Retourtje Polen

[Martin van Mourik]

Dag 4

Ik sta op om half zes en vertrek om kwart voor zeven. Ik ga dezelfde route als hoe ik gekomen ben, terug naar de doorgaande weg richting Gorzów Wielkopolski. Ook vandaag heb ik wind mee. Ik hoop in Gorzów Wielkopolski een publiek drinkwaterpunt te vinden, en kies voor een boog door de stad langs wat parken. Wat op de kaart een kort stukje onverharde weg leek blijkt in de praktijk een stijle klim over een mul zandpad waar ik mijn zwaar beladen fiets als een ploeg doorheen duw. Ik kom hijgend boven in een buitenwijk en daal af over perfect glad wegdek richting stadscentrum. Wat een verspilde moeite. Ik daal verder af door het centrale stadspark en vind daar alleen een goor publiek toilet zonder kraan. Dan nog maar even een blik werpen op het stadscentrum, en straks ergens water kopen. Bij de grote kerk vind ik dan toch nog een publieke drinkwaterkraan, voor een standbeeld van een of andere bisschop.

Vanaf Gorzów Wielkopolski kan ik over het algemeen goed doorrijden over rustige wegen met goed wegdek. In de plaatsjes waar ik doorheen rij zie ik af en toe wat mensen langzaam op de stoep fietsen terwijl ik ze vlot over de weg passeer. Tussen Czarnków en Budzyń negeer ik een omleiding, en geniet een half uur lang van een rit over een rechte weg met strak wegdek door het bos, ongehinderd door enig ander verkeer. Ik ben door mijn voorraad brood en mueslirepen heen. Ik maak een stop bij een Biedronka, de Poolse super met het vrolijke lieveheersbeestje als logo, en haal daar twee perzikken, een rol koekjes, een zak snoep en een waterijsje.

Rond Golańcz rij ik door ruraal gebied met wegen met zeer veel barsten in het asfalt. Het wegdek ziet er dramatisch uit maar is in de praktijk lang niet zo slecht als de stukken hobbelasfalt die ik ten oosten van Berlijn gehad heb. Ik krijg twee keer een tractor die kilometers lang vervaarlijk grommend achter me hangt. Het is allemaal vals plat hier, helling af ga ik zo hard dat ik op ze uitloop, maar helling op zouden ze me makkelijk in kunnen halen. Alleen doen ze dat niet, vermoedelijk geldt er voor tractoren een inhaalverbod waar ze zich consequent ook bij mij aan houden.

Ik heb nog ruim vijftig kilometer te gaan tot Bydgoszcz, en bel om te melden dat ik waarschijnlijk tussen zeven en half acht aankom. Vanaf Kcynia heb ik uitstekend wegdek en flink wind mee, en het lijkt voortdurend heel licht helling af te gaan, ik ga als een speer. Voorbij Szubin kom ik merkbaar in grootstedelijk gebied, ik volg een weg parallel aan de snelweg, en passeer een enorme ecoduct. Langs de toegangsweg Bydgoszcz in rij ik over een vrij liggend fietspad. Om kwart voor zeven sta ik al midden in de stad, maar heb wat moeite om mijn eerste logeeradres te vinden. Ik fiets al telefonerend nog een stuk de verkeerde kant uit, en bereik dan even over zeven het juiste adres, waar ze me langs de brede vierbaansweg voor de flatgebouwen staan op te wachten.

Vroeg in de morgen bij de Warta


Fietsen door uiterwaarde van de Warta


Waterpunt in Gorzów Wielkopolski










Eerste bezoek aan Poolse supermarkt


Ecoduct bij Bydgoszcz



Einddoel in zicht


Einddoel bereikt