, 03:53 PM
Gisteren bij prachtig weer met de AssenLiggers gefietst. we verkeerden vooral in het nog steeds door omleidingen gedomineerde fietspad landschap, maar ook in de parken in en rondom Groningen. Er waren zeer veel mensen buiten met dit mooie weer en we hebben bij de uitgebreide stops veel uitleg kunnen geven over de velomobiel.
Nadat ik de stoelpositie en trapafstand gemeten heb in de Bulk MK en deze domweg gekopieerd heb naar de B4M pas ik goed onder de racekap met goed zicht rondom, trapt het lekker rond en zit ik echt comfy in de stoel zonder matje. Wie zijn gemak niet zoekt is lui! De stoel heb ik nu voor de derde keer wat van de onderrand afgehaald om nog wat dieper te kunnen zitten. Het lijkt voor de stevigheid van de stoel niks uit te maken.
We hebben nog weleens spontane ideeën onderweg en iemand opperde om een uitrolproef te doen. Ik dacht daarbij aan de lage bruggetjes van Kardinge, maar daar kwamen we niet. Wel bij de hoge brug bij het Driebond industrieterrein. Ik ging het eerst de hoge brug af in de B4M en daarna kwamen een 26'Quest, twee Mango's en een MilanGT. Ze bleven allemaal aardig in elkaars buurt en alleen de B4M kwam serieus veel verder. Daar valt verder weinig uit te leren anders dan dat je met een racekap op (ik als enige) een hogere Vmax haalt en ik uitgesproken kien ben in het op spanning houden van de banden. Wel leuk om te merken dat ie gewoon goed rolt.
Maar dat had ik op het vals plat, de "vallei" van de Drentse Aa in ook al gemerkt. Deze ligt in de route naar onze ontmoetingsplek, dus daar kom ik vrijwel elke week langs. Even voor Loon haal ik doorgaans de hoogste snelheid, deze keer 56km/uur, met een "gemiddelde" inspanning. Dat wijkt niet af van de BulkMK1 snelheden aldaar. Het meergewicht van de B4M maakt zich alleen bemerkbaar bij het versnellen wat natuurlijk ernstig genoeg is wanneer je dat vaak moet doen. Het duurt merkbaar langer voordat ik de kruissnelheid bereik. En hoewel het voorframe en de achterbrug zeer stijf zijn, meen ik toch een beetje weekheid bij fors aanzetten te bespeuren. Denkelijk te wijten aan de bodem die geen verstevigingen heeft zoals de MK1 wél heeft. De stoel rust direct op de bodem, dus een versteviging alhier zou veel uit kunnen maken, vooral bij zwaardere rijders. Ik zit er serieus over te denken dit zelf in te lamineren om het verschil beter te kunnen beoordelen.
Bij de Ikea zijn er halfhoge stoepranden met schuine randen. Een goede gelegenheid de besturing te testen. Eerst nog voorzichtig er tegen op rijdend merkte ik meteen dat de fiets zich weinig aan trok van het plotse hoogteverschil voor één voorwiel. De B4M bleef keurig rechtdoor rijden zonder slingeren en zonder dat ik input hoefde te geven aan het stuur, ook na heen en weer slingeren tussen fiets- en voetpad. Magnifiek. Tot zover heb ik weinig onderscheid in stuurgedrag kunnen opmerken tussen MK1 en B4M anders dan dat ik natuurlijk veel scherper in kan sturen. Zelfs de overscherpe bocht bij de Witte Molen was een makkie. Met de MK1 moet ik daar flink afsnijden via de berm. Ook in Stad is het zeer prettig om zo scherp te kunnen sturen en meer bodemvrijheid te hebben.
De vering had ik eigenlijk "comfort" willen hebben, maar in Roemenie hebben ze er jammer genoeg toch korte stugge veren in gezet. Bij de MK1 heb ik vóór ook stugge vering, maar achter heb ik een luchtdemper zoals ook in de Quattrevelo gebruikt wordt. Dat maakt toch wel flink verschil. Ik hoop met een slappere vering en iets langere veerweg het comfort flink op te kunnen krikken. Niet dat de B4M nu oncomfortabel is, maar mijn doel met de B4M was en is een nog hoger comfortpeil dan bij de MK1. De hogere bodemvrijheid biedt wat dat betreft wat meer mogelijkheden en die wil ik benutten.
De komende tijd rij ik weer voornamelijk MK1. De B4M moet nog verlichting enzovoorts ingebouwd. In dit jaargetijde bepaald geen overbodige luxe. Ik miste tijdens de rit het niet kunnen claxonneren en richting aan kunnen geven en ik was me er acuut van bewust dat ik ruim voor de schemering weer thuis diende te zijn.
Nadat ik de stoelpositie en trapafstand gemeten heb in de Bulk MK en deze domweg gekopieerd heb naar de B4M pas ik goed onder de racekap met goed zicht rondom, trapt het lekker rond en zit ik echt comfy in de stoel zonder matje. Wie zijn gemak niet zoekt is lui! De stoel heb ik nu voor de derde keer wat van de onderrand afgehaald om nog wat dieper te kunnen zitten. Het lijkt voor de stevigheid van de stoel niks uit te maken.
We hebben nog weleens spontane ideeën onderweg en iemand opperde om een uitrolproef te doen. Ik dacht daarbij aan de lage bruggetjes van Kardinge, maar daar kwamen we niet. Wel bij de hoge brug bij het Driebond industrieterrein. Ik ging het eerst de hoge brug af in de B4M en daarna kwamen een 26'Quest, twee Mango's en een MilanGT. Ze bleven allemaal aardig in elkaars buurt en alleen de B4M kwam serieus veel verder. Daar valt verder weinig uit te leren anders dan dat je met een racekap op (ik als enige) een hogere Vmax haalt en ik uitgesproken kien ben in het op spanning houden van de banden. Wel leuk om te merken dat ie gewoon goed rolt.
Maar dat had ik op het vals plat, de "vallei" van de Drentse Aa in ook al gemerkt. Deze ligt in de route naar onze ontmoetingsplek, dus daar kom ik vrijwel elke week langs. Even voor Loon haal ik doorgaans de hoogste snelheid, deze keer 56km/uur, met een "gemiddelde" inspanning. Dat wijkt niet af van de BulkMK1 snelheden aldaar. Het meergewicht van de B4M maakt zich alleen bemerkbaar bij het versnellen wat natuurlijk ernstig genoeg is wanneer je dat vaak moet doen. Het duurt merkbaar langer voordat ik de kruissnelheid bereik. En hoewel het voorframe en de achterbrug zeer stijf zijn, meen ik toch een beetje weekheid bij fors aanzetten te bespeuren. Denkelijk te wijten aan de bodem die geen verstevigingen heeft zoals de MK1 wél heeft. De stoel rust direct op de bodem, dus een versteviging alhier zou veel uit kunnen maken, vooral bij zwaardere rijders. Ik zit er serieus over te denken dit zelf in te lamineren om het verschil beter te kunnen beoordelen.
Bij de Ikea zijn er halfhoge stoepranden met schuine randen. Een goede gelegenheid de besturing te testen. Eerst nog voorzichtig er tegen op rijdend merkte ik meteen dat de fiets zich weinig aan trok van het plotse hoogteverschil voor één voorwiel. De B4M bleef keurig rechtdoor rijden zonder slingeren en zonder dat ik input hoefde te geven aan het stuur, ook na heen en weer slingeren tussen fiets- en voetpad. Magnifiek. Tot zover heb ik weinig onderscheid in stuurgedrag kunnen opmerken tussen MK1 en B4M anders dan dat ik natuurlijk veel scherper in kan sturen. Zelfs de overscherpe bocht bij de Witte Molen was een makkie. Met de MK1 moet ik daar flink afsnijden via de berm. Ook in Stad is het zeer prettig om zo scherp te kunnen sturen en meer bodemvrijheid te hebben.
De vering had ik eigenlijk "comfort" willen hebben, maar in Roemenie hebben ze er jammer genoeg toch korte stugge veren in gezet. Bij de MK1 heb ik vóór ook stugge vering, maar achter heb ik een luchtdemper zoals ook in de Quattrevelo gebruikt wordt. Dat maakt toch wel flink verschil. Ik hoop met een slappere vering en iets langere veerweg het comfort flink op te kunnen krikken. Niet dat de B4M nu oncomfortabel is, maar mijn doel met de B4M was en is een nog hoger comfortpeil dan bij de MK1. De hogere bodemvrijheid biedt wat dat betreft wat meer mogelijkheden en die wil ik benutten.
De komende tijd rij ik weer voornamelijk MK1. De B4M moet nog verlichting enzovoorts ingebouwd. In dit jaargetijde bepaald geen overbodige luxe. Ik miste tijdens de rit het niet kunnen claxonneren en richting aan kunnen geven en ik was me er acuut van bewust dat ik ruim voor de schemering weer thuis diende te zijn.
