Wat zijn jullie ervaringen met honden die achter je aan komen?
Ze lijken wel extra getriggerd te worden door een ligfiets. Ik heb inmiddels al een aantal keren gehad dat een loslopende hond van een boerenerf me achterna komt. Schrik me altijd helemaal wezenloos want het zijn niet de kleinste beesten. Gelukkig haakten ze tot nu toe allemaal af na een paar tientallen meters, maar toch.  
Een paar dagen geleden nog eentje die me achterna kwam en daarbij zo de weg overstak. Er kwam net een tegemoetkomende auto aan die gelukkig zat op te letten en afremde. 

Ik vraag me dan ook af hoe het gaat als je met de ligfiets op reis bent door bijvoorbeeld België of Frankrijk. Met de motor en brommer heb ik de ervaring dat je daar nog veel vaker loslopende honden op boerenerven tegenkomt die je fel achterna komen. Op de motor of brommer ben je ze dan altijd te snel af, maar op de fiets?

Een enkele keer is er een iets te enthousiaste hond. Gewoon stoppen met fietsen. Dan snuffelen ze even of je geeft ze een aai over de kopen, en daarna kan je weer verder.

Ik heb mijn hele leven al honden gehad en nu zijn er hier zelfs 5, maar ik ben altijd erg voorzichtig met vreemde honden.

Laten snuffelen is een goede tip, maar over de kop aaien niet. Is echt een dominant gebaar en zal niet door alle honden gewaardeerd worden.

Als ik achterna gezeten word, dan probeer ik even goed te versnellen. Honden willen meestal niet ver van hun erf/huis weglopen en geven de achtervolging dan vaak op.
Of ik stop abrupt en ga direct rechtop staan. Dat wil sommige honden ook nog wel eens afschrikken.

Ik blaf altijd terug

Ik heb een Walther p5 bij me....kan ik terugblaffen

Ik merk dat veel mensen, wandelend met hun hond, deze in de berm laten zitten als ze mij zien aankomen. Ik bedank dan altijd netjes. Als ik een wandelaar met hond van achteren nader zonder dat ze me opmerken, geef ik ruim op tijd een signaal met de claxon. Een enkele loslopende hond komt achter me aan. Ik weet op mijn vaste routes een aantal “buitenhonden” die achter het hek meerennen.

ws ziet de hond je als een stuk onbekend snel vvoort bewegend "wild"
de hond is een jachtdier en nieuwsgierig
meestal is het inspektie en of spielerei,er gebeurt weer wat.
ook is het handig wanneer je het gedrag van een hond kunt "lezen"
honden zijn zelden agressief. dit kost nl veel energie en stress.
bijt incidenten onstaan vaak bij (overmatig) bange honden zonder vlucht uitweg

De meeste honden blijven op hun erf. Wat Gert schrijft gebeurt ook heel veel dat mensen hun hond uitstekend onder controle hebben. Goed afgericht en de eigenaar is duidelijk dominant tegenover de hond. Maar soms gaat het mis en dan rent er een hond blaffend achter je aan. Ik herinner mij nog een grappig geval. Dat er een hond blaffend achter mij aan rende. Ik fietste echter richting het baasje en toen ik haar zou passeren ben ik bij haar gestopt en zei deed haar hond toen aan de riem. En die hond had echt iets van "Shit, dit had fun moeten zijn" Echt dat straalde dat beest uit. Dus ligfietsers achterna zitten is ook gewoon een vorm van hondse fun. Als een hond mij toch van het erf achterna komt en hij is niet te groot, dan zeg ik vaak. Kom dan, kom dan.om te kijken hoever ik het dier van het erf kan weglokken. Meestal niet ver. Wellicht heeft het een averechts effect.

Groet,

Marco

Zoiets maakte ik mee, een hond aan de riem brak los en kwam achter mij (op Raptobike) aan. In mijn spiegel zag ik een gevaarlijk uitziende hond die de achtervolging inzette. Stoppen leek mij geen goed idee, dus maar harder gaan trappen, na een kilometer hield die hond het voor gezien.
Een andere keer kwam een hond naast mij rennen met een flinke stok in zijn bek.... “hij doet niets hoor” riep de eigenaar van de hond nog. Die hond zag er lief uit maar die stok kwam eng dicht bij mijn voorwiel.

"Hij doet niets" betekent "Ik heb die hond niet onder controle, laten we er het beste van hopen".

Groet,

Marco

Ik vind het een kleine moeite om mijn honden even bij me te roepen als er een fietser aankomt.
Tenminste als ik ze aan zie of hoor komen.
Voor veel fietsers is bellen echt heel erg lastig.
Als ik zelf aan het fietsen ben kan ik het altijd zeer waarderen als andere honden bezitters hun hond of honden even bij hun roepen, ik zeg dat ook altijd.
Gewoon een simpel dankjewel of 'netjes hoor'.
Dat word dan weer erg gewaardeerd door de hondenbezitter.

Ik had er van de week in één rit drie achter me aan! Twee erf herders en één labrador die losliep waar dat duidelijk niet mocht. Ik bleef ze alledrie voor maar ik heb het daar toch niet op... (heb niets tegen honden op zich, jarenlang gehad, maar wel tegen de onvoorspelbaarheid)

Gister overigens kwam ik twee dames tegen die aan het wandelen waren met een stel Shetland pony's waarvan er één het op de heupen kreeg en er met dame en al vandoor ging... Had ze te laat gezien, meestal ben ik heel voorzichtig met paarden en honden en praat altijd tegen ze. Dat helpt vaak goed. Nu ook weer.

---

En bellen, ja dat is echt hogere wiskunde voor velen...

Ik vind het wel handig dat mensen honden hebben. Want mocht het voorkomen, op onbekend terrein vraag ik 9 van de 10 keer de weg aan mensen die hun hond uitlaten, deze lopen meestal niet zo'n eind van huis. 
Het met name inderdaad dat onverwachte. Alleen al het geluid van het grommen en blaffen kan angstaanjagend zijn. Maar meestal is dat alleen om te spelen. Zo rende er me eens aan beide kanten van de ligfiets eens een herder mee, puur om te spelen. Met beide handen aan het stuur, dus heb ik er helaas geen foto van. Meestal is het gewoon rustig blijven, en inderdaad soms even gaan staan om te laten zien dat je inderdaad groter bent. 

Gelukkig kom ik alleen maar vriendelijke honden tegen. Zelf heb ik geen honden maar dan zou ik heb liever iets groter kaliber willen waar je ook wat aan hebt, dan formaatje scharminkel. 
Goede herinneringen heb ik aan een herder ooit in de buurt van Buurse. Een oud smokkelgrensovergang waar ik de fiets over moest tillen.
Deze was goed waaks, en vriendelijk tegelijk.


Smokkelgrens


Met vriendelijke douanier

Deze onderstaande blijft ook altijd in mijn hart die z'n kop op mijn been legde, ergens tussen Luttenberg en Hellendoorn.

zo’n lieverd mag zijn kop ook om mijn been leggen

Tsja, het zijn lieve en niet lieve beesten. Maar vooral met een stuk onberekenbaarheid.

In mijn jeugd heb ik er jaren een gehad. Vuilnisbakkenras / foxhound. Super lief beest, maarrrr zij werd ook jaloers op het 1 jarige buurmeisje toen die veel aandacht van mijn moeder kreeg. En beet haar in de lip. Ze heeft er een litteken(je) aan overgehouden. Poepzooi. We hebben er toen aan gedacht om 'm weg te brengen.

Zelf ben ik 2x in mijn onderbeen gebeten. Waarvan een keer naar school fietsen - op een gewone stadsfiets. Het is dus niet specifiek een ligfiets ding al heb ik wel het idee dat ie honden meer triggerd.
Met een stadfiets nota bene op een route waar dagelijks kinderen naar school fietsen en je zou denken dat het niet de eerste keer was dat ie een fiets(er) zag.

Ik heb het dus nog steeds niet op die onberekenbare beesten. Maar mooi dat ze op de meeste plaatsen aangelijnd moeten zijn. Zal ook niet voor niets zijn.
Als een eigenaar netjes zijn hond in de gaten en/of aangelijnd heeft, steek ik meestal ook een hand op ter waardering. Naast bedankend draagt het mee aan de vriendelijkheid.

Mijn geschiedenis met honden heeft destijds meegespeeld als een van de voordelen om een velomobiel te nemen: honden boeien dan niet meer. Slecht nog een beetje onbewust als onderbuik gevoel. En als risico op schade.

Ik heb al eens een Jack Russel een poosje achter me aan gehad. Op een lowracer komt ook zo'n laag bij de gronds beestje dichtbij. Ook zo'n baasje die de hond los liet lopen omdat hij onder controle was. Toen het beestje moe was, was het baasje ook zo'n 500 meter weg.

Ook al eens een conflictje met een baas van een Mechelse herder gehad. Die was nog vrij jong en hobbelde vrolijk richting fietspad, recht op mij af, hij had me gezien. Reageerde niet op roepen van het baasje. Dus even op het kleine blad en de elleboog wat uit gestoken. 100 kg mobiele massa bij 25 per uur, wint het dan toch van 40 kg bij 5 km. Baasje was boos. We hebben een poosje op 25 meter uit elkaar staan roepen.
Een dag later heb ik heb uitgelegd dat hij toch echt fout was, als je je hond niet onder controle hebt en los laat lopen op het fietspad, dan ben je echt fout.

Een baasje die zijn best doet kan zijn hond over het algemeen onder controle houden. Even uitgezonderd van jonge kinderen die met een grote hond op pad zijn ofzo. Daar wil ik dan best wel rekening mee houden. Als het baasje dat niet doet, is het risico voor hem.

In de buurt van Houten had ik op een boerenweggetje een vaste plek met een opdringerige waakhond midden op de weg. Daar heb ik een keer de rollen omgedraaid. Dus eerst langzamer fietsen, dan mijn blik op de hond focussen en met toenemende snelheid recht op hem afrijden. Het duurde ongeveer 5 seconden, toen nam hij gauw de benen naar het veilige erf.

Groeten, Jeroen

Je blik focussen op een hond is erg dominant. Een hond die zich niet helemaal zeker voelt, gaat er dan vandoor. Kom je een keer een echt extreem dominante hond tegen, dan gaat het mis. Die zal dan juist aanvallen.

Om gebeten te worden zit geen hond op te wachten.

Ik vind honden superleuk en veel baasjes ontzettend asociaal.
M'n vrouw is doodsbang voor honden sinds een voorval in haar jeugd. Ik heb haar al eens geadviseerd om daar hulp voor te zoeken, want het is gewoon onhandig - mensen die je vraagt hun hond bij zich te houden en/of aan te lijnen reageren vrijwel zonder uitzondering met "oh hij doet niks hoor!"
Daar heb ik dus niets mee te maken. We wonen in een drukke stad en wandelen bewust zo min mogelijk in losloopgebied. Het mag niet, klaar.

Baasjes die hun hond ook zonder lijn bij zich weten te houden zijn zeldzaam, maar wel een dikke pluim waard.

Op of in de fiets rennen ze weleens achter me aan, maar meestal ga ik te hard. Eén uitzondering was een windhond-achtige waar ik de strijd mee aan ging (met een sloot ertussen, hij rende in een weiland). Ik kwam die dag niet echt verder dan 55 km/h en de hond hield me gewoon bij, haha. Dat was wel cool.

(09-Jan-2021, 05:55 PM)Fietsbennie schreef: Om gebeten te worden zit geen hond op te wachten.

Maar het gebeurt wel. Lees vaak over "Man bijt hond¨.

we dwalen af
https://m.youtube.com/watch?v=v9fC5TrpOhE

(10-Jan-2021, 09:13 AM)gideon schreef: we dwalen af
https://m.youtube.com/watch?v=v9fC5TrpOhE

Tja, met zo één snelle fiets haalt geen hond je meer in   

Dank voor de vele reacties. Als ik het goed opvat is het dus niet zo dat zo'n hond je aan zal vallen maar meer uit interesse je achterna komt.
Honden met een wandelaar erbij ben ik nooit zo bang voor. Die hebben tenminste iemand die ingrijpt er bij in de buurt. Het zijn die joekels op boerenerven waar op dat moment ook niemand bij in de buurt is om ze terug te roepen.

(10-Jan-2021, 04:23 AM)365cycle schreef: Op of in de fiets rennen ze weleens achter me aan, maar meestal ga ik te hard. Eén uitzondering was een windhond-achtige waar ik de strijd mee aan ging (met een sloot ertussen, hij rende in een weiland). Ik kwam die dag niet echt verder dan 55 km/h en de hond hield me gewoon bij, haha. Dat was wel cool.

Doet me aan M5, Bram Moens, denken. Die houdt van snelle fietsen en van snelle honden. Mooie beesten.
Waar ik bovendien geen enkele vrees bij heb. (itt Herderhonden, Dobermann Pinchers en Pibullachtigen)

Tip voor als een agressieve hond achter je aan komt:
Honden lopen het liefst in de berm; in het gras hebben ze grip. Op asfalt hebben ze minder grip, rennen ze dus minder hard en kunnen niet goed afzetten om te springen of om van richting te veranderen.
Stuur dus zo dat de hond altijd over zo veel mogelijk asfalt moet wil hij je bereiken. (En loopt hij naast je, stuur dan op hem af, dan heeft hij het druk met balans en richting en niet met jou.)

Niels, waf, van der Wal

(08-Jan-2021, 09:14 PM)Jurrien schreef: Wat zijn jullie ervaringen met honden die achter je aan komen?
Ze lijken wel extra getriggerd te worden door een ligfiets. Ik heb inmiddels al een aantal keren gehad dat een loslopende hond van een boerenerf me achterna komt. Schrik me altijd helemaal wezenloos want het zijn niet de kleinste beesten. Gelukkig haakten ze tot nu toe allemaal af na een paar tientallen meters, maar toch.  
Een paar dagen geleden nog eentje die me achterna kwam en daarbij zo de weg overstak. Er kwam net een tegemoetkomende auto aan die gelukkig zat op te letten en afremde. 

Ik vraag me dan ook af hoe het gaat als je met de ligfiets op reis bent door bijvoorbeeld België of Frankrijk. Met de motor en brommer heb ik de ervaring dat je daar nog veel vaker loslopende honden op boerenerven tegenkomt die je fel achterna komen. Op de motor of brommer ben je ze dan altijd te snel af, maar op de fiets?

Dat weet ik onderhand wel zeker, ik stap voortaan af (na 3 achtervolgingen). Loop je naast de fiets herkend de hond je opeens als een voetganger en is er niks aan de hand.
Als ik moet kiezen tussen een klein stukje lopen of de uitdaging aangaan met een rottweiler......  . Los daarvan zou het prettiger zijn als ze aangelijnd zijn of niet het erf af kunnen.