Ik heb in Noord en in Oud-West gewoond en in Zuid gestudeerd, ik vind Amsterdam een fijne stad.

Vandaag een kort zondagmiddagrondje gereden over de dijk tussen Wijk bij Duurstede en Amerongen. Bij recreatiegebied Gravenbol stond het parkeerterrein onder water.

In Drenthe viel de wateroverlast mee in vergelijking met het midden des lands.
Wegen waren schoon en droog, hier en daar wat ondergelopen akkers.
Er stond wel een gure noordoostenwind maar met mijn "bar mitts" geen koude handen en
waterdichte goretex sokken ook geen last van koude voeten.





Eeserdiepje bij Borger:


Bij Valthe lag nog een dun laagje sneeuw

Het Eeserdiepje, is dat een vissentrap?

Ik kom maar zelden in die hoek, maar het bordje Eesergroen gaf mij hele goede herinneringen aan een high tea gelegenheid die daar zit. All you can eat op zondag geloof ik, maar allemaal vers gemaakt, erg lekker en door een dame die uit Engeland komt. Zeker aan te raden als je daar in de buurt bent. Je moet wel reserveren want het is erg gewild!

Die high tearoom is tegenover dat bord,
https://maps.app.goo.gl/sp84TiaXt8JCVevC6
Ben er nog nooit geweest, bedankt voor de tip!
Het is geen vistrap bij het Eeserdiepje, gewoon een stuw.

Ik ben vanmiddag naar Den Bosch gefietst voor een kort optreden bij een kunstexpositie. Recht tegen de laag staande zon en de zuidenwind in.
In het centrum van Oeteldonk was te merken dat de carnaval er weer aan komt, er hingen vlaggen, er liepen mensen in boerenkiel met opgenaaide emblemen en er kwam een fanfare voorbij.
Na afloop waren er hapjes en kon ik een beetje bijvoederen voor ik weer op de fiets stapte.
Op de terugweg, tussen half zeven en half negen, had ik opmerkelijk genoeg meer last van auto's dan op de heenweg.



Uitzicht over Het Bossche Broek vanaf de Zuidwal.

Gisteren met de fiets op en neer geweest naar Oss voor familiebezoek. Het was mooi voorjaarsweer en ik reed al weer met gemiddeld een verzet hoger dan in de winter.
De veerpont bij Wijk bij Duurstede vertrok net naar de overkant toen ik daar aankwam, dus maximale wachttijd van twaalf minuten.
Bij industriegebied Medel bij Tiel nam ik vanaf de rijbaan een fietspad op draaiend de bocht iets te hard, werd uit balans gebracht door een paar hobbelkeien die daar lagen, kon daardoor de berm net niet ontwijken, en dook vervolgens de greppel in, die gelukkig droog was. Nog eens vijf minuten vertraging om een kluit aarde aan het uiteinde van mijn stuur en een kluit aarde van een trapper te verwijderen, en om het voorwiel dat aanliep bij de rem weer goed vrij lopend te krijgen.
De veerpont bij Maasbommel was buiten bedrijf, hoewel deze volgens het bord op zondag tot 19:00 zou moeten varen. Terwijl ik om de plassen van de Gouden Ham heen reed naar de veerpont bij Megen had ik een wielrenner met luxe aerovelgen in mijn zog, die ongeveer halverwege afhaakte. Ik had haast, en hij kon klaarblijkelijk nog wat meer training gebruiken. Terwijl ik het pleintje bij de veerstoep van Megen afreed zag ik door een geparkeerde kampeerwagen pas laat het fietspad langs de N329 liggen. Ik wilde er met een scherpe bocht op draaien en ging nogmaals onderuit met de gebruikelijke landing op achterste en elleboog. Nu bleek de bout bij het draaipunt van mijn klapstuur het begeven te hebben. Tsja, elke keer als die fiets omvalt, al dan niet met iemand erop, krijgt dat onderdeel via het uiteinde van het stuur een hengst, en nu heeft het na zo'n vijfentwintig jaar de geest gegeven.
De ophanging van mijn derailleur was ook weer eens verbogen. Aan de noordkant van Megen de fiets op zijn kop over een bankje gehangen, achterwiel eruit en derailleur eraf en de boel weer min of meer recht gebogen. Daarna ben ik met het stuur dat wiebelend op halfzes hing rustig de laatste vijf kilometer gereden. Ik was drie kwartier later dan gepland.
Met wat moeite kregen we die gebroken bout eruit om er naar te kijken. Door de bijzondere vorm van het onderdeel konden we geen vervangende bout vinden. Uiteindelijk hebben we de boel met een touwtje vastgezet, en ben ik zo terug naar huis gereden. Op de terugweg ging alles voorspoedig, alleen had ik nog twee maal de maximale wachttijd, in totaal 25 minuten stil staan, doordat de veerpont net voor mijn neus naar de overkant begon te varen, met een rustig zondags gangetje.

Jammer dat je bent gevallen Martin. Hopelijk kun je de schade herstellen.

Zo'n stuurbout zit ook op mijn Wizard. Ben benieuwd of je die makkelijk kunt vervangen, bij de schroefdraad van de mijne heb ik ook mijn bedenkingen dus die zal vroeger of later het ook begeven vrees ik.

Met veel grabbelen in mijn bakken met oude rommel die misschien ooit nog eens ergens goed voor is heb ik een voorlopige oplossing samengesteld.



De afstelringen van een versleten remblok dat ik nog had liggen bleken precies de juiste diameter te hebben, zowel aan de binnenkant als aan de buitenkant. Verder een kunststof ring waarvan ik niet meer weet waarvoor die ooit gediend heeft, en een standaard M6 bout van 40 millimeter.

Hier kan ik voorlopig wel even mee doorrijden denk ik. Uiteindelijk heb ik liever een elegantere oplossing.
Ik ben bij de lokale Hubo-vestiging gaan kijken of ze daar wat hadden liggen dat ik kon gebruiken, maar niets gevonden. Binnenkort nog eens bij een paar andere bouwmarkten kijken.

Nog een mogelijkheid is misschien om een gat voor een M6 bout door het oude onderdeel heen te boren. Ik weet niet of mijn eenvoudige huis-tuin-en-keuken-boor zoiets aankan.

En ik kan natuurlijk bij Elan of Tempelman vragen of ze zoiets nog hebben. Wellicht wordt het dan niet vervanging van alleen die bout, maar van het hele klapmechaniek.

Zoek op schouderbout (je moet die van de ijzerboer hebben, niet die van de slager).

(05-Mar-2024, 08:49 AM)Fietsbennie schreef: Jammer dat je bent gevallen Martin. Hopelijk kun je de schade herstellen.

De schaafwond op mijn elleboog herstelt vanzelf. De deuk in mijn ego met de tijd hopelijk ook.

Een geluk bij een ongeluk was dat dat onderdeel van mijn klapstuur het begeven heeft op een niet al te lange rit, en dichtbij mijn bestemming. Als het op een langere fietstocht ver van huis gebeurd was dan was dat knap vervelend geweest.

---

(05-Mar-2024, 11:23 PM)melle z schreef: Zoek op schouderbout (je moet die van de ijzerboer hebben, niet die van de slager).

Bedankt voor de tip!

Een schouderbout is een bodybuilder met brede gladde schouders en een dun stukje schroefdraad. In dit geval 8mm diameter glad m6 draad. Die kun je niet per ongeluk te ver aan draaien. Als er rechts verder niks aan die schroefdraad gezeten heeft, dan is het een schouderbout.

Een hulsmoer is een lange holle moer met inwendige schroefdraad. Dat is de versie als er rechts wel een kop op die schroefdraad zat. En het kapotte onderdeel dus een moertje is, met een boutje wat er van de andere kant in gaat.

Dan heb je hier mogelijk wat aan. M6 binnen, 8mm buiten 18mm lang. Deze zijn er in verschillende lengtes. https://rat-bikes.com/catalog/product/vi...CcQAvD_BwE

Ik vermoed dat er aan 2 kanten een imbus kop geweest is, waarvan 1 kant afgebroken. Dan zou het een gewone imbus zijn en een hulsmoer.

Let bij het kopen van de vervangende onderdelen op dat je een goede bout neemt rvs a4 70, niet a2 dat is veel voorkomender maar ook minder sterk. Die Shimano hulsmoer is ook rvs.

Na het samenstellen van een oplossing voor die afgebroken schouderbout in mijn klapstuur met wat dingen uit mijn bakken met rommel die misschien ooit nog ergens goed voor is, ben ik bij een grote bouwmarkt wezen grabbelen in de bakken met nieuwe onderdelen. Met de daaruit ontstane oplossing rij ik al weer enige tijd rond.





Ik vond stelringen met een binnendiameter van 6 millimeter en een buitendiameter van 12 millimeter, daarvan heb ik er twee gebruikt, ze passen mooi strak in het scharnierende uiteinde van de stuurbuis. Die stelringen zijn 8 millimeter breed. Daartussen heb ik dan een nog een selectie van ringen van oude remblokken die samen 11 millimeter breed zijn. Met 2 x 8 + 11 millimeter kom ik precies uit op de 27 millimeter die nodig zijn: 24 millimeter voor het uiteinde van de stuurbuis, en 3 millimeter voor de kant van de scharnier met de brede opening.

De bout met inbus-kop die ik heb is 45 millimeter, eentje van 40 millimeter was voldoende geweest, maar die waren op. Het steekt nu dus 5 millimeter extra uit, ik heb er maar een extra borgmoer op gedaan. In eerste instantie vond ik dat er storend uitzien, maar ik ben er al aan gewend, het valt me niet meer op, en hopelijk blijft het zo iets beter vastzitten.

Ik heb ook nog wat zitten zoeken in webwinkels die schouderbouten aanbieden, dat leverde niks op, ik kon er geen vinden die het juiste formaat leek te hebben. Of ik begrijp de gegeven specificaties gewoon niet, die mogelijkheid moeten we ook niet uitvlakken.

Een nadeel van de huidige oplossing doet zich voor bij demontage. Die stelringen en die bout zitten niet aan elkaar vast, dus je trekt de bout eruit, maar die stelringen blijven dan zitten. Daar kwam ik achter toen ik het eruit wilde halen om er nog even een foto van te maken, ik ben wel een kwartier aan het pielen geweest voordat ik die ringen er uit had. Een beetje kruipolie erin laten trekken, en dan een lange M6 bout erin en een beetje schuin duwen en er aan trekken, dat was de truuk waarmee ik die ringen er uiteindelijk weer uit kreeg.

Het stuur werkt nu beter dan ik me kan herinneren dat het ooit gedaan heeft. Er zat altijd wat speling in, of ik moest hem stevig aandraaien, zo stevig dat het stuur min of meer vast zat en niet makkelijk klapbaar was. Het laatste jaar had ik hem altijd zo strak aangedraaid dat het in de praktijk min en meer een stuur met een vaste hoek was. Met de nieuwe bout plus stelringen erin is het stuur goed klapbaar zonder dat er speling ontstaat.

Vanavond heb ik een tweedehands fietskar voor weinig opgehaald in Amersfoort Schothorst. Zo een voor honden, of in mijn geval, grote spullen.

Ik had wat touw en spanbanden meegenomen voor een zeer provisorische koppeling tussen kar en fiets.
Het koppelstuk van de kar is bedacht voor de solide as met moer zoals die op veel fietsen zit. Met mijn snelspanner leek me dat niet zo'n succes. De vorige eigenaar had nog wel een bout en moer liggen waarmee we het op het bevestigingspunt voor dynamo's konden schroeven, sympathiek dat hij die er nog bij deed. Onderweg nog een paar keer gestopt en gekeken of dat bevestigingspunt van de dynamo het wel trok, het leek geen krimp te geven.

Op de terugweg heb ik goed kunnen merken wat frontaal oppervlak plus een niet zo aerodynamische vorm doet, veel verder dan 22-23 km/u kwam ik niet. Behalve bij de afdaling van de heuvelrug, toen kwam ik toch nog even boven de 30.

Notitie aan mezelf: voortaan altijd via de oostkant om het centrum heen rijden als je in noord-zuid richting langs het centrum van Amersfoort wilt. Langs de westkant langs het spoor is het nogal een doolhof, waar je al snel omrijdt in kronkels, vooral als je ook nog eens een afslag mist. Langs de oostkant via de Stadsring langs de singel schiet beter op.

Afgelopen zondag over de nieuwe top van de VAM berg gefietst, het Dak van Drenthe.
Een bergverzet van 22 (voorblad) x 32 (achter) was geen overbodige luxe.

Wat een mooie luchten.

Ik heb een 360 graden "streetview" serie geupload naar Mapillary, dan kan je de hele klim afspelen:
https://www.mapillary.com/app/?pKey=7645...801&zoom=0

(15-Apr-2024, 06:03 PM)De tovenaar schreef: Ik heb een 360 graden "streetview" serie geupload naar Mapillary, dan kan je de hele klim afspelen:
https://www.mapillary.com/app/?pKey=7645...801&zoom=0

Leuke functie, maar ik weet niet of ik het nog eens ga gebruiken. Ik werd er al wagenziek / misselijk van. Beeld per beeld bekijken gaat me beter af.

Leuk wel, zo'n fotoserie van een route.
Mapillary heb ik al wel eens eerder genoemd zien worden, maar nog nooit echt er naar gekeken. Het lijkt me soms wel nuttig bij de routeplanning, om te kijken naar de staat van het wegdek op plekken waar je nog nooit geweest bent.

---

Ik ben vandaag op en neer geweest naar Arnhem, een stuk essen hout en wat fineer gehaald bij de Arnhemse Fijnhouthandel, en daarna nog wat rondgeneusd bij Baptist. Op de heenweg ben ik bij Rhenen de Nederrijn overgestoken en vanaf Kesteren tot Arnhem-Zuid over de dijk gereden. Op de terugweg had ik geen zin om precies dezelfde route te rijden, dus weer eens de route langs de noordkant van de Nederrijn genomen langs Oosterbeek, Doorwerth, Renkum en Wageningen. Tsjonge wat een hoop extra klimmen is het daar, volgens brouter.de maak je op die route bijna 100 hoogtemeters. Nu ik toch bezig was met extra klimmen ben ik ook eens tegen de Grebbeberg opgereden, in plaats van dat fietspaadje onder de Grebbeberg langs te nemen. Het is best stijl daar, zonder mijn kleine voorblad ging het niet. Ik heb geen voorderailleur en als ik het even kan vermijden om de ketting handmatig om te leggen dan stoemp ik liever een stukje omhoog, maar dat gaat hier dus echt niet. In Rhenen nog wat boodschappen gedaan, er is daar een fijne Marokkaanse super op de Molenstraat met o.a. een goed assortiment groene thee. Het was de hele dag winderig en de wind draaide zodat ik zowel heen als terug tegenwind had, en het was veelal grijs en miezerig met soms korte opklaringen en af en toe spetters. Ik reed zonder regenspul aan en dat ging wel, maar de laatste tien minuten ging het toch nog even wat intensiever regenen zodat ik toch nog behoorlijk nat thuis kwam. Hieronder een foto ter illustratie hoeveel prut er in de rondte slingert rond mijn kleine achterwiel op zo'n regenachtige dag. Als ik geen kettingafscherming geknutseld had zou een deel van die troep in mijn ketting terecht komen.

Er staat ook niet voor niks een bordje 7% onderaan de Grebbeberg.

Ook voor mij wel een beetje een bekende route, inclusief de bestemming. Komt mijn houten velomobiel grotendeels vandaan. Mooi bedrijf die fijnhouthandel. Vanaf Arnhem terug kun je ook die nieuwe snelfietsroute doen, die loopt bij Doorwerth langs het oude kerkje en dan onderlangs de bult, bij het kasteel Doorwerth. Dat scheelt wat klimmen en het is er rustig. Net voor Renkum, of was het Heelsum, daar zijn wel veel drempels in de bebouwde kom.

Gisteren ben ik met een kleine dertig kilo aan audio-apparatuur plus gitaar naar Utrecht op en neer geweest, het eerste echte gebruik van de tweedehands fietskar die ik vorige maand gekocht heb.

Het was een zomerse zondag met zeer veel mensen die in een lijzig tempo een fietstochtje reden. Ik was zoals wel vaker aan de late kant vertrokken en wilde opschieten. Maar met zo'n kar van 80 centimeter breed is inhalen een stuk lastiger, met name op de Arnhemse Bovenweg tussen Doorn en Zeist waar het tweerichtingsfietspad nogal aan de smalle kant is. Twee keer ben ik afgeremd tot stilstand om een brede tegenligger te laten passeren, eerst een invalidevoertuig, en later zo'n driewieler waarop twee mensen naast elkaar zitten, daarvan hebben ze bij Bartimeus een hele verzameling. Een paar keer moest ik op een onverzichtelijk stuk of vanwege tegenliggers een tijdje in tergend kruiptempo achter mensen blijven hangen. Waar inhalen min of meer doenlijk was heb ik gebeld en naar de mensen geroepen dat ik ze met een brede kar kwam inhalen. Ik ben er uiteindelijk met gevoeld een flinke vertraging, maar zonder incidenten doorheen gekomen.

Ondanks veel gewicht en extra rolweerstand haalde ik alle mensen met elektrische fietsen in. Hoe krijgen die mensen het voor elkaar om zo lijzig en slap te fietsen, ik zou het niet kunnen.

Ik heb de huif van de kar gehaald zodat het niet zo'n enorme remparachute is, en gebruik alleen het frame. De wielen kun je er zo uit trekken. De kans dat een dief op dit idee komt lijkt me niet zo groot, maar het zat me toch niet lekker, dus heb ik wat bedacht met twee kettingen en een enkel hangslot om beide wielen vast te zetten. De kar heeft een band met musketonhaak die je als extra zekering aan je fiets haakt zodat je de kar niet kwijt raakt mocht de koppeling losraken, deze bleek tevens geschikt als hulpmiddel om de kar ruimtebesparend rechtop tegen een paal vast te zetten.

Op de terugweg was het al laat op de avond, met name tussen Driebergen en Doorn is er op zulke tijden meestal niemand te bekennen, en ik rijd dan over de autorijbaan in plaats van over het smalle hobbelige fietspad, mijn spiegels in de gaten houdend. Ook dit keer geen achteropkomend verkeer gehad, ook al deed ik relatief lang over het stuk.

(13-May-2024, 10:59 PM)Martin van Mourik schreef: Ondanks veel gewicht en extra rolweerstand haalde ik alle mensen met elektrische fietsen in. Hoe krijgen die mensen het voor elkaar om zo lijzig en slap te fietsen, ik zou het niet kunnen.

Ik ook niet. Maar wat me altijd nog meer verbaast, is hoe ze lijken te denken dat niets of niemand ze in gaat halen omdat ze in standje haas rijden. Er komt vaak nog best wel wat verontwaardiging uit als je dat dan toch doet. Er werd me gisteren ook wat nageroepen terwijl ik met 30-31 km/h inhaalde de brug op. 5 km/h verschil vind ik gewoon netjes en vlot inhalen (zeker daar, want als er een tegenligger aankomt gaat die waarschijnlijk flink sneller, vooral als het een wielrenner is), maar het kan aan mij liggen  

(13-May-2024, 10:59 PM)Martin van Mourik schreef: ik rijd dan over de autorijbaan in plaats van over het smalle hobbelige fietspad, mijn spiegels in de gaten houdend. 

Ah ja, dat is met zo'n brede kar natuurlijk ook legaal, net als met een brede velomobiel  Rijdt vaak idd een stuk vloeiender en veiliger dan op een te smal fietspad.

Ik heb vanmiddag gebruik gemaakt van de regenpauze om bij velomobiel.nl Dronten langs te fietsen, en daar een verse Continental Contact Urban 42-406 band te halen voor mijn fiets.
Bij de Duitse dozenschuiver van kort over de grens waar ik ze de vorige keren besteld heb waren ze net op. Ik heb nog wel andere Duitse aanbieders gevonden die hem momenteel wel op voorraad hebben, maar die zitten helemaal aan de andere kant van Duitsland, dat wordt me te gortig om het helemaal daar vandaan te laten komen. Om mijn achterwiel ligt momenteel mijn reserveband voor onderweg, een Schwalbe Kojak vouwband. Die doet het best redelijk, dat is goed om te weten, ik had hem nog nooit getest.

Op de heenweg ben ik gereden via Amersfoort, dan over de Zeedijk langs het Nijkerkernauw en de Arkemheense polder, dan langs het Nuldernauw en het Wolderwijd tot Harderwijk, daar over de boulevard en dan over de brug, met een kronkelpaadje door het Harderbos, dan over de paralelweg langs de N305 tot Biddinghuizen, en het laatste stuk tot Dronten over de Rietweg. Er lagen daar veel takken op het fietspad, het heeft er klaarblijkelijk recent hard gewaaid.
Over de 75 kilometer naar velomobiel.nl deed ik twee uur en drie kwartier.

Ik ben teruggereden met een lus langs Ketelhaven en de Vossemeerdijk langs de Noordoostkant van Flevoland, dan bij Elburg de brug over en langs Doornspijk, via Vierhouten, de Elspeetsche Heide, Elspeet, Speulderveld en Speulderbos over de Veluwe tot aan Krachtighuizen, dan door de Nederlandse Hell richting Hoevelaken en via Amersfoort terug naar Doorn. Over de 100 kilometer naar huis deed ik 4 uur.

Bij Ketelhaven leek het me leuk om het opmerkelijk gevormde eiland IJsseloog te zien, maar zo over het water zie je er weinig aan, het zou even goed een uitstulping van een grillig gevormde oever aan de overkant kunnen zijn.
De rit langs het Vossemeer over de Vossemeerdijk was ook weinig opmerkelijk, je rijdt daar over een fietspad met redelijk goed wegdek langs een nogal breed uitgevallen sloot of vaart.

Herberg De Boswachter in Vierhouten had een groot bord staan waarop hun specialiteit werd aangeprezen: frikandellensoep. Ik heb de rest van de rit nog wat liggen mijmeren hoe ze die zouden bereiden, of ze daar dan gewone frikandellen voor zouden gebruiken, of de frikandel speciaal, en of de frikandellen als een soort ballen in de soep zouden drijven of dat ze de frikandellen pureren, of allebei. Ik ben niet gestopt om deze lokale culinaire bijzonderheid te gaan proberen. In mijn jonge jaren kon ik een frikandel speciaal wel waarderen, nu niet meer, ik ben trouwens ook vegetarier, maar niet al te fundamentalistisch daar in.

Op de Koningsweg, een niet al te breed fietspad over het Speulderveld, hoorde ik maar liefst twee veldleeuwerikken boven mij in de lucht. Het is heel wat jaren geleden dat ik er meerdere tegelijkertijd hoorde.

Van het natuurgebied Hell ten oosten van Nijkerk vroeg ik me al enige tijd af hoe het daar zou zijn. Als je er zo over de weg doorheen rijdt, maakt het geen al te bijzondere indruk, een coulissenlandschap met plukjes bos afgewisseld met boerenland. Het enige helse in deze regio waren kilometerslange hobbelige klinkerstraten. Ik kwam een fietser tegen die een meter of 25 voor me vanwege een extra slecht stuk helemaal naar de linkerkant van de weg ging, die ben ik toen maar gepasseerd door zelf ook links te houden, alsof we in Engeland waren.

Het was de hele dag redelijk fris, overwegend bewolkt en winderig met enkele kortstondige opklaringen, en op het laatste stuk tussen Amersfoort en Doorn kreeg ik een lichte regenbui over me heen. Mijn handen waren bij thuiskomst zodanig verkleumd dat ik moeite had mijn voordeur open te krijgen.

Dit is door al het onaantrekkelijke regenachtige weer de afgelopen maanden pas de tweede keer dit jaar dat ik een behoorlijke afstand heb gereden. Ik maakte me een beetje zorgen of ik wel voldoende in vorm was, eind deze maand wil ik op fietsreis. Het blijkt gelukkig allemaal mee te vallen.