dan ook gewoon voor kiezen om een "gat" in je versnellingsbereik te hebben. Gezien 65-34 moeilijk schakelt kost terugschakelen naar het kleine blad dan wel even tijd, en in die tijd val je bij klimmen toch nog flink terug in snelheid  
Bij zo'n setup is een goed programmeerbaar elektronisch schakelsysteem trouwens wel een pluspunt. Zowel op de tijdritfiets als de racefiets van een vriend van me schakelde de voorderailleur met een klikje tegen de shifter van de achterderailleur zelf naar het kleinere voorblad onder de gewenste omstandigheden. Op de racefiets was dat wanneer achter het grootste kransje bereikt was, op de tijdritfiets juist in het wat hogere bereik, om "tussenversnellingen" te creëren. Je kon die setup zelfs automatisch laten schakelen bij minimale en maximale cadans. Ik weet even niet meer of onder bepaalde omstandigheden beide derailleurs tegelijk schakelden.