Hork van de dag

[Willeke_IGKT]

Wat ga je doen met de bestaande ebikes bij verplicht stellen?

Als de bestaande e-bikes niet voldoen aan de huidige wetgeving is het eenvoudig, verplicht verbouwen tot ze er wel aan voldoen of van de weg halen als ze blijven rijden zonder aanpassing.

Als de huidige wetgeving de huidige fietsen toestaan is het ook duidelijk, na de ingangsdatum van de nieuwe wet moeten alle dan verkochte fietsen aan de wet voldoen en oudere fietsen die al op de weg zijn mogen blijven rijden. Net zoals je nu nog steeds onbeperkt hard mag kunnen gaan met een brommer van voor de invoering van de snelheidsbeperking (als je er een hebt die nog rijdt.)

[Wim -de roetsende]

Als je wil dat de jeugd iets normaal vind en gaat doen, dan moet je dat zelf normaal vinden en altijd doen.  Als je wilt dat ze geen alcohol drinken, en je drinkt zelf geregeld…. Als je zelf meestal de auto pakt en als je fietst meestal op de e-bike…..

In één woord wordt dat 'voorleven' genoemd. Dat werkt heel sterk in de opvoeding.

Bij mij in de klas dus ook. Als ik het bijvoorbeeld te rumoerig vind in de klas, dan ga ik ergens heel stil en rustig ademhalend zitten. Na 10 seconden wordt het al stiller en na een halve minuut werkt iedereen weer rustig en stil.
Kinderen mogen niet op een tafel zitten, ik doe dat dus ook niet. Kinderen mogen niet schreeuwen, ik doe dat dus ook niet. Enz. enz.

[Tijanus]

Ik heb laatst een fatbike langs zien komen waar de ketting volledig stil hing naast de tandwielen, nu ja, met wat geschommel als de trapper langs kwam.

De sensor zat daar dus op de trap beweging en niet op aandrijfkracht.

Dat is bij veel goedkope E-bikes zo. Aandrijfkracht vereist eigenlijk een vermogensmeter. Veel ligfietsers weten wel wat die dingen kosten - in een fiets van €600 kan je geen apparaat van €400 verwerken.

Dat is een interessante opmerking. Mijn wijlen vader had een nieuwe e-fiets gekocht en klaagde erover dat de nieuwe fiets niet zo snel ging. Dat snapte ik niet. Die nieuwe fiets had geen zwakkere motor. Nu wel, de nieuwe fiets had een vermogensmeter in tegenstelling tot de oude.  En veel kracht had mijn vader niet meer. Op zijn oude e-fiets fietste hij dusdanig hard op smalle paden met scherpe bochten dat ik het gevoel had te scheuren op mijn ligfiets als ik achter hem aan fietste. Ik denk dat de vermogensmeter verplicht stellen in een e-fiets de nodige ongelukken kan schelen.

Bij de oudere generatie op de e-bike spelen volgens mij (minstens) twee factoren mee.

Ten eerste zijn ze jaren lang gewend geweest aan (bio)fietsen met een snelheid van, bijvoorbeeld, 12 km/u. Met zo'n snelheid hoef je dus niet of nauwelijks in te houden voor een kruispunt of scherpe bocht. Dan moet je dat gedrag dus opnieuw aanleren wanneer je op je e-bike opeens wel 25 km/u gaat. En nieuwe kunstjes leren (of erger, oude afleren) blijkt vaak lastig.

Ten tweede geven veel e-bikes, zoals hierboven ook al geduid, een absolute in plaats van een relatieve ondersteuning. Dus in plaats van (bijvoorbeeld, getallen even uit de grote duim ter illustratie) het versterken van het geleverde vermogen van de berijder met 100%, 200% of 300% electrisch vermogen (in standen eco/normaal/turbo) wordt die bio-trapkracht (die je dan ook niet adequaat hoeft te meten) versterkt met 50, 100 of 150 Watt.   
Dit is echt niet alleen het geval voor de allergoedkoopste fietsen. In het verleden (ik kan het nu niet terugvinden) heb ik een kleine data-analyse van gereden snelheden met VanMoof e-bikes gezien. Wat bleek? Het overgrote deel van de tijd reden die fietsen ofwel 19 km/u, of 25 km/u of 32 km/u, met smalle marges en bijna niets ertussen. Kennelijk levert bij VanMoof de 'eco' stand dus genoeg vermogen om 19 km/u te rijden, daarnaast waren er toch nog een aantal die niet op 'US-mode' waren gezet en dus keurig 25km/u reden in 'normaal', en een vrij groot deel was (uiteraard 'per abuis', want VanMoof-rijders zijn in tegenstelling tot fatbikerijders keurige burgers waar nooit kamervragen over gesteld hoeven te worden) wel in US-mode terecht gekomen en reed dus standaard 32 km/u.

Naarmate de geleverde trapkracht van de berijder zelf afneemt wordt het verschil tussen beide systemen (relatieve ondersteuning en absolute ondersteuning) logischerwijs steeds verder uitvergroot. Bij iemand die zelf 100 Watt levert op een e-bike die in +100 Watt stand staat, zakt bij 'inhouden voor een kruising' het totale vermogen (bio + electrisch) van 200 Watt naar 120 Watt (20 Watt bio vermogen, 100 Watt electrisch), waardoor de fiets merkbaar zal vertragen. Bij iemand die zelf nog maar 30 Watt levert zakt in dezelfde stand van ondersteuning het totaal vermogen bij de kruising misschien van 130 Watt naar 110 Watt (10 Watt eigen vermogen, 100 Watt electrisch), wat natuurlijk een veel geringer verschil in snelheid oplevert. Daarnaast zal deze zwakkere fietser eerder geneigd zijn een hogere ondersteuningssstand te kiezen, zeg 150 Watt (absoluut), wat bij dezelfde kruising een reductie in totaal vermogen van (30+150) 180 Watt naar (10+150) 160 Watt oplevert. En dat vertraagt de fiets natuurlijk nauwelijks...


PS:
Iets in mij zegt dat een vermogensmeter die een foutmarge van 10 of 20% mag hebben (voor een e-bike) en in grote aantallen wordt geproduceerd voor de gehele e-bike markt een heel ander prijskaartje kan hebben dan een SRM, Stages of Assioma-setje.

[365cycle]

PS:
Iets in mij zegt dat een vermogensmeter die een foutmarge van 10 of 20% mag hebben (voor een e-bike) en in grote aantallen wordt geproduceerd voor de gehele e-bike markt een heel ander prijskaartje kan hebben dan een SRM, Stages of Assioma-setje.

Is wel een leuke uitdaging om uit te zoeken. Ik denk namelijk dat een goedkope vermogensmeter produceren vooral in een foutgevoelige vermogensmeter gaat resulteren, en dus in een onbetrouwbare E-bike. Als er een manier is om géén E-bikes te verkopen is het wel een E-bike maken waarvan de ondersteuning bij het minste of geringste wegvalt.
Nu ik er zo eens over nadenk vermoed ik eigenlijk dat als dat goedkoop betrouwbaar gerealiseerd zou kunnen worden de meeste (niet D, maar wel B- en C-) E-bike merken die keuze gemaakt zouden hebben, niet alleen de toppers. De Strömer die ik hier had reageerde namelijk op trapkracht en reed daardoor heel natuurlijk, heel prettig. Je kon er ~48 km/h mee als je flink trapte, maar je kon 'm ook gewoon met de trappers doseren en zo naast iemand blijven rijden. De bakfiets met Bafang set is flink sterker, maar gooit gewoon de beuk erin zodra de trappers bewegen, en eigenlijk rijdt dat helemaal niet fijn. 

Nu is er wel een club geweest die goedkope powermeters hebben geprobeerd te maken, maar dat is om andere redenen geen groot succes geworden  

[Jeroen S]

Toen de E bikes net opkwamen ging het nog wel eens mis omdat die wel erg plotseling gas gaven. Dat lijkt inmiddels wel verholpen.

De Giant die ik op het werk tot mijn beschikking heb, heeft ook een soort van vermogensmeter. Maar volgens mij gooit die de trapsnelheid en vermogen door elkaar. Kom ik de hoek om en val je pal tegen de wind even stil in een wat zware versnelling doet ie bijna niks op standje automatisch. Ondanks dat je hard trapt. Idem bij hard trappen op het iets te steile voetgangersbruggetje. Zet je hem in zijn 2 en ga je heel snel trappen, doet ie heel hard zijn best. Je kan dan op het scherm zien dat hij veel balkjes levert. Het ligt er dus niet aan dat de motor het bij een gering aantal omwentelingen niet kwijt kan.

Overigens heeft dat ding een Bosch motor die zonder accu wel heel erg zwaar gaat. Je trapt je rot. Alleen al om dat te overwinnen is veel power nodig. Inmiddels is de accu wat oud aan het worden, dus de werkelijke actieradius is beperkt. Op Eco modus doet ie wel iets, maar het ding is verder zo inefficient dat ik betwijfel wat er minder energie vraagt, die E bike plus een beetje motor of mijn 30 jaar oude hybride met redelijk licht lopende bandjes.

[Wim -de roetsende]

Mooi onderwerp.


Op naar de volgende Hork 

[Jeroen S]

Het was vandaag een lastige dag voor de horken in s'Heerenberg. Op de Klinkerstraat was een kastje van de Ziggo stuk. De monteur stond met zijn auto op straat met speciale waarschuwingsknipperlichten aan in de openstaande achterbak. Door het plekje stond hij in de weg voor linksafslaand verkeer uit de Klinkerstraat, voor verkeer wat de andere kant weer op wilde. Kortom een mooie opstopping waar men zeer langzaam nog net langs paste. Diverse automobilisten raakten hiervan gefrustreerd, moesten even flink op het gas, toeren en herrie maken. En dan stond er nog een heel voorzichtige Duitser die z'n auto niet door het gaatje durfde sturen, maar iets anders kan daar ook niet makkelijk.
Het liep redelijk vast met mensen die allemaal dringend met de auto boodschappen moesten doen.

Ik was met de rechtopfiets en kon er prima tussendoor.