Het genezen(de) petrolheads topic

[365cycle]

Het zijn nu niet meer de brommertjes die opgevoerd worden maar de scooters en de e-bikes of fatbikes, en die net zo veel en net zo asociaal ( of het gedrag erop.)

De jeugd van tegenwoordig is al eeuwen een doorn in het oog van de ouder wordende volwassenen en iedere generatie weer evenveel.

Daar ben ik me ook bewust van geworden. 
Als je er vervolgens ook bewust mee omspringt dat gastjes in die leeftijd nog lang geen uitontwikkeld gevoel voor oorzaak en gevolg hebben, is het een stuk minder frustrerend én veel makkelijker om met ze om te gaan.

Een ander ding waar die bewustwording trouwens goed op z'n plaats is, is bij het feit dat je als je ouder wordt sneller geneigd bent negatief te staan ten opzichte van veranderingen:

Om maar te zwijgen over allerlei "abonnementen" die autofabrikanten nu kunnen bijleveren. BMW probeerde het zelfs met stoelverwarming. Zou je dan €18 per maand kosten.

Daarom hou ik meer van low tech.

Dit is namelijk helemaal geen vreemde ontwikkeling, of het nou wel of niet slaagt. Dat zit zo:

High mix productiefaciliteiten zijn véél foutgevoeliger en véél duurder dan low mix of no mix. Met andere woorden: In principe wil je het cafetariamenu voor je fabriek zo klein mogelijk houden.
Mercedes zag dit begin jaren '80 al goed in, met als gevolg dat de Mercedes 200-serie en 190(E) de betrouwbaarste auto's waren die ze Sindelfingen ooit gebouwd hebben.
Een andere eigenschap van die auto's was dat ze zonder opties belachelijk kaal waren! Kocht je in de 2e helft van de '80 een Mercedes 200, dan kostte dat iets van 70.000 gulden; Na alle inflatie heb je er nu net een Golfje voor, maar destijds was het een hele grote klap geld. Je kreeg dan een auto met carburateur (want geen "200E"), 105 pk, 4 versnellingen (en zeker geen automaat!), geen ABS, geen toerenteller, en nog veel meer wat je vooral niet had. De "luxe standaarduitrusting" die je wel had? Stuurbekrachtiging, mistlampen, leeslampjes, van binnenuit verstelbare spiegels (mechanisch he, dus de rechter hendel op de rechter deur ) en een middenarmsteun ofzo. Daarmee viel het eigenlijk nog mee: Een VW Golf uit die tijd is nog veel kariger uitgerust.
De opties op de Mercedes waren daarnaast belachelijk duur, want iedere optie moest ná de productie ingebouwd worden én aan dezelfde extreem hoge kwaliteitseisen voldoen. Zo kwam het dat elektrisch verwarmde buitenspiegels los van elektrische verstelling van die spiegels op de prijslijst stonden, en als ik me niet vergis kon de elektrische verstelling ook alleen voor rechts bestellen. Zo kwam het ook dat de Mercedes-Benz 400E die ik ooit onder ogen kreeg een nieuwprijs had van net geen 210.000 gulden; voor dat geld kon je 3 basisuitvoeringen kopen

In de tijd tussen toen en nu kwamen eerst de Japanners en daarna de Koreanen de automarkt opschudden; de Europese merken gingen keihard in de verdediging. Kosten moesten omlaag, modellen moesten vaker gefacelift worden, het moest er namelijk flitsend uitzien, het moest veel sneller en het moest allemaal veel luxer. Diverse gevestigde automerken bouwden in de jaren '90 en '00 de slechtste auto's die ze ooit bouwden; in de Seventies roestten ze misschien nog net wat harder, maar ze bleven in ieder geval rijden Renault staat bekend om de dramatische kwaliteit van 2002-2004, Mercedes-Benz had het van 1997-2001 lastig, VAG wist z'n goede naam gek genoeg redelijk te houden want de Golf IV en Passat uit die tijd waren gewoon geen goede auto's, BMW-rijders bedenken kwalen gelukkig ook liever met de mantel der liefde, en PSA ging toen nog wel lekker maar was iets later flink aan de beurt.

Met name Toyota voerde destijds alle betrouwbaarheidslijsten aan, op het D4-D debacle na dan. Saai van buiten, niet luxe afgewerkt, maar jaar na jaar goede kwaliteit bouwen tegen zeer redelijke prijzen - hoe deden die Aziaten dat toch? Het antwoord is simpel: Geen optielijsten, maar optiepakketten. Low mix!
Zeker de hippe merken (BMW, Mercedes-Benz, Audi, Volvo, SAAB) konden kiezen tussen hun duur verworven imago opgeven, zichzelf uit de markt prijzen of onderuit gaan. SAAB ging onderuit, Volvo is Chinees geworden, de rest deed een beetje van alles wat en dacht "out of the box".

Kijken we weer even naar die Mercedes 200: Verreweg de meeste 200-serie modellen die je nu nog te koop ziet zijn inderdaad die 200, een 200E, een 230E, en natuurlijk de 200D en 250D. 300D wordt al zeldzamer, een 260E of 300E zie je niet heel vaak meer en de 400E en 500E zijn ronduit zeldzaam. Eigenlijk is dat bijzonder, want je zou verwachten dat juist de 300E, 400E en 500E goed bewaard blijven; het aandeel luxe, snelle modellen zou dus toe moeten nemen.
Met andere woorden: De basismodellen zijn destijds zonder twijfel onwijs in de meerderheid geweest, en dan het liefst met het uiterst minimum aan opties. Je betaalde destijds dus ook alléén voor dat wat je echt nodig had.

Eigenlijk willen we dus high mix verkopen, maar low mix produceren. De opties er fysiek instoppen, maar uitschakelen is dan helemaal geen stom idee:
1. Je smeert de productiekosten uit over het aantal gebruikers dat die optie ook daadwerkelijk wil hebben;
2. Quality control op die onderdelen kan op bezuinigd worden. "Problemen bij inschakelen" van de optie kan via het dealernetwerk opgelost worden;
3. Slijtage is ook in lijn met degenen die de functionaliteit ook daadwerkelijk gebruiken. Paar voorbeeldjes:
a) Stel, je schakelt via een abonnement de geheugenfunctionaliteit voor stuur- en stoelverstelling in voor een tweede bestuurder, dan weet je dat de auto door meerdere bestuurders gebruikt wordt en er dus regelmatig gewisseld wordt. De elektromotoren die dat regelen zullen dán dus sneller slijten, dus bekostig je via de abonnementskosten een eventueel garantiegeval;
b) Stel, je hebt één model auto die je (met exact dezelfde onderdelen!) levert met 120 pk, 160 pk en 190 pk. De turbocompressor, zuigers en veren, koppakking, kleppen, cilinderkop, koppeling, vliegwiel, versnellingsbak, differentieel, aandrijfassen etc. van de 190 pk versie krijgen veel meer te verwerken dan die van de 120 pk versie, en dat niet alleen; de druk loopt hoger op, dus ook het koelsysteem kan veel harder moeten werken, net als de remmen en het onderstel. Nu kunnen we stellen dat de 120 pk versie "geknepen" is, en boehoe roepen over hoe oneerlijk dat is, maar... de 190 pk versie is dat ook. Op het randje van de toleranties trek je zonder mechanische aanpassingen 240 a 250 pk uit dezelfde motor.

Met andere woorden: We get what we pay for, just like we always did. Of eigenlijk, 60 a 70% daarvan (en dat dus ook al al die tijd). 
De rest is voor de veel te rijke aandeelhoudersfamilies van alle grote automerken