20-Jun-2022, 11:44 AM
(Dit bericht is het laatst bewerkt op 06-Sep-2022, 10:09 PM door 365cycle.
Edit Reason: typos
)
Ik kon zo gauw geen DF ervaringentopic vinden, dus ik doe hier maar even een dubbelpost van m'n "review". Dan kan ik ff de typo's eruit halen en zijn jullie ook meteen weer bijgepraat 
Op voorzichtig verzoek (elders) van Erwin hierbij toch even mijn review van de DF XL!
Zoals sommigen al weten reed ik m'n eerste OBT (2019) in een fonkelnieuwe DF XL (#263), en heb ik die enkele maanden later verkocht ivm aflevering van een nieuwe QV+, die eind 2020 weer weg ging voor een Milan GT. Met de Milan stuif ik inmiddels hard richting 20.000 km, en het is m'n fijnste en betrouwbaarste fiets tot op heden, maar met het volledig loslaten van de automobiel en de M-Racer is er zowel behoefte aan als ruimte voor een reserve-velomobiel gekomen. In de Milan-review schreef ik al dat ik een DF XL als aanvulling niet erg zou vinden, en sinds dit weekend is dat ook werkelijkheid; ik rijd nu ook in een hele vroege DF XL, van 2015 om precies te zijn, en met zo'n 100.000 km achter de kiezen! Met die DF heb ik inmiddels net over de 130 km gereden, en in orde is ie nog niet; bij het minste of geringste beetje vermogen vloog de ketting eraf en kon ik aan het prutsen om die weer te monteren.
Toch heeft m'n geheugen me niet in de steek gelaten. De fiets die onder de spreekwoordelijke deken van mist doorschijnt, is de DF zoals ik me die herinnerde:
Voor mij persoonlijk zal de DF XL al snel de keuze zijn als ik de grote stad in moet, flink ga moeten klimmen of een route met veel dorpskernen tegenkom. Wanneer er veel kilometers afgelegd moeten worden en/of er wind/regen voorspeld wordt is de Milan GT de juiste keus; zeker met de BM kap heeft die het minst last van weersinvloeden.
Als laatste, over betrouwbaarheid: enerzijds moeilijk te bepalen, omdat ik m'n huidige DF pas 130 km gereden heb (en daarbij ook nog kettingellende heb gehad). Aan de andere kant was dit een (goed onderhouden) daily driver en een heel vroeg exemplaar: Ondanks 100.000 km op de klok voelt deze DF nog altijd aan als een echte DF, en constateer ik geen zaken die de tand des tijds noemenswaardig slecht hebben doorstaan. Zowel de Milan als de DF zijn goed uitontwikkeld en hebben dus geen heftige storingen meer.
Aan iedereen die voor de lastige keuze tussen deze twee fietsen staat: Laat het puur van je persoonlijke wensen en voorkeur afhangen, en ga met beide gewoon een paar keer een stuk rijden, want beide zijn echt de moeite waard!
Op voorzichtig verzoek (elders) van Erwin hierbij toch even mijn review van de DF XL!
Zoals sommigen al weten reed ik m'n eerste OBT (2019) in een fonkelnieuwe DF XL (#263), en heb ik die enkele maanden later verkocht ivm aflevering van een nieuwe QV+, die eind 2020 weer weg ging voor een Milan GT. Met de Milan stuif ik inmiddels hard richting 20.000 km, en het is m'n fijnste en betrouwbaarste fiets tot op heden, maar met het volledig loslaten van de automobiel en de M-Racer is er zowel behoefte aan als ruimte voor een reserve-velomobiel gekomen. In de Milan-review schreef ik al dat ik een DF XL als aanvulling niet erg zou vinden, en sinds dit weekend is dat ook werkelijkheid; ik rijd nu ook in een hele vroege DF XL, van 2015 om precies te zijn, en met zo'n 100.000 km achter de kiezen! Met die DF heb ik inmiddels net over de 130 km gereden, en in orde is ie nog niet; bij het minste of geringste beetje vermogen vloog de ketting eraf en kon ik aan het prutsen om die weer te monteren.
Toch heeft m'n geheugen me niet in de steek gelaten. De fiets die onder de spreekwoordelijke deken van mist doorschijnt, is de DF zoals ik me die herinnerde:
- Scherpe, nogal zenuwachtige besturing (ondanks nieuwer type stuurplaten); Een paar honderd meter met je handen los rijden, zoals ik in de Milan vaak doe om fles te wisselen o.i.d., is in een DF echt een slecht plan.
- De besturing is behalve scherp en zenuwachtig ook enorm nauwkeurig; de DF is prachtig te plaatsen, en zo komt het dat ik ondanks duizenden Milan-kilometers al binnen 50 km de prijs voor de beste fiets in een chicane aan de DF moet geven. De Milan kan uiteindelijk misschien wel harder door de bocht, maar is veel meer "fan" van lange doordraaiers dan van het snelle hoekwerk.
- Ik weet niet meer wie het schreef, maar het klopt: in een DF is iedere trap raak. Ieder beetje beweging van je voeten wordt direct omgezet in (extra) snelheid, als het een auto was zou ik zeggen dat ie prachtig aan het gas hangt. Ondanks dat niet iedereen het op dit vlak met me eens is, voelt de Milan veel lijziger aan. De DF accelereert dus vlotter, en heuveltjes voelen minder steil in de DF dan ze in de Milan doen (vermoedelijk omdat er minder vermogen verloren gaat in de aandrijflijn).
- De Milan is zeker niet langzamer, en daar heb ik zeker ook een verklaring voor. Kijk je in het laatste vrijdagbericht, dan vind je daar een linkje naar een windtunneltest in het H.U.Meier Windkanal waarin zowel de Milan GT als de (gewone!) DF opgenomen zijn. Scroll je omlaag, dan vind je daar een grafiekje, en zie je dat bij 60 km/h de Milan GT ongeveer 130 watt luchtweerstand moet overwinnen, terwijl de DF rond de 170 watt zit (beide met toerkap). Ik zie vrij veel mensen om een dergelijke reden achter de fiets met de laagste luchtweerstand aan hollen, maar zo simpel ligt het niet. Zaterdag reed ik open (geen schuimdeksel en ivm de hoge temperatuur zelfs geen neuskap), en bij lage snelheden was ik opnieuw verrast door hoe makkelijk de DF ondanks de kettingissues tempo maakte. Bij 45 km/h dacht ik al "hmm, het verschil valt toch mee". Bij 50 km/h voelde het vergelijkbaar met de Milan, en daarna viel het me op dat de DF moeizamer doorliep richting 60 km/h.
- De stoel van de DF is écht beter dan die van de Milan GT; ik heb de 130 km gereden zonder Ventisit en zonder pijntjes. In de Milan houd ik het zonder matje of Ventisit geen uur uit... maar de vlakkere houding in de Milan is denk ik de oorzaak dat die uiteindelijk wél comfortabeler is en ik het daarin zeker langer vol kan houden. Sterker nog: Ik vermoed dat ik de 450+ km rit die ik kortgeleden deed in de DF niet zonder kramp ga voltooien. In de Milan lukte dat prima. Een echte oorzaak daarvoor weet ik niet, maar voorlopig geef ik de "schuld" aan de minder open heuphoek in de DF.
- Nog een keer comfort: De DF is vergeleken met de Milan GT als de fiets met de "schroefset". De mijne staat op elastomeren en is behoorlijk stug. Een richeltje in de weg met 65 km/h was een serieuze klap, in de Milan GT merk je dat - zelfs op de Pro Ones - minder, gek genoeg óók als je op elastomeren rijdt (niet in m'n eigen GT). Iets meer flex? Ik weet het niet.
- Gezien de open wielkasten van de DF i.c.m. de eerder genoemde onrustige besturing is dit logisch; de DF is veel zijwindgevoeliger dan de Milan. Meer dan 6 bft. vind ik voor de DF denk ik nog steeds een no-go. In de Milan heb ik weleens met 8 bft. gereden en m'n grootste zorg was rondvliegende rommel.
- De draaicirkel van de DF is flink kleiner in vergelijking met die van de Milan GT, zeker als de Milan op 38mm banden staat en de DF op 28mm (38 of zelfs 40 kan onder mijn DF wel ivm een modificatie). Aan de andere kant: als je het gebrek aan "topsnelheid" oplost met wielkappen verandert het bochtengedrag niet alleen, maar krijgt een DF ook een lel van een draaicirkel, groter dan die van de Milan GT. Bij de Milan valt dus geen winst meer te behalen, maar die is in standaardvorm wel wat veelzijdiger.
- Helaas heb ik er na de eerste 130 km genoeg ervaring mee: In een DF is sleutelen veel makkelijker dan in een Milan GT (behalve de Mk7). De neuskap kan eruit, de derailleurkap is rechthoekig en daardoor wat prettiger om in te sleutelen met grote kolenschoppen. De ketting terug leggen op het kettingwieltje onder de stoel is bij de Milan wél makkelijker; er zit een klittenbandje op ipv een gat dat net groot genoeg is voor een lompe schroevendraaier.
- De neus van de Milan is veel beter geschikt voor drempels. Tijdens de eerste rit schraapte de DF alweer een paar keer over de grond bij drempels waar ik me met de Milan zelfs wanneer ik eens op de Pro Ones (28-406) rijd totaal niet druk over maak.
- Voor mensen met een lang lijf denk ik dat ik de DF XL toch voorrang moet geven; In de Milan GT hebben we echt moeten prutsen om m'n 194cm icm schoenmaat 50 en 150mm cranks kwijt te kunnen. In de DF staat de stoel niet eens uiterst laag in de fiets, ik zou m'n billen nog verder naar achteren en onderen kunnen plaatsen en dus ruimte kunnen maken voor zowel langere benen als een langere rug. Voor de breedgeschouderden onder ons is de Milan GT dan weer de betere keus: een écht forse vent zal wat flex in de core moeten hebben om zichzelf erin te vouwen door de smalle maar lange opening, maar de breedte op schouderhoogte is enorm. De DF XL zit op dat gebied tussen de Milan GT en SL in.
- De achteruitversnelling: Flintstonen is er bij beide niet bij, dus wat kan je dan? In de Milan kan je met één hand bij de grond, en jezelf zo verplaatsen. In de DF kan je beide voorwielen vastpakken en dat is sneller dan handflintstonen. Van beide krijg je ranzige klauwen, dus puntje voor de DF...? Nee. Als de toerkap erop ligt, moet je die in de DF niet alleen losklikken maar ook voor je neerleggen voor je bij de voorwielen kan, met daarbij een klein risico dat de kap eraf valt en platgereden wordt door die automobilist waar je even voor aan de kant moest. In de Milan kan je de kap gewoon open zetten.
- In de DF is het overzicht in het verkeer wat "natuurlijker", omdat je iets rechterop kan zitten. De standaard spiegels zijn wel slechter.
Voor mij persoonlijk zal de DF XL al snel de keuze zijn als ik de grote stad in moet, flink ga moeten klimmen of een route met veel dorpskernen tegenkom. Wanneer er veel kilometers afgelegd moeten worden en/of er wind/regen voorspeld wordt is de Milan GT de juiste keus; zeker met de BM kap heeft die het minst last van weersinvloeden.
Als laatste, over betrouwbaarheid: enerzijds moeilijk te bepalen, omdat ik m'n huidige DF pas 130 km gereden heb (en daarbij ook nog kettingellende heb gehad). Aan de andere kant was dit een (goed onderhouden) daily driver en een heel vroeg exemplaar: Ondanks 100.000 km op de klok voelt deze DF nog altijd aan als een echte DF, en constateer ik geen zaken die de tand des tijds noemenswaardig slecht hebben doorstaan. Zowel de Milan als de DF zijn goed uitontwikkeld en hebben dus geen heftige storingen meer.
Aan iedereen die voor de lastige keuze tussen deze twee fietsen staat: Laat het puur van je persoonlijke wensen en voorkeur afhangen, en ga met beide gewoon een paar keer een stuk rijden, want beide zijn echt de moeite waard!
