Ikzelf fiets juist graag óver het water. Neem graag leuke bruggetjes en elke veerboot die contant geld wenst te accepteren. Vaak ga ik als ik er de tijd voor neem heenenweer, bijvoorbeeld over de IJssel eerst de brug bij Doesburg, de pont bij Dieren, dan weer terug op de pont bij Bronckhorst, de brug bij Zutphen, pont bij Gorssel en dan een pont of een van de bruggen bij Deventer. Vandaag had ik ook weer drie pontjes in mijn tocht. Ooit een jaar of twee / drie geleden had ik in een tocht rond de tien verschillende veerboten te pakken.

Die vrij liggende fietspaden langs de Linge tussen Elst en Doornenburg heb ik ook wel eens gereden, dat vond ik ook wel een mooi stuk. Als je in Oostelijke richting gaat zie je dan mooi kasteel Doornenburg liggen.
Als je bij Doornenburg bent is Fort Pannerden / De Gelderse Poort leuk om even naar toe te rijden.

Bij Elst aan de noordkant, tussen Arnhem en Elst in, kun je even een stukje door het gebied rond de Rijkerwoerdse plassen rijden, dat is ook wel mooi, met een opmerkelijke nieuwe fiets/wandelbrug over het spoor.

Tussen Zetten en Elst heeft de Linge meer het karakter van een kanaal, met een rechte weg erlangs, de Weteringsewal. Je kunt daar goed opschieten, maar het is wat minder pittoresk.
Het dorp Hemmen aan de noordwestkant van Zetten is wel mooi.

Van Opheusden tot Tiel slingert de Linge rond de A12 en kun je er nauwelijks een stuk langs rijden.

Tussen Gorinchem en Tiel meandert de Linge behoorlijk, en heb je nergens een weg die de rivier gewoon een eind volgt. Met name het stuk tussen Arkel en Geldermalsen vind ik wel een mooi gebied, met een hele slinger van aan de Linge gelegen dorpen, en een redelijk gevarieerd landschap. Het is daar wel puzzelen hoe je de weggetjes en fietspaden die mooi langs de rivier lopen aan elkaar vastknoopt.

Nog een beetje gammel van de treinreis loop ik het zoveelste stationsgebouw uit van mijn leven. Het begint aardig te wennen om een fietstocht met een treinreis te combineren. Ik heb toch een flex abonnement van NS als proef sinds Februari. Het is een flinke tijd geleden dat ik voor het laatst in Leeuwarden was. De vorige keer was met een fietstocht op en neer naar Stiens uit een tijd dat ik de ligfiets nog niet had.

Dankzij een mooi fietspad langs de Harlingervaart lukte het me om zonder stoplichten de stad uit te komen. Ik had meerdere redenen om eens in Friesland te gaan fietsen. Ik was veroordeeld tot een negatief vooroordeel over deze provincie. Dat komt omdat die keren dat ik er kwam, de wind in het noordwesten zat, en het bewolkt weer was. Een boek van Bram Witvliet bracht me op andere gedachten. Dus leek het me leuk een paar hoogtepunten en een bekend adres bij langs te gaan, einddoel van de reis: mijn eigen huis in Vroomshoop.

Een fietstocht is op zich al voor mij een hele belevenis. Ik kan er als het moet uren over praten. Het zijn vaak ook kleine dingen die het extra leuk maken onderweg. Vooral als het dreigt te mislukken, en er toch ergens een oplossing zich aandient. Zo wilde ik een brug over bij Ritsumazeil, maar er stond een grote kraan op waar ze mee bezig waren. Met toestemming van de medewerkers mocht ik er toch langs, dus moest ik even klunen om met de fiets onder de giek door te lopen.

Mijn vooroordelen verdwenen als sneeuw voor de zon. Het is goed fietsen in Friesland. Omdat ik anders een heel stuk langs de grote weg moest fietsen, heb ik de route iets noordelijker geleid. Bij Schingen even onder de grote weg door met een tunneltje met haakse bochten waar werd geadviseerd om af te stappen door de bebording. Het geeft me een goed gevoel als zo'n tunnel lukt zonder af te stappen.

Bij Peins even gebruikmaken van de voorzieningen die ervoor zijn, en ik was weer toe aan wat water om het peil weer aan te vullen. Buiten de bebouwde kom zie je overal waar je kijkt kerktorens. Met een kaart zou je alle plaatsen aan de hand daarvan kunnen aanwijzen.
Ik fiets door Franeker. Ik fiets even door het centrum maar ik heb spijt dat ik vergeten ben een foto te maken. Terug is geen optie. De hoge brug richting Hitzum, deze heb ik ook op het lijstje staan.

De route lag via Sopsum, maar ik ben vergeten rechtsaf te slaan en kwam ik in Achlum uit.
Een vriendelijke man stond op straat te zwaaien. Meneer Roepers verwachtte me me en nam me mee naar zijn huis om koffie te drinken. Deze smaakte net zo lekker als de vorige keer in Loppersum. Vanuit Achlum fietste Marco een stuk met me mee. Het was eerder andersom, hij nam mij mee over de Slachtedijk, een binnendijk waardoor je wat hoger door het Friese land fietst. We moesten even de berm in vanwege een verdwaalde vrachtwagen, en de weg niet breder was dan deze grote jongen. De ene kerktoren na de andere wees Marco me aan welke plaatsen het waren. Zelfs de hoogste van Tzum kwam voorbij. Ook vogels ontsnapten niet aan zijn aandacht, en zo kwamen we al zigzaggend aan in Sneek. Ook omdat ik nog koffie bij me had, en zoiets tijd vreet, heb ik ergens aanleggen afgeslagen en bewaard voor een volgende keer.

De rest van de fietstocht wachtte. De route ging oostwaarts en toen merkte ik dat de wind me toch wel veel uit het noordoosten kwam, in plaats van de verwachte noordenwind. Ik kwam aan het trappen om er tegenin te komen. Op weg naar de pont kwam er een man naast me fietsen, hij woonde in Nieuw Zeeland en was een tijdje hier. Hij stelde me vragen over de ligfiets.. En kwamen tegelijk aan bij het pontje naar Terherne, ook een paar wielrenners uit Amsterdam. Altijd even gezellig om met een stel fietsers over het leven te praten. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten en koos ik het ruime sop het Sneekermeer over.

Het pontje, zo groot als een gemiddelde stacaravan, bood plaats aan 12 personen. Stokken pakken was niet nodig, zoveel werd het niet. Eenmaal aan boord wilde ik betalen, maar deed mijn betaalpas het niet, en ik had te groot geld bij me om te wisselen. Gelukkig werd ik niet aan de plaatselijke haaien gevoerd, of gekielhaald, maar was er een vriendelijke mevrouw die voor me betaalde. De volgende keer maar kleingeld meenemen voor de zekerheid.

In Terherne heb ik even rondje gefietst. Er zou hier zomaar een tweeling in werkoverall tegen kunnen komen, onderweg naar hun gekleurde boot. Daarna het stuk waar ik me op had verheugd, een fietspad langs het Sneekermeer naar het zuiden. Deze was wel smal door de begroeiing maar goed te doen. In Broek de lange wisselen voor een korte broek en weer door. Ik had pauze willen nemen maar ik vond het staan wachten voor de boot en het varen zelf genoeg om door te gaan. Het centrum van Joure viel mee. Ik had drukte verwacht maar ik kon er goed doorkomen. Voorbij Rotsterhaule vond ik een mooi plekje langs het Tjeukemeer om een bakkie te doen. De laatste keer dat ik even rustig zat, was bij Marco thuis aan de keukentafel.

Het pontje was uit de vaart over de Tjonger, maar daar kwam ik pas ter plekke achter dus heb ik 6 kilometer gefietst zonder een centimeter op te schieten. Gelukkig heb ik een kaart bij om de route wat bij te schaven. Ik vond een alternatief via Echternerbrug. Terwijl deze los stond ben ik even vlug water wezen bijvullen bij het café. Het oorspronkelijke plan was via Kuinre, Blokzijl en Jonen omdat ik de vorige keer te vroeg was voor de pont. Maar ik vond ook dat de tijd begon te dringen. Ik wilde het ook niet te laat maken om thuis te komen. Dan zou ik weer een stuk toch weer tegen de wind in moeten.

Na wat overleg met mezelf, besloot ik de rit om te leggen via Scherpenzeel en Ossenzijl om zo links en rechts de route wat in te korten. Via Kalenberg had ik al eens  gedaan, dus wilde ik een route iets noordelijker via het gehucht Wetering. Ook leuk om hier eens langs te komen omdat mijn moeder van meisjesnaam zo heet. Maar deze bevestigde toch dat het fietspad langs Kalenberg wel mooier is. Bij Scheerwolde moest ik even tegen de wind in. Ook Giethoorn weer veel te snel langs gereden. Je moet toch een reden houden om hier weer eens heen te gaan. Vanaf de watertoren bij Meppel wist ik de route wel weer te vinden zonder navigatie, zelfs door een druk centrum. Het juiste tunneltje door, en rechtsaf bij het ziekenhuis en ik zat weer op de goede weg.

De laatste pauze bij Lankhorst in de buurt voor de laatste 40 kilometer. Vanaf Meppel heb ik namelijk meerdere keuzes om "snel" naar huis te fietsen. Of via Staphorst en Nieuwleusen of via Avereest en Balkbrug. Je moet sowieso de Vecht bij Ommen over.
Ik heb de laatste gekozen omdat ik dan eerst wind tegen en dan schuin mee zou hebben, plus dat ik het een mooiere route vind dan de eerste optie. In Ommen wilde ik net een dame inhalen, ze had een kostuum aan van de plaatselijke muziekvereniging. Haar "collega" voegde zich erbij, dus zei ik gekscherend dat ik maar voor de muziek aan ging fietsen Vanaf Ommen heb ik slim tegen de wind gereden door de Junnerbaan mee te nemen. Al met elkaar zal het zo’n 180 km geweest zijn.


startpunt van de route


langs Harlingervaart


Brug naar Hitsum


gids Marco


Dijkhuisje langs Slachtedijk


brug bij Wommels


Sneek


Voor de Waterpoort


Varen over het Sneekermeer


en er langs fietsen


Ergens voorbij Haskerhaule


pauze langs Tjeukermeer


Vlakbij Wetering


boom op de weg, vanwege de harde wind!


Oud Avereest


Junnerbaan

Bedankt voor je bezoek! Leuk om samen met jou naar Sneek te fietsen over de Slachte.

Hier een kaartje van de Slachte:

Slachte 1750
P.I. Portier omstreeks 1750, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons

Kaartje is uit ongeveer 1750 en derhalve niet geheel actueel.
De spits van de toren Achlum is vervangen. Hitzum heeft inmiddels een nieuwe kerk. De brug over de Westergoawei staat er niet op etc. etc. etc..  O ja,  het noorden bevindt zich aan de onderkant.

Groet,

Marco

Leuk verslag weer, Bennie! En wat kleurt het blauw van jullie kleding mooi bij de lucht!

Mooi geschreven Fietsbennie. Wellicht dat ik ook een keer vanuit Friesland ga fietsen.

Mooi verslag Fietsbennie. Allerhande bekende verwijzingen. De toren van Tzum, de hoogste in de omgeving en dat wilden de Tzummers graag zo houden. Dus als de toren weer eens gemeten werd door 1 van de buurdorpen, werd het touw waarmee dat gebeurde door een slimme Tzummer een aantal meters ingekort, wat de Tzummer de bijnaam lyntsesnyders opleverde. Regelmatig orienteer ik me dmv die kerktorens (en tegenwoordig ook de setjes windmolens).

Hoi Fietsbennie,

Dit verslag is reclame voor het ligfietsen (ook de blauwe outfits). En laten we eerlijk wezen, tot Sneek had je een prima gids.
Heb je het stuk onverharde dijk in de Slachte bij Achlum ook gefietst?

Zeker weten. Ik had zelfs bij de touroperator nagevraagd of dit stuk zandweg te doen was. Maar het bleek een pad van klei te zijn, iets wat we in hier alleen op kleur in potjes hebben. Dat wordt k(l)eihard met droog weer. Ik ben blij dat ik het gedaan heb want Friesland staat nu weer wat hoger in de ranglijst.

(28-May-2023, 04:48 PM)Fietsbennie schreef: Zeker weten. Ik had zelfs bij de touroperator nagevraagd of dit stuk zandweg te doen was. Maar het bleek een pad van klei te zijn, iets wat we in hier alleen op kleur in potjes hebben. Dat wordt k(l)eihard met droog weer. Ik ben blij dat ik het gedaan heb want Friesland staat nu weer wat hoger in de ranglijst.

Mooi!!!

En hier is dan mijn foto van onze gezamenlijke tocht naar Sneek:

Op de Slachte ten zuiden van Wommels en ten noorden van Bolsward.

Groet,

Marco

Ergens kon ik het niet verkroppen dat mijn collega wel een flink eind zou fietsen voor een goed doel en ik niet? Zou het angst voor commentaar wezen? Of verholen jaloezie? Dus ik heb ook maar vrij genomen om ook een flinke fietstocht te maken. Zonder helm en zeem in de broek, niet met een club maar in mijn uppie op de ligger. Tevens was het een vaderdag cadeautje van thuis dat ik een dagje uit mocht.

Even na tweeën fietste ik weg in een korte broek. Een jas leek me niet nodig. Maar buiten de bebouwde kom was het nog best fris. Ik was blij dat ik de jas nog had mee gegrepen. De nacht telde weinig sterren. Deze tijd van het jaar wordt het ook niet echt 100 procent donker. Terwijl ik een eindje na de start bij binnenkomst Rijssen argumenten verzin bij mijn eigen discussie waarom er bij het plaatsnaambord wel of niet Riessen bij onder moet staan, word ik uit gemijmer ontrukt door een vallend geluid van twee objecten. Ik gooi de ankers uit, zet de fiets aan de kant en vind op straat mijn bidon en bidonhouder. Het laatste met last van metaalmoeheid. Het eerste gat was al kapot gegaan in Zwartsluis, de andere nu in Rijssen. Zou metalen bidonhouders iets tegen kerkelijke dorpen hebben? Met twee tie wraps zit alles weer op de plek en fiets ik de turborotonde verboden voor fietsers linksaf naar het centrum, iets wat je overdag niet hoeft te proberen.

Een groot deel van de route ken ik uit mijn hoofd, ook al is het jaren geleden dat ik hier voor het laatst reed. Tenminste op een vergissing in Ruurlo na. De spoorwegovergang bij het kasteel bleek niet verdwenen, ik stond gewoon bij verkeerde rotonde aan het oosten van het dorp. Het eerste daglicht was meer dan welkom op de oude Zelhemseweg. Het is een afsnijden van de reguliere doorgaande weg via Veldhoek over een goed begaanbaar grindpad. Soms met een stukje door mul zand. Ik fiets hier langs een ree op 10 meter afstand. En merk een positieve bevestiging dat 's nachts fietsen inderdaad de moeite waard is.

In Doetinchem zie ik de eerste mensen op straat. Na een keer stiekem kijken op de telefoon vind ik de weg naar Braamt om via Zeddam bij 's Heerenberg de grens over te tuffen. Ik twijfel of ik op de ligger hier al eens de Rijbrug over ben geweest. Indrukwekkend is het wel altijd hier. Het is druk op de B220. Overal kraampjes waar je aardbeien en asperges kon halen. Voor Kleve linksaf en ik verheugde me dat ik van de drukke weg af was. Ik kwam in een oase van rustige boerenland weggetjes bij Warbeyen.

In het Duits dorpje Hasselt vond ik een mooi hokje om de 2e pauze voor vandaag rond 7 uur. Terwijl mijn wekker gaat om uit bed te gaan luidt ook de kerkklok om iedereen wakker te maken in dit dorp. Bij Bedburg-Hau deed een zwaarbewaakte gevangenis me extra genieten van de vrijheid. Ik fiets door een mooie omgeving. Een park met allemaal mooie gebouwen waar een van de grootste instellingen voor de behandeling en opvang van psychisch- en geestelijk zieke patiënten in Noordrijn-Westfalen gevestigd is. 

Verder zuidwaarts langs een spoorlijn. Er waren werkzaamheden op straat.
Gelukkig mocht ik er langs. Ik vond een toilethok, ja, je moet soms wat. Beetje nerveus van het Duitse gewauwel van de plaatselijke bouwvakkers op de achtergrond. Gelukkig gooiden ze dat ding niet om, of tilden ze hem naar de andere kant van het land.

Via Pfalzdorf fiets ik Goch binnen. Even door de poort om in de binnenstad rond te kijken. Verder maar op rustige wegen langs het vliegveld van Weeze. Mijn rechterknie begint te zeuren. Het gaat niet snel meer. Het wordt een vervelende pijn in de binnenkant. Fiets ik niet goed? Zijn de klikpedalen verkeerd? Rustig aan doen maar doen dan.

Na Twisteden rechts aanhouden fiets ik de grens weer over om door de Maasduinen over een racebaanfietspad te fietsen. In Arcen even onder de bierlijn door en ik pauzeer bij het kasteel in schaduw van de poort. Jammer dat je hier moet betalen om het kasteel te bekijken. Gelukkig mocht ik hier wel gratis mijn water aanvullen.  Ik was wel benieuwd welk bordje de vrouw had neergezet toen ik er langs kwam fietsen. Er bleek "Verboden te fietsen" op te staan. Shit happens. Ik probeer zoveel mogelijk langs de Maas te fietsen, dat was hoofdzakelijk het doel van deze reis. In Venlo halen zwervers prullenbakken leeg terwijl ik me rijker voel dan anders. Ik fiets langs schitterende kerktorens bij Tegelen. In Reuver scoorde ik energie van verse bananen en wilde perziken op de plaatselijke markt. Helaas mis ik kasteel Swalmen. 
In Roermond vond ik het tijd voor een vlaai. Ik was toch in Limburg. Op het terras geniet ik ook van het Limburgse taal om me heen. Zo vaak hoor ik dat niet. De bedoeling was met N280 de brug over en dan weer langs de Maas aan westkant verder naar het zuiden te gaan. Onderaan de brug kom ik aan klooien. Ik meende dat ik een afslag verder bij N273 stond. Ik verwarde Horn met Heel op een of andere manier. En ik had absoluut geen zin in de rechte Napoleonweg. Terug naar de vorige afslag leek verkeerde keuze want ik zat toch wel goed. Zo heb ik 7 kilometer extra gefietst zonder een centimeter op te schieten. 

In Thorn had ik haast een lasbril nodig. Een felle zon op de witte huizen. Echt de moeite waard hier eens door te fietsen. Het derde land voor vandaag. Want ik had ook een stuk langs de westoever door Belgisch Limburg gepland. Het was de eerste keer dat ik vanuit huis België in fietste. Hier merkte ik dat ik mezelf aan het kwellen was door te zuinig te zijn op het water. Ik was niet vooruit te branden op een gegeven moment.
Het eerste café waar mensen aanwezig waren in Kessenich ging ik naar binnen met de flessen. Ook de polsen onder de kraan om mijn lichaam af te koelen. Een lafenis en verkwikking. Door!

Eenmaal weer in Nederland was het roosteren bij Roosteren. De zon bakte er flink op. Ik bleef aan het smeren. Even pauze bij Grevenbicht en ik kwam aan het hobbelen langs het Julianakanaal. Ik had me vergist in de tipgeving en ging te vroeg langs het kanaal fietsen.

Soms was het veel te smal om te fietsen. Het gras was bijna over het hele pad gewoekerd. Bij Elsloo ging navigatie geintjes uithalen. Zou het warmte zijn geweest? Ik had flinke frustratie dat ik 2 keer achter elkaar na enkele kilometers weer teruggestuurd werd. Ook nog klimmen waar ik net vandaan bergaf was gesjeesd . Waarom is me raadsel? Toch maar eens controleren waar de fout lag. Toch was Elsloo met kasteel en mooie gebouwen wel de moeite waard. Wel serieuze tekenen van Limburg dat het soms klimmen geblazen was. Verder dan maar langs kanaal zuidwaarts/ Navigatie gaf geen melding dat ik aan westkant moest zijn dus toen ik bordje Maastricht volgde moest ik voor zoveelste keer een eindje terug.

Qua tijd had ik ruimte met een beetje speling om ongeveer half 5, 5 uur 's middags aan te komen op het eindpunt van het centrum Maastricht. Daar zou ik lekker wat gaan eten en dan de laatst mogelijke trein terug pakken van 18:30 uur. In plaats van een zegerondje door het centrum werd het nu linea recta naar het station. Ik kwam letterlijk iets over 6 de deur van het station binnenfietsen. Alle reservetijd is echter opgegaan aan knooien met de route kaart erbij pakken en terugrijden. Ik voelde me totaal gesloopt maar ik heb wel genoten van bourgondisch Limburg. Ik ga zeker nog eens die kant op. Totaal zo'n 250 kilometer.


Oude Zelhemse weg bij schemering



Montferland


brug over de Rijn bij Emmerich


Pauze in Hasselt kr. Kleve Dld


Goch


Foto special voor 365Cycle :-)


Kasteel Arcen


Watermolen bij Arcen


Kapel in de muur


Genieten langs de Maas


Tunnel Roermond


Münsterkerk in Roermond


Thorn


Langs de Belgische kant, o moeder wat is het heet...


Stukje in de buurt van Kessenich


Langs Julianakanaal.


Kasteel bij Elsloo

---

Eindstation.

En de route voor de liefhebbers.

Dat was een mooie, maar ook warme reis, als ik dat zo lees. Zo’n 16 uur onderweg, hoeveel pauze neem je dan? En, hoe is het nu met je knie?

Weer een mooi verslag Fietsbennie. En reclame voor de tweewielers. Zonder een kap is ligfietsen ook fantastisch.
En minder verhittend.
Snelheid is niet alles.

Mooie tocht, mooi verslag en mooie foto's! Heb ik ook eens gedaan (ongeveer), maar dan in een fietsvakantie van 5 dagen (en vanaf Loppersum). Ook toen was het heet en dat heeft me nog opgebroken. Aachen is ook een leuke bestemming en je kan vanaf Aachen met de OV-chipkaart terug. NS probeert dat geheim te houden, heb ik het idee.


Groet,
Marco

(19-Jun-2023, 10:36 PM)Josligfiets schreef:
Dat was een mooie, maar ook warme reis, als ik dat zo lees. Zo’n 16 uur onderweg, hoeveel pauze neem je dan? En, hoe is het nu met je knie?

De knie maakt het goed. Doet geen pijn meer, bedankt voor het vragen. Ik zal nog eens keer naar de klikpedalen en plaatjes kijken. Dat was met de rit naar Wietzendorf 3 jaar terug een probleem.
Ik neem om de 2 à 3 uur pauze. Ik kijk dan niet naar de kilometers, maar kijk op de kerkklokken onderweg hoe laat het ongeveer moet zijn, en hoe laat de laatste pauze was. Het is ook net wat ik aantref op het moment dat ik wat wil gaan eten. Want onderweg kauwen doe ik liever niet, daar krijg ik zuurbranden van. En als ik ergens zit wil ik het liefst wel een mooi plekje hebben om even de boel te bekijken. Totaal heb ik 5 keer echt gestopt, Ruurlo, Hasselt (Dld), Arcen, Roermond en Grevenbicht, waarbij Roermond verwennerij een terras met gebak heb gehad. Dat doe ik namelijk zelden als ik alleen ben. Tussendoor kom je met die hete dagen aan water aanvullen, sanitair etc. Die dingen probeer ik zoveel mogelijk te combineren.

(20-Jun-2023, 08:08 AM)Roepers schreef:
Mooie tocht, mooi verslag en mooie foto's! Heb ik ook eens gedaan (ongeveer), maar dan in een fietsvakantie van 5 dagen (en vanaf Loppersum). Ook toen was het heet en dat heeft me nog opgebroken.  Aachen is ook een leuke bestemming en je kan vanaf Aachen met de OV-chipkaart terug. NS probeert dat geheim te houden, heb ik het idee.
Groet,
Marco

Dank Marco voor de tip, dat geeft een reden die kant weer eens op te gaan. Misschien keer combineren met de Vennbahn.

(19-Jun-2023, 10:52 PM)Tom Fekkes schreef:
Weer een mooi verslag Fietsbennie. En reclame voor de tweewielers. Zonder een kap is ligfietsen ook fantastisch.
En minder verhittend.
Snelheid is niet alles.

Dank voor je reactie Tom. Ik heb nog nooit met een kap gefietst, wel gekapt met fietsen  Moet ik ook maar eens proberen.

(20-Jun-2023, 08:08 AM)Roepers schreef: Aachen is ook een leuke bestemming en je kan vanaf Aachen met de OV-chipkaart terug. NS probeert dat geheim te houden, heb ik het idee.

Dat is eigenlijk wel leuk om te weten. Ik weet dat je op de lijn Arnhem-Dusseldorf ook kan in- en uitblieben op station Elten en Emmerich, in Duitsland (de andere stations in Duitsland niet). Maar als Aachen ook kan, is dat wel een leuke bestemming met de trein zonder dat ik moeilijk moet doen nog een apart kaartje voor het Duitse deel te moeten kopen. Die trein rijdt vanuit Heerlen, toch? Het zal wel een Arriva-traject zijn, vermoed ik.

Het is de zg. drielandentrein. Die rijdt weer sinds kort. Eerst waren er infrastructurele problemen en later personeelsproblemen. De NVBS constateerde korzelig dat de provincie Limburg kennelijk niet in staat was om Arriva aan de concessie te houden.  Wij stappen over in Heerlen. Je kan uitchecken (en inchecken) op Aachen West en Aachen hbf.

Groet,

Marco

---

Als ik op de NS reisplanner kijk, zijn er kennelijk nog steeds problemen. 

Ook van mij waardering voor het stukje langs de Bocholter AA van Ulft naar Bocholt. Maar daar zitten wel wat stukjes gravel en een erg smal bruggetje/sluisje in. Dat heb ik met de velomobiel nog niet aangedurfd. Eerst een paar treetjes op en dan een bruggetje wat zo smal is dat je niet naast een Velomobiel kunt lopen, en als je erin zit, zie je vermoedelijk de randjes niet. Her en der moet je even van het water weg, maar da's rustig boerenland.

Knappe tocht Bennie, de hele dag rijden, rustig aan en dan kom je er uiteindelijk toch. Een aantal erg bekende plekjes voor mij, een deel van de route kan ik goed volgen. Ik snap wel dat je dan de trein terug pakt.

Mooi verhaal weer, en een afstand waar ik tot nu toe niet aan kan tippen, maar zo midden in de nacht opstaan ligt mij niet zo. Als ik het goed zie had je een paar door mij aanbevolen stukjes in de route opgenomen. Jammer dat je geen tijd over had om even in Maastricht rond te kijken.

Dat komt denk ik Martin dat, zo jouw verhalen lezend, ik vermoed jij meer een avondmens bent dan ik. Ik vind het knap van jou dat je tot de late uurtjes door kunt raggen. Bij mij is de klok 6 uur 's avonds tijd om te stoppen met fietsen, dan hoeft het voor mij niet meer zo nodig.
Die afstand is aan te leren, maar ik vind steeds meer dat ik mezelf "tegen" kom voorbij de 200. Dan gaat mij het halen van het doel op het gegeven moment boven het middel daar te komen.

(25-Jun-2023, 08:37 PM)Fietsbennie schreef: Die afstand is aan te leren, maar ik vind steeds meer dat ik mezelf "tegen" kom voorbij de 200. Dan gaat mij het halen van het doel op het gegeven moment boven het middel daar te komen.

Dat gevoel ken ik wel een beetje. Dat had ik afgelopen vrijdag, toen ik van Den Haag naar Weert fietste. Ik wilde het laatste stuk via Ospel. Maar toen ik die kant op aan het fietsen was op het punt dat de teller rond 200 zat had ik zoiets van "wat kan het mij schelen, ik ben het zat, ik fiets vanaf hier gewoon direct naar het station van Weert". 200 kilometer is voor mij ook wel een beetje zo'n punt dat je het zat begint te worden en niet zomaar meer voor de leuk nog een stukje meepakt, maar gewoon de kortste lijn naar het eindpunt om het snel af te ronden. Twintig kilometer eerder had ik fluitend nog een omweg gemaakt. En zou het door die omweg uiteindelijk ver boven de 200 kilometer uitkomen, is dat geen punt, want dan ben je jezelf gewoon 'naar huis' aan het brengen en dan zit je het restant wel gewoon uit. En dan heb ik ook niet echt oog meer voor een verder eigenlijk best leuk centrumpje van Weert (ik was er al eens geweest, dus wist dat er wel wat oude bouwwerken stonden die het bekijken waard zijn).

Is doseren niet gewoon het probleem?

(26-Jun-2023, 12:20 AM)365cycle schreef: Is doseren niet gewoon het probleem?

Ik denk het niet.

Ik herken wel wat van die problemen boven de 200km. Het is mij ook overkomen. Niet zozeer iets fysieks, want dan zou doseren misschien een oplossing kunnen zijn. Maar het is mentaal. Het ene moment ben je gewoon aan het fietsen en genieten. En even later dank je: "Als ik op dit moment thuis was geweest zou dat prima zijn". Je hebt het dan ineens gehad met het fietsen.

Misschien moet je sneller fietsen, omdat het niet de afstand, maar de tijd is. Misschien dus niet na 200km maar na 7,5 - 8 uur o.i.d.

(26-Jun-2023, 12:20 AM)365cycle schreef: Is doseren niet gewoon het probleem?

Vorig jaar met een soortgelijk warme rit naar Bonn had ik minder last van dit.
Ik wist dat dit 260 kilometer zou zijn bij hitte. De rit naar Maastricht had ik mijn focus en mentaal ingezet op de berekende 230 kilometer. Echter kwam ik daar bijna 10% overheen, en dat is voor gevoel zwaarder fietsen. Ook had ik in tegenstelling tot Bonn nergens borden die aangaven hoeveel afstand het nog is. Dat geeft me normaal gesproken overzicht in tijd en kracht hoelang het nog gaat duren. Bij onwetendheid en telkens verkeerd rijden is me de laatste rit ook zwaarder gevallen dan een "normale" 200+ rit.

Mijn ervaring is idd dat de fietsbewegwijzering in Limburg grotendeels afwezig is. Wat betreft knooppuntrooutes is mij in het zuiden van Limburg j niet gelukt om die te volgen. Stonden de bordjes er wel of waren ze bijna onzichtbaar? Ik weet het niet. Maar mijn ervaring met fietsnavigatie is dat je eigenlijk dat daar bij je moet hebben, hetzij in je hoofd of op je mobiel (of anderszins elektronisch). Als je een route volgt met OSMAND dan krijg je ook te zien hoever je nog van je eindpunt af bent. Maar OSMAND vraagt wel heel veel van de batterij. 200 km gaat niet lukken zonder kunst en vliegwerk (zij het door een powerpack mee te nemen en/of hem bij horeca even op te laden).

Groet,

Marco