26-Dec-2020, 04:25 PM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 26-Dec-2020, 04:32 PM door 365cycle.)
Ik vraag me af of je theorie op iedereen van toepassing is, Piet. Met name deze:
Correct me if I'm wrong, maar ik denk dat een belangrijk deel van mijn prestaties zich in die achtergrond aardt; ik ben het sterkst, scherpst en snelst als ik regelmatig kan blijven eten. In veelvraatperiodes (wat kerst hier toch ook wel is) heb ik minder tijd om te sporten en val ik dus af.
Toen ik veel tijd had om in- en op het water te spelen, te sporten en te fietsen woog ik bijna 120 kg met een vetpercentage van rond de 10%. Belangrijk daarbij is dat ik géén sportschooljongen ben, ik heb een hekel aan gewichtenplichten en als ik in m'n leven vijf keer tussen het ijzer heb gehangen is het veel.
My 2 cents: een aantal dagen vasten is niet verkeerd om de systemen even te "resetten", maar ieder jaar consequent een periode van tekorten doormaken is niet gezond, of in ieder geval niet gezonder dan redelijk constant goed en precies genoeg eten. Zou me niet verbazen als het feit dat we nu langer leven daar deels een gevolg van is.
Maar kanker... is dat puur een welvaartsziekte? Ik denk dat een aanzienlijk deel van de "welvaart" in die ziekte 'm zit in of je toegang hebt tot instanties die de ziekte voor je kunnen vaststellen.
Men heeft al meer dan eens mummies onderzocht van mensen die opvallend vroeg overleden waren, waarbij achteraf de doodsoorzaak kanker vast werd gesteld. En dat is daarvan eigenlijk het mooiste voorbeeld: Een deel van hun welvaart uitte zich in het feit dat ze na hun dood geconserveerd werden. Alle normale stervelingen zijn hooguit gewoon begraven en vergaan. Met een beetje pech levend opgesloten in een pyramide.
Kanker, als ik het dan een welvaartsziekte moet noemen, dan zou ik het eerder zien als een gevolg van onze collectieve hebzucht. Veel voor weinig, dus liever vervuilen dan duurzaam produceren en consumeren.
Van die andere ziekten vind ik Parkinson nog wel een interessante om er even uit te lichten, want daar weet ik een klein beetje van. Het wordt veroorzaakt door het afsterven van het deel in de hersenen dat dopamine aanmaakt. Dit sterft af door een bepaald eiwit, dat vooral voorkomt bij mensen die gewerkt hebben met zware metalen, bepaalde pesticiden, asbest, en bepaalde oplosmiddelen. Dat maakt het meer een armoedeziekte dan een welvaartsziekte; wij Westerlingen laten dat zware werk graag doen door mensen die wat minder te besteden hebben.
(25-Dec-2020, 06:58 AM)PietV* schreef: Nu vallen de mensen niet meer af in de maand december. Hooguit de eerste 14 dagen van januari met goede voornemens. Maar daarna worden je jaarlijks zwaarder en minder gezond. 52% overgewicht in Nederland en 17% van de Nederlanders is obees. Te veel mensen die over de 100 kg gaan. Nergens voor nodig. De ziektekosten worden onbetaalbaar.Een belangrijk deel van mijn roots liggen op eilanden waar eigenlijk nooit echt voedselschaarste geweest is. Hooguit door Engelsen die de boel kwamen koliniseren, maar groenten en vruchten waren er altijd in overvloed, o.a. kippen leefden er zowel in het wild als zoals hier in eigendom en kon je dus voldoende vangen.
Correct me if I'm wrong, maar ik denk dat een belangrijk deel van mijn prestaties zich in die achtergrond aardt; ik ben het sterkst, scherpst en snelst als ik regelmatig kan blijven eten. In veelvraatperiodes (wat kerst hier toch ook wel is) heb ik minder tijd om te sporten en val ik dus af.
Toen ik veel tijd had om in- en op het water te spelen, te sporten en te fietsen woog ik bijna 120 kg met een vetpercentage van rond de 10%. Belangrijk daarbij is dat ik géén sportschooljongen ben, ik heb een hekel aan gewichtenplichten en als ik in m'n leven vijf keer tussen het ijzer heb gehangen is het veel.
My 2 cents: een aantal dagen vasten is niet verkeerd om de systemen even te "resetten", maar ieder jaar consequent een periode van tekorten doormaken is niet gezond, of in ieder geval niet gezonder dan redelijk constant goed en precies genoeg eten. Zou me niet verbazen als het feit dat we nu langer leven daar deels een gevolg van is.
(25-Dec-2020, 06:58 AM)PietV* schreef: Eten is er 7 dagen in de week en 24 uur per dag. Waar je loopt in de steden, overal is eten. Wij Nederlander (vr)eten ons vaak ziek. Welvaartsziektes komen voor in welvaartslanden. Kanker, hart- en vaatziekten, reuma, diabetes 2, Parkinson, Alzheimer, overgewicht en slijtage van het bewegingsapparaat enz.Hart- en vaatziekten? Jazeker. Al is de boel bij mij gezonder dan het op basis van mijn leeftijd gemiddeld zou moeten zijn, ik ben me bewust welk risico ik loop met m'n eetpatroon en dus probeer ik daar wat aan te doen.
Maar kanker... is dat puur een welvaartsziekte? Ik denk dat een aanzienlijk deel van de "welvaart" in die ziekte 'm zit in of je toegang hebt tot instanties die de ziekte voor je kunnen vaststellen.
Men heeft al meer dan eens mummies onderzocht van mensen die opvallend vroeg overleden waren, waarbij achteraf de doodsoorzaak kanker vast werd gesteld. En dat is daarvan eigenlijk het mooiste voorbeeld: Een deel van hun welvaart uitte zich in het feit dat ze na hun dood geconserveerd werden. Alle normale stervelingen zijn hooguit gewoon begraven en vergaan. Met een beetje pech levend opgesloten in een pyramide.
Kanker, als ik het dan een welvaartsziekte moet noemen, dan zou ik het eerder zien als een gevolg van onze collectieve hebzucht. Veel voor weinig, dus liever vervuilen dan duurzaam produceren en consumeren.
Van die andere ziekten vind ik Parkinson nog wel een interessante om er even uit te lichten, want daar weet ik een klein beetje van. Het wordt veroorzaakt door het afsterven van het deel in de hersenen dat dopamine aanmaakt. Dit sterft af door een bepaald eiwit, dat vooral voorkomt bij mensen die gewerkt hebben met zware metalen, bepaalde pesticiden, asbest, en bepaalde oplosmiddelen. Dat maakt het meer een armoedeziekte dan een welvaartsziekte; wij Westerlingen laten dat zware werk graag doen door mensen die wat minder te besteden hebben.
