Met hoeveel slagen per minuut roeien jullie?

[365cycle]

Ik had eigenlijk Wim een PB gestuurd, maar die gaf aan dat het eigenlijk ook wel een leuk onderwerp voor het forum is. Dus bij deze: Met hoeveel slagen per minuut roeien jullie? 

Ik kwam vanmiddag regelmatig tussen de 60 en 70 uit, maar maakte wat te korte slagen omdat het stuur tegen m'n knieën aan kwam (inmiddels iets hoger gezet).

[Wim -de roetsende]

Mijn antwoord was:


Dat is echt een leuk Roeifiets-onderwerp. Had best op het forum gekund. Is echt best interessant.

Ik roeide het eerste jaar altijd met pauzes tussen de slagen. In het begin na iedere slag. Later om de 2, 3, 4, 5, enz. slagen.

Nu roei ik bijna altijd constant, zonder pauzes. Als ik moe begin te worden, komen er weer pauzes. 
Een paar weken geleden roeide ik tegen een koude wind in en ging het met pauzes veel beter dan zonder. Ik ga toch weer iets meer afwisselen.

Bij 20km/u maak ik 15 slagen per 100m. +/- 50 slagen per minuut dus.
Bij 25km/u maak ik 12/13 slagen per 100m. 50 slagen p/m dus.
Bij 30km/u maak ik 10 slagen per 100m. Dus 50 slagen p/m.

Snelheid heeft bij mij dus geen invloed op de frequentie van slagen.
Bij andere roeifietsers zie ik daar wel verschil in.

De temperatuur en vermoeidheid zijn bij meer bepalend.

Heuvelop worden de slagen korter en gaat de frquentie omhoog.
Heuvelaf andersom.

[pietandringa]

Dat zou ik dan eens moeten bijhouden. 50 slagen per minuut is redelijk hoog schat ik. Als ik snel wil en veel vermogen lever is het ritme hoger dan gebruikelijk. Bij echt rustig roesten houd ik een heel laag ritme aan met langere rust. Dat rustmoment is overigens wel fijn, op die manier kan je erg lang doorgaan.

[voodoo]

Volgens mij zit ik op de roeitrainer tussen de 20 en 25 slagen per minuut, 50 lijkt me heel hoog. Maar ik heb dan ook nog nooit geroeifietst.

[Wim -de roetsende]

Volgens mij zit ik op de roeitrainer tussen de 20 en 25 slagen per minuut, 50 lijkt me heel hoog. Maar ik heb dan ook nog nooit geroeifietst.

Op de roeitrainer is heel anders. De slagen zijn dan een stuk langer.

[voodoo]

Ah, vandaar het verschil in slagtempo.

[Wim -de roetsende]

Dat zou ik dan eens moeten bijhouden. 50 slagen per minuut is redelijk hoog schat ik. Als ik snel wil en veel vermogen lever is het ritme hoger dan gebruikelijk. Bij echt rustig roesten houd ik een heel laag ritme aan met langere rust. Dat rustmoment is overigens wel fijn, op die manier kan je erg lang doorgaan.

50 slagen is als ik lekker aan het doorroetsen ben.

Rustiger roetsend ligt het aantal uiteraard lager.

[365cycle]

Ik zit echt consequent hoger, maar heb ook de indruk dat mijn roets de hoogste versnellingen niet haalt. Iedere keer als ik kijk ligt de kabel over 3/4 ringen. Toch eens na laten kijken. Kon 'm bij koop niet goed testen, want moest het toen nog even onder de knie krijgen...

Merk overigens dat 35 km/h me als kruissnelheid nu goed af gaat (met wind mee zou harder kunnen, maar dan moet ik "harder halen" of hoger kunnen schakelen. Zit toch echt wel boven de 60 slagen per minuut als ik 40+ wil.

[Wim -de roetsende]

Ik zit echt consequent hoger, maar heb ook de indruk dat mijn roets de hoogste versnellingen niet haalt. Iedere keer als ik kijk ligt de kabel over 3/4 ringen. Toch eens na laten kijken. Kon 'm bij koop niet goed testen, want moest het toen nog even onder de knie krijgen...

Merk overigens dat 35 km/h me als kruissnelheid nu goed af gaat (met wind mee zou harder kunnen, maar dan moet ik "harder halen" of hoger kunnen schakelen. Zit toch echt wel boven de 60 slagen per minuut als ik 40+ wil.

Iedere beginner raad ik altijd aan om rustig aan te doen, maar iets zegt mij dat dit aan jou niet zo besteed is   

Toch moet je echt uitkijken. Bij het roeien/roeifietsen liggen peesblessures op de loer. Vooral in de onderarmen. Als je daar een peesschedeontsteking krijgt, dan kun je de roeifiets weer te koop zetten.

[365cycle]

Iedere beginner raad ik altijd aan om rustig aan te doen, maar iets zegt mij dat dit aan jou niet zo besteed is   

  Ik houd gewoon van de wind in m'n "haren" en snelheid maken. Vroeger reed ik hard met de auto (met name op daarvoor geschikt gemaakte banen), nu doe ik dat op de fiets (vroeger eigenlijk ook al, maar die ligfietsen gaan toch nog heel wat harder). Daarnaast heb ik het gevoel van spierpijn altijd wel lekker gevonden. Ik doe daarbij wel m'n best om op m'n lijf te letten; Zeker met zo'n weinig gebruikte spiergroep wacht ik het herstel rustig af voor ik weer los ga, en hoewel ik er best graag even druk op leg ga ik niet meteen uren rijden. Ik blijf momenteel nog even rond de 20 km, probeer m'n lijf even te laten wennen aan de nieuwe belasting.

Toch moet je echt uitkijken. Bij het roeien/roeifietsen liggen peesblessures op de loer. Vooral in de onderarmen. Als je daar een peesschedeontsteking krijgt, dan kun je de roeifiets weer te koop zetten.

Dat klinkt wel pittig, en misschien onderschat ik dat ook nog wel doordat ik in het verleden zelden blessures had (ben nu 38, dus langzaamaan moet ik toch ook rekening gaan houden met het feit dat ik geen 18 meer ben ) Wat is daar met name de oorzaak van? Puur overbelasting? Of toch ook een bepaalde houding oid?
En is het nou zo dat iemand die ervaring heeft met roeien (skiff) daar dan minder risico op loopt? Dat zou bij mij op zich wel schelen.. de beweging op de fiets is op zich nog wel dusdanig anders dat het als "nieuw" voelt, maar toch.

[GertBr]

....dat zou ik dan eens moeten bijhouden....

Ik weet niet of een cadanssensor alleen maar werkt met een roterende beweging. Jullie voeten en handen gaan “slechts” heen en weer...

[365cycle]

....dat zou ik dan eens moeten bijhouden....

Ik weet niet of een cadanssensor alleen maar werkt met een roterende beweging. Jullie voeten en handen gaan “slechts” heen en weer...

Geldt niet voor allemaal maar de mijne was simpelweg magneet+sensor. Weleens geprobeerd: die gaf ook gewoon een (vermoedelijk correcte) waarde als ik het pedaal heen en weer bewoog langs de sensor (dus niet rond). 
Ruimte vinden om te monteren wordt dan het grootste issue, behalve dat de gemeten waarde 2x zo hoog ligt als de werkelijkheid (je komt nl. zowel op de heenweg als de terugweg van één slag voorbij).

[Frutsel]

Kan je de sensor dan niet op een van de dode punten in je beweging monteren?

[365cycle]

Kan je de sensor dan niet op een van de dode punten in je beweging monteren?

Die durfde ik niet te gokken, maar valt wel te proberen. Wat me wel vaker opviel is dat de cadanssensor al een waarde gaf op het moment dat ik nog geen volledige slag gemaakt had - zou kunnen dat de snelheid waarmee het magnetisch veld verandert ook meegenomen wordt in de berekening. Die is bij een roterende beweging relatief constant, terwijl die bij de roeifiets iedere slag dat dode punt heeft.

[PietV*]

Kan je de sensor dan niet op een van de dode punten in je beweging monteren?

Die durfde ik niet te gokken, maar valt wel te proberen. Wat me wel vaker opviel is dat de cadanssensor al een waarde gaf op het moment dat ik nog geen volledige slag gemaakt had - zou kunnen dat de snelheid waarmee het magnetisch veld verandert ook meegenomen wordt in de berekening. Die is bij een roterende beweging relatief constant, terwijl die bij de roeifiets iedere slag dat dode punt heeft.

Je kunt bij benadering het aantal slagen meten met een metronoom. Instellen op een zekere waarde en constateren dat bij elke trap de metronoom een signaal geeft. Hooguit 2 of 3 keer bijstellen en je weet het. Goedkoop en geen dure spullen aan de fiets waar je nauwelijks wat aan hebt.
https://chirunning.nl/shop/metronoom-seiko-dm-51/

De voordelen van een Thys rowingbike zijn, dat het zwaartepunt van je lijf nauwelijks beweegt t.o.v. de fiets en de fiets daarom vrij kort is. Bovendien zorgt de "snek" dat de meeste kracht kan worden geleverd in het laatste deel van de trap.
Nadeel is dat de roeislagen daarom kort en minder efficiënt zijn en de trap-, rug- en armbeweging bijna synchroon lopen.

Voor een goede training heb je ook andere keuzen. De RowCycle en voor op het water de RowSup.
http://rowcycle.de/en/
https://www.roeiwerf.nl/rowsup/
Voordeel is dat de trapenergie, de sterkste spiergroepen, beter worden benut. Door tijdens de beenstrekking de rug en de gestrekte armen geruime tijd te fixeren. Bovendien presteren de spieren beter wanneer die langzamer bewegen.

Bij een roterende beweging heb je ook dode punten. Voor elke omwenteling worden de knieën 4 keer stilgezet. Zei het dat voeten, enkels en wat onderbeen in een roterende beweging blijven.

[365cycle]

Je kunt bij benadering het aantal slagen meten met een metronoom. Instellen op een zekere waarde en constateren dat bij elke trap de metronoom een signaal geeft. Hooguit 2 of 3 keer bijstellen en je weet het. Goedkoop en geen dure spullen aan de fiets waar je nauwelijks wat aan hebt.
https://chirunning.nl/shop/metronoom-seiko-dm-51/

Mijn cadanssensor (die aansloot op de Mio) was volgens mij ook 25 euro, in die orde van grote in ieder geval. Scheelt zelf tellen en geeft nog best wel wat extra informatie.
Wat ik er in de velomobiel bijvoorbeeld mee ontdekte is dat ik héél graag hoge toerentallen draai, maar dat die toerentallen op lange rechte stukken na een aantal uur toch wel een beetje terug lopen. Ik had nooit het gevoel dat dat zo was, maar blijkbaar ga ik met wat vermoeidheid in de benen dus toch wat meer op koppel rijden.
Daardoor ben ik uiteindelijk toch voor een iets groter blad gegaan, zodat ik na veel km's toch een hoog tempo aan kan blijven houden (theoretische snelheid bij 100 rpm in hoogste verzet is in de QV nu net geen 63 km/h)

De voordelen van een Thys rowingbike zijn, dat het zwaartepunt van je lijf nauwelijks beweegt t.o.v. de fiets en de fiets daarom vrij kort is. Bovendien zorgt de "snek" dat de meeste kracht kan worden geleverd in het laatste deel van de trap.
Nadeel is dat de roeislagen daarom kort en minder efficiënt zijn en de trap-, rug- en armbeweging bijna synchroon lopen.

Hoezo is die synchrone beweging een nadeel? Ik vind het in zoverre een voordeel dat je tegen jezelf afzet. Overigens heb je ook roeiboten waarbij je lijf nauwelijks beweegt t.o.v. de boot, en die roeien een heel stuk fijner dan die waarbij dat niet zo is. In theorie zou het ook sneller zijn, dat verschil voel ik zelf echter niet.

Voor een goede training heb je ook andere keuzen. De RowCycle en voor op het water de RowSup.
http://rowcycle.de/en/
https://www.roeiwerf.nl/rowsup/
Voordeel is dat de trapenergie, de sterkste spiergroepen, beter worden benut. Door tijdens de beenstrekking de rug en de gestrekte armen geruime tijd te fixeren. Bovendien presteren de spieren beter wanneer die langzamer bewegen.

Hmm, het water op doe ik met de skiff al niet, ik zie niet in hoe een rowsup daar verandering in zou moeten aanbrengen. Met de skiff kan ik in principe zelfs achter m'n huis beginnen   Komt er nooit van.

Bij een roterende beweging heb je ook dode punten. Voor elke omwenteling worden de knieën 4 keer stilgezet. Zei het dat voeten, enkels en wat onderbeen in een roterende beweging blijven.

Niet aan de as, die komt niet volledig tot stilstand. Je knieën idd wel, maar de rest beweegt door. De sensor blijft ook "doordraaien", gaat niet dichterbij en dan weer verder weg.

[PietV*]

Zonder aanhaal van Quote het volgende. Hoge frequentie van bewegingen leidt wel tot meer topvermogen, maar is minder efficiënt. Voor het fietsen ligt die frequentie tussen de 90 en 105. De wat zwaardere personen rond de 90 en de lichtere personen rond 105. Het kost dus minder energie, die voor een mens beperkt aanwezig is, om een optimale frequentie te trappen. Kun je een volle dag blijven bewegen zonder spierpijn.

Ik lees dat je je skiff gebruikt. Dan gebruik je bij een haal in volgorde, beenspieren met gestrekte armen en gefixeerde rug, daarna de heup en de rug met gestrekte armen en daarna pas de armen voor het laatste stukje haal en de uitpik. Dat is efficiënt.
Op de roeifiets is het stuur gekoppeld aan de trapslee. Je heb geen andere keuze dan tijdens de trap de heup en rug te gebruiken en gelijktijdig de nooit gestrekte armen.

Voor een goede training heb je ook andere keuzen. De RowCycle en voor op het water de RowSup.
http://rowcycle.de/en/
https://www.roeiwerf.nl/rowsup/
Voordeel is dat de trapenergie, de sterkste spiergroepen, beter worden benut. Door tijdens de beenstrekking de rug en de gestrekte armen geruime tijd te fixeren. Bovendien presteren de spieren beter wanneer die langzamer bewegen.

Hmm, het water op doe ik met de skiff al niet, ik zie niet in hoe een rowsup daar verandering in zou moeten aanbrengen. Met de skiff kan ik in principe zelfs achter m'n huis beginnen   Komt er nooit van.

In techniek is er geen verschil tussen een skiff en een rowsup. Ik neem aan dat je in het verleden les in technisch roeien hebt gehad. Afhankelijk van je beoogde snelheid, recreatief of wedstrijd, zal de slagfrequentie tussen de 22 en 30 slagen per minuut liggen.

[365cycle]

Zonder aanhaal van Quote het volgende. Hoge frequentie van bewegingen leidt wel tot meer topvermogen, maar is minder efficiënt. Voor het fietsen ligt die frequentie tussen de 90 en 105. De wat zwaardere personen rond de 90 en de lichtere personen rond 105. Het kost dus minder energie, die voor een mens beperkt aanwezig is, om een optimale frequentie te trappen. Kun je een volle dag blijven bewegen zonder spierpijn.

Dat hoor ik idd ook overal, toch rijd ik het lekkerst aan de bovenkant van dat spectrum: 100-105 als ik weet dat ik nog ver moet, 110 als ik mensen in een DF of Milan probeer bij te houden op korte afstanden  (tot een uurtje)    Rustig kruisen = 85-90.
Ik rijd overigens wel graag met korte cranks, heb 155mm in de QV maar 140 in een Milan vond ik ook niet onprettig rijden. 

Ik lees dat je je skiff gebruikt. Dan gebruik je bij een haal in volgorde, beenspieren met gestrekte armen en gefixeerde rug, daarna de heup en de rug met gestrekte armen en daarna pas de armen voor het laatste stukje haal en de uitpik. Dat is efficiënt.

Op de roeifiets is het stuur gekoppeld aan de trapslee. Je heb geen andere keuze dan tijdens de trap de heup en rug te gebruiken en gelijktijdig de nooit gestrekte armen.

Klopt. Het voelt idd ook flink anders.

In techniek is er geen verschil tussen een skiff en een rowsup. Ik neem aan dat je in het verleden les in technisch roeien hebt gehad. Afhankelijk van je beoogde snelheid, recreatief of wedstrijd, zal de slagfrequentie tussen de 22 en 30 slagen per minuut liggen.

Heel beperkt, maar ja, idd wel les gehad, en idd, de slagfrequentie ligt een stuk lager, ook al houd ik ook in de boot van een korte belasting en een pittige sprint. In de velomobiel kan ik veel beter doseren. 

Probleem met de boot is simpelweg dat het moeite kost. Achter ons huis kan ik in principe roeien, maar leuk is dat niet. Om het boeiend te maken moet ik naar de roeibaan, en dan kost het ook direct tijd. Ik heb het een tijdje consequent gedaan; toen kwam het moment dat ik moest kiezen tussen peuterzwemmen met m'n zoon of zelf roeien. Die keus was gauw gemaakt.
Nu kan ik toch weer een beetje roeien, maar dan op wielen. 5 minuten omkleden en ik ben onderweg, heerlijk 

[Wim -de roetsende]

Dat klinkt wel pittig, en misschien onderschat ik dat ook nog wel doordat ik in het verleden zelden blessures had (ben nu 38, dus langzaamaan moet ik toch ook rekening gaan houden met het feit dat ik geen 18 meer ben ) Wat is daar met name de oorzaak van? Puur overbelasting? Of toch ook een bepaalde houding oid?

De waarschuwing komt o.a. van mede-roeiers. Echte waterroeiers en roeifietsers gaven aan dat de pezen in je onderarmen aan de bovenzijde erg gevoelig zijn voor blessures als je te heftig en met te veel kracht gaat roeien.

De souplesse is belangrijk en ook de regelmaat. Nooit op kracht stoempen. Net op je pols ontstaat bij een overbelasting een peesschedeontsteking. Pezen zijn veel minder doorbloed dan spieren en daardoor duurt het herstel vele malen langer. Roeiers hebben mij verzekerd dat een peesschedeontsteking op die plek altijd een zwakke plek zal blijven. Bij klachten onmiddellijk langdurig (maanden) rust nemen was het advies. Heel licht en rustig roeien kan wel, als er maar geen sprake van pijn is.

Roeien moet je altijd in balans doen. Ik heb daar ooit iets over geschreven. Zoek ik even op.


19 mei 2013
Roetsen heeft alles met balans te maken.

Je moet in balans zijn om mooi rechtuit te kunnen roetsen.
Als ik met links teveel kracht zet, dan ga ik naar rechts en vice versa.

Het stuur is namelijk niet alleen om de juiste richting te bepalen.
Het is tevens verbonden met het aandrijfmechanisme door middel van een kabel.

Om de Roets in rechte banen te houden, moet er dus in balans geroetst worden.

Een elastiek begeleidt de terugslag en zorgt voor balans met de strakke kabel.

Het principe van roetsen nodigt uit tot regelmaat. Deze regelmaat zorgt weer voor die mooie balans.

Ben ik een keer iets minder 'in balans', dan word ik dat door te roetsen.

Van het roetsen kom ik in een flow, ik noem het ook wel 'de roets-trance'.

Het roetsen geeft mij rust in mijn hoofd en kracht in mijn lijf.

Nog meer balans.