Hoe en wat met de Quatrevelo

[Arend-Jan]

Houd er rekening mee das zo'n verbouwing best een klus is, niet een kwestie van een paar weekjes. Ondertussen blijft de kleine doorgroeien.  Ik heb nog nooit een kind in een QV gezien, maar ik vermoed dat vooral ook de hoogte op een gegeven moment problematisch gaat worden. Beentjes langs de stoel lukt mogelijk nog wel een tijdje. Het is een hele grote klus, waar je maar een zeer beperkte tijd lol van hebt. Want dan zijn ze ook voor de verlengde versie te groot. Ik zou het dus niet doen.

Het duurt ook niet heel erg lang meer, voor ze zelf een stukje kunnen gaan fietsen, afhankelijk van de omstandigheden en afstand natuurlijk. Heb voor de oudste ooit een micromini BMX gescoord. Mooi licht stalen frame, 451 wieltjes, singlespeed. Dat was een heerlijk vlot kinderfietsje. Weet niet meer of ze toen in groep 1 of 2 zat.

Hier zou ik inmiddels een Milan 4,2 nodig hebben.

Even deze scepticus beantwoorden.....
.....ik heb deze week vrij genomen en ben nu twee dagen bezig.

Gisterochtend (nieuwjaarsdag), de patiënt op de eetoperatietafel gezet, en met een marker de incisie alvast aangegeven 

Et voila, geheel zonder narcose:

Doorkijkje

In de bodem verspringt de zaagsnede naar voren, want die kettingrol wil ik mee naar achteren verplaatst hebben.
Want tussen de rollen is de kettingtunnel laag en recht, naar de cassette toe is het een vorm die lastig (mooi) te verlengen is, en zou dat veel extra ruimte kosten.

Hier zie je dan hoeveel extra ruimte er ontstaan is. De extreme spreidstand van de benen is weg, en omdat de wielkasten mee naar achteren gaan is er ruimte voor langere benen zonder dat de knietjes door de zijkant naar buiten willen.

Besloten hoeveel verlenging ik wil (21cm) en vervolgens passende buisjes geprint (hol, 5 gram per stuk, niet structureel, enkel als hulpmiddel voor lamineren)

Twee stuks, op hun plek. Ik heb ongeveer 10x gemeten of de fiets links en recht evenveel verlengd wordt 

En hier wat carbonband omheen gewikkeld. Deze moeten aardig sterk worden, anders stapt/trapt ze deze zo dubbel bij erin/eruitklimmen

De volgende uitdaging (waar ik het meest tegenop keek) is het gootje waar de kap op/in rust. Foto gemaakt om het profiel enigszins na te kunnen tekenen

En die geprint en erin gelijmd (beetje hotglue, is maar tijdelijk, is alleen als basis om tegenaan te kunnen lamineren)

Dat groene spul is ondervloer die ik nog over had, dat is schuimplaat van maar 4mm dik en daardoor flexibel genoeg voor milde krommingen. Op dit moment voelde ik mij gerustgesteld dat ik op de juiste plek had gezaagd, het lijkt niet eens extreem lelijk te worden zo.

En als ik nog eens zonder dochter naar een feestje ga, kan ik in ieder geval krankzinnig veel bier meenemen (want in een gewone QV past amper wat )

Verder met viespeuken (wat een vies werk is dat toch, epoxy kliederen)

(links zie je op de wielkast nog een restant oude schade, die mag nog een extra lapje krijgen, dat was een beetje zuinig hersteld in Dronten)

Volgende dat ik aangepakt heb is het gat in de bodem en de kettingtunnel, ik ben aan deze kant begonnen.

Hier een plaatje met een paar laagjes carbon erin


Nu (on)geduldig wachten tot dit voldoende uitgehard is zodat de fiets op zijn kant kan, om de resterende stukken makkelijk/goed te kunnen bereiken


Tot nu toe ben ik niet ontevreden met hoe het gaat, zeker omdat ik hiervoor pas 1x iets met carbon heb gedaan (en dat was een heel klein klusje). Natuurlijk gaat het er niet uitzien alsof hij zo uit de fabriek gekomen is, en zeker met lak erop zal iedere oneffenheid er enorm uit springen, maar dat vind ik niet erg. Dit was al een schadefiets toen ik hem kocht, maar ik geniet ervan! Omdat m'n dochter erin kan, kan ik de auto bijna altijd laten staan (en de file ook!) en nu hoop ik dat met deze aanpassing nog wat langer te kunnen blijven doen