23-Jun-2024, 11:01 AM
[/quote]
Misschien geeft een weekje niets doen ook eens de kans om 100% te herstellen ,zonder te lang stil te zitten.
[/quote]
Als herstel je doel is, dan is niets doen niet handig. Je spieren verstijven en de afvalstoffen blijven zitten.
Je spieren zijn 'beschadigd' door het hoge vermogen wat je geleverd hebt. De beschadigde cellen moeten afgevoerd worden en ook het zuur, wat bij het leveren van hoog vermogen is achtergebleven, moet afgevoerd worden.
De bloedstroom voert zuur en beschadigde cellen af en breng herstelmateriaal.
De bloedstroom wil je op gang houden zonder de cellen te beschadigen of het aanmaken van nieuw zuur. Die doe je het beste door te blijven bewegen (fietsen) op laag vermogen. Omdat een lage trapfrequentie een piekbelasting op je spieren geeft doe je dit het beste door je trapfrequentie hoog te houden.
Rustig fietsen kan mentaal lastig zijn; je hebt meer tijd om te genieten van waar je fietst.
Niels, druktemaker, van der Wal
Misschien geeft een weekje niets doen ook eens de kans om 100% te herstellen ,zonder te lang stil te zitten.
[/quote]
Als herstel je doel is, dan is niets doen niet handig. Je spieren verstijven en de afvalstoffen blijven zitten.
Je spieren zijn 'beschadigd' door het hoge vermogen wat je geleverd hebt. De beschadigde cellen moeten afgevoerd worden en ook het zuur, wat bij het leveren van hoog vermogen is achtergebleven, moet afgevoerd worden.
De bloedstroom voert zuur en beschadigde cellen af en breng herstelmateriaal.
De bloedstroom wil je op gang houden zonder de cellen te beschadigen of het aanmaken van nieuw zuur. Die doe je het beste door te blijven bewegen (fietsen) op laag vermogen. Omdat een lage trapfrequentie een piekbelasting op je spieren geeft doe je dit het beste door je trapfrequentie hoog te houden.
Rustig fietsen kan mentaal lastig zijn; je hebt meer tijd om te genieten van waar je fietst.
Niels, druktemaker, van der Wal
De verrijking zit in de beperking
