Fietsreis Duinkerken - Straatsburg - Eifel

[Martin van Mourik]

Dag 5
Ik werd vroeg wakker na een korte nacht waarin ik af en toe wakker lag of licht sluimerde. Ik voelde me niet helemaal uitgerust, maar nog wel redelijk sterk. In de ochtendschemering stond ik op en was snel klaar met inpakken. Mijn oorspronkelijke idee was geweest om na Strasbourg ten oosten daarvan een lus te maken door de hogere delen van het Schwarzwald, en dan langs Karlsruhe te rijden. Maar ik had de vorige avond al besloten dat ik daar geen trek meer in had vanwege het ontbreken van de benodigde bergverzetten op mijn fiets. Ik reed naar Hagenau en vulde om half acht mijn waterzakken bij een drinkwaterpunt in een parkje aan de noordkant van het centrum. Ik moest even wachten op een wandelaar die net zijn flessen aan het vullen was. Ik bestudeerde de kaart en liet brouter een route berekenen naar Daun, een plaatsje in de Eifel waar drie vulkanische meren naast elkaar liggen. Deze route liep een stuk langs La Sarre / de Saar, en ging meer westelijk door de Eifel dan de routes die ik voorafgaand aan de reis bedacht had.

Eerst moest ik nog een keer de Vogezen oversteken, nu het noordelijke deel van de Vogezen waar de toppen rond de vierhonderd meter liggen. De weg volgde daarbij van Zinswiller tot Lemberg via Baerenthal en Mouterhouse de loop van de beken La Zinsel en de Moderbach. Ik stuitte op een aankondiging van een wegversperring en omleidingsborden, negeerde dit en volgde de weg door het beekdal verder. Een uur lang was het ongewis of ik erdoor zou komen of toch ergens gedwongen rechtsomkeert zou moeten maken, maar uiteindelijk waren er alleen wat wegwerkzaamheden aan de zijkant van de weg te zien, herstel of versteviging van de randen van het wegdek en iets met waterafvoer leek het. Het was zaterdagmorgen en er werd nu niet aan de weg gewerkt. Ongestoord reed ik over de kronkelende weg door het dal, ik kwam een enkele motorrijder tegen. Aan het einde was het nog een korte felle klim naar Lemberg, waar ik om elf uur wat boodschappen deed en voor de supermarkt een korte pauze hield om wat van het fruit dat ik net gehaald had direct naar binnen te werken en een paar verse boterhammen te maken. Op de parkeerplaats voor de supermarkt was er een constante stroom van auto's die in een soort file reden.

Om een uur s'middags bereikte ik Sarreguemines, en begon aan het stuk van de route langs de Saar. Mijn door brouter berekende route nam hoofdzakelijk doorgaande wegen, maar ik zag dat op de westelijke oever van de Saar een fietsroute liep. Zodoende reed ik over de Franse oever van La Sarre nog een stukje door Frankrijk alvorens even ten zuiden van Saarbrücken Duits grondgebied te betreden. Bij Saarbrücken stak ik de Saar over, keek even rond in het centrum, en at een ijsje. Van Saarbrücken tot Merzig had ik over de fietswegen die daar langs de Saar liggen willen rijden, maar ik stuitte meermaals op wegversperringen waar niet langs te komen viel. Een keer kon ik door de rivier over te steken een stuk fietsroute aan de overkant pakken, maar na enige tijd stuitte ik weer op een wegversperring, en moest nog een extra omweg en een felle klim maken om verder te kunnen. Er ligt daar langs de Saar veel industrie afgewisseld met allemaal steden die verbonden worden door een snelweg en andere grote verkeersaders die op veel plekken pal langs de rivier lopen. Het fietspad loopt op sommige plekken onder de snelweg, het was daar wel verkeersluw, maar al met al toch minder leuk fietsen dan ik gehoopt had. Uiteindelijk gaf ik er de brui aan om te proberen langs de rivier te fietsen en volgde verder de L174. Bij Merzig liet ik de Saar links liggen en al snel reed ik over rustiger wegen.

Mijn route richting Daun liep op zo'n tien kilometer afstand ten oosten langs Trier. Ik besloot dit ik Trier toch ook nog wilde zien nu ik in de buurt was, en week weer van de door brouter berekende route af. De batterij van mijn telefoon en van mijn powerbank waren aardig leeg aan het raken, het zou niet meer voldoende zijn voor de volgende en laatste dag van mijn reis. Ik besloot deze avond op een camping te gaan staan. Ik had een camping aan de Moezel bij Trier in gedachten, maar om zeven uur s'avonds was ik duidelijk nog te ver van Trier af om het voor het donker te kunnen halen. Ik zocht naar campings in de buurt en vond er een die niet al te ver op een mooie rustige plek lag. Om er te komen moest ik eerst nog een stuk klimmen, boven aangekomen liep de ketting van mijn voorblad toen ik probeerde deze terug om het grote voorblad te leggen. Terwijl ik langs de kant van de weg met de ketting stond te hannessen met mijn zwaar beladen en tot omvallen geneigde fiets stopte een politiewagen naast me. Uit het raam klonk: Alles in Ordnung? ik: ja alles in Ordnung, nur ein bisschen Ärger mit meinem Fahrrad. Ze reden door.

Het laatste stuk om de camping te bereiken ging een paar kilometer over een onverhard landweggetje dat op sommige stukken met gras overgroeid was en op andere stukken zanderig met kuilen, zodat ik stukken lopend aflegde. De camping was ook wel via asfalt bereikbaar, maar dat was voor mij nog een stuk omrijden geweest. Ik bereikte kort voor de schemering de camping, het was er mooi stil. De receptie was gesloten en aanbellen leverde geen reactie op. Ik sprak een andere fietserkampeerder aan die reeds geïnstalleerd was met een nogal ruime tent voor één persoon, en op zijn eigen klapstoel een dik boek zat lezen. Dit bleek een Nederlander te zijn, met een nogal andere stijl van fietsreizen, maar wel een sympathieke kerel. Hij kon me uitleggen dat de campingeigenaren naar een feestje waren, en wees me de plek bij een aanrecht waar een stopcontact en een blok waren waar ik dingen kon opladen. Er was iets afgelegen een reserveveld dat helemaal leeg was, daar duwde ik mijn fiets naartoe, zette mijn tent op, en kookte mijn avondmaal. Daarna gebruikte ik de douche om mezelf en mijn meest doorzweete kledingsstukken te wassen, die hing ik vervolgens te drogen op een houten hek bij de plek waar ik stond. Ik dronk nog een kop thee, in de verte in het dal was wat zaterdagavond-rumoer te horen. Ik kroop in mijn slaapzak en viel in een diepe slaap.

07:07 Hawenau ùf Elsässisch - de Elzas / Alsace heeft klaarblijkelijk een regionale taal met een erkende status


07:32 het zelfde model publieke waterkraan als in Nancy


08:53


09:21


10:42 bijna boven in Lemberg, zustergemeente van Lemberg


10:55 - 11:25 boodschappen gedaan, meeste fruit direct opgegeten, nieuwe boterhammen gemaakt


13:03 het Franse Grosbliederstroff en het Duitse Kleinblittersdorf liggen aan weerszijden van de Saar en zijn verbonden met een fietsbrug



13:13 Chemin de Halage (jaagpad)


13:35 - 14:10 Saarbrücken centrum




14:25 Ik had in Saarbrücken vanwege afgezette gedeelten moeite om de fietsroute langs de oever van de Saar weer te bereiken. Aan het einde van een industrieterrein aan de westkant van Saarbrücken vond ik een morsig tunneltje onder de Stadtautobahn door, en reed daarna onder de snelweg. Aan de overkant Saarstahl AG Werk Burbach.



14:29 Laufwasserkraftwerk Burbach


19:13 we verlaten het Saarland


Tegen acht uur s'avonds nog even dik honderd meter klimmen in de buurt van Vierherrenborn, recht tegen de inmiddels laag staande zon in.



Een veldje voor mij alleen bij camping Rübezahl, kamperen op een camping is niet altijd een straf.