Ik ben dol op de kleine raadselen des levens die bij tijd en wijle opwellen in de geesten van mijn medemensen. Bij sommige raadselen duurt het jaren voordat ik erachter ben wat de mensen geïnspireerd heeft. Bij sommige raadselen ben ik er nog steeds niet achter, hoewel ik vaak best wel een flinke inspanning lever om erachter te komen.

Zoals bijvoorbeeld dit raadsel: waarom verbergen de industriële ontwerpers de knoppen waarmee hun producten bediend kunnen worden?

Op mijn werk heb ik een kraan waarvan ik de eerste keer niet wist hoe die werkte. Je staat dan als een dorpsgek te zwaaien in de hoop ergens een elektronisch oog te activeren. In dit geval bleek het om een iel gegraveerd symbooltje op de kraan te gaan dat je alleen bij een bepaalde lichtval kunt zien en waarop je moest drukken. Ook mijn monitor geeft de knoppen waarmee hij bediend kan worden niet zomaar prijs. En onlangs heb ik een neushaartrimmer gekocht die soms al aangaat als je hem alleen maar oppakt, en soms moet je hem een paar keer omdraaien voordat je bij toeval op de aan-knop drukt. Waarom 

Knoppen zijn lelijk. Dus hoe minder zo opvallen des te beter

Men is wellicht uit op "een strak ontwerp".
Een voor de hand liggend gebruik en gebruiksvriendelijkheid in het algemeen staatn niet altijd bovenaan het lijstje. Marketing is meestal de leidraad, en marketing heeft meestal niet het beste voor met de consument of een derde partij zoals het milieu of de afvalverwerker.

(31-Mar-2023, 10:18 PM)Roepers schreef: Knoppen zijn lelijk. Dus hoe minder zo opvallen des te beter

Daar gaat het dan mis, denk ik. Ik mis het esthetisch geweten om knoppen lelijk te vinden. Ik vind functioneel mooi, en een knop die ik niet kan vinden is niet functioneel. Net probeerde ik mijn koptelefoon wat zachter te zetten, maar ik kon niet zien hoe. De esthetiek van een knop die sowieso niet in iemands gezichtsveld zit kan mij dan weer minder boeien.

(31-Mar-2023, 10:22 PM)Lopopodium schreef: Men is wellicht uit op "een strak ontwerp".

Voor je het weet druk je zonder het in de gaten te hebben op een versnellende pauzeknop.

Voor mij heeft dit wel iets met ligfietsen te maken. Op zoek naar de invulling van het nuttigheidsbeginsel ben ik van plan een webscraper te maken die de kunstwerken van de pogomap haalt, zodat ik de alomtegenwoordige kunstwerken in Flevoland kan bezoeken. Het is me inmiddels duidelijk dat ik een aanmerkelijk attitudeprobleem heb bij mijn benadering van kunst. Ik wil de ritten gebruiken om hiervan bevrijd te worden. Een zin als "Knoppen zijn lelijk. Dus hoe minder zo opvallen des te beter" klinkt mij in de oren als "des te groener, des te zwemt ie"
Ik herken de woorden als Nederlands, maar het roept van binnen geen resonantie op. Zo is het met veel zaken die kunst betreffen.

Een waterpomptang die goed functioneert ziet er in mijn ogen prachtig uit. Terwijl een slechte waterpomptang er lelijk uitziet. Maar zoiets als een "strak uiterlijk", daar heb ik geen gevoel voor. Ik haalde de kast vroeger altijd van mijn TV af, want dan kon ik er beter bij als ik iets moest vervangen. Hoezen gooi ik altijd onmiddellijk weg. Kettingkasten verwijder ik. Hoewel dat wel weer dom is, want die hebben wel een functie al zien ze er meestal niet uit nadat ik er mee klaar ben.

Wat de knoppen op je monitor betreft: Die heb je over het algemeen maar 1 of 2 keer nodig. Het is dus zonde om die een prominente plek in het zicht te geven.
Kranen met optische sensors zijn ondingen, dat ben ik met je eens.
Het absoluut stomzinnigste ontwerp is echter een touchscreen in een auto waarmee je zaken moet bedienen. Als er nu 1 plek is waar je zonder te kijken de juiste knop moet kunnen vinden is het achter het stuur van een dodelijk wapen.

Kettingkasten waren bij mij ook geen lang leven beschoren, voornamelijk omdat de ketting aan ging lopen, en ik heb een hekel aan bijgeluiden tijdens het fietsen. Aan de andere kant, mijn moeder heeft me genoeg vervloekt vanwege olie/vet van de ketting op mijn broek, dus ja, eigenlijk zijn ze wel nuttig

Ik ben universitair docent industrieel ontwerp en gebruikersinteractie. Ik heb over slechte voorbeelden voor mijn studenten niks te klagen.

(01-Apr-2023, 07:19 PM)Frutsel schreef: Het absoluut stomzinnigste ontwerp is echter een touchscreen in een auto waarmee je zaken moet bedienen. Als er nu 1 plek is waar je zonder te kijken de juiste knop moet kunnen vinden is het achter het stuur van een dodelijk wapen.

Jup! Ik heb maar kort BMW gereden maar die iDrive was echt fantastisch. Duurt heel even voor je 'm kent, maar ik weet nu nog steeds de "patronen" voor bepaalde dingen die ik regelmatig moest verstellen.

(01-Apr-2023, 09:09 PM)melle z schreef: Ik ben universitair docent industrieel ontwerp en gebruikersinteractie. Ik heb over slechte voorbeelden voor mijn studenten niks te klagen.

Jij gebruikt vast geen Garmin met fietsen Werk je in Delft?

(02-Apr-2023, 02:28 PM)365cycle schreef: Jij gebruikt vast geen Garmin met fietsen

Klopt, ik gebruik een papieren autokaart om grofweg de richting te bepalen en een simpel Sigma fietscomputertje voor de snelheid en afstand e.d.

(02-Apr-2023, 02:28 PM)365cycle schreef: Werk je in Delft?

Nee, ik werk bij een Engelse universiteit.

Net na 10 minuten worstelen een showcase (heet dat zo?) weten te openen van een setje magnetische haken van Powerplus. De verpakking is duidelijk niet ontworpen om de haken vroegtijdig vrij te geven. De verpakking is van vlijmscherp, hard en taai plastic. Na een hoop geworstel heb ik de verpakking met behulp van een blikschaar toch weten te overmeesteren. Inmiddels zie ik eruit alsof ik een bijlmoord heb gepleegd. Tja dat heb je al gauw met bloedverdunners.

Een showcase voor het mooi. Het oog wil ook wat. Maar ik wil alleen maar mijn haken.

(25-Apr-2023, 04:53 PM)Bart Verbeek schreef: Net na 10 minuten worstelen een showcase (heet dat zo?) weten te openen van een setje magnetische haken van Powerplus. De verpakking is duidelijk niet ontworpen om de haken vroegtijdig vrij te geven. De verpakking is van vlijmscherp, hard en taai plastic. Na een hoop geworstel heb ik de verpakking met behulp van een blikschaar toch weten te overmeesteren. Inmiddels zie ik eruit alsof ik een bijlmoord heb gepleegd. Tja dat heb je al gauw met bloedverdunners.

Een showcase voor het mooi. Het oog wil ook wat. Maar ik wil alleen maar mijn haken.

Blisterverpakking heten die ondingen. Het leukste is een schaar in zo'n verpakking, waar je een schaar voor nodig hebt om hem open te krijgen

(25-Apr-2023, 05:11 PM)Frutsel schreef: Blisterverpakking heten die ondingen. Het leukste is een schaar in zo'n verpakking, waar je een schaar voor nodig hebt om hem open te krijgen

In dit geval heb ik de haken nodig om mijn blikschaar op te hangen, zodat ik me niet steeds bij iedere blisterverpakking ongans hoef te zoeken naar dat ding.

Hier past mijn onderwerp wel. 

Ik vind dit namelijk ook een raadsel. 
Waarom blijven mensen nog steeds denken dat Pippi dit zei?


"Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan."


Deze quote is namelijk helemaal niet van Pippi Langkous, terwijl veel mensen nog steeds denken dat het wel zo is.

https://www.astridlindgren.com/frequentl...-questions

Het past heel goed bij Pippi. Ze heeft het niet letterlijk zo gezegd, maar het past prima bij haar karakter.

Zie bijvoorbeeld op deze site.

En hier zegt de Nederlandse stem van Pippi  dat ook: Klik!

Dus misschien niet naar de letter maar wel naar de geest van Pippi.


Groet,

Marco

(25-Jun-2023, 06:32 PM)Wim -de roetsende schreef:  Waarom blijven mensen nog steeds denken dat Pippi dit zei?

"Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan."

Deze quote is namelijk helemaal niet van Pippi Langkous, terwijl veel mensen nog steeds denken dat het wel zo is.

De uitspraak past helemaal in het management landschap van de Nederlandse School. Om de één of andere reden, niemand weet waarom, wordt er gedacht dat het mogelijk is iets te managen waar je helemaal geen verstand van hebt. Zo vind je in Nederland bijvoorbeeld ministers die op het ene moment iets doen met gezondheidszorg, en op een ander moment iets met huisvesting. De uitspraak van Pippi past hier helemaal in. Het motiveert de mensen iets aan te pakken waar ze helemaal geen ervaring in hebben. Nu blijkt het ook nog eens verzonnen te zijn door een motivatiecoach die helemaal geen idee heeft van wat Pippi gezegd heeft. Quod erat demonstrandum.

Ik ben ervan overtuigd dat iedereen dingen meent te 'weten' die na nader onderzoek niet zullen blijken te kloppen. Als ik het mis heb is mijn hypothese bevestigd.

PS: Bart, wat is de Nederlandse School?

Het bekende: “ niet geremd door enig gebrek aan kennis “

De meeste bestuurders die er niets van bakken luisteren niet omdat ze narcistisch zijn. Dan verdwijnt elke vorm van reflectie. En zelfkritiek.

(25-Jun-2023, 08:36 PM)Josligfiets schreef: Het bekende: “ niet geremd door enig gebrek aan kennis “

Nee, het is 'niet geremd door kennis over (de beperkingen van) de eigen kennis'.

(25-Jun-2023, 08:42 PM)Tom Fekkes schreef: De meeste bestuurders die er niets van bakken luisteren niet omdat ze narcistisch zijn. Dan verdwijnt elke vorm van reflectie. En zelfkritiek.

Hoe kom je aan die kennis? Of zijn dit meningen?

(25-Jun-2023, 08:55 PM)melle z schreef:

(25-Jun-2023, 08:36 PM)Josligfiets schreef: Het bekende: “ niet geremd door enig gebrek aan kennis “

Nee, het is 'niet geremd door kennis over (de beperkingen van) de eigen kennis'.

(25-Jun-2023, 08:42 PM)Tom Fekkes schreef: De meeste bestuurders die er niets van bakken luisteren niet omdat ze narcistisch zijn. Dan verdwijnt elke vorm van reflectie. En zelfkritiek.

Hoe kom je aan die kennis? Of zijn dit meningen?

Kijk eens om je heen. Welke bestuurder laat zich noch informeren. Een voorbeeld is H. de Jonge met zijn Piposchoenen en 900.000 huizen.

(25-Jun-2023, 06:32 PM)Wim -de roetsende schreef: Waarom blijven mensen nog steeds denken dat Pippi dit zei?

"Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan."

Deze quote is namelijk helemaal niet van Pippi Langkous, terwijl veel mensen nog steeds denken dat het wel zo is.

https://www.astridlindgren.com/frequentl...-questions

Omdat ze iets soortgelijks zei, maar "jouw" versie het nóg sterker maakt. Ze zei namelijk:

"Hoe kan ik dat nou weten? Ik heb het toch nog nooit geprobeerd?"

Volgens mij ging het over een instrument bespelen. Weet het niet meer precies, maar bijzonder grappig vond kleine ik het wel.

En wat dacht je van het gebrek van "actieve herinneringen" om je falen te verbloemen?

Citaat:Volgens mij ging het over een instrument bespelen. Weet het niet meer precies, maar bijzonder grappig vond kleine ik het wel.

Volgens mij een trompet.

(25-Jun-2023, 08:36 PM)Josligfiets schreef: Het bekende: “ niet geremd door enig gebrek aan kennis “

ik ken deze als

niet gehinderd door enige kennis van zaken.

zit imho wel een nuance verschil in

(26-Jun-2023, 10:47 AM)sjefke schreef: ik ken deze als



niet gehinderd door enige kennis van zaken.

 Ik ook.

Bovendien zit er in de originele uitspraak een voor mij storende logische constructie:

"Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan."

Het gebruik van "dus" lijkt alsof het logisch is om te concluderen dat ik het wel kan, uit dat ik het nog nooit gedaan heb. Daar zie ik geen reden toe.

Maar het lijkt dan weer wel op de situatie als mij gevraagd wordt: "Kun je dat dan?" Dan is het goed mogelijk dat ik antwoord met: "Tot nu toe is het nooit fout gegaan", waarbij mensen pas na doorvragen er achter komen dat ik het überhaupt nooit gedaan heb.

En verder vind ik de originele van Pippi: "Hoe kan ik dat nou weten? Ik heb het toch nog nooit geprobeerd?", supersterk.

De meeste mensen leggen zich op voorhand al een beperking op door de realisatie dat ze het nog nooit gedaan hebben.

Het doet me ook denken aan Die Zeit heilt alle Wunder van Wir Sind Helden. Ik probeer iig met nog te blijven verwonderen over de 'kleine' dingen in het leven.