Fotografie

[365cycle]

Dan hebben we het nog niet eens over onze dashboard / telefoon camera's gehad? Die zijn helemaal klein en het is af te vragen of zij niet al onscherper zijn doordat de grootste diafragma te klein is voor het individuele pixel grote. Maar hoe erg we die diffractie ervaren is ook afhankelijk van de brandpunt.

Er is nog een voordeel aan een hoge resolutie: de "kleurfout" wordt mogelijk kleiner en met een beetje mazzel is er minder ruis. De processor heeft 4x zoveel informatie om mee te interpoleren als de resolutie verviervoudigt en/of alle kleuren voor iedere pixel.

Mijn telefoon doet dat letterlijk zo: De sensor is 50mp, maar de afbeeldingen worden 12,4mp, tenzij ik er expliciet voor kies om ze fullsize te houden. Daar heb je eigenlijk niks aan want de software doet het vrij goed.

Mijn afgerond naar boven 4 megapixel (4/3) camera maakt nog best goede foto's op ISO 3200 bij goede licht omstandigheden. Ruis is er wel, maar geeft wat karakter. Maar tot 1600 is het beperkt. Echter ik merkte van nieuwere camera's met meer megapixels duidelijk slechter deden op dezelfde ISO waardes. Ik heb zelfs weleens een foto laten afdrukken op 30x45cm formaat met dit toestel. Dat ging best wel goed, maar de resolutie bij die afdrukcentrales is lager dan je Inktjet printer thuis.

Ruis hoeft geen probleem te zijn, maar vaak gaat er ook veel detail verloren.

Nog iets wat minder leuk is. Een lens die moet je twee stops diafragmeren voor optimale schepte. Althans de meer budget zoomlenzen, maar die zijn ook weer minder lichtsterk (F3.5/4-F5,6/6,3). Dus als je dit dan 2 stops diafragmeert, zit je al aan F7/8-F11/13. Dus dan zit je al weer tegen het terug lopen van de scherpte aan.

Die regel kan je echt niet zomaar aanhouden voor ieder objectief (ik stoor me in het Nederlands altijd aan het woord "lens". Zo'n glasbak bestaat uit 5 tot 10 lenzen, soms zelfs nog meer). Gezien ik tegenwoordig weinig doe heb ik alleen nog een EOS 550d en dan ook nog eens permanent uitgeleend. Het kitlensje dat daarbij zit, de 18-55 F/3.5-5.6 IS II, schiet ik zonder er over na te denken wijd open op alle brandpuntsafstanden. Ding is altijd ragscherp in het midden en eigenlijk voor alles scherp genoeg tot in de uiterste hoeken. Deels ook mazzel hebben want ze zijn niet altijd allemaal even zuiver gecentreerd.

Ik fotografeer tegenwoordig bijna altijd met een diafragma van 5,6, terwijl het optimum 8 schijnt te zijn. Maar soms krijg je met 5.6 wel mooie blur.

Als het met jouw objectief scherp genoeg is, is het prima

Bij analoge fotografie hoef je niet bang te zijn voor minder scherpte door klein diafragma. Mits je geen bewegingsonscherpte hebt.

Niet? Met de juiste film en het juiste ontwikkelproces kan je tot het equivalent van een resolutie van 175 megapixel komen (dan wel Mamiya 6x7).

Dat het moeilijker is om met film echt reagscherp te schieten betekent niet dat analoge fotografie op zich de beperking is.

Het is een Helios 44 -2/58

Uit de Sovjet-Unie.

Dat is precies het objectief dat ik hierboven aanhaalde. Het ontwerp is eigenlijk een lichte doorontwikkeling van de Carl Zeiss Jena Biotar.

Mits je een goed exemplaar hebt is het echt een prachtding, zeer capabel en niet kapot te krijgen. Ik heb er één voor M39 en die is onwijs scherp, ook die schiet ik zonder zorgen wijd open. Enige om rekening mee te houden is dat ie links iets eerder scherp is dan rechts (het focusvlak ligt iets schuin), maar da's een kwestie van goed kijken. De bokeh is onhandig en karaktervol, echt prachtig om mee te schieten. Heb er met name hele bijzondere stukjes video mee gemaakt

Diafragmabladen: 8x

Hee dat is wel gek. De mijne heeft echt 13 diafragmabladen. Wist niet dat er meerdere uitvoeringen waren (op dat gebied).