17-Jan-2024, 05:23 PM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 17-Jan-2024, 05:45 PM door twilwel.)
(16-Jan-2024, 10:29 PM)365cycle schreef: Mensen, alsjeblieft, stop met het zonder disclaimer praten over "gewoon" je schoenplaatjes verplaatsen om ruimte te maken. Ik lees het vaak... en vervolgens ook vaak dat mensen rare blessures oplopen.
Bovendien kan je alleen je maximale vermogen (zowel duur als piek) leveren als je schoenplaatjes precies goed zitten. In alle andere posities verlies je power aan het compenseren van een onnatuurlijke beweging.
Ik pieker er niet over om te stoppen met vertellen waar ik baat bij heb gevonden. Er is beslist geen sprake van een onnatuurlijke beweging en verlies van vermogen, mits de trapafstand goed is ingesteld. Wat volgens mij nogal voor de hand ligt dat je daarmee aan de slag moet, want de voet komt hogerop op de trapper en is dus quasi te ver weg. Wat inderdaad blessures kan veroorzaken, maar dat komt niet door midvoets trappen op zich wat, als je een beetje rondkijkt op de fietspaden, de meest natuurlijke manier van trappen is.
Vaste voetplaatjes daarentegen, dat is pas onnatuurlijk. Geen wonder dat dat problemen geeft bij de ligfietshouding. Op een racefiets ben je veel meer bezig met gewichtsverplaatsing, uit het zadel komen. In de velomobiel zit je bekken steeds in dezelfde houding. De ergonomische principes van rechtop en lig-fietsen zijn dus bepaald niet hetzelfde. In tientallen jaren van uitproberen en steeds weer opnieuw instellen ben ik het meest tevreden met 130 tot 140mm cranks, rotationeel wrijvingsloze schoenplaatjes en een plaatsing van de schoenplaatjes liefst vrij dicht bij midvoets. Dit vanuit een mix van ergonomische problemen die ik tegen kwam en de praktische inpasbaarheid van mijn lange en grootvoetige persoon in vaak net iets te krappe velomobielen.
Ik vind het best wanneer iemand lekker fietst met race pedalen, de schoenplaatjes maximaal naar de tenen en 175mm cranks. Maar het is soms niet handig om zo rigide vast te houden daaraan. In een velomobiel heb je nu eenmaal te maken met vaste begrenzingen van de voet. Ik zie te vaak dat iemand liever af en toe tegen de kniebulten aan stoot en de hakken schraapt, dan te kiezen voor wat kortere cranks. Ik vind dat erg jammer. Rondtrappen zou geen bewuste actie moeten zijn, dat ontneemt vrijwel zeker het plezier in fietsen, hoe verliefd men ook is op z'n velomobiel.