M9 - 1 jaar oud - 5000km - €9000,-

[365cycle]

Ik push geen nederlands, ik bied aan om met de betreffende persoon nederlands te spreken en doe dat indien aangenomen ook consequent.
In de meeste gevallen is het met mensen in Nederland die al een basis nederlands hebben, hoewel ik ook vrienden in Engeland heb die daar engels geleerd hebben waarvoor ik mijn engels eenvoudig moet houden.

Wanneer die behoefte ontstaat is er niets mee om mensen daarmee te helpen. De grens tussen aanmoedigen en opdringen is echter flinterdun.

In mijn werk heb ik best veel mensen meegemaakt die geen of weinig engels spreken, nooit geleerd of niet meer dan een paar jaar middelbare school heel lang geleden en nooit meer gebruikt. Zeker onder de oudere medewerkers op de fabrieksvloer was dat heel gewoon en zelfs de jongere kantoor medewerkers gebruiken hun engels maar weinig. Ook mensen van buiten Nederland die hierheen gekomen zijn hebben niet altijd engels en als ze het spreken is het niet altijd de eerste keus. Wij hebben op het werk de voertaal Nederlands, omdat gebleken is dat dat het beste werkt op de langere duur.

Dat kan. In de hedendaagse praktijk denk ik echter dat je met Engels in Nederland verder komt dan met Nederlands, omdat je simpelweg meer mensen tegenkomt die wél Engels spreken. De meeste zelfs dusdanig goed dat Nederlands weinig toegevoegde waarde heeft: Een hoop cultuurkennis nodig en accentloos Nederlands zijn niet voldoende om verder te integreren.

Ik bestrijd het argument dat je in Nederland in het dagelijkse leven geen nederlands nodig zou hebben,  een bezoek aan de dokter, het begrijpen van een brief van de belastingen, het tien minuten gesprek op de school van je kind of in sommige gevallen zelfs gewoon je kind verstaan als die met een vriend kletst overal kom je nederlands tegen.

Dat mag je bestrijden, maar je overschat echt de meerwaarde. Even opgesomd:
een bezoek aan de dokter - ik ben letterlijk nog geen arts tegengekomen die geen hoog niveau Engels spreekt. Zeker die uitzonderlijk hoog geschoolde groep heeft er eigenlijk nooit moeite mee.
het begrijpen van een brief van de belastingen - daar noem je wat leuks. Het aantal Nederlanders dat moeite heeft met het begrijpen van een brief van de belastingen is zelfs verrassend hoog. Leuker kunnen ze het niet maken, makkelijker hebben ze geen zin in. De hoeveelheid studie die je na een basis Nederlands extra nodig hebt om belastingbrieven goed te kunnen begrijpen is ronduit belachelijk. Tijd is geld: Een belastingadviseur of tolk inhuren is waarschijnlijk voordeliger.
het tien minuten gesprek op de school van je kind - leerkrachten zijn nog een goed voorbeeld van een groep Nederlanders die relatief hooggeschoold is en vaak prima met Engels om kan gaan. Ook hier spreek ik uit ervaring: De taal is nooit een barriere geweest.
in sommige gevallen zelfs gewoon je kind verstaan als die met een vriend kletst - het niveau Nederlands van kinderen is beperkt, en dan nog leren kinderen taal veel sneller dan je ooit gaat kunnen bijbenen. Je kan wat dit betreft hooguit stellen dat je kind jou de taal zal leren.

Je vraagt je inmiddels misschien af waar ik al deze kennis en ervaring zomaar vandaan pluk: ik heb mijn kind samen met een expat, we kennen elkaar uit een bedrijf waar de voertaal Engels is. Juist door haar heb ik het ontdekt dat het expatwereldje me in de regel eigenlijk beter ligt dan hier geboren en getogen Nederlandse sociale contacten. Daardoor ken ik dus ook best wel wat andere internationale stellen, en mede daarom heb ik een klein polyglotje rondlopen die behalve vloeiend Nederlands en Engels ook nog een paar woordjes Duits, Arabisch en Russisch kan kletsen.
M'n ex-vrouw was gemotiveerder dan ik om aan haar Nederlands te werken (of verweet mij dat in ieder geval - zo heel veel spreekt ze het nu, een paar jaar na onze scheiding, volgens mij nog steeds niet); ik vond het naast ons drukke werkleven, destijds een baby verzorgen/opvoeden en een relatie onderhouden bijna niet te doen om telkens bewust naar het Nederlands te schakelen (wat voor mij ook echt schakelen is, want ik droom en denk meer in het Engels) en daarmee onze communicatie zowel in bandbreedte als in snelheid te beperken. Zelfs bij iets typisch Hollands als een buurtbarbeque was Engels geen barriere.