Ik ben met de ligfiets met kampeerspullen en gitaar vanuit Doorn op en neer geweest naar "Zonnegloren goes Django", een evenement voor spelers en liefhebbers van gypsy swing in Sellingen, Oost-Grongingen. Sellingen en de Sellingerbossen liggen in een mooi gebied langs de Ruiten-Aa.

De dagen voor vertrek legde ik de laatste hand aan een nieuwe zelfgemaakte staarttas, en maakte ik een zijtas op maat voor mijn eigen fiets. De avond voor vertrek was ik uiteindelijk om 1 uur s'nachts klaar met de zijtas. Ik vertrok hierdoor de volgende morgen pas om elf uur, uren later dan ik van plan was.

Op vrijdag reed ik naar Sellingen via Amersfoort - Nijkerk - Putten - Ermelo - Harderwijker bossen - Beekhuizerzand - Hulshorst - Nunspeet - 't Harde - Wezep - Zwolle - Nieuwleusen - Den Westerhuis - Pieperij - Fort - Zuidwolde - Ten Arlo - Hoogeveen - Geesbrug - Boswachterij Gees - Meppen - Aalden - Zweeloo - Noord-Sleen - Klijndijk - Valthe - Valthermond - Valthermussel - Zandberg - Jipsingboermussel - Sellingerbeetse - Borgertange - Sellingerzwarteveen. Er stond een matige noord-westen wind, over het geheel genomen zijwind, die ik geregeld schuin van voren of schuin van achteren had.

De gereden route op brouter

In Amersfoort kwam ik langs deze sticker op een fietsstoplicht: "De eerlijke brommer". Ik vind het een uitstekend concept.


Het beekhuizerzand was een mooi gebied om doorheen te fietsen. Ik moest een paar meter lopen vanwege stuifzand.


De gekozen route voerde mij door veel saai agrarisch rechttoe-rechtaan-landschap. Het gebied langs de Reest op de grens tussen Overijssel en Drenthe was hierop een uitzondering.


Ik arriveerde na ongeveer 195 kilometer fietsen tegen acht uur s'avonds, nog op tijd om bij daglicht een plek voor mijn tent uit te zoeken, deze op te zetten, en een avondmaaltijd te bereiden.

Op zondag ben ik een eindje Duitsland in gereden, tot net over de rivier de Ems, langs Walchum, Steinbild en Dörpen. Ik kwam op de wegen net over de grens in Duitsland aardig wat fietsers tegen, misschien wel meer dan in Nederland. Er is best veel fietsinfrastructuur in dit stuk Duitsland, en in redelijk goede staat. Bij de grens met Nederland aan het einde van de Bourtanger Straße was er een oude slagboom, die een kleine dertig jaar geleden uit dienst is genomen: "Ehemaliger Schlagbaum des Grenzüberganges Neurhede-Bourtange. Freigabe des Grenzüberganges durch die Aufhebung der europäischen Binnengrenzen ab 01.01.1993."


Bourtange zag er met de vijfpuntige stervorm en de met grachten omgeven vestingwerken wel interessant uit op de kaart. Het is een openluchtmuseum waar je vrij rond kunt lopen, en als je een toegangskaart koopt kun je een aantal van de historische gebouwen in. Het is een vesting die dateert uit de Tachtigjarige Oorlog, en in de eerste helft van de achttiende eeuw verder uitgebouwd werd. De oude huizen in Bourtange zijn bewoond. Voor meer informatie zie www.deverhalenvangroningen.nl/thema/grensland

Het was een zomerse zondag en de terassen op het pleintje in het centrum zaten vol met dagjesmensen. Naast het terras staat een groot donkerrood geverfd houten paard met een bordje: "Het houten paard - Reconstructie van een martelwerktuig. De gestraften werden op het paard gebonden, waarna gewichten aan hun voeten werden bevestigd. Gemaakt in 1988."

Er staat een gereconstueerde houten molen van een model dat in zijn geheel geroteerd werd naar de wind, anders dan de latere uit steen opgetrokken molens.


In de nacht voor de reis terug naar huis zaten we tot vier uur s'nachts bij een vuurtje te praten en te spelen. Ik werd de volgende morgen om half tien wakker. Nadat ik had ontbeten, mijn spullen had ingepakt en op mijn fiets geladen, en van iedereen afscheid genomen, vertrok ik uiteindelijk pas om 1 uur s'middags.

Ik wilde via een andere route terug naar huis en hoopte een wat meer gevarieerde route te rijden. Ik koos een route via Ter Apel - Nieuw Weerdinge - Weerdinge - Emmen - Achterste Erm - Dalen - Coevorden - Gramsbergen - Hardenberg - Bergentheim - Beerzerveld - Geerdijk - Vroomshoop - Daarle - Hellendoorn - Haarle - Heeten - Schalkhaar - Deventer - Twello - Teuge - Apeldoorn - Ughelen - Hoog Buurlo - Boswachterij Kootwijk - Westeneng - Wekerom - Driesprong - Ede - De Klomp - Valkenheide - Doorn. Er stond een zwakke noordenwind die ik meestal schuin van achter had, en soms als zijwind.

De gereden route op brouter

Op het Raadhuisplein in Emmen stond ik even stil om mezelf in te smeren met zonnebrandspul en wat eten uit mijn tas te halen.


In Coevorden reed ik even door het centrum naar het centrale marktplein.


Ik reed van Coevorden tot Vroomshoop langs het Kanaal Almelo - De Haandrik, en dat was prettig fietsen. Voor de rest was het over het algemeen ook een prettig fietsbare route, alleen op de Eekteweg - Haarlesedijk tussen Haarle en Heeten was het kilometers lang zwoegen over hobbelige klinkerwegen. Een volgende keer zou ik daar liever een eindje omrijden.

Ik had een lekke band in Gramsbergen bij de jachthaven langs de Kanaaldijk-West, en later nog een keer na een kort rondje door het oude centrum van Deventer in de buurt van de Wilhelminabrug. In beide gevallen was het het voorwiel, en moet de oorzaak geweest zijn dat ik hard op een drempel inreed. In Deventer was dit ook duidelijk doordat ik direct na de drempel een lekke band had, de keer daarvoor niet, toen heeft het waarschijnlijk nog een paar minuten geduurd voordat een beschadiging van de binnenband echt een lek werd. In beide gevallen zaten er twee kleine scheurtjes van een ongeveer twee milimeter breed aan de zijkant van de binnenband, paralel aan elkaar op ongeveer een centimeter afstand. Er was niets te vinden aan scherpe voorwerpen die door de buitenband heen gekomen waren of iets dergelijks, en de velg en de binnenkant van de buitenband zagen er nog goed uit. Ik denk dat de combinatie van de zware lading van de fiets en een onvoldoende gevulde luchtdemper in de voorvork bijgedragen hebben aan dit probleem. In Gramsbergen kon ik in het haventje het water van het Kanaal Almelo - De Haandrik gebruiken om de buitenband en de velg te bevochtigen om te helpen de buitenband weer om de velg te leggen, en daarna mijn handen te wassen. In Deventer hetzelfde met het water van de IJssel.






Ik had gedacht nog bij daglicht de Veluwe te kunnen doorkruisen, en dan aan het einde misschien een stuk in het donker te rijden. Maar door alle opgelopen vertraging van twee keer een band plakken redde ik dit niet. Ik reed met invallende schemering ten westen van Apeldoorn het Willemsbos en vervolgens Boswachterij Ugchelen-Hoenderloo in. In de late schemering reed ik zonder lichten in de stilte over het fietspad tussen Hoog Buurlo en Harskamp met rechts van me het avondrood en links van me een laag staande bijna volle maan. Er was verder niemand, in de verte zag ik Radio Kootwijk liggen.


Ik had kleine lampen bij me. Het laatste stuk reed ik over bekende wegen waarvan ik weet dat het wegdek er goed is. Ik was uiteindelijk na 205 kilometer fietsen om half een s'nachts weer thuis.

Leuke tochten. Mooie foto's. Komen bekende stukken voor. Heeten kom ik nooit, ivm de klinkerwegen, goed alternatief is vanaf Haarle de Poggebeltweg helemaal tot einde, rechts gelijk 1e links, 5 kruising rechtdoor, einde weg Spanjaardsdijk links, kom je in Deventer uit, kan niet missen. 

Volgende keer ben je in Vroomshoop van harte welkom voor een bak koffie of drinken hoor.

Was festival nog leuk? Moest je daar nog optreden?

Citaat:In Amersfoort kwam ik langs deze sticker op een fietsstoplicht: "De eerlijke brommer". Ik vind het een uitstekend concept.

Die stickers kom je in de omgeving van Zutphen, Deventer en waar ik woon ook tegen.

Daar is ook iemand die ze plakt   

(11-Aug-2022, 07:56 AM)Fietsbennie schreef: Heeten kom ik nooit, ivm de klinkerwegen, goed alternatief is vanaf Haarle de Poggebeltweg helemaal tot einde, rechts gelijk 1e links, 5 kruising rechtdoor, einde weg Spanjaardsdijk links, kom je in Deventer uit, kan niet missen. 

Bedoel je de N332 oversteken en verder over de Koldeweesweg, een stukje Berghuisweg, en dan over de Koepelweg - Vlessendijk naar de Spanjaardsdijk?
Kwa verloop van de wegen ziet dat er uit als een prima route. Ik zou kijkend naar de naam Vlessendijk alleen bang zijn dat het een klinkerstraat is zoals de Haarlesedijk, maar als het de route is die jij vaker rijdt dan zal dat wel niet.

(11-Aug-2022, 07:56 AM)Fietsbennie schreef: Volgende keer ben je in Vroomshoop van harte welkom voor een bak koffie of drinken hoor.

Bedankt voor de uitnodiging!, er is een redelijke kans dat ik volgend jaar weer naar Zonnegloren ga op de fiets, dan kom ik graag eens langs.

(11-Aug-2022, 07:56 AM)Fietsbennie schreef: Was festival nog leuk? Moest je daar nog optreden?

Het was een en al jamsessies verspreid over de camping, drie dagen lang, met veel akoestische gitaren, en enkele contrabassen, violen en klarinetten.
Ik heb tussendoor twee keer een soort spontaan solo optredentje gehad, een keer met mijn klassieke gitaarstukken, en een keer met mijn Latijns Amerikaanse liedjes.

---

(11-Aug-2022, 09:54 AM)Wim -de roetsende schreef: Daar is ook iemand die ze plakt   

Ik zou zelf ook wel een paar van die eerlijke-brommer-stickers willen plakken in mijn omgeving. Ik heb wel eens zitten zoeken of ik een adres kon vinden waar ik deze stickers kon bestellen, maar niets gevonden.

Citaat:Ik zou zelf ook wel een paar van die eerlijke-brommer-stickers willen plakken in mijn omgeving. Ik heb wel eens zitten zoeken of ik een adres kon vinden waar ik deze stickers kon bestellen, maar niets gevonden.

10 jaar geleden heb ik er 100 besteld via FaceBook.

Ik stuur je een pb.

(11-Aug-2022, 10:41 PM)Martin van Mourik schreef: Bedoel je de N332 oversteken en verder over de Koldeweesweg, een stukje Berghuisweg, en dan over de Koepelweg - Vlessendijk naar de Spanjaardsdijk?

Kwa verloop van de wegen ziet dat er uit als een prima route. Ik zou kijkend naar de naam Vlessendijk alleen bang zijn dat het een klinkerstraat is zoals de Haarlesedijk, maar als het de route is die jij vaker rijdt dan zal dat wel niet.

Alles is prima asfalt. Ik neem deze route vaak als ik van en naar Deventer ga. Je zou ook de rotonde zwarte dijk via Nieuw Heeten, Okkenbroek, Eefde, Zutphen, Ijsselbrug naar het westen (Loenen, Hoenderloo) kunnen gaan.

Ik ben afgelopen weekeinde weer op de fiets heen en weer geweest naar Zonnegloren goes Django, de vijfde editie en voor mij de tweede keer. Dit keer twee ritten zonder calamiteiten, lekke banden, of ander euvel. Ik moest alleen af en toe een zijtas die tegen het achterwiel was gaan aanlopen rechttrekken.

Met het voorspelde regenweer viel het allemaal nogal mee, op vrijdagmorgen reed ik drie keer door een miezerbuitje waarvoor ik niet de moeite nam mijn regenjas aan te trekken. Op zaterdag en zondag op de camping redelijk zonnig weer gehad met af en toe wat wolken. Op zaterdagavond dan een paar uur regen, maar dat was ook geen probleem, met een grote open schuur en voldoende caravans en campers met grote luifels kon er gewoon doorgespeeld worden. Zondag bleef het in ons deel van Nederland helemaal droog. Maandag s'morgens vroeg regen en de tent nat ingepakt, en tijdens de terugrit de eerste twee uur wel een paar stevige buien over me heen afgewisseld door opklaringen, en daarna de rest van de dag droog. Op de heenweg met noordenwind en op de terugweg met westenwind had ik twee keer een dag lang tegenwind afgewisseld met zijwind.

Voor de heenweg naar Sellingen een route van 197 kilometer uitgezocht. Met een paar keer een rondje door een oud stadscentrum en een paar keer een afslag missen zullen het wel zo'n 200 geworden zijn. Ik ben gereden via Maarn, Amersfoort, door de Arkemheense polder naar de Zeedijk aan het Nijkerkernauw, langs A28 en strand Nulde en strand Horst naar Harderwijk, verder zo dicht mogelijk langs het Veluwemeer tot aan Noordeinde, dan langs Kampen en Hasselt naar Meppel, door het Dwingelderveld naar Beilen, gevolgd door Boswachterij Schoonloo, Boswachterij Exloo en de Uilenbroeken met de LOFAR radiotelescopen, en via Mussel naar de Sellingerbossen.

Rijdend over de Arkemheense Zeedijk herkende ik de plekken waar we tijdens het Paastreffen stil hadden gestaan voor het vogels kiek'n. Ik reed nu door maar zag wel nog een paar lepelaars met de snavels heen en weer bewegend in het slijk staan. Wat verderop kwam ik stil te staan voor de open staande brug over de Arkervaart.

De rit tussen Veluwe en Flevopolder door zo dicht langs het water is me goed bevallen, beter dan vorige keer langs doorgaande wegen via Nunspeet, 't Harde en Wezep naar Zwolle. Het was autoluw, met behoorlijke stukken fietspad zonder autoverkeer, en meestal goed wegdek.

In Harderwijk reed ik vanaf de boulevard via de Vischpoort het oude centrum in en keek daar even rond. De weg de stad uit richting Hierden bleek een roodgekleurde fietsstraat.

In de buurt van Elburg zaten vrienden in een vakantiehuis aan het water, daar ben ik gezellig op de thee geweest. Na een uur en een kwartier ging ik weer verder.

Mijn indruk van Elburg-Vesting werd gedomineerd door de winkelpuien en toeristen in de hoofdstraat met gracht, ik maakte nog even een lus door een paar smalle straatjes met nostalgische bestrating.

Via de bruggen over het Reevediep en de Ijssel bij Kampen en de brug over het Zwarte Water bij Hasselt bereikte ik Meppel. Tussen Meppel en Hasselt was het zwoegen in open terrein tegen de wind in over de rechte eentonige Rechterenseweg. In Hasselt en Meppel keek ik even rond in het historische centrum.

Mijn eerste indruk van het Dwingelderveld was: mwah, een platte pannekoek met wat heideplantjes erop, maar na een tijdje vond ik het toch wel mooi. Wat verderop rijdend langs de bosrand lag het fietspad vol met plassen, en was de onverharde weg ernaast redelijk hard en egaal, dus reed ik daar over. Er kwam een auto als tegenligger aan en ik besloot dan maar even uit te wijken naar het fietspad. In de smalle grasstrook waar ik overheen moest lag een dikke gladde schorsloze tak verstopt in het gras waardoor mijn voorwiel weggleed en ik onderuit ging. Opgestaan en verder gegaan.

De gemeente Beilen heeft klaarblijkelijk een fietsontmoedigingsbeleid, met verwaarloosde tegelhobbelpaden voor fietsers langs goed wegdek voor autoverkeer. Deze plaats zal ik voortaan vermijden.

De route naar Boswachterij Schoonloo en Boswachterij Exloo voerde me over stukken klinkerstraat bij Zwiggelte, en de natuurgebieden maakten in vergelijking met het Dwingelderveld niet al te veel indruk op me, terwijl het niet zo opschoot over de klinkers en onverharde fietspaden met modder en plassen. Achteraf gezien had ik dit gedeelte van mijn route liever vervangen door wegen waarover ik wat vlotter had kunnen doorrijden.

Aan de LOFAR radiotelescopen rond de Uilenbroeken vond ik ook niet veel te beleven. Er waren een soort generatorhuisjes en in groepen gerangschikte rechthoekige blokken met zwart plastic er overheen te zien. Het hadden net zo goed overmaatse bijenkasten en wat overdreven strak in het gelid neergelegde balen hooi kunnen zijn.

Daarna was het nog verder met de wind schuin van voren over lange kaarsrechte wegen zoals de 1e Exloërmond naar Mussel en de Zevenmeersveenweg naar de Sellingerbossen. Ik trapte flink door om er sneller klaar mee te zijn. Aangekomen op het campingterrein en overeind gekomen van mijn fiets raakte ik gelijk al in gesprek met mensen die me herkenden van vorig jaar, en werd ondertussen licht in mijn hoofd en begon wazig te zien. Fiets op de zijkant gelegd en op het gras gaan zitten. Ik kreeg al snel koekjes aangeboden waar ik dankbaar gebruik van maakte en dat hielp vrijwel direct.

Vertrokken 8:15, een uur en een kwartier theepauze, aankomst 18:45, dus negen uur en een kwartier gereden, ongeveer 21,5 km/u gemiddeld.

Harderwijk, boulevard en Vischpoort


Elburg-Vesting

Brug over het Reevediep


Brug over de Ijssel


Fietspad vol plassen langs wetering tussen Kampen en Hasselt


Meppel


Dwingelderveld





Uilenbroeken - LOFAR



Na tent opzetten en een stevige maaltijdsoep met wat meegebrachte groente uit eigen tuin haalde ik voor mijn tentje mijn gitaar te voorschijn om even solo op te warmen. Al snel voegden zich mensen bij me, werden stoelen, een tafeltje, koekjes, chips en drank erbij gehaald, en zaten we tot in het donker onder de sterrenhemel te spelen.

Dit jaar geen fietstocht gemaakt vanuit Sellingen. Zaterdagmiddag even naar de supermarkt in het dorp geweest, en op zondagmorgen een lange wandeling gemaakt door de Sellingerbossen, langs de Ruiten-Aa, en over open gras-draslanden bij Jipsinghuizen. Verder een avond en twee dagen lang veel gemusiceerd.

---

Op maandag werd ik tot mijn eigen verbazing vroeg wakker. Na ontbijt in de tent in de regen, spullen en natte tent inpakken, fiets bepakken, en tijdens een opklaring een rondje afscheid nemen om half tien vertrokken.

Voor de terugtocht had ik een route van 207 kilometer uitgezocht, naar het zuiden langs het Ruiten-Aa Kanaal, bij Ter Apel Duitsland in, bij het stuk Niedersachsen rond de Vecht dat tussen Klazienaveen en Denekamp Nederland in steekt schuin er doorheen via Twist, Hoogstede, Wilsum, Uelsener Berge, bij Balderhaar Nederland weer in, via Vroomshoop, Lemelerveld, Heino naar de veerpont over de Ijssel bij Wijhe, langs het Apeldoornsch Kanaal naar Apeldoorn, over de Veluwe via Hoog Soeren, Asselsche heide en Kootwijk, en langs Lunteren, Renswoude en Boswachterij Leersum naar Doorn.

Langs het Ruiten-Aa Kanaal lagen veel stukken onverharde weg die ondanks het natte weer redelijk goed begaanbaar waren. Ik reed verder in zuidelijke richting langs het Süd-Nord Kanal. Bijna elk dorp of gehucht had een eigen Bäckerei. Tussen Schöninghsdorf en Twist besloot ik nog even bij het Bargerveen te gaan kijken, bereikte dat na een paar kilometer recht tegen wind en regen in, verlengde zo mijn fietsroute tot ongeveer 210 kilometer, en reed in een opklaring tussen fietsknooppunten 85 en 63 over het fietspad op de grens. Bij knooppunt 63 klom ik even in de uitkijktoren. Tussen Twist en Balderhaar was er weinig opmerkelijks te zien, ik herinner me tweetalige informatieborden langs die Vechte / de Vecht en langwerpige hopen bruine aarde van een paar meter hoog ergens in het veld. De fietspaden die ik in dit stuk Duitsland aantrof vond ik van uitstekende kwaliteit met zeer strak wegdek en maar heel weinig boomstronken. Daar staat dan tegenover dat men in de dorpskernen geacht wordt over de hobbelstoep te fietsen. Dat heb ik niet gedaan. Hoe automobilisten daar dan op zouden reageren heb ik niet kunnen ervaren, zo rustig was het.

Om twintig voor een op mobiele telefoon een berichtje aan Fietsbennie getypt met de vraag of het uitkwam als ik even langskwam. Het kwam uit. Ik vermoedde rond twee uur in Vroomshoop te zijn, ruwe schatting, en stond bijna klokslag twee uur bij hem in de straat, en liet hem nog schrikken door opeens naast zijn caravan op te duiken waar hij net mee bezig was. Na een half uur thee drinken, keuvelen, en zijn fiets even uitgeprobeerd te hebben gaf Fietsbennie me nog een appel mee en ging ik weer op weg.

Verder langs het Overijssels Kanaal naar Lemelerveld waar men sukerbieten als aanleiding voor een feest neemt, en daar een drieweg fietsbrug aangetroffen. Via Heino door naar Wijhe waar de veerpont net voor mijn neus naar de overkant begon te varen. Tijdens het wachten kon ik aan rechtopfietsers wat uitleg geven over mijn ligfiets, en zoeken naar mijn brood dat verstopt geraakt was tussen alle andere spullen in mijn tas. Na een kort stukje recht tegen de wind in over de Ijsseldijk kwam ik bij het Apeldoornsch Kanaal en volgde deze meer dan een uur lang tot aan Apeldoorn. Zonder al te veel oponthoud kwam ik door Apeldoorn heen langs de noordkant, en begon aan de klim naar Hoog Soeren. Ik stond een minuut of tien over de Asselsche heide uit te kijken, en beantwoordde wat vragen over mijn ligfiets aan een dame die daar met geocaching bezig was. Via deels onverharde wegen bereikte ik Kootwijk en dacht daar: zo, we zijn weer bijna thuis, maar realiseerde me toen dat het nog best een eindje fietsen was naar Lunteren en dan naar Renswoude. Ten zuiden van Renswoude bij Emminkhuizen kwam ik uit op een door mij vaker gereden route langs het spoor en dan via de Heulweg over het Leersumse veld. Het laatste stuk langs de Rijksstraatweg had ik nog genoeg kracht over om wat elektrische fietsen in te halen. Thuis direct overgestapt op mijn rechtopfiets om bij de supermarkt nog even wat chips en chocola te halen om de verbrande energievoorraden wat aan te vullen. Dinsdagmorgen werd ik wakker op de bank met licht en laptop aan, na het eten nog even wat nieuws consumeren en op de bank hangen was ongemerkt overgegaan in een complete nachtrust.

Vertrokken 9:30, ruim een half uur theepauze, aankomst 20:40, dus tien en een half uur gereden, ongeveer 20 km/u gemiddeld met flink wat tegenwind.

Langs Ruiten-Aa Kanaal



Glibberige houten brug op de grens


Uitkijktoren Bargerveen



Da habe ich zwei!


Sukerbietenfeest en driesprongbrug in Lemelerveld



Veerpont Wijhe


Op de Ijsseldijk


Langs Apeldoornsch Kanaal


Van Hoog Soeren naar Kootwijk

(09-Aug-2023, 10:43 PM)Martin van Mourik schreef: De fietspaden die ik in dit stuk Duitsland aantrof vond ik van uitstekende kwaliteit met zeer strak wegdek en maar heel weinig boomstronken. Daar staat dan tegenover dat men in de dorpskernen geacht wordt over de hobbelstoep te fietsen.

Ik had begrepen dat het in Duitsland toegestaan, of toch zeker meer geaccepteerd, is voor een fietser om de rijbaan te kiezen indien het (gedeeld voet-/) fietspad ernaast niet voldoet.

(10-Aug-2023, 01:11 PM)Bacchus schreef: Ik had begrepen dat het in Duitsland toegestaan, of toch zeker meer geaccepteerd, is voor een fietser om de rijbaan te kiezen indien het (gedeeld voet-/) fietspad ernaast niet voldoet.

In Duitsland hanteren ze het begrip unzumutbar (onredelijk). Staat het fietspad vol met afvalcontainers wordt dat gezien als unzumutbar. Moet je voor een paar honderd meter de weg oversteken om links het fietspad te volgen en daarna weer terug. Ook unzumutbar. Maar een slecht wegdek is niet unzumutbar. Maar ik zou het altijd proberen bij oom agent.   In de wet is echter niet aangegeven hoe je een fietspad herkent. Het bord met de fiets erop geeft aan dat er een Radwegbenützungspflicht (10x woordwaarde) is. Waar die Radweg is en hoe die eruit ziet is aan de fietser. Ik zou dus altijd proberen of je niet wegkomt met "Ik had niet door dat dat een fietspad was." En dan de vervolgvraag: "Hoe kan ik een fietspad dan herkennen?"

De dorpskernen hier in de buurt hebben voornamelijk een voetpad met fietsers vrij. Daar kan men dus gewoon de rijbaan gebruiken.

Van de paar keer dat ik nu door het uiterste westen van Duitsland gereden ben heb ik de indruk dat men er niet al te raar van opkijkt als je in een dorp of stadscentrum over de rijbaan rijdt in plaats van over de stoep met zo'n blauw rond bord met voetgangers en een fiets erop.

Ik vermoed wel dat de Politie van mening zal zijn dat zo'n hobbelstoep prima voldoet voor de fiets.
"Wenn Ihnen dass zu unbequem wird dan müssen Sie halt een bischen ruhiger fahren."