wat ze zeggen

[365cycle]

Of dit, ook zo maf. Scooters verboden, electrofietsen welkom. Dus je mag best knetterhard door een voetgangersgebied scheuren, zolang het maar met een elektromotor is.

Op zich zie ik daar nog wel logica in. Uitlaatgassen zijn niet lekker en niet gezond. Daarom worden tweetaktscooters ook op steeds meer plaatsen geweerd.
Daarnaast zijn fietsen en e-bikes voor de wet één categorie, met uitzondering van de speed pedelec. Vermoedelijk mag die laatste daar ook niet komen? Dan is het dus simpelweg "heb je een kenteken? dan mag je er niet in". En dan is het niet heel onlogisch, en wel lekker duidelijk.

Kennelijk is het geen probleem om door een Van Moof of een fatbike van je sokken te worden gereden? Welke ****** verzint dit toch?

"Te gast" betekent bij mij "met aangepaste snelheid". Veel automobilisten hebben daar in fietsstraten nogal moeite mee, maar bij fietsers, zelfs mét ondersteuning, zie ik het in voetgangersgebieden nog best goed gaan.

- als het een benzinemotor is, moet het ding verzekerd zijn en de bestuurder een helm dragen, minimaal 16 jaar oud zijn en een bromfietscertificaat hebben.

- maar als het een elektromotor is, is geen verzekering nodig, geen helm, geen certificaat, en mag je er vanaf 0 jaar op rondscheuren.

Dat is ook niet waar. Als het onder de fietsen valt zit je in de onderste categorie. Voor wie nu "en de Solex en de SpartaMet dan?!" wil roepen: beide leveren meer dan 500W vermogen. Ik denk dat het brouwen van een benzinemotor met voldoende koppel en minder dan 250W vermogen sowieso een technische uitdaging wordt. Dat probleem zie je ook al bij snorfietsen; Behalve elektrisch zijn ze vaak sneller dan toegestaan.

Ik snap waar je sentiment vandaan komt, maar waarom zou een fatbike of van moof niet mogen, en een VM of een gewone fiets wel? Op een normale stadsfiets haal ik 25 km/u of harder ook wel. Op mijn ligfiets gaat het een tandje harder, en in een VM zal dat vast nog harder gaan. 

Mijn uk + beste vriendinnetje zijn allebei erg sterke fietsers voor hun leeftijd (8 en 9); in een sprintje gaan ze allebei wel over de 30, maar dat is dan echt een volle sprint. Ik denk dat het aantal tieners dat je nu kan vinden die langdurig boven de 25 km/h kunnen fietsen én een sprintje naar de 40 kunnen trekken zeer beperkt is. Van degene die je vindt zal je waarschijnlijk ontdekken dat het ervaren fietsers zijn.
Als ik de beide ukken vandaag op een onbegrensde Ouxi V8 zet kunnen ze allebei loeisnel optrekken en naar een kruissnelheid van 45-50 km/h, terwijl ze niet de geestelijke capaciteit en ervaring hebben om met die snelheid om te gaan. En dan snijdt dit dus ineens wel heel veel hout:

Wat volgens mij vaak wordt vergeten is dat het niet aan het vervoersmiddel ligt, maar aan de persoon die erop zit. 

Het gaat dus vooral om het (kunnen) inschatten van de situatie, en het daarop aanpassen van de snelheid.
In m'n tienerjaren reed ik met heftig opgevoerde bromfietsen (vrijwel zonder uitzondering topsnelheid >100 km/h), en had ik eigenlijk weinig last van de politie totdat één specifieke agent doorhad dat ik niet op iets heel erg legaals reed. Misschien verkeerd gemotiveerd, maar ik reed dus nooit hard in de bebouwde kom, want dan was de pakkans te groot. Ik leerde er echter ook van om zo'n snel ding te hebben en soms wél hard te rijden; kan me nog precies herinneren waar en wanneer het besef "jasses, als er iets uit die zijstraat was gekomen had ik echt NOOIT kunnen remmen" kwam.
Misschien ben ik daarmee een uitzondering op de regel, of misschien zijn mijn ouders dat, want ik wist dat als ik met een boete en een inbeslagname thuis zou komen dat ik thuis óók nog een probleem zou hebben.

Aan de andere kant maken we het hiermee wel heel subjectief, want:

2 voorbeelden: 
1. Ik heb geen moeite met een fatbike die 35 km/u over een fietssnelweg of B-weg rijdt zonder zijwegen of ander verkeer dat er last van heeft. Ik heb wel moeite met een e-bike waarmee iemand op een smal fietspad met 25km/u met loshangende jas vlak langs een ouder iemand vliegt die daar duidelijk van schrikt.

Ik krijg best vaak boze blikken als ik met mijn velomobiel over een bromfietspad rijd, en 30+ aanhoud terwijl iemand probeert z'n hond bij zich te roepen of met pijn en moeite in het gareel te houden. Die persoon heeft dan waarschijnlijk een probleem met het feit dat ik snel langs kom fietsen, maar ik heb een probleem met het feit dat zij hun huisdier niet onder appèl hebben en ik daardoor gevaar loop. Behalve dat ik weinig zin heb om voor iedere wandelaar m'n energie te verspillen aan remmen en optrekken, kan ik namelijk niet ruiken of die hond naar m'n gezicht gaat happen als ik stapvoets voorbij tokkel, en het is een doorgaande bromfietsroute, geen losloopgebied.

Wie bepaalt er dan wat acceptabel is?