Retourtje Polen

[Martin van Mourik]

Dag 6

Regenbuien aan het einde van de nacht gaan over in miezerregen vroeg in de morgen. Ik sla de meeste druppels van het tentdoek af en pak mijn tent vochtig in. Er staat nog steeds zwakke oostenwind. Voorbij Skwierzyna wil de door brouter berekende route mij laten doorsteken over de Warta naar Witnica, maar ik heb geen zin om dat stuk tussen Witnica en Kostrzyn nad Odrą nog een keer te rijden. Ik vervolg doorgaande weg nummer 22 in de regen volgens hetzelfde recept als gistermorgen. Het is vervelend rijden over een weg die totaal ongeschikt is voor fietsers, constant met de aandacht bij achteropkomend verkeer. Er zijn rustige stukken waar ik best goed kan doorrijden, en er zijn stukken waar ik vaak de berm in duik. Niemand lijkt zich verder aan me te storen, er wordt niet naar me getoeterd, op rustige stukken haalt men me op ruime afstand in, als ik de berm in duik rijden vrachtwagens met een slinger personenwagens erachter onverstoorbaar langs me heen. Tussen Witnica en Kostrzyn nad Odrą ligt een uitgestrekt moerasrijk natuurgebied waar ik nu langs de zuidkant langs fiets. Er staan een natuurobservatietoren en een natuurinformatiecentrum langs deze weg, vrijwel alleen toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer, oh ironie.

Bij Kostrzyn nad Odrą passeer ik de grens via de zelfde fietsonvriendelijke route als op de heenweg, maar dit keer weet ik hoe die loopt. Het is opgehouden met regenen en in de loop van de morgen trekt de bewolking langzaam weg. Vanaf Kostrzyn heb ik nog geen route gepland. Het lijkt me leuk om door het centrum van Berlijn te fietsen. Ik volg de doorgaande wegen B1 en B5, het rijdt lekker door over vrijliggende fietspaden net zoals je die in Nordrhein-Westfalen aantreft, geen landweggetjes met hobbelasfalt dit keer. Seelow ligt niet bij een See en het ligt ook niet low, maar bovenop een heuvel. Klokslag twaalf uur rij ik door Müncheberg en hoor de klokken luiden. Müncheberg lijkt komend vanuit het oosten helemaal niet op een berg te liggen, maar daarna gaat het wel lange tijd omlaag.

Bij de kruising met de A10 verandert de B5 in een soort snelweg zonder er naast liggend fietspad. Deze doorgaande weg verder volgen is alleen voorbehouden aan gemotoriseerd verkeer, fietsers moeten maar door alle Berlijnse voorsteden heen kronkelen. Ik probeer een stukje over wegen langs het spoor te fietsen maar dat schiet niet op, daarna volg ik bewegwijzerde fietsroutes naar Mitte. Dit voert mij langs Landschaftspark Herzberge waar ik een publiek drinkwaterpunt zie en mijn waterzakken vul. Tussen drie en vijf slinger ik door het centrum van Berlijn heen en maak veel fotostops. Via Spandau rij ik de stad uit richting Falkensee, Nauen en Rathenow. Ik gebruik een tijdje de in OsmAnd ingebouwde navigator, maar die leidt me veel te veel over kronkelige achterafweggetjes, leuk voor wie een rustig fietstochtje wil maken, maar niks om afstanden mee te maken.

Bij Rathenow zou ik aanhaken bij de meer zuidelijke variant van de twee routes ten noorden van Osnabrück, Hannover en Wolfsburg die ik voor de heenweg uitgezocht had. Ik bedenk me nu dat ik liever een nog wat zuidelijker route wil, zodat ik niet via dezelfde weg terug Nederland in zal rijden. Vanaf Nauen ga ik nu in zuidwestelijke richting naar Brandenburg an der Havel. Het wordt tijd om een bivakplek te zoeken en ik kies voor een bij het bos liggend meer in de buurt van Päwesin en Bagow. Terwijl het begint te schemeren vind ik aan de noordkant van het meer Bagower Bruch een mooie rustige plek langs een bospad.




Brug over grensrivier Odra / Oder


Trinkwasser bei Landschaftspark Herzberge


Zentrum Berlin


Alexanderplatz












Bagower Bruch