Ik had vandaag de mazzel ook in bloedvorm te zijn, ik heb lang niet zo'n vermogen kunnen trappen op een dergelijke afstand, dus dat voelt echt ontzettend lekker.
De start was spannend, de lange rechter bocht naar beneden toe, waar ik vorig jaar mijn fietsmaatje Hasan op zijn kant zag liggen. Dus met iets extra marge/voorzichtigheid daar gereden en daarna flink gas erop. De snelheid liep op tot hoog in de 60 en zelfs eventjes boven de 70. Ik zag wel dat mijn vermogen hoger lag dan verstandig was. En ik probeerde mezelf daarop aan te spreken en iets rustiger te rijden, maar het ging gewoon te lekker. En als je dan redelijk achterin start en daardoor veel fietsen voor je hebt; dan blijf ik 'jagen'. Bij het keerpunt stond de teller op 65,5 gemiddeld
Ik werd vlot gedraaid en dankzij het afdalinkje onder het viaduct ben je dan snel weer op tempo. Dat je daarna best een behoorlijk (voor NL dan) bultje op moet had ik na vorig jaar zeker verdrongen, dat viel me dit keer wat tegen. De fiets daarna terug richting de 60 brengen ging moeizaam. Pas toen bedacht ik me dat ik inmiddels natuurlijk tegen de wind in reed, dus dat hoog in de 50 misschien helemaal niet zo traag is
Toen de dijk dan richting het einde weer naar rechts boog liep de snelheid ook weer op. Het laatste stukje omhoog kwam Mark nog in het vizier, die helemaal vooraan bleek te rijden, maar hem kon ik net niet meer inhalen.
Een heel geslaagde dag, vond ik, volgens mij is de schade beperkt gebleven tot 1 lekke POSR bij Harry maar verder geen schuivers of andere ellende.
Nogmaals hartelijk bedankt voor de vrijwilligers: voor de tijdwaarneming, voor de organisatie, voor de mannen bij de oversteekplaatsen en de keerders
En voor het team van velomobiel.nl voor hun fantastische fiets en de speciale racekap die ze speciaal voor mij op zondag naar de start kwamen brengen!
De start was spannend, de lange rechter bocht naar beneden toe, waar ik vorig jaar mijn fietsmaatje Hasan op zijn kant zag liggen. Dus met iets extra marge/voorzichtigheid daar gereden en daarna flink gas erop. De snelheid liep op tot hoog in de 60 en zelfs eventjes boven de 70. Ik zag wel dat mijn vermogen hoger lag dan verstandig was. En ik probeerde mezelf daarop aan te spreken en iets rustiger te rijden, maar het ging gewoon te lekker. En als je dan redelijk achterin start en daardoor veel fietsen voor je hebt; dan blijf ik 'jagen'. Bij het keerpunt stond de teller op 65,5 gemiddeld
Ik werd vlot gedraaid en dankzij het afdalinkje onder het viaduct ben je dan snel weer op tempo. Dat je daarna best een behoorlijk (voor NL dan) bultje op moet had ik na vorig jaar zeker verdrongen, dat viel me dit keer wat tegen. De fiets daarna terug richting de 60 brengen ging moeizaam. Pas toen bedacht ik me dat ik inmiddels natuurlijk tegen de wind in reed, dus dat hoog in de 50 misschien helemaal niet zo traag is
Toen de dijk dan richting het einde weer naar rechts boog liep de snelheid ook weer op. Het laatste stukje omhoog kwam Mark nog in het vizier, die helemaal vooraan bleek te rijden, maar hem kon ik net niet meer inhalen.
Een heel geslaagde dag, vond ik, volgens mij is de schade beperkt gebleven tot 1 lekke POSR bij Harry maar verder geen schuivers of andere ellende.
Nogmaals hartelijk bedankt voor de vrijwilligers: voor de tijdwaarneming, voor de organisatie, voor de mannen bij de oversteekplaatsen en de keerders
En voor het team van velomobiel.nl voor hun fantastische fiets en de speciale racekap die ze speciaal voor mij op zondag naar de start kwamen brengen!
