Van de week sprak ik met mijn broer, hij rijdt heel veel op een motor, en hij had het erover dat je altijd tegenstuurt om een bocht te beginnen en als ik echt wilde weten het maar eens moest opzoeken via google, youtube etc. 
Dus ik maar eens gaan zoeken en inderdaad dat doe je dus. Op elke tweewieler! Technisch een complex verhaal met gyroscopische effecten, newton, etc. 
Bij een lage snelheid (onder 10 km/h) is bijna onmerkbaar, maar omdat ligfietsers toch niet altijd langzaam gaan en ik toch op mijn eerste ligfiets voor het idee opnieuw moest leren fietsen (o.a. bewuster sturen) Had ik het met deze kennis misschien nog sneller geleerd, maar dat terzijde. 
Maar bij hogere snelheid zeker merkbaar, voor een bocht naar rechts stuur je eerst iets naar links en direct daarna wat naar rechts zodat de bocht goed verloopt en bocht naar links natuurlijk andersom eerst iets naar rechts en dan volgt de bocht naar links.
In principe gaat het eigenlijk allemaal automatisch omdat de meeste mensen hier ook wel op jonge leeftijd hebben leren fietsen en denk je er niet over na, maar toch eens goed om bij stil te staan wat je exact doet op de tweewieler en wat te doen als je op snelheid wel een stuurcorrectie moet gaan maken (bocht past niet meer door onverwacht opstakel...)

Dit heb ik inderdaad ook bewust geoefend bij een wielerclinic die ik een paar maanden geleden heb gevolgd!

Als ik met de Roeifiets echt hard door een bocht ga, dan ga ik wel bewust iets meer op de bil zitten aan de buitenbochtkant. Is mij ooit door een wedstrijdrijder verteld. Ik heb eigenlijk geen idee meer waarom. Volgens mij was het om beter druk op de wielen te houden. Of zoiets.

Tijdens mijn eerste rijlessen ging ik ook eerst links sturen voordat ik naar rechts afsloeg. Dat vond de instructeur idioot. Volledig geautomatiseerd dus. Ik denk wel dat ook dit soort automatismen door gebruik in stand blijven of verbeteren. Mensen die maar af en toe op de fiets zitten zullen toch wel last dat deze automatismen niet meer zo sterk zijn, al zul je fietsen op zich wel niet verleren (zoals men pleegt te zeggen).

Dat is met elke tweewieler in lijn. Om een bocht te kunnen maken moet je de tweewieler verkanten. Bij een bocht naar links, stuur je naar rechts, om naar links te verkanten. Heb je voldoende helling om de bocht te maken, dan stuur je pas naar links om de curve te volgen. Naar rechts omgekeerd.

De curve verlaten gaat omgekeerd. In een bocht naar links, stuur meer links, om de verkanting op te heffen. Tijdens het oprichten corrigeer je stuur terug naar neutraal. Dit is goed te zien bij het rijden door een laagje sneeuw. 

Een tweewieler in lijn stuurt namelijk met het “vaste” achterwiel en wordt gecorrigeerd met het voorwiel dat wordt "bestuurd". Bijzondere fietsen daargelaten.

Tegensturen op te verkanten. We doen het voortdurend om de tweewieler koers te laten houden. Je kunt ook verkanten door te gaan verzitten. Dat gaat minder vloeiend.

Dit gaat ook op voor de Flevobike met knikframe. Het automatisme of motoriek dat in onze handen aanwezig is, moet ook worden aangeleerd met onze benen. Dat vraagt bij een enkeling weinig tijd, maar bij velen meer.

Piet.

(10-Sep-2017, 07:28 AM)PietV* schreef: Dit gaat ook op voor de Flevobike met knikframe. Het automatisme of motoriek dat in onze handen aanwezig is, moet ook worden aangeleerd met onze benen. Dat vraagt bij een enkeling weinig tijd, maar bij velen meer.
Piet.

Mijn ervaring is dat de stuurbeweging niet het probleem is bij de Flevo. Het valt in hetzelfde automatisme als lopen. Het is vooral het zoeken van de balans en het idee loslaten dat je die balans aan de voorzijde vindt. Op mijn eerste trike had ik van die kasthandgrepen op het bakje gezet en liet mensen zichzelf daar mee in evenwicht houden. Op een enkeling na, had ik vrijwel iedereen binnen een kwartiertje rijdend. 'Hang als een zak aardappelen in de zitting', was mijn motto dan. De bike-versie is in dat opzicht een ander verhaal.