Naar aanleiding van de tweedehandse Mango topic en wat het uitmaakt of een fiets veel KM's erop hebt zitten. Was ik benieuwd. Wat zijn nu de kritieke onderdelen op een ligfiets. Waar moet je nu opletten als je een fiets tweedehands koopt. Dus welke onderdelen kunnen verborgen kosten met zich meebrengen en wat kost dit dan?

Ik kocht de Quest met >80.000 kilometer. Ik heb het bekeken als iedere andere fiets: dus aandrijflijn, wielophanging, wielen etc. Dat glasvezel slijt niet echt met meer kilometers lijkt me. 

En omdat het uiteindelijk toch 'gewoon' een fiets is, is veel wel te vervangen tegen redelijke tarieven lijkt me. De velomobielspecifieke zaken heb ik eerlijk gezegd minder zicht qua kosten.

(12-Jan-2024, 03:30 PM)Josligfiets schreef:
Het zijn denk ik niet alleen de slijtdelen (zoals ketting, kettingwielen e.d.) maar ook de structuur die bij hogere kilometerstanden meer te lijden heeft gehad.

Ik heb hier een 18 jaar oude Waw staan die ik aan het opknappen ben, waar moet ik op letten wat betreft het "structuur" ?

(12-Jan-2024, 02:33 PM)Hardloper schreef: Naar aanleiding van de tweedehandse Mango topic en wat het uitmaakt of een fiets veel KM's erop hebt zitten. Was ik benieuwd. Wat zijn nu de kritieke onderdelen op een ligfiets. Waar moet je nu opletten als je een fiets tweedehands koopt. Dus welke onderdelen kunnen verborgen kosten met zich meebrengen en wat kost dit dan?

Schokbrekers, trommelremmen, schaafplekken aan de onderkant, accu, lagers etc.
Alles slijt.

Niels, slijthulp, van der Wal

De typische slijtage onderdelen (ophanging, aandrijflijn) zijn inderdaad zaken om te checken. Bij sommige oudere velomobielen (zeker met veel km) kan het zijn dat het aluminium binnenframe of de achterbrug vermoeiingsbreuken krijgt (bijvoorbeeld het beruchte kapstok issue bij Quest en Strada). Mijn Mango heeft er zo vele gehad aan het voorframe, en de QV bij het achterframe ook (al lijkt dat opgelost na de verstevigingen, bij QV's boven nr 100 normaliter dus niet meteen een issue)

Ik lees nu, dat het je niet gaat om een velomobiel, maar om een ligfiets.
De belangrijkste slijtage aan de lagers kan zitten in de trapas. Dit is iets wat ik niet zelf durf te repareren, dus kostbaar. Ook kan de lager in het balhoofd gesleten (of verroest) zijn.
Verder kun je kijken naar de velgen, bij velgremmen. Velgen verzamelen stof en zand (zeker bij regen) en dit geeft slijtage als je remt. Een nieuw wiel kost iets; een ingesleten velg kan scheuren.

Verder denk ik dat specifieke slijtage model-afhankelijk is. Van belang lijkt mij om uit te zoeken of vervangende onderdelen te leveren zijn.

Niels, trapauto, van der Wal

(12-Jan-2024, 02:52 PM)TimSch schreef: Ik kocht de Quest met >80.000 kilometer. Ik heb het bekeken als iedere andere fiets: dus aandrijflijn, wielophanging, wielen etc. Dat glasvezel slijt niet echt met meer kilometers lijkt me. 

Ik zag ooit een Quest met als ik me niet vergis 270.000 km bij 1 van onze favoriete "vakantieadresjes" in Dronten.
Die zag er opmerkelijk gaar uit, en ik begreep dat onderhoud ook steeds wat nieuwe uitdagingen met zich meebracht. Enerzijds zijn ze dus wel een keer "op", anderzijds... waarschijnlijk zijn daar ook wel weer wat structurele reparaties aan te doen waardoor het langer mee gaat.

Sowieso is het een heel erg nette kilometerstand

(12-Jan-2024, 05:11 PM)Niels van der Wal schreef: Ik lees nu, dat het je niet gaat om een velomobiel, maar om een ligfiets.

Het gaat om alle ligfietsen en velomobielen.
Maar de punten die je aandraagt zullen ook bij een VM een probleem kunnen zijn.

Het klopt. Ik heb misschien wel een VM. En zal daar meer mee hebben. Maar ik heb bewust gekozen voor ligfietsen, uit oogpunt van het collectieve.

Maar een accu is toch niet zo heel kritiek? Of hebben jullie het dan over de accu's bij elektrische ondersteunende liggers? Mocht iemand voor een een redelijke prijs een fiets zien, maar de accu blijkt slecht te zijn. Dan is het voor 100 euro en je hebt een accu. Ergens is het niet goedkoop, maar het valt te overzien voor de meeste. Maar als blijkt dat het aluminium binnenframe of de achterbrug vermoeiingsbreuken krijgt. Dan stel ik me toch een bedrag voor van wat in de 1000 euro kan lopen en dat is dan toch serieus een probleempje als je daar geen rekening mee hield. En deze dingen hoop ik boven water te krijgen. Dus dat je hier extra op let en tegen de verkoper kan zeggen. Ik biedt je x euro minder, want dit onderdeel is twijfelachtige en dat vervangen kost al gauw x euro.

Sommige accu's voor e-bikes zijn makkelijk te vervangen, anderen lijken niet meer te krijgen en daar moet je veel meer vervangen, soms tot de hele set, motor, accu en besturing. En soms ook opnieuw inbouwen, dan heb je het over €1000 of zo.

Vervangen kan niet altijd, maar de meeste accus bestaan uit cellen die prima verkrijgbaar zijn. Dan is het dus te repareren.

Onbekend
? aluminium binnenframe of de achterbrug vermoeiingsbreuken
? Frame
? Voorveren / veerpoten

Valt mee:
+ Ik zie dat ketting rollen voor enkele tientjes te koop zijn. Dus dit zijn niet de wereld schokkende bedragen waar je rekening mee moet houden.
+ De schokdemper is ook iets van max 300 euro:
https://www.velomobielonderdelen.nl/prod...chokdemper
Ook nog te doen.
+ Ketting bladen / cassette / ketting valt mee.
+ Trommel remmen max 2x 135,46 €  = 270 euro
https://shop.ginkgo-veloteile.de/en/Whee...um-Brakes/

Dure prijzen:
- Accu / E-support is kostbaar

(12-Jan-2024, 05:11 PM)Niels van der Wal schreef: De belangrijkste slijtage aan de lagers kan zitten in de trapas. Dit is iets wat ik niet zelf durf te repareren, dus kostbaar.

Tegenwoordig vormen de meeste trapassen samen met de lagers een gesealde unit waar niets aan af te stellen of te repareren valt. Vervangen is doorgaans doodeenvoudig, alleen kunnen de cups soms nogal vast zitten (aandrijfzijde heeft over het algemeen links draad).

(12-Jan-2024, 05:11 PM)Niels van der Wal schreef: [...] een ingesleten velg kan scheuren.

Ter geruststelling: de meeste velgen op grotemensenfietsen zijn dubbelwandig. Als je door de buitenkant heen remt heeft de velg over het algemeen nog genoeg structuur om je thuis te brengen.[/quote]

(12-Jan-2024, 07:55 PM)Hardloper schreef: Het klopt. Ik heb misschien wel een VM. En zal daar meer mee hebben. Maar ik heb bewust gekozen voor ligfietsen, uit oogpunt van het collectieve.

Maar een accu is toch niet zo heel kritiek? Of hebben jullie het dan over de accu's bij elektrische ondersteunende liggers? Mocht iemand voor een een redelijke prijs een fiets zien, maar de accu blijkt slecht te zijn. Dan is het voor 100 euro en je hebt een accu. Ergens is het niet goedkoop, maar het valt te overzien voor de meeste. Maar als blijkt dat het aluminium binnenframe of de achterbrug vermoeiingsbreuken krijgt. Dan stel ik me toch een bedrag voor van wat in de 1000 euro kan lopen en dat is dan toch serieus een probleempje als je daar geen rekening mee hield. En deze dingen hoop ik boven water te krijgen. Dus dat je hier extra op let en tegen de verkoper kan zeggen. Ik biedt je x euro minder, want dit onderdeel is twijfelachtige en dat vervangen kost al gauw x euro.

Een accu voor een ebike is prijzig. Dan heb je het al snel over enkele honderden euro's.  Reden waarom ik echt geen e-bike hoef te hebben. Naast dat de motor ook een keertje kapot kan gaan en er dan ook de nodige kosten zijn om die te vervangen en/of te laten repareren. Dan heb je het ook al rap over enkele honderden euro's als je dat niet zelf kan.

Vermoeiingbreuken hoeven niet heel veel te kosten.  Ik denk dat je daar met carbon een prima versteviging omheen kan lamineren.  Evt vervangen of laten lassen, afhankelijk van de plek.

Voor mij zijn kritieke onderdelen die onderdelen die kapot kunnen en waarbij het erg moeilijk is om het te vervangen door een ander onderdeel. Heb je op de ligfiets je wiel kapot kan er een wiel in van een andere fiets met dezelfde wielmaat. Desnoods van mindere kwaliteit, maar dan kun je verder. 20 inch wieltjes zijn duidelijk lastiger te vinden dan 26 of 28 inch. De velgen, naven van zulke wielen zijn redelijk standaard en prima uit te wisselen voor die van een ander merk, of net iets ander type. Maakt voor de functionaliteit niks uit.

Al die uitwisselbaarheid is slecht voor de verkoopcijfers, dus hebben onderdelen fabrikanten nog wel eens de neiging om met new and improved de vorige generatie onderdelen om zeep te helpen. Als het onderdelen betreft waarvan er miljoenen zijn, kun je nog wel even voort. Hoe unieker je onderdeel, hoe lastiger het op termijn kan worden als het inmiddels door de volgende 3-4 generaties is ingehaald. Hoe minder fabrikanten er zijn die het betreffende onderdeel maken, dan wel in het verleden gemaakt hebben, hoe lastiger het wordt. Soms blijft er niks anders over dan een donor slachten.

Zoek je een Shimano naafje met een 8-9-10 speed cassettebody, dan vindt je die over 20 jaar ook nog wel denk ik. Zoek je een new old stock Suntour Command shifter, dan wordt het erg lastig. Idem voor de M5 mono naaf en vork, een hele reeks aan Flevobike onderdelen. Ik vind het ook wel spannend dat nagenoeg alle Velomobielen uit dezelfde fabriek komen, als die er morgen mee zou kappen, hebben we best een probleem. Allard, Theo, Ymte zijn ook allemaal al een eindje in de 50. Ik denk niet dat die nog 30 jaar doorgaan. Wie last er dan de alu achterbrug van je inmiddels toch wel heel erg oude Quest?

Bij sommigen gaan bepaalde onderdelen heel erg lang mee, bij anderen is het heel rap stuk. Het hangt er ook vanaf hoe goed er voor de fiets gezorgd is, of ie gebruikt wordt, of ie in de zon staat e.d. Aluminium kan een vermoeiingsbreuk krijgen. Een alu beugeltje van de achterbrug wat net niet vast genoeg zit en kan bewegen is echter heel erg veel eerder stuk als het zelfde beugeltje wat wel goed vast zit. De onwetende die niet door heeft dat zijn achterbrug inmiddels wel erg veel speling heeft, zal je dat bij de verkoop ook niet vertellen.

Alles wat beweegt, kan kapot en zal ooit kapot gaan. Het is echter lastig te vertellen wanneer precies omdat er erg veel variabelen zijn. Dingen die niet bewegen gaan over het algemeen niet kapot, tenzij er krachten op uitgeoefend worden. Denk aan de bevestigingspunten van de veerpoten in de body. Maar die veerpoot beweegt ook iets en krijgt natuurlijk klappen. Dus kan dat plekje beschadigen.

Wat mij betreft; hoe minder speciale onderdelen hoe beter. Minimaliseren van bevestigingsplekken, beugels, klemmen, schroef verbindingen is vaak beter. Tenzij je wilt dat het onderdeel te demonteren is. Denk aan de uitwisselbare derailleurpad. Beter zo'n padje van 20 euro vervangen dan een nieuwe carbon achterbrug moeten kopen. Kijk maar eens naar de evolutie van de achterbrug bevestiging van de DF vs de Alpha. Tel het aantal onderdelen voor de bevestiging van de achterbrug bij beide fietsen.

Wijze raad van mijn vader toen ik mijn eerste stereo kocht; Jongen, wat er niet aan zit dat kan ook niet kapot.

Bij ligfietsen en velomobielen loont het buitengewoon veel als je zelf wat kunt sleutelen en snapt hoe dingen funktioneren. Als ik dan lees dat iemand uit Duitsland honderden kilometers heen en weer rijdt om bij Velomobiel.nl zijn derailleurtje te laten afstellen, wat ongeveer een half uurtje duurt als het tegen zit, tja. Met enige oefening krijg je dan ook een beter idee of het goed of slecht gesteld is met dat onderdeel.

(15-Jan-2024, 09:36 PM)Jeroen S schreef: Bij ligfietsen en velomobielen loont het buitengewoon veel als je zelf wat kunt sleutelen en snapt hoe dingen funktioneren.

Ik denk dat dit voor alles geldt, of het nou om fietsen of bijvoorbeeld computers of huizen gaat.

(15-Jan-2024, 09:36 PM)Jeroen S schreef: Ik vind het ook wel spannend dat nagenoeg alle Velomobielen uit dezelfde fabriek komen, als die er morgen mee zou kappen, hebben we best een probleem. Allard, Theo, Ymte zijn ook allemaal al een eindje in de 50. Ik denk niet dat die nog 30 jaar doorgaan. Wie last er dan de alu achterbrug van je inmiddels toch wel heel erg oude Quest? 

Volgens mij kun je dat ook wel ergens anders laten lassen.

(15-Jan-2024, 09:36 PM)Jeroen S schreef:
Wat mij betreft; hoe minder speciale onderdelen hoe beter. Minimaliseren van bevestigingsplekken, beugels, klemmen, schroef verbindingen is vaak beter. Tenzij je wilt dat het onderdeel te demonteren is. Denk aan de uitwisselbare derailleurpad. Beter zo'n padje van 20 euro vervangen dan een nieuwe carbon achterbrug moeten kopen. Kijk maar eens naar de evolutie van de achterbrug bevestiging van de DF vs de Alpha. Tel het aantal onderdelen voor de bevestiging van de achterbrug bij beide fietsen.

Volgens mij wil Jan ook wel dat de Velomobielen zoveel mogelijk standaard onderdelen bevat en makkelijk te repareren valt.

(15-Jan-2024, 09:36 PM)Jeroen S schreef:
Wijze raad van mijn vader toen ik mijn eerste stereo kocht; Jongen, wat er niet aan zit dat kan ook niet kapot.

Klopt helemaal. Zo neem je volgens mij beter een Dacia als een andere Frans merk volgens mijn vader. Die eerste heeft minder snufjes.

(15-Jan-2024, 09:36 PM)Jeroen S schreef:
Bij ligfietsen en velomobielen loont het buitengewoon veel als je zelf wat kunt sleutelen en snapt hoe dingen funktioneren. Als ik dan lees dat iemand uit Duitsland honderden kilometers heen en weer rijdt om bij Velomobiel.nl zijn derailleurtje te laten afstellen, wat ongeveer een half uurtje duurt als het tegen zit, tja. Met enige oefening krijg je dan ook een beter idee of het goed of slecht gesteld is met dat onderdeel.

Tja dat is ook niet bepaald handig

Hardloper, alsjeblieft niet reageren binnen de quote, dat maakt het namelijk onduidelijk wie wat zegt.

(15-Jan-2024, 09:36 PM)Jeroen S schreef: Zoek je een Shimano naafje met een 8-9-10 speed cassettebody, dan vindt je die over 20 jaar ook nog wel denk ik.

Da's denk ik meer geluk dan wijsheid. Nl. het geluk dat het Shimano lukte om met dezelfde body (en dus lage ontwikkelkosten) extra versnellingen toe te voegen. Weet niet waarom ze dat destijds zo gedaan hebben, m'n vermoeden zegt prijsdruk. Gevolg is dus enorme aantallen en na het verlopen van een aantal patenten ook klonen. 

(15-Jan-2024, 09:36 PM)Jeroen S schreef: Ik vind het ook wel spannend dat nagenoeg alle Velomobielen uit dezelfde fabriek komen, als die er morgen mee zou kappen, hebben we best een probleem.

Ik vind het op dit moment een voordeel. Een kleinere fabriek zou duurder produceren dan nu noodzakelijk is, als er voor COVID al felle concurrentie was geweest waren ze in die tijd dan misschien allebei omgevallen. De enige manier om dat probleem op te lossen is... zorgen dat er meer verkocht wordt! Dus, denk aan jezelf, smeer iedereen en z'n zusje een velomobiel aan

(15-Jan-2024, 09:36 PM)Jeroen S schreef: Allard, Theo, Ymte zijn ook allemaal al een eindje in de 50. Ik denk niet dat die nog 30 jaar doorgaan.

Eggert is in de 80? Maar Daniel Fenn is volgens mij van mijn leeftijd. Er zijn een paar andere jonge gasten die ik nog weleens in dat gat zie springen, zolang het maar blijft wat het nu is. En ook daarom: denk aan jezelf, smeer iedereen en z'n zusje een velomobiel aan

(15-Jan-2024, 10:05 PM)Hardloper schreef: Volgens mij wil Jan ook wel dat de Velomobielen zoveel mogelijk standaard onderdelen bevat en makkelijk te repareren valt.

Klopt. Jan heeft ook geen reden om het anders te doen. Hij heeft al een niche waar niemand anders zomaar in durft te duiken of zelfs kan duiken (zonder een enorme zak geld dan tenminste), en exotische onderdelen maken vooral zijn leven moeilijker.

(15-Jan-2024, 10:05 PM)Hardloper schreef: Klopt helemaal. Zo neem je volgens mij beter een Dacia als een andere Frans merk volgens mijn vader. Die eerste heeft minder snufjes.

Denk dat het verschil vooral is dat Dacia techniek gebruikt die al financieel afgeschreven is door Renault/Nissan. Dat is dus de techniek waar de schoonheidsfoutjes al uit zijn.

(15-Jan-2024, 09:36 PM)Jeroen S schreef: Wijze raad van mijn vader toen ik mijn eerste stereo kocht; Jongen, wat er niet aan zit dat kan ook niet kapot.
Bij ligfietsen en velomobielen loont het buitengewoon veel als je zelf wat kunt sleutelen en snapt hoe dingen funktioneren. Als ik dan lees dat iemand uit Duitsland honderden kilometers heen en weer rijdt om bij Velomobiel.nl zijn derailleurtje te laten afstellen, wat ongeveer een half uurtje duurt als het tegen zit, tja. Met enige oefening krijg je dan ook een beter idee of het goed of slecht gesteld is met dat onderdeel.

Die raad heb ik ook, als werktuigbouwkundige.

Toch rijd ik met een technisch complexe versnellingsnaaf, maar die Rohloff staat dan wel bekend om zijn duurzaamheid. Ik heb na 15000 km welgeteld 3x de olie ververst (15 min op je gemakkie) en een tandkransje omgedraaid (tweezijdig bruikbaar) en uiteindelijk vervangen (30 min werk).

Als je lang genoeg met iets over alle paden van de wereld stuitert gaat het toch gewoon kapot, of het van staal, aluminium, glasvezel of carbon is maakt daarbij niets uit. Uiteindelijk maken trillingen alles kapot, zolang het lang genoeg aanhoud. Staal en aluminium kun je dan omsmelten en opnieuw gebruiken, glasvezel en carbon kunnen volgens mij uiteindelijk enkel naar de verbrandingsoven...

Er zijn tegenwoordig wel degelijk bedrijven die koolstofvezel kunnen verwerken, en hoewel de meeste aan downcycling doen (bv. asfaltversteviging) zijn er inmiddels ook circulaire methoden. Wel nog duur, maar op termijn krijgen we een tekort aan koolstofvezel en dan kruipen die prijzen vanzelf verder naar elkaar toe.