Het paard vandaag was ingespannen voor een wagen en kwam in een draf over een overweg. Ik stond al stil en ben even blijven staan . Het paard was heel rustig maar schrok een beetje toen ik hem (zacht) goedemorgen wenste.

Gisteren hadden we er een aantal die een hele rij liggers en VM's te verduren kregen maar ze hielden zich allemaal goed, die ik gezien heb met de Kletsroute.
Ik hoorde dat de Scheur route er een paar op hol gekregen heeft.

In de laatste paar weken heb ik een paard twee keer gezien op mijn WW route, zelfde punt, Paard aan de teugel, ik still staand in een gele VM, alles rustig en toen kwam er een brommer tussen ons door, daar schrok het goede dier wat van, (niet meer dan even het hoofd opzij, maar toch.) De volgende keer was het paard heel rustig. Bewijs dat het de brommer was, niet dat rare gele ding.

Ooit is er een heel item over paarden en velomobielen geweest op de paarden-kletspagina: bokt :-)
Wat ik er o.a. van onthouden heb, is dat je een paard niet aan moet kijken en bij voorkeur een gesprek met de bereider aan moet gaan.
-Niet aankijken omdat paarden oogcontact zien als een vorm van agressie. paarden zijn vluchtdieren en willen bij agressie het liefst weg.
-Een gesprek aangaan, zodat het paard je herkent als iets menselijks. (De theorie is, dat paarden een velomobiel aanzien voor een roofdier. Voor roofdieren zijn ze instinctief bang; mensen zijn meestal o.k.)

Niels, hihaah, van der Wal

(10-Apr-2023, 09:58 PM)Niels van der Wal schreef: paarden zijn vluchtdieren en willen bij agressie het liefst weg.

Klinkt niet als een probleem voor de VM rijder 

(10-Apr-2023, 10:16 PM)Bart Verbeek schreef:

(10-Apr-2023, 09:58 PM)Niels van der Wal schreef: paarden zijn vluchtdieren en willen bij agressie het liefst weg.

Klinkt niet als een probleem voor de VM rijder 

Ik heb liever niet dat de ruiter net voor mijn neus op de grond beland.

---

(10-Apr-2023, 09:58 PM)Niels van der Wal schreef: Ooit is er een heel item over paarden en velomobielen geweest op de paarden-kletspagina: bokt :-)
Wat ik er o.a. van onthouden heb, is dat je een paard niet aan moet kijken en bij voorkeur een gesprek met de bereider aan moet gaan.

We hebben hier ook een draadje over hoe je het beste een paard kan passeren maar dit draadje is meer voor de 'het ging goed' of 'dit was erg' reacties.

(10-Apr-2023, 09:58 PM)Niels van der Wal schreef: Ooit is er een heel item over paarden en velomobielen geweest op de paarden-kletspagina: bokt :-)
Wat ik er o.a. van onthouden heb, is dat je een paard niet aan moet kijken en bij voorkeur een gesprek met de bereider aan moet gaan.
-Niet aankijken omdat paarden oogcontact zien als een vorm van agressie. paarden zijn vluchtdieren en willen bij agressie het liefst weg.
-Een gesprek aangaan, zodat het paard je herkent als iets menselijks. (De theorie is, dat paarden een velomobiel aanzien voor een roofdier. Voor roofdieren zijn ze instinctief bang; mensen zijn meestal o.k.)

Niels, hihaah, van der Wal

Je kunt meestal door naar de ruiter/amazone te kijken beter inschatten wat er gaat gebeuren, dan door naar het paard te kijken.

Een ruiter, die ontspannen op het paard zit en rustig om zich heen kijkt en beweegt, heeft meestal vertrouwen en zijn paard goed onder controle.
Een ruiter die gehaast reageert, geagiteerd om zich heen kijkt en onrustig is, zal dit overbrengen op zijn paard. Paarden zijn super gevoelig voor de signalen van de leider. Als die schrikt van een vm of ligfiets, dan zal het paard ook schrikken.

De meeste paarden die in een weiland vlak naast het fietspad lopen, schrikken bijna nooit van ligfietsen.
Soms rennen ze wel weg, maar dan is het meestal een soort spelen. Dan rennen ze weg met de staart recht omhoog, de benen een beetje recht en stijf en als ze tot stilstand komen dan briesen ze een keer hard.


Oogcontact moet je vooral bij honden voorkomen. 
Als je gaat praten/zingen stelt dat het paard gerust.


Zie ook: https://ligfietsers.nl/thread-1301-post-...n#pid12794

(10-Apr-2023, 09:58 PM)Niels van der Wal schreef: -Een gesprek aangaan, zodat het paard je herkent als iets menselijks. (De theorie is, dat paarden een velomobiel aanzien voor een roofdier. Voor roofdieren zijn ze instinctief bang; mensen zijn meestal o.k.)

Ik probeer altijd een praatje aan te gaan met de ruiter. In veel gevallen lukt dat niet omdat de ruiter niet reageert. Het is meestal een meisje in haar tienerjaren. De laatste maanden heb ik eigenlijk weinig problemen gehad met het passeren van paarden. Ik breng altijd mijn snelheid naar beneden bij het passeren van een paard. 

Groet,

Marco

Ik had afgelopen vrijdag een neurotische Arabier die zowaar aan m’n velomobiel kwam snuffelen Amazone bleef rustig, het paard snapte ineens dat die pratende gele sigaar blijkbaar niet gevaarlijk was en dat maakte het heel interessant

(11-Apr-2023, 07:58 AM)Roepers schreef: Ik probeer altijd een praatje aan te gaan met de ruiter. In veel gevallen lukt dat niet omdat de ruiter niet reageert. Het is meestal een meisje in haar tienerjaren. De laatste maanden heb ik eigenlijk weinig problemen gehad met het passeren van paarden. Ik breng altijd mijn snelheid naar beneden bij het passeren van een paard. 

Groet,

Marco

Ik begin met een "goedemorgen" naar het paard, zacht en op een afstand dat de ruiter het nog niet horen zal, gevolgd door een paar woorden meer naar paard of ruiter die wat harder zijn. Als ik een paard in de wei passeer groet ik het ook vaak en het is opmerkelijk op wat voor een afstand ze nog hun oren spitsen en hun hoofd draaien om naar je te kijken.

(11-Apr-2023, 06:24 AM)Wim -de roetsende schreef: Oogcontact moet je vooral bij honden voorkomen. 

Als je gaat praten/zingen stelt dat het paard gerust.

Als ik ga zingen denk ik niet dat dat het paard gerust stelt

Ik bel meestal even als de ze met de rug naar mij toe rijden. Weten ze dat er iets komt, waar het paard mogelijk van kan schrikken. Meestal stuurt de berijder alvast wat meer naar rechts. En terwijl ik langs rol houd ik net voor het inhalen mijn benen even stil. Die draaiende benen zijn volgens mij op een open tweewieler het engste aspect.

Komen ze mij tegemoet, dan houd ik mijn benen een meter of vijftig eerder even stil.

Toen ik nog met een vlaggetje reed leek dat oranje bewegende ding op oog hoogte voor het paard het enge. Als ik het omlaag haalde en vast hield kalmeerde het paard.
Dus toen het vlaggetje van de fiets kwam (kleine schade, de bevestiging moest veranderd,) is het er niet meer op terug gegaan en niet meer op nieuwere fietsen geplaatst. En op tweewielers en open driewielers heb ik hier in de buurt geen paarden die bang reageren.

De Quest is een ander verhaal, de grote gele vlek is zelf genoeg, langs scheuren in zo iets is te veel voor wat meer paarden.

Gisteren kwam ik in mijn Milan (zonder vlaggetje) een paard met ruiter tegen. Ik zag het paard veel eerder dan het paard mij en stopte netjes in de berm, zeker 100 meter voor het paard. Desalniettemin, toen het paard mij (of beter het geel-blauwe gevaar(te)) zag, maakte het rechts of links omgekeerd en de ruiter voelde aan dat daar niets tegenin was te brengen. Ik heb een tijdje gewacht, totdat het paard uit zicht was verdwenen. Daarna voorzichtig gaan fietsen en na enkele honderden meters bleek het paard met ruiter een zijpad te zijn ingeslagen om te wachten totdat ik voorbij was gekomen. Ik werd vriendelijk toegeknikt door de ruiter en het paard bleef angstvallig wachten tot ik was gepasseerd. Dergelijke ervaringen heb en had ik best vaak, ook met mijn groene Quest.

(11-Apr-2023, 03:39 PM)pietandringa schreef: Gisteren kwam ik in mijn Milan (zonder vlaggetje) een paard met ruiter tegen. Ik zag het paard veel eerder dan het paard mij en stopte netjes in de berm, zeker 100 meter voor het paard. Desalniettemin, toen het paard mij (of beter het geel-blauwe gevaar(te)) zag, maakt het rechts of links omgekeerd en de ruiter voelde aan dat daar niets tegenin was te brengen. Ik heb een tijdje gewacht, totdat het paard uit zicht was verdwenen. Daarna voorzichtig gaan fietsen en na enkele honderden meters bleek het paard met ruiter een zijpad te zijn ingeslagen om te wachten totdat ik voorbij was gekomen. Ik werd vriendelijk toegeknikt door de ruiter en het paard bleef angstvallig wachten tot ik was gepasseerd. Dergelijke ervaringen heb en had ik best vaak, ook met mijn groene Quest.

Dit is eerder een gebrek van de ruiter dan van het paard. Nu weet ik dat er paarden zijn die soms pertinent iets weigeren (ik kende een paard dat weigerde ergens de belijning te passeren bij het oversteken van een straat), maar als paard met ruiter en al aan de haal gaat bij het zien van een (stilstaande) velomobiel kan de ruiter beter in een veilig omgeving rondjes gaan rijden.

Zou goed kunnen. Ik had laatst een soortgelijke situatie en toen wilde het paard ook terug, maar de ruiter kon dat met enige dwang voorkomen. Ik ben toen uitgestapt om te laten zien dat er een mens in de machine zit.

(11-Apr-2023, 09:26 AM)Frutsel schreef: Als ik ga zingen denk ik niet dat dat het paard gerust stelt

"in een rijtuigje" en "er staat een paard in de gang" zou ik afraden.

Een paard is en blijft een dier. Het kan dus onvoorspelbaar reageren. 

Aan de andere kant moet de ruiter in staat zijn om het dier voldoende onder controle te houden. 

Te vaak rijden er te onervaren ruiters op de openbare weg.

Een volwassen paard weegt rond de 500/600kg.

Als weggebruiker moet je een paard dus heel serieus nemen. De ruiter dient dit dus ook te doen.

Een biefstuk is gewoonlijk
Afkomstig van een koe.
Als men een biefstuk pijn doet,
Dan zegt de biefstuk:"Boe!"

Doch als een biefstuk hinnikt
Bij onverwachte pijn,
Dan zal er hoogstwaarschijnlijk
Iets niet in orde zijn.

Mmmm, paardenbiefstuk, heerlijk.

(11-Apr-2023, 09:24 PM)Willeke_IGKT schreef: Mmmm, paardenbiefstuk, heerlijk.

Nu begin ik die angst van paarden voor jou te begrijpen. Ze zijn heel gevoelig, hoor!

(11-Apr-2023, 08:21 PM)Bart Verbeek schreef: Een biefstuk is gewoonlijk
Afkomstig van een koe.
Als men een biefstuk pijn doet,
Dan zegt de biefstuk:"Boe!"

Doch als een biefstuk hinnikt
Bij onverwachte pijn,
Dan zal er hoogstwaarschijnlijk
Iets niet in orde zijn.

Hee, Daan Zonderland. Ik zou hier nog ergens een bundel van hem moeten hebben liggen...
Maar eens graven.

(11-Apr-2023, 10:49 PM)Frutsel schreef:

(11-Apr-2023, 08:21 PM)Bart Verbeek schreef: Een biefstuk is gewoonlijk
Afkomstig van een koe.
Als men een biefstuk pijn doet,
Dan zegt de biefstuk:"Boe!"

Doch als een biefstuk hinnikt
Bij onverwachte pijn,
Dan zal er hoogstwaarschijnlijk
Iets niet in orde zijn.

Hee, Daan Zonderland. Ik zou hier nog ergens een bundel van hem moeten hebben liggen...
Maar eens graven.

Paardenbiefstuk vind ik lekkerder dan runderbiefstuk.
Er was dacht ik ook een biefstukrestaurant in Amsterdam waar ze paardenbiefstuk serveerden.

(11-Apr-2023, 08:17 PM)Wim -de roetsende schreef: Een volwassen paard weegt rond de 500/600kg.

Da's nog aan de lichte kant. Een tikkeltje fors gebouwde KWPNer haalt de 700 wel.
Ik wil er in ieder geval niet onder komen.

En inderdaad, veel mensen gaan véél te vroeg met hun paard de openbare weg op.

Is er een paardrijbewijs?

Groet,

Marco

(12-Apr-2023, 08:58 AM)Roepers schreef: Is er een paardrijbewijs?

Groet,

Marco

Ja, dat heet ruiterbewijs.

(12-Apr-2023, 08:51 AM)365cycle schreef: En inderdaad, veel mensen gaan véél te vroeg met hun paard de openbare weg op.

En kiezen dan ook vaak nog rassen die van nature erg schichtig zijn. Omdat die onervaren ruiters zich onzeker voelen op de hoofdrijbaan, kom je ze dus op het fietspad tegen. Daar is vaak geen ruimte om veilig in te halen, of eigenlijk zelfs maar tegemoet te rijden en zo komt alles bij elkaar.

En komt alles positief samen zodra ruiter en paard een goede eenheid vormen.

Die ervaring had ik van vanmorgen; absoluut niks aan de hand.
Ik schrok er nota bene zelf iets van; op een slingerweg met huizen en 'middeleeuwse' bestrating (Gehucht Tervaten),
kwam ineens een ruiter met groot wit paard 'om de bocht'.