Ik heb een conditieprobleem, maar ik kan niet goed bedenken wat voor soort training dit probleem het beste tackled.

Ik ben nooit een sprinter geweest en heb het lieft een lange rechte weg waar ik een constante snelheid kan rijden. Mountainbiken is één van de stomste sporten die ik ken. (Voor mij om te doen, alle respect voor mensen die die wel kunnen/leuk vinden) En ik heb ook geen moeite om lange ritten te maken (>200 km) of meerdere keren per dag korte (<30 km) ritjes te maken.

Maar als ik meerdere ritten maak van boven de 50 km. krijg ik een probleem. Vaak is dit een lange rit heen en een lange rit terug. Als ik dat in één keer doe is er geen vuiltje aan de lucht. Maar stap ik uit en ga bijvoorbeeld 2 uur op bezoek bij iemand, dan gaat het eerste stukje terug nog goed, maar dan komt de man met de hamer. Ik ben niet meer vooruit te branden. Eten en drinken doe ik hetzelfde als ik zou doen als ik het in één keer zou rijden.

Hebben jullie adviezen hoe ik dit kan verbeteren?

Je lichaam besluit om in recovery mode te gaan als je een tijd stilhoudt. Je kan korter of langer blijven. Als je kort genoeg blijft is je lichaam nog niet in recovery mode, en kan je dus verder. Als je langer blijft heeft je lichaam ook daadwerkelijk wat kunnen doen aan recovery voordat je weer op weg gaat.

Ik heb geen problemen met mijn woon/werk ritten als ik een hele dag op kantoor heb gezeten, maar met een uurtje pauze ervaar ik hetzelfde effect. (Een keer op-en-neer gereden om mijn kerstpakket op te halen. Ik had beter gelijk om kunnen draaien dan uitgebreid te gaan staan kleppen)

Interessant, is er iets te zeggen over hoe lang zo'n recovery periode duurt?

Ik was zondag heen en weer naar een feestje, 42km heen, 45km terug (mooier ommetje ;-). En ik was er ca 5uur. Nergens last van.

Uit n=3 lijkt de revovery periode dan tussen de 2 en 5 uur te zitten? Al kan ik me goed voorstellen dat het per persoon en per afstand nogal verschilt.

(17-Jul-2024, 03:27 PM)JanBurp schreef: Interessant, is er iets te zeggen over hoe lang zo'n recovery periode duurt?

Ik was zondag heen en weer naar een feestje, 42km heen, 45km terug (mooier ommetje ;-). En ik was er ca 5uur. Nergens last van.

Uit n=3 lijkt de revovery periode dan tussen de 2 en 5 uur te zitten? Al kan ik me goed voorstellen dat het per persoon en per afstand nogal verschilt.

Zeker interessant. Ik ga er wel van uit dat het heel persoonlijk is wat de recoverytijden zijn. Ook vergelijk tussen verschillende personen is nogal kort door de bocht. Maar wat ik ga proberen is uit te zoeken hoe ik ervoor kan zorgen dat ik niet in recovery ga na de heenrit. Waarschijnlijk wordt dat erg langzaam rijden en dat zal wel een mentale uitdaging zijn. Maar de totale tijd zal er dan waarschijnlijk niet oder lijden omdat ik terug gewoon vol gas kan geven. Nu is niet alleen de terugrit langzamer, maar ook veel meer afzien.

Het lijkt me ook logisch dat een grotere inspanning tot een langere recoverytijd leidt.

Vroeger had ik woon-werk op 45 km enkele reis en in die tijd heb ik dit nooit waargenomen. Dus 8 uur is zeker genoeg voor recovery. (Of ik ben gewoon oud aan het worden)

Ik hoor mijn zoontje al zingen: "Je wordt ouder papa, geef het maar toe. Je wil er alles aan doen maar je weet niet hoe. Je wordt ouder papa."

(17-Jul-2024, 04:17 PM)datakneder schreef: Waarschijnlijk wordt dat erg langzaam rijden en dat zal wel een mentale uitdaging zijn. Maar de totale tijd zal er dan waarschijnlijk niet oder lijden omdat ik terug gewoon vol gas kan geven. Nu is niet alleen de terugrit langzamer, maar ook veel meer afzien.

Dat helpt denk ik zeker, om bij mijn voorbeeld van afgelopen zondag te blijven, heen ging ik inderdaad heel relaxed (is idd soms een uitdagin). Gemmiddeld was ergens rond de 25km/u, normaal doe ik zeker 30km/u. Misschien heeft dat me idd geholpen.

(17-Jul-2024, 04:17 PM)datakneder schreef: Maar wat ik ga proberen is uit te zoeken hoe ik ervoor kan zorgen dat ik niet in recovery ga na de heenrit. Waarschijnlijk wordt dat erg langzaam rijden en dat zal wel een mentale uitdaging zijn.

Als je een idee van je aerobe drempel hebt, zou je eens kunnen proberen daar in de buurt te blijven. Het kan namelijk goed zijn dat het de opbouw van melkzuur is die je de zware benen op de terugweg geeft.

(17-Jul-2024, 09:37 PM)Bacchus schreef: Als je een idee van je aerobe drempel hebt, zou je eens kunnen proberen daar in de buurt te blijven. Het kan namelijk goed zijn dat het de opbouw van melkzuur is die je de zware benen op de terugweg geeft.

Ik ben bang dat ik nog ver onder de aerobe drempel moet fietsen. Want, zoals Frutsel al zei, als hij niet zo lang was blijven kletsen was er geen probleem geweest. Oftewel het tempo is prima om ook de terugweg te doen. Maar door de langere pauze gaat het lichaam in recovery. Dus dat gebeurt al bij een ritje onder de aerobe drempel, danwel er net tegenaan.

(17-Jul-2024, 10:00 PM)datakneder schreef: Ik ben bang dat ik nog ver onder de aerobe drempel moet fietsen. Want, zoals Frutsel al zei, als hij niet zo lang was blijven kletsen was er geen probleem geweest. Oftewel het tempo is prima om ook de terugweg te doen. Maar door de langere pauze gaat het lichaam in recovery. Dus dat gebeurt al bij een ritje onder de aerobe drempel, danwel er net tegenaan.

Ik vermoed dus dat die herstelmodus ingezet wordt door iets, meest voor de hand liggend lijkt me dan de melkzuuropbouw in je bloed te zijn. Als je de heenrit volledig op vetverbranding (Zone 1) kan doen, is er voor je lichaam geen indicator om te gaan herstellen. Tenzij je kneiterfit bent ga je ook geen fietsbaar vermogen leveren in zone 0.

Ik kom meestal vrij makkelijk uit die herstelmodus door het eerste stukje echt rustig aan te doen (115-120 bpm) en dan weer langzaam gas te geven.

Heeft iemand iets van informatie over die recovery mode? Ik heb er op deze manier in de trainingsleer nog nooit iets over gelezen, maar ik leer graag bij.

Wat ook aan de hand zou kunnen zijn is juist het omgekeerde:
Op de eerste 50 km maak je melkzuur aan in de spieren. De anaerobe drempel is niet hard, en je lichaam loopt altijd op verschillende energie systemen tegelijk, alleen de balans schuift. Dus je maakt tijdens het fietsen melkzuur aan. Maar aan de andere kant zijn spieren bij een lage belasting ook in staat melkzuur terug te converteren naar glycogeen en atp ( twee andere energie bronnen). Melkzuur wordt ook (in mindere mate) vereijderd via de nieren en via omzetting in de lever.

Als je plotseling stopt zit je met een ophoping van melkzuur in de spieren maar er is dan nauwelijks meer een afbraak mechanisme actief. De spieren zelf niet, en de bloedsomloop staat ook op een laag pitje. Als je een uur later gaat fietsen zit je met een hoog melkzuur gehalte, en dat fietst niet fijn. Als je blijft fietsen zijn de verschilllende systemen veel meer in balans en heb je het probleem niet.

Ik weet het niet zeker, maar dit is een vrij aannemelijke verklaring.
Je zou het kunnen voorkomen ( en ook testen) door na de eerste rit rustig een half uur of meer op de hometrainer uit te fietsen. Dat helpt je veel sneller van het melkzuur (en andere restproducten) af. Dat doen die toerrenners ook. Die kruipen na een zware etappe op de hometrainer.

In plaats van op de hometrainer kun je ook het laatste stuk rustig aan doen.

Opgeschoond. Off topic discussie graag direct via PB doen.

Ik denk ook dat de opbouw van de rit best veel doet. Het laatste stukje 10 km voor je er bent rustig aan. Niet hard optrekken, rustig aan, afbouwen. Dat werkt bij mij erg goed. Heb ik plotseling een stop, zonder die afbouw, bijvoorbeeld een lekke band, terwijl je volop tekeer gaat, dan kan het na het starten zeer gaan doen.

Ook het eten is een punt, na de inspanning brandt de motor nog even door, al doet ie niks meer. Na de pausze weer opstarten, dan kan de tank toch leeg zijn. Ik merk dat ik op dagen waarop ik veel fiets na het avondeten toch nog best wat extra kan eten zonder dat ik gelijk dikker wordt. Kennelijk wordt dat dan toch verbrand.

Rustig een cooling down voor de stop, en warming up na de stop kan helpen.