Foto's Fietsbennie

[Fietsbennie]

Ik fiets langs het kanaal onder de N35 door. Inmiddels is het helemaal licht. Strak volgens mijn planning ben kwart over 4 weggereden. Ik kreeg vlak voor vertrek nog een appje met goede reiswensen. Het begint zachtjes te sputteren. Ik meende eerst dat het vliegjes waren tot ik de druppels in cirkels in het kanaal zie vallen. Als ik de fiets naast de deur van mijn werkvestiging in Zwolle zet dan regent het serieus. Ik ben zeiknat, en schud de druppels van me af. Ik ben blij met mijn BHV batch waar ik overal mee binnen kom. Eerst de huishoudelijke zaken zoals water aanvullen en water afvoeren. Ik tap mijn overwerkminuten uit de koffieautomaat. De schreeuwende televisie in de kantine maan ik tot stilte met een druk op de rode knop. Ik wil rust.h

Ik hoor de regen op het dak klateren. Dat wordt nog wat vandaag. Volgens weerprofeet buienradar.nl zal het met anderhalf uur droog zijn. Ik haal mijn schouders op en vertrek maar weer. Ik ben nu toch al nat. Ik volg het kanaal tot ze van gedaante is veranderd in een gracht in het centrum. Ik fiets langs de woonboten, al liggen die er wat treurig bij in de regen. Ik vergaap me aan de mooie panden en stukjes stadsmuur die je hier hebt. 
Ik kom aan het klooien vanwege werkzaamheden op de route. In de omleidingsroute salueer naar een straaljager bij de school. 

Ik deel mijn locatie via de app en zoek de Mastenbroekbrug op bij Stadshagen, waar ik heb afgesproken met Edwin. Een week eerder heb ik gevraagd in de appgroep van ligfietsclub ,,Plat Zwolsch” of iemand het leuk zou vinden om met me mee te gaan. De regen klettert nog steeds, maar ik zit droog onder de brug terwijl ik om een uur of 7 naar het Zwarte Water zit te turen. Edwin wil nog steeds mee, hij was zelfs bereid om een uur eerder dan normaal weg te gaan. Hij vindt me, we schudden elkaar de hand en rijden de dijk op naar Hasselt.

Ik hoef geen radio aan te zetten, we praten de tijd wel vol. Even wennen aan elkaars tempo. In Genemuiden vaart de pont net weg, dus neem ik staande een bak koffie.
Inmiddels is het gestopt met regenen en kan de boel drogen.

Linksaf de dijk op naar Vollenhove. We besloten daar stukje Flevoland mee te pikken, dat is net wat korter. Maar eenmaal voorbij het wildrooster hoor ik dat Edwin niet geheel zoals het moet er voorbij komt. Door het gladde rooster -nog nat van de regen- maakte Edwin per ongeluk er een èchte ligfiets van. Gelukkig geen gewonden, alleen het voorstuk van zijn fiets was nu gedraaid. Na wat klooien met gereedschap was het zo weer in orde. Maar daarmee was de toon gezet voor de rest van de route. We blijken allebei elkaar feilloos aan te vullen in woordgrappen en leuke ongein die we uitkramen. Edwin heeft ook in gemeenteraad gezeten en legt me uit hoe het een beetje werkt.

Van Overijssel kan ik inmiddels wel zeggen dat ik het meeste tussen Basse en Buurse wel gefietst heb. Twee dorpen ontbraken nog van het lijstje, Blankenham en Kuinre. In de laatste plaats gingen we even zitten. Beetje sfeer snuiven en om even te kijken waar getik bij mijn fiets vandaan komt. Ik draai hierbij ook nog moertje kapot zodat de bagagedrager nu helemaal los zit. Gelukkig hebben we van die plastic snelbinders zodat de boel voor nood vastzit. Weer een reden erbij om thuis de fiets eens op te hangen. 

De hoge boerderijen in het gebied verraden dat we in de buurt van Friesland zijn. Rakelings passeren we de grens hiervan en lachen samen om de Friese fanatisme in taal. Ik lig constant in een deuk om de manier van Edwins bewoordingen van alles.

We slaan in Ossenzijl rechtsaf naar Kalenberg. Een van mijn favoriete, mooiste en leukste fietspaden van Nederland. Edwin kende deze nog niet maar was het al vlug met me eens. We fietsen binnen 5 minuten het hele Nederland door. In Blokzijl leggen we ergens aan voor koffie met appelgebak. We lachen om een bruidspaar die langsrijdt :,, begin er niet aan, je kunt nu nog terug.” 

Bij vorige fietstochten heb ik het pontje bij Jonen twee keer laten schieten, een keer was ik veel te vroeg, andere keer vond ik het prima. Nu is het afvinken geblazen. 
De pontbediende Jonen, een oude knar, met baard, die zo door kon gaan als kapitein Iglo zelf vertelde aan boord mooie anekdotes. Hij antwoordde zo mooi op vragen als:,,Hoe vaak gaat u op en neer?” 
Daar hij steevast antwoordde:,,daar hou ik me overdag niet mee bezig”.

We klunen een stukje over bielzen omdat het fietspad is afgesloten, we zijnallebei te eigenwijs om om te fietsen. Nu we toch in de buurt zijn ook maar een stukje Giethoorn. Terwijl ik een de bruggen fietsend doe, rij ik bijna een Chinese vrouw de plump in. En lachen we als pubers ons slap om het tafereel. We genieten van de omgeving terwijl we onze levens naast elkaar leggen. 
Terwijl ik de schurft heb aan terugfietsen, en meer van rechtoe rechtaan mijn doelen befiets, vertelt Edwin me de charme van zigzaggen en zelfs doodlopende wegen. Daarna wees ik veelvuldig blauw rechthoekig bord als suggestie.

In Meppel nemen we afscheid. Edwin richting Zwolle, ik zet koers op Staphorst, weer richting zuidoosten.
Onlangs hebben we als gezin een brief gekregen dat we als “nieuwe” inwoners van gemeente Hellendoorn welkom waren op het zonnewende festival op Schuilenburg bij Hellendoorn. Dat zou heel krap worden om precies op tijd te komen voor de toespraak van de burgemeester. Maar om er toch een flard van het welkomstfeest mee te beleven, nam ik de kortste route die ik kende via Ommen. Ik heb getwijfeld of het via pontje of de stuw bij Vilsteren zou kunnen, maar dan zou ik de Lemelerberg nog over moeten. Ik giechel onderweg nog wat na van de lol die ik gehad heb.

Ik rij het terrein op van Schuilenburg, word nog bijna tegengehouden dat fietsers verboden zijn, maar kan de ligger toch meenemen. De toespraak heb ik gemist, maar wel even leuk dat de nadruk kwam te liggen op het thuisvoelen in de gemeente. Dat is me in de anderhalf jaar tijd dat ik woon inmiddels ook zelf gelukt. Een gemeenteraadslid vroeg nog naar mijn afkomst en fiets, ik heb maar niet verteld hoe zo’n omweg ik gehad heb. Toen er camera’s en microfoons van Rtvoost in de buurt kwamen ben ik hem vlug gesmeerd. Misschien dat ik volgend jaar eens weer ga kijken met iets minder kilometers in de benen. Na twee drankjes vond ik het goed en ben ik naar huis gereden. Edwin, nogmaals bedankt dat je mee wilde, het was heel plezierig en gezellig dat je mee was, wellicht tot een volgende keer.


Zwolle nat


Dijk Genemuiden 


Poseren bij de Pont


Dijk bij Vollenhove 


Fiets die lag, in reparatie 


Stukkie Noordoostpolder 


Een van mijn favoriete fietspaden 


Blokzijl 


Koffiepauze 


Kapitein Pontbediende bij Jonen


Giethoorn 


Bij Wanneperveen 


Meppel 


De burgemeester van gemeente Hellendoorn, waar Daarlerveen toe behoort.