24-uursuitdaging Jan Kranczoch 2025

[365cycle]

Ik heb nog nooit een 24h gereden, en ga het denk ik ook nooit doen op een circuit, maar heb wel een paar serieus lange ritten "under my belt".
Zeker als ik nu m'n teruggelopen conditie vergelijk met hoe die ooit was, dan zou ik zeggen: Trainen voor een 24h doe je door gewoon veel lange ritten te doen, en je lijf daarbij goed leren kennen (m.a.w. luister naar je lijf).

Zelf vind ik het daarbij fijn om ook grondig te letten op de data die m'n lijf laat meten; ik heb inmiddels een vrij redelijk beeld van hoe m'n HRV wordt als ik gewoon gezond ben en x uur slaap, en die HRV is een prima indicator voor hoe hoog m'n hartslag gaat zijn bij een bepaald vermogen. Hartslag is voor mij echt de sleutel; m'n spieren zijn wel wat gewend, zolang de bloedpomp voldoende kan leveren kan ik gewoon blijven gaan. Daarbij weet ik dus ook hoe hoog m'n hartslag maximaal kan zijn voor X uur rijden.
Tijdens m'n ritje naar de zonnige OBT van 2022 (start in Reuver) had ik slecht geslapen en stond ik eigenlijk te laat op. Toen ik dus met 50 km/h over de Lekdijk zeilde wist ik al dat de laatste loodjes zwaar gingen zijn, want m'n hartslag was te hoog, maar ik had er zin in en voelde me lekker. Ik begon met ongeveer 40 gemiddeld op de klok aan het gebak in Reuver, familie die kwam kijken en al die velonauten en velomobielen deden me goed, dus tijdens de OBT voelde ik me ook gewoon top, maar ik begon met lichte zorgen aan de terugweg. Tijdens die rit niet te gek doen hielp echter prima, en de hartslag een paar slagen lager dan zou moeten kunnen hielp echter; pas na dik 400 km begon het pijn te doen. Als het echt gemoeten had, had ik 550 ook nog wel gehaald die dag.