Een voorvork als achtervork kan zeker als je ook een staande achtervork gebruikt. Zonder staande achtervork zou ik wel een degelijke pakken (oude MTB vork of BMX), heb ik ook wel eens gedaan. Maar voor een eerste MBB kan je gemakkelijker een bestaande fiets als achterframe pakken, met een mixte frame kan je leuke dingen doen.
Je eerste linkje is een typische Cruzbike-achtige zelfbouwer.
Die G4 is echt geniaal. Vooral de teksten erbij. Dat armpower verhaal verdient denk ik wel een plekje in het hier onlangs geposte museum of bad bicycle ideas. Hopeloos complexe constructie met het bottombracket coaxiaal met de vooras.
Die stabiliteit in het laatste filmpje is typisch voor een goede MBB. Flevobikers doen ook vaak niets liever dan heel langzaam rondjes rijden met vrijwel losse handen.
Op hoge snelheden ligt het iets subtieler. De Flevoracer is de enige waarmee ik echt hard heb gereden: met rond de 80 km/h en volle bepakking in Portugal en Griekenland de bergen af, op niet te beste wegen. Hij blijft strak sturen, maar je moet het niet doen als beginner. En dan hou ik wel mijn handen aan het stuur, als is dat vooral om je bovenlichaam te stabiliseren en te kunnen remmen. Een "gewone" ligfiets is dan wel voorspelbaarder, de volgepakte ligtandem kan ik bij 75 km/h nog met twee vingers sturen. Bij normale snelheden (zo hard als je zelf kan trappen) is er geen enkel probleem als je er eenmaal aan gewend bent.
Wat ik persoonlijk op een MBB heel prettig vind is een zitje met een beetje zijdelingse steun (kuip zitje), daardoor kan je met relatief veel beenkracht in de besturing ingrijpen zonder dat je bovenlichaam gaat bewegen. Het originele Flevobike zitje is voor mij hopeloos.
Een voorwaarde bij alle MBBs die ik heb gereden is wel dat je echt ligt. Op alle andere fietsen die ik gereden heb kan je even rechtop zitten om achterom te kijken. Op een MBB is dat naar mijn ervaring veel lastiger. Ik kan het wel, maar dan blijft er niet veel concentratie over om ook nog achterom te kijken en op het verkeer te letten. Het voelt meer als een circustruk. Daarom heb ik op de MBB ALTIJD een handspiegeltje.
Het aardige van MBBs is dat je ze vrij gemakkelijk zonder laswerk uit een paar oude frames kan bouwen. Misschien is de nuttigste tip die ik je kan geven wel om niet te lang te denken, maar gewoon eens iets in elkaar te schroeven, liefst uit oude frames. De onderdelen verhuis je daarna gewoon naar je volgende ontwerp, dan heb je voor weinig geld wat ervaring. Pas wel op, want dit soort knutselwerk kan behoorlijk verslavend zijn
.
Nog 1 heel relevante link: de Flevobike fanclub site. Daar staat echt een schat aan info.
Kijk vooral even naar de Chachabike van Wim van Wijnen, de oermoeder van de Nederlandse MBBs, op het bovenste plaatje:
https://flevofan.ligfiets.net/?doc=ch4-01&lang=nl
Die fiets heeft vrij geniaal twee kabeltjes met veren als vering.
En van de zelfde ontwerper de Ecocar 2000. Misschien wel 1 van de mooiste en meest originele ligfietsen ooit (tweede plaatje van boven)
https://flevofan.ligfiets.net/?doc=ch4-11&lang=nl
In die tijd is er veel moois gebouwd en ontzettend veel geëxperimenteerd. Daar kunnen we nu nog steeds veel van leren, maar omdat het van voor het internet en van voor de digitale fotografie is, is er veel minder over terug te vinden.
Je eerste linkje is een typische Cruzbike-achtige zelfbouwer.
Die G4 is echt geniaal. Vooral de teksten erbij. Dat armpower verhaal verdient denk ik wel een plekje in het hier onlangs geposte museum of bad bicycle ideas. Hopeloos complexe constructie met het bottombracket coaxiaal met de vooras.
Die stabiliteit in het laatste filmpje is typisch voor een goede MBB. Flevobikers doen ook vaak niets liever dan heel langzaam rondjes rijden met vrijwel losse handen.
Op hoge snelheden ligt het iets subtieler. De Flevoracer is de enige waarmee ik echt hard heb gereden: met rond de 80 km/h en volle bepakking in Portugal en Griekenland de bergen af, op niet te beste wegen. Hij blijft strak sturen, maar je moet het niet doen als beginner. En dan hou ik wel mijn handen aan het stuur, als is dat vooral om je bovenlichaam te stabiliseren en te kunnen remmen. Een "gewone" ligfiets is dan wel voorspelbaarder, de volgepakte ligtandem kan ik bij 75 km/h nog met twee vingers sturen. Bij normale snelheden (zo hard als je zelf kan trappen) is er geen enkel probleem als je er eenmaal aan gewend bent.
Wat ik persoonlijk op een MBB heel prettig vind is een zitje met een beetje zijdelingse steun (kuip zitje), daardoor kan je met relatief veel beenkracht in de besturing ingrijpen zonder dat je bovenlichaam gaat bewegen. Het originele Flevobike zitje is voor mij hopeloos.
Een voorwaarde bij alle MBBs die ik heb gereden is wel dat je echt ligt. Op alle andere fietsen die ik gereden heb kan je even rechtop zitten om achterom te kijken. Op een MBB is dat naar mijn ervaring veel lastiger. Ik kan het wel, maar dan blijft er niet veel concentratie over om ook nog achterom te kijken en op het verkeer te letten. Het voelt meer als een circustruk. Daarom heb ik op de MBB ALTIJD een handspiegeltje.
Het aardige van MBBs is dat je ze vrij gemakkelijk zonder laswerk uit een paar oude frames kan bouwen. Misschien is de nuttigste tip die ik je kan geven wel om niet te lang te denken, maar gewoon eens iets in elkaar te schroeven, liefst uit oude frames. De onderdelen verhuis je daarna gewoon naar je volgende ontwerp, dan heb je voor weinig geld wat ervaring. Pas wel op, want dit soort knutselwerk kan behoorlijk verslavend zijn
.Nog 1 heel relevante link: de Flevobike fanclub site. Daar staat echt een schat aan info.
Kijk vooral even naar de Chachabike van Wim van Wijnen, de oermoeder van de Nederlandse MBBs, op het bovenste plaatje:
https://flevofan.ligfiets.net/?doc=ch4-01&lang=nl
Die fiets heeft vrij geniaal twee kabeltjes met veren als vering.
En van de zelfde ontwerper de Ecocar 2000. Misschien wel 1 van de mooiste en meest originele ligfietsen ooit (tweede plaatje van boven)
https://flevofan.ligfiets.net/?doc=ch4-11&lang=nl
In die tijd is er veel moois gebouwd en ontzettend veel geëxperimenteerd. Daar kunnen we nu nog steeds veel van leren, maar omdat het van voor het internet en van voor de digitale fotografie is, is er veel minder over terug te vinden.
Fietser en knutselaar en eventjes niet in vorm. Roets, FlevoRacer en diverse (carbon) zelfbouwers voor 1 of 2 personen
