Gisteren weer eens lekker relaxed wezen toeren met de trike. Iets later (5:20 uur) vertrokken dan gepland maar toch nog lekker rustig op de weg. Met een aantal kruispunten op de N62 / Tractaatweg afgesloten was het afgelopen weekend behoorlijk druk in en rond Westdorpe, dus gelijk maar de polder in gedoken en richting het oosten gereden om een eventueel opkomende zon te begroeten.
Op het gemak beetje richting Overslag, Koewacht en Axel getoerd. Onderweg tussen Westdorpe en het gehucht de Ratte slechts 1 tegenligger in de “patjakker” categorie tegen gekomen die zijn/haar lichten niet wou dimmen. Die heb ik dan maar getrakteerd op een flinke uithaal van m’n Airzound luchthoorn. Soms hebben ze gewoon een beetje overtuiging nodig. Ik kon in m’n spiegel wel zien dat de bestuurder geschrokken was, gezien het geslinger achter me.
Voor m’n outdoor ontbijtje ben ik naar Axel gereden, naar het standbeeld van de Erpelkapper. Dit is de bijnaam voor Axelaars, en aangezien ik een geboren en getogen Axelaar ben vond ik het wel toepasselijk. Eens een Erpelkapper, altijd een Erpelkapper. ;-)
( In Axel dragen de inwoners de schimpnaam Erpelkappers. Deze bijnaam hebben ze te danken aan het feit dat de inwoners van Axel na de aardappeloogst met hun kapper (schoffel) naar het veld trokken om daar de laatste aardappelen (erpels) bloot te leggen. In Axel staat het beeld de Erpelkapper als herinnering aan deze tijd. )
Daarna op het gemak terug naar huis gereden met achter me een zonnetje dat z’n best deed om door de bewolking heen te prikken. Zelfs de lucht leek de befaamde “recumbent-smile” te hebben op deze lekker rustige zondagochtend.
En nog geen 10 minuten thuis of het begon te regenen, ondanks het mooie lente weer dat beloofd was. Maar dat interesseerde me niet, ik had weer een heerlijk relaxed tochtje achter de rug.
Op het gemak beetje richting Overslag, Koewacht en Axel getoerd. Onderweg tussen Westdorpe en het gehucht de Ratte slechts 1 tegenligger in de “patjakker” categorie tegen gekomen die zijn/haar lichten niet wou dimmen. Die heb ik dan maar getrakteerd op een flinke uithaal van m’n Airzound luchthoorn. Soms hebben ze gewoon een beetje overtuiging nodig. Ik kon in m’n spiegel wel zien dat de bestuurder geschrokken was, gezien het geslinger achter me.
Voor m’n outdoor ontbijtje ben ik naar Axel gereden, naar het standbeeld van de Erpelkapper. Dit is de bijnaam voor Axelaars, en aangezien ik een geboren en getogen Axelaar ben vond ik het wel toepasselijk. Eens een Erpelkapper, altijd een Erpelkapper. ;-)
( In Axel dragen de inwoners de schimpnaam Erpelkappers. Deze bijnaam hebben ze te danken aan het feit dat de inwoners van Axel na de aardappeloogst met hun kapper (schoffel) naar het veld trokken om daar de laatste aardappelen (erpels) bloot te leggen. In Axel staat het beeld de Erpelkapper als herinnering aan deze tijd. )
Daarna op het gemak terug naar huis gereden met achter me een zonnetje dat z’n best deed om door de bewolking heen te prikken. Zelfs de lucht leek de befaamde “recumbent-smile” te hebben op deze lekker rustige zondagochtend.
En nog geen 10 minuten thuis of het begon te regenen, ondanks het mooie lente weer dat beloofd was. Maar dat interesseerde me niet, ik had weer een heerlijk relaxed tochtje achter de rug.
Huidige fietsen:
Trident Stowaway -/- Surly Disc Trucker -/- Speedliner (M5) 28/20