(Lig)fietsongelukken in de media

[365cycle]

Mijn eerste gedachte was wel dat het me niet verbaast dat juist hij is aangereden... Ik vind zijn stijl onnodig provocerend en overtuigd van het eigen gelijk.

Beetje flauw. Provoceren is ook echt het verkeerde woord hier. Hij maakt gebruik van zijn rechten en rijdt assertief, maar ook defensief. Wanneer hij fel uit de hoek komt is dat echter altijd reactief, nl. als er al contact gemaakt is. De dingen die hij soms meemaakt zijn ook echt te belachelijk voor woorden. Automobilisten die over het fietspad rijden en verwachten dat je als fietser maar opschuift, wielertrainers in een auto die met hun auto óver het fietspad een ploegje profwielrenners achterna rijden etcetera. Het verkeer is een glijdende schaal, en recht staat die allang niet meer. Schemerwoude vind ik een gezonder beeld van het verkeer hebben dan de meeste andere deelnemers.

En een felle donder is het zeker, en wij hebben ook díe fietser nodig. Die persoon die z'n bek niet houdt, en die wél een punt maakt van de onterecht verworven of zelfs opgeëiste rechten van de automobilist. Stoor je je ook aan CyclingMikey op Youtube?

Daarnaast rijd ik zo nu en dan ook in Twente, en daarbij valt mij op dat áls ik daar dan op de weg rijd, er veel agressiever op me gereageerd wordt dan hier. Hetzelfde merk ik in het Zuiden in de grensstreek. Zou het een grensdingetje zijn? Als je de grens oversteekt is het weer prima.

Schemerwoude is zeker “anti-auto”, speciaal tegen de steeds groter wordende SUVs. Maar hij komt op voor de rechten van de fietser en houdt zich ook aan de plichten. Alleen gisteren even niet…

Nu ik 'm een tijdje ken vind vind ik dat eigenlijk nog wel meevallen. Hij is er veel uitgesprokener over, maar zo ver van mijn visie zit het eigenlijk niet; hij is tegen onnodig gebruik van auto's en tegen gevaarlijk grote auto's. Schaamt zich echter niet om een auto te huren als hij er dan eens eentje nodig heeft (en dat is idd niet vaak, nog minder vaak dan ik ).

Hij heeft regelmatig een goed punt, de manier waarop hij ze kiest te maken daarentegen komt op mij totaal niet constructief over... En dan zou ik een medestander moeten zijn!
Wat voor effect dat heeft bij iemand die ook nog eens inhoudelijk niet op dezelfde lijn zit, ik weet het niet zeker, maar ik acht de kans op slagen erg klein.

Ik hoop niet dat hij bij automobilisten de toon zet hoe een velomobilist zich gedraagt. Zelf houd ik het liever op elkaar met respect behandelen in het verkeer ongeacht het voertuig.

Iemand met respect behandelen die net jou en/of je partner/kind in gevaar gebracht heeft... tsja, mag hoor. Maar ik doe het niet. Hij is eigenlijk nooit bang om het oncomfortabel te laten worden. Ik kan niet voor jou spreken, maar zelf heb ik dat iets minder.

En ja, het werkt: De keer dat ik twee mensen sprak over het rijgedrag en de houding van Schemerwoude, had hij met z'n felle houding een prima voorzet gedaan. Ik kon zijn standpunten namelijk eenvoudig onderbouwen en de personen in kwestie (medewerkers van een klant) overtuigen van zijn/ons gelijk.

Als de snelheid van de auto daadwerkelijk (ongeveer) 80 km/uur was, vind ik dat de velomobiel (mooie kleurcombinatie, dat rood/zwart) er nog behoorlijk goed uitgekomen is. Op het oog althans. De fiets kon nog voort gerold worden en de velomobiel leek niet volledig open te liggen, wat ik dan wel zou verwachten.

Klopt. Een QV is al eens vaker lomp sterk gebleken bij aanrijdingen van opzij, maar reken maar dat hij ook een flink pak geluk heeft gehad. Hij voelt zich niet topfit en is geschaafd, blauw en gekneusd, maar er is niets écht stuk.

Dit hele verhaal geeft maar één moraal: rijdt zo defensief mogelijk. Voorrang geeft geen veiligheid.

Hij rijdt ook defensief, maar ook heel veel. De afgelopen 20 jaar als ik me niet vergis iets van 300.000 km, en volgens mij al zo'n beetje de helft daarvan in 2 QV's.
Iedereen maakt weleens een foutje, meestal hebben we geluk en vangt een medeweggebruiker het op. Dit keer niet.

Opvallen heb ik zelf in de hand. Gezien worden ligt toch echt bij de andere partij.

Klopt. En daar mag echt véél harder aan gewerkt worden, want er is nog iets aan de hand:
(Toevallig) in je ooghoek zien is heel wat anders dan kijken.

Veel automobilisten zien fietspaden als dingen waar voertuigen met 10-15 km/h voorbij komen; een simpele E-bike wordt vaak al te laat gezien. Echt. Ik heb een rechtop-tandem, het zadel staat goed voor mijn beenlengte en ik ben sowieso een forse vent (1.94m). Het ding is blauw, en voorop zit vaak m'n kind met een knaloranje of gifgroene jas, regelmatig draag ik een kobaltblauw of rood petje, soms ook rode of knalroze schoenen. We zijn een kleurrijk geheel.
Nog een gegeven: Ik heb m'n kind geleerd richting aan te geven door er een soort spelletje van te maken. We geven dus consequent allebei richting aan, en als we driekwart rond gaan op een rotonde is dat eerst links, en als we eraf gaan rechts. M'n uk is ook vrij sterk; ik heb dus O(rganic)-assist en we rijden dus ook altijd vrij stevig door, 23-24 km/h kruissnelheid is als we even de ruimte hebben niet ongewoon.
Ten eerste moet ik er al assertief mee rijden, anders krijg je zéker geen voorrang hier. Inrit, uitrit, rotonde, maakt niet uit, ze smijten 'm er gewoon voor als je lijkt te gaan stoppen. We remmen dus consequent laat, en inderdaad, over felheid gesproken... ik heb al weleens op een auto gebonkt van een automobilist die gewoon op zo'n manier doorrijdt dat ik echt een noodstop moet maken om te voorkomen dat het een aanrijding wordt.
Ten tweede is het aantal keren dat ze ons écht niet zien en we dus ook laat remmen ronduit schandalig. Op 2x een huis-school retour (krap 6 km) gemiddeld iedere dag wel één keer. Dan gaan er vaak van die handjes de lucht in (ik hoor dan altijd "oeps, ik reed je kind bijna dood reed! haha kan gebeuren!" in m'n hoofd), maar ze leren er niets van.

Als ik het goed gelezen heb, dan had de vm-rijder geen voorrang.

Hij merkte te laat dat hij al op de voorrangsweg reed, maar dan wel als kruisend verkeer.

Klopt inderdaad Wim. En wat ik hierboven al aanhaalde: Ik heb precies dit zelf ook al een keer gehad. Even afgeleid, gewoon een zijstraat gemist. Maar in mijn geval reed ik nét hard genoeg om de stevig remmende automobilist voor te zijn, veel scheelde het niet. Gelukkig iemand die even stopte, waardoor we het samen even konden "verwerken" en ik ook de gelegenheid had om m'n excuses aan te bieden.

Een paar maanden maanden terug had ik een onvriendelijk gesprek met een zeer onvriendelijke automobiliste. Ik sprak haar aan omdat ze me in gevaar had gebracht, (omdat ze met haar auto op het fietspad achteruit reed, en ik haar alleen kon ontwijken door de autoweg op te rijden). Ik kreeg van de politie de tekst dat ze me inderdaad niet gezien kon hebben, omdat ik geen vlaggetje op mijn velomobiel had.

Ik denk dat beide beroepsgroepen hun vak onvoldoende beheersen en de makkelijkste weg kiezen.

Ik denk dat de politie in dit geval goed getraind is om de de minst agressieve persoon te gebruiken om de situatie te de-escaleren.
Dat zorgt niet voor de eerlijkste oplossing, maar dat is ook lang niet altijd haalbaar met het politieapparaat.

Het gaat niet om eerlijk. De politie is er om het verkeer veilig te houden. In dit geval hebben ze een automobilist geleerd dat als je een velomobiel over het hoofd ziet, dat niet jouw fout is. Ze hebben hun werk dus niet gedaan.

Zachte heelmeesters maken stinkende wonden.

Ik had net weer een 'discussie' met iemand (in een auto) die vond dat het heel onveilige dingen waren (de velomobielen). Later dacht ik dat ik hem zou moeten voorleggen hoe onveilig dat ding van hem was. Ik verwacht dat het aantal dodelijke ongelukken met een auto per gereden kilometer een stuk hoger ligt dan die van een velomobiel. En dan is het vaak nog de berijder die overlijd, en niet een medeweggebruiker bij een vm. Weet iemand of hier ook cijfers over te vinden zijn?

Had ik jou al ooit naar m'n TEDx gelinkt? Daar maak ik dat punt namelijk ook, met als kader de school van m'n kind. Het krioelt daar altijd van de auto's en er zijn al zoveel bijna-ongelukken geweest dat ik het niet meer op twee handen kan tellen. Er komt een dag dat daar een kind dood gereden wordt die in de dode hoek loopt (ja, daar mag je niet lopen... koekoek, victim blaming!). De kans dat dat de andere partij één van de twee velomobielen in de nabije omgeving is, is echt enorm klein.