09-Jul-2024, 12:03 PM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 09-Jul-2024, 12:03 PM door PieterTrapt.)
Ha 365, ik ken deze theorieën ook een beetje, volgens mij wordt door elkaar gehaald de Piramide van Maslow, die stelt dat mensen meestal eerst basisbehoeften bevredigen, zoals veiligheid, eten, slapen en sex; daarna sociale behoeften, zoals onderdeel zijn van een groep en respect krijgen; daarna zelfverwezenlijking ('worden wie je bent', je dromen waarmaken, enz) en tenslotte transcedente doelen (zaken die die jouw eigen belang overstijgen), zoals "de wereld beter maken". Kort samengevat: 'Erst kommt das Fressen, dan die Moral'. Helemaal strikt is het niet, als je bijvoorbeeld kijkt naar de Ramadan, waar mensen honger en dorst lijden voor een bepaald hoger ideaal. Maar in grote lijnen klopt het wel: in de Gaza-strook moet je nu niet aankomen met zelfontplooiing, maar met veiligheid, water en eten.
En dan hebben we ook het Dunning-Kruger-effect, dat zou stellen dat beginners hun vaardigheden en kennis overschatten, terwijl experts hun deskundigheid juist ónderschatten. Of dit effect echt bestaat is onder psychologen een discussiepunt. Maar intuïtief klopt het natuurlijk: de beginner ziet zijn eigen fouten niet en vindt zichzelf al heel wat, terwijl de expert wél zijn beperkingen ziet. Zo vinden sommige heel goede jazz-musici (ik zag het in interviews met gitarist John Scofield en ook bij saxofonist Joshua Redman) zichzelf helemaal niet goed, ze horen altijd waar het beter kan. Wij horen mensen die echt fenomenaal goed spelen, zij horen gemiste kansen: "Jammer dat ik niet nóg beter was!"
Ik herken het Dunning-Kruger effect ook bij mezelf. Tijdens mijn studie heb ik een tijdje in Spanje gewoond, ik sprak er 24/7 Spaans. Eerst begreep ik er weinig van, later vond ik dat ik het al behoorlijk goed kon! Daarna hoorde ik dat ik nog steeds veel fouten maak en een accent heb. En nog weer later kon ik mijn niveau aardig goed inschatten. Dat is dan die beroemde curve, waar Frutsel het over had.
Zowel over die piramide als over het Dunning-Kruger effect is discussie in de psychologie. Vraag is of al die effecten, die gevoelsmatig inderdaad kloppen, allemaal wel bestaan. Maar ik denk dat Melle hier veel beter kijk op heeft dan ik.
En nu weer terug naar LIGFIETSEN! Sorry moderators voor de uitweidingen!
![[Afbeelding: Dunning-Kruger-Effect.png]](https://f.hubspotusercontent10.net/hubfs/4259112/Dunning-Kruger-Effect.png)
En dan hebben we ook het Dunning-Kruger-effect, dat zou stellen dat beginners hun vaardigheden en kennis overschatten, terwijl experts hun deskundigheid juist ónderschatten. Of dit effect echt bestaat is onder psychologen een discussiepunt. Maar intuïtief klopt het natuurlijk: de beginner ziet zijn eigen fouten niet en vindt zichzelf al heel wat, terwijl de expert wél zijn beperkingen ziet. Zo vinden sommige heel goede jazz-musici (ik zag het in interviews met gitarist John Scofield en ook bij saxofonist Joshua Redman) zichzelf helemaal niet goed, ze horen altijd waar het beter kan. Wij horen mensen die echt fenomenaal goed spelen, zij horen gemiste kansen: "Jammer dat ik niet nóg beter was!"
Ik herken het Dunning-Kruger effect ook bij mezelf. Tijdens mijn studie heb ik een tijdje in Spanje gewoond, ik sprak er 24/7 Spaans. Eerst begreep ik er weinig van, later vond ik dat ik het al behoorlijk goed kon! Daarna hoorde ik dat ik nog steeds veel fouten maak en een accent heb. En nog weer later kon ik mijn niveau aardig goed inschatten. Dat is dan die beroemde curve, waar Frutsel het over had.
Zowel over die piramide als over het Dunning-Kruger effect is discussie in de psychologie. Vraag is of al die effecten, die gevoelsmatig inderdaad kloppen, allemaal wel bestaan. Maar ik denk dat Melle hier veel beter kijk op heeft dan ik.
En nu weer terug naar LIGFIETSEN! Sorry moderators voor de uitweidingen!
Lig: Challenge Taifun | Fix: OnOne | Vouw: Dahon Bullhead
