11-Jul-2019, 11:09 PM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 11-Jul-2019, 11:17 PM door Bart Verbeek.)
Inmiddels heb ik de Jouta vijf weken. Een mooi moment om de balans op te maken.
Ik heb inmiddels al 750 kilometer gereden, waarvan zo'n 250 kilometer zonder ondersteuning. Dat zegt eigenlijk al genoeg. Ik voel me lichamelijk een stuk beter, maar de eerlijkheid gebiedt me zeggen dat dat niet uitsluitend door het fietsen komt, maar ook door de voedseladviezen van PietV. Die zijn nu al een accu en een motor waard (7 kilo kwijt in 8 weken).
Dat ik de fiets zou gaan gebruiken om wat aan mijn conditie te doen, daar had ik van te voren eigenlijk helemaal niet zo over nagedacht. Maar het gaat eigenlijk zo makkelijk, dat ik geen reden zie om het niet te doen.
De grootste zegening is onmiskenbaar de zadelpijn. Die er dus niet meer is. Dat zadelpijn vervelend is, dat weet ik natuurlijk al mijn hele leven. Maar dat ik ongetraind zomaar 96 kilometer kan afleggen, louter en alleen omdat ik geen zadelpijn meer heb, dat had ik toch echt niet verwacht. Als ik nu googel op zadelpijn, dan valt het me op hoezeer zadelpijn gebagatelliseerd wordt. De flut oplossingen waar men mee aan komt dragen en waarvan men beweert dat die echt helpen, grenzen bijna aan het misdadige.
Bij de Jouta trike ligt de nadruk op comfort. Hoog stuur, waarop de stramme kan steunen bij het neervlijen van het goedgevulde achterwerk. Drie wielen, zodat ook de meest onevenwichtige natuur zijn balans niet kan verliezen. Een decadente startknop, zodat ook de luiaard zich zonder inspanning weer uit de berm en in gang kan laten trekken. Een draaicirkel die de helft is van de trikes die ik op de fiets en wandelbeurs heb bereden (slechts 3,54 m !!). Een houding die eerder aan het hangen op een bank doet denken dan aan een sportieve fietshouding. Een lage plaatsing van de trapas, zodat ook de minder atletische berijder gemakkelijk kan rijden zonder dat zijn pens in de weg zit.
Ik zou eigenlijk helemaal niet meer weten waarom de zoveel duurdere trikes die ik heb uitgeprobeerd nou beter zijn dan de Jouta. Als ik de prijzen bekijk van die trikes, nadat ik ze zou hebben laten voorzien van elektrische ondersteuning, dan kan ik het niet laten te denken "van dat bedrag zou je een heel aardig autootje kunnen kopen". Als ik daaraan denk, dan voel ik niet eens meer de behoefte om te gaan vergelijken.
Ik heb geen auto meer, en nu ik een trike heb, heb ik ook het gevoel dat ik die eigenlijk helemaal niet meer nodig heb. Ieder jaar uitstel dat ik een auto koop levert me zo'n € 2200,- op. En dat is dan nog zonder de afschrijving gerekend. Daar kun je een hoop leuke dingen van doen.
Wat nu al enorm aan het veranderen is, is de perceptie van afstand. Even van Lelystad naar Almere, daar draai ik nu al mijn hand niet meer voor om. Ik zag een beetje op tegen de terugreis in het donker, maar hier op het forum ben ik uitstekend geadviseerd, en met de aangeschafte lamp vraag ik me oprecht af, waar ik me nu eigenlijk zo druk om maakte. Oké, een uurtje muggen happen bij avond, daar moet ik nog even iets op verzinnen.
De Jouta heeft voor zijn uitzonderlijk comfort hier en daar natuurlijk ook wel wat ingeleverd. Met name op het gebied van snelheid. Als snelheid heel erg belangrijk voor je is, dan moet je niet aan de Jouta beginnen. Eigenlijk denk ik dat je dan überhaupt niet aan een trike moet beginnen, want de andere trikes deden het nou heus niet zoveel beter. Ik heb nu een ritje gemaakt naar Enkhuizen en terug zonder ondersteuning. Gemiddeld reed ik 16 km per uur. Ik verwacht dat als ik wat meer getraind ben, dat de kruissnelheid ergens tussen de 18 en 20 kilometer zal komen te liggen. Voor mij is dat ideaal. Binnen twee uur ben ik de polder uit in alle richtingen. Ik kan niet wachten. Inmiddels heb ik naast de kaart van Flevoland ook de provincies Overijssel, Gelderland, Utrecht en Noord-Holland gedownload.
De extra dikke spaken vind ik geruststellend. De big apples zijn geweldig. Zelfs op een wildrooster wordt mijn biefstuk niet medium gaar geroosterd. Ik rij regelmatig op onverharde bospaden. Ook zo'n idee waar ik zonder het forum niet op zou zijn gekomen. Met de big apples op 2,7 bar, geen enkel probleem!
Elektrische ondersteuning. Met twee accu's. Altijd doen! Je actieradius neemt met zo'n 80 - 100 km toe. En als je ergens op tijd moet zijn met tegenwind, dan gaat dat altijd lukken. Een prettig idee.
Het mooie van een open trike is, dat je je super gewaar bent van de elementen. Er kan geen zonnetje schijnen zonder dat jij daar weet van hebt. Oké, dat regenpak daar moet ik nog eens goed naar kijken. Dat is dus niet geschikt voor een liggende houding.
En tja, hij is dus niet vouwbaar. Maar om dat een issue te laten zijn, moet ik eerst een auto aanschaffen. En die heb ik dus voorlopig niet meer nodig.
Ik heb inmiddels al 750 kilometer gereden, waarvan zo'n 250 kilometer zonder ondersteuning. Dat zegt eigenlijk al genoeg. Ik voel me lichamelijk een stuk beter, maar de eerlijkheid gebiedt me zeggen dat dat niet uitsluitend door het fietsen komt, maar ook door de voedseladviezen van PietV. Die zijn nu al een accu en een motor waard (7 kilo kwijt in 8 weken).
Dat ik de fiets zou gaan gebruiken om wat aan mijn conditie te doen, daar had ik van te voren eigenlijk helemaal niet zo over nagedacht. Maar het gaat eigenlijk zo makkelijk, dat ik geen reden zie om het niet te doen.
De grootste zegening is onmiskenbaar de zadelpijn. Die er dus niet meer is. Dat zadelpijn vervelend is, dat weet ik natuurlijk al mijn hele leven. Maar dat ik ongetraind zomaar 96 kilometer kan afleggen, louter en alleen omdat ik geen zadelpijn meer heb, dat had ik toch echt niet verwacht. Als ik nu googel op zadelpijn, dan valt het me op hoezeer zadelpijn gebagatelliseerd wordt. De flut oplossingen waar men mee aan komt dragen en waarvan men beweert dat die echt helpen, grenzen bijna aan het misdadige.
Bij de Jouta trike ligt de nadruk op comfort. Hoog stuur, waarop de stramme kan steunen bij het neervlijen van het goedgevulde achterwerk. Drie wielen, zodat ook de meest onevenwichtige natuur zijn balans niet kan verliezen. Een decadente startknop, zodat ook de luiaard zich zonder inspanning weer uit de berm en in gang kan laten trekken. Een draaicirkel die de helft is van de trikes die ik op de fiets en wandelbeurs heb bereden (slechts 3,54 m !!). Een houding die eerder aan het hangen op een bank doet denken dan aan een sportieve fietshouding. Een lage plaatsing van de trapas, zodat ook de minder atletische berijder gemakkelijk kan rijden zonder dat zijn pens in de weg zit.
Ik zou eigenlijk helemaal niet meer weten waarom de zoveel duurdere trikes die ik heb uitgeprobeerd nou beter zijn dan de Jouta. Als ik de prijzen bekijk van die trikes, nadat ik ze zou hebben laten voorzien van elektrische ondersteuning, dan kan ik het niet laten te denken "van dat bedrag zou je een heel aardig autootje kunnen kopen". Als ik daaraan denk, dan voel ik niet eens meer de behoefte om te gaan vergelijken.
Ik heb geen auto meer, en nu ik een trike heb, heb ik ook het gevoel dat ik die eigenlijk helemaal niet meer nodig heb. Ieder jaar uitstel dat ik een auto koop levert me zo'n € 2200,- op. En dat is dan nog zonder de afschrijving gerekend. Daar kun je een hoop leuke dingen van doen.
Wat nu al enorm aan het veranderen is, is de perceptie van afstand. Even van Lelystad naar Almere, daar draai ik nu al mijn hand niet meer voor om. Ik zag een beetje op tegen de terugreis in het donker, maar hier op het forum ben ik uitstekend geadviseerd, en met de aangeschafte lamp vraag ik me oprecht af, waar ik me nu eigenlijk zo druk om maakte. Oké, een uurtje muggen happen bij avond, daar moet ik nog even iets op verzinnen.
De Jouta heeft voor zijn uitzonderlijk comfort hier en daar natuurlijk ook wel wat ingeleverd. Met name op het gebied van snelheid. Als snelheid heel erg belangrijk voor je is, dan moet je niet aan de Jouta beginnen. Eigenlijk denk ik dat je dan überhaupt niet aan een trike moet beginnen, want de andere trikes deden het nou heus niet zoveel beter. Ik heb nu een ritje gemaakt naar Enkhuizen en terug zonder ondersteuning. Gemiddeld reed ik 16 km per uur. Ik verwacht dat als ik wat meer getraind ben, dat de kruissnelheid ergens tussen de 18 en 20 kilometer zal komen te liggen. Voor mij is dat ideaal. Binnen twee uur ben ik de polder uit in alle richtingen. Ik kan niet wachten. Inmiddels heb ik naast de kaart van Flevoland ook de provincies Overijssel, Gelderland, Utrecht en Noord-Holland gedownload.
De extra dikke spaken vind ik geruststellend. De big apples zijn geweldig. Zelfs op een wildrooster wordt mijn biefstuk niet medium gaar geroosterd. Ik rij regelmatig op onverharde bospaden. Ook zo'n idee waar ik zonder het forum niet op zou zijn gekomen. Met de big apples op 2,7 bar, geen enkel probleem!
Elektrische ondersteuning. Met twee accu's. Altijd doen! Je actieradius neemt met zo'n 80 - 100 km toe. En als je ergens op tijd moet zijn met tegenwind, dan gaat dat altijd lukken. Een prettig idee.
Het mooie van een open trike is, dat je je super gewaar bent van de elementen. Er kan geen zonnetje schijnen zonder dat jij daar weet van hebt. Oké, dat regenpak daar moet ik nog eens goed naar kijken. Dat is dus niet geschikt voor een liggende houding.
En tja, hij is dus niet vouwbaar. Maar om dat een issue te laten zijn, moet ik eerst een auto aanschaffen. En die heb ik dus voorlopig niet meer nodig.
Keuzes worden eenvoudiger naarmate je minder keus hebt FlevoTrike | Jouta Tadpole Blue Line | Quest 377 | Trident Titan
En onverhard is helemaal leuk met drie wielen.
