01-May-2021, 06:33 PM
Gisteren van Geleen terug naar Doorn gereden, via Stein, Urmond, Obbicht, Berg aan de Maas, Roosteren, Maasbracht, Wessem, Weert, Budel, Gastel, Leenderbos, Valkenswaard, Veldhoven, Oerle, Wintelre, Oirschotse Heide, Spoordonk, Kampina, Vught, Den Bosch, Hedel, Valkenswaard, Waardenburg, Geldermalsen, Buren, Zoelen, Rijswijk, Wijk bij Duurstede, en Steenen Brug. Ongeveer 185 km.
De mooiste stukken van deze tocht vond ik de natuurgebieden Leenderheide (Leenderbos) ten zuiden van Valkenswaard en de Kampina ten zuiden van Vught en Den Bosch.
Het was voor eind april een nogal kille dag met een zwakke noordwestenwind, waarbij ik de hele ochtend met verkleumde vingers reed, die ik af en toe om en om in mijn broekzak hield om weer wat gevoel terug te krijgen.
Op de Kampina vond ik een stel paarden zonder berijdsters op mijn pad, die opgeschrikt een eind lang voor me uit draafden en galoppeerden, en uiteindelijk hun toevlucht zochten op een veldje naast het pad, vanwaar ze me nog wat schichtig stonden aan te kijken. Ik vermoed dat deze beesten in dit gebied als grazers uitgezet zijn. Dit soort scenes maak ik wel eens vaker mee met vogels, maar met paarden had ik het nog niet eerder meegemaakt.
Bij deze tocht heb ik best wel vaak meegemaakt dat ergens een fietspad eindigt en ik dus doorrijd over de weg, om na enkele tientallen meters op te merken dat er aan de linkerkant van de weg een tweerichtingsfietspad loopt. De infrastructuurplanners denken dus dat je zo traag gaat dat je dit wel ziet en makkelijk met twee krappe bochten van 90 graden direct naar de overkant gaat. Gelukkig was het nergens echt druk en kon ik meestal wel redelijk vlot via een uitrit o.i.d. de mij toegedachte rijstrook bereiken.
De mooiste stukken van deze tocht vond ik de natuurgebieden Leenderheide (Leenderbos) ten zuiden van Valkenswaard en de Kampina ten zuiden van Vught en Den Bosch.
Het was voor eind april een nogal kille dag met een zwakke noordwestenwind, waarbij ik de hele ochtend met verkleumde vingers reed, die ik af en toe om en om in mijn broekzak hield om weer wat gevoel terug te krijgen.
Op de Kampina vond ik een stel paarden zonder berijdsters op mijn pad, die opgeschrikt een eind lang voor me uit draafden en galoppeerden, en uiteindelijk hun toevlucht zochten op een veldje naast het pad, vanwaar ze me nog wat schichtig stonden aan te kijken. Ik vermoed dat deze beesten in dit gebied als grazers uitgezet zijn. Dit soort scenes maak ik wel eens vaker mee met vogels, maar met paarden had ik het nog niet eerder meegemaakt.
Bij deze tocht heb ik best wel vaak meegemaakt dat ergens een fietspad eindigt en ik dus doorrijd over de weg, om na enkele tientallen meters op te merken dat er aan de linkerkant van de weg een tweerichtingsfietspad loopt. De infrastructuurplanners denken dus dat je zo traag gaat dat je dit wel ziet en makkelijk met twee krappe bochten van 90 graden direct naar de overkant gaat. Gelukkig was het nergens echt druk en kon ik meestal wel redelijk vlot via een uitrit o.i.d. de mij toegedachte rijstrook bereiken.