Xanten

[Fietsbennie]

Voor de rit naar Xanten ben ik ongeveer 1:00 uur 's nachts weggegaan. 
Na een paar duistere uren kachelen, een koffiepauze in centrum van Barchem, begon het na Varsseveld (links of rechts?  )
eindelijk te schemeren.
Bij de pauze in Breedenbroek was het dan licht genoeg om veiligheidshesje uit te doen. 's Nachts vind ik dat geen overbodige luxe.
Vlak daarna had ik de keuze: door Dinxperlo omrijden, of sneller over N317 smokkelen, daar waar het verboden is voor fietsers, snel gemaakt. Gezien het tijdstip 6:30 op vrijdagmorgen leek het mij geen grote gok, en na een enkele toeter en een vermanende vinger was deze jongen de grens over.



Daar begon het sturen, want onze Duitse vrienden vonden het nodig een hekken te plaatsen op het fietspad waar ik 80 cm breed de ruimte had. Maar gelukkig waren het er een stuk of 4, dus prima te doen. Verderop heb ik het mezelf deze route wat makkelijk gemaakt om grotendeels zuidwaarts de B67 te volgen. Prima te doen en gaan met di e..., oja ik heb geen banaan  . Enige kilometers later volgt na Rees de brug over Rhein, waar de aken onder me door gleden, terwijl ik sta te fotograferen.



Daarna via Niedermörmter en Obermörmter, waar de mensen in ochtendjas hun krantjes uit de brievenbus halen, en kinderen die op de bus wachten verder langs de Rhein richting Xanten.



Tot ik langs het Romeins, archeologisch park (nee ben ik niet geweest) daar in het centrum belande van Xanten. De kinderkopjes lanceerden mij zowaar bijna uit de M5, maar dat mocht de pret niet deren. Ik kwam daar nèt op tijd in de kerk (achter de poort op de foto)  waar deze vrijdagmorgen 9:00 uur een of andere scholendienst was. Honderden kinderen die "Danke für dieser morgen" horen zingen. Als christen vind ik dat mooi om mee te maken. Na 5 min luisteren lag ik weer, en reed ik de stad weer uit.



Helaas, of ja wat maakt het ook uit, was het pondje over de Rhein nog niet in de vaart. Dus kon ik of terug of via de brug bij Wesel over, wat de tocht zo'n 6 km meer zou gaan bedragen. Dan is de keuze voor mij ook niet moeilijk. Dus hobbelde ik vrolijk verder met WDR2 in mijn oren over de stille dijkweggetjes met als bestemming Wesel. 



Omdat ik wel eerder met de bukfiets in centrum van Wesel ben geweest, ben ik nu rondom de stad via Hamminkeln naar Bocholt gereden. Daar was het ijzerdraad tussen de fiets en kettingbuis naar z'n grootje. Na een bezoek aan de plaatselijke fietsenmaker, was ik een bak koffie en een paar tyraps rijker en kon ik door. Van de terugweg verder heb ik geen foto's meer want daar heb ik er nog wat van in mijn archief en mijn humeur was niet best. Dit werd ook niet beter toen ik gebruik wou maken van de 'spoorweg' fietspad bijna tussen Lichtenvoorde en Neede. Want ze waren toen nog bezig met de nieuwe N18, waar ze enige delen van de mooie verbinding opgebroken hadden. En omrijden, zeker via gele bordjes wordt ik niet vrolijk van, zeker als er overijverige mannetjes bij staan in gele hesjes die hun dag niet hebben.
Maar goed, op een laatste vergissing in Enter, ja Gerwin het was toch rechts   , was ik toch nog braaf voor het eten om 17:00 uur thuis. Al met al best mooie rit.