6 uren geleden
Ik heb best veel ervaring met buitenlanders in Nederland, van een tante die in de jaren 50 uit Engeland gekomen is, via vrienden en aangetrouwde familie tot en met mensen op het werk.
De tante heeft in haar 60+ jarige huwelijk eigenlijk geen Nederlands geleerd. Ze begon met 'ik baby nederlands, jij haha.' en is nooit verder gekomen dan baby nederlands en is altijd een buitenstaander gebleven.
Die vrienden en familie die de taal van hun nieuwe land geleerd hebben hebben wel veel vrienden gemaakt, deels onder de mensen waarmee ze de taal cursus gedaan hebben maar ook daarbuiten.
Het hebben van mensen waarmee je nederlands moet spreken helpt bij het leren van de taal maar ook bij het beginnen met vrienden maken, buiten het expat wereldje.
Misschien is het in andere landen makkelijker maar we hebben het hier over mensen die ervoor gekozen hebben om in Nederland te wonen, geen nederlands verstaan en weinig nederlands spreken helpt zeker niet.
Jonge mensen hier spreken meestal een aardig woordje Engels, hoewel vaak niet erg goed, ouderen vaak een stuk minder. En als 'iedereen' naar het Engels over gaat sluit je anderen buiten die het gesprek nog maar nauwelijks kunnen volgen en zeker geen bijdrage durven leveren.
Ik zou nooit in een buitenland willen wonen als ik de lokale taal niet machtig zou zijn, waarom zou ik anderen niet zo veel mogelijk helpen om in mijn land mijn taal te leren. En ze daartoe aan te moedigen.
Het zou veel makkelijker geweest zijn om met mijn (toen nieuwe) schoonzus engels te spreken dan langzaam en duidelijk nederlands, in korte zinnen en waar nodig in andere woorden herhalen. Pas bij de derde poging werd er naar engels over gegaan. Het heeft haar geholpen en daardoor kan zij nu (al vele jaren) in de gezondheidszorg werken.
De tante heeft in haar 60+ jarige huwelijk eigenlijk geen Nederlands geleerd. Ze begon met 'ik baby nederlands, jij haha.' en is nooit verder gekomen dan baby nederlands en is altijd een buitenstaander gebleven.
Die vrienden en familie die de taal van hun nieuwe land geleerd hebben hebben wel veel vrienden gemaakt, deels onder de mensen waarmee ze de taal cursus gedaan hebben maar ook daarbuiten.
Het hebben van mensen waarmee je nederlands moet spreken helpt bij het leren van de taal maar ook bij het beginnen met vrienden maken, buiten het expat wereldje.
Misschien is het in andere landen makkelijker maar we hebben het hier over mensen die ervoor gekozen hebben om in Nederland te wonen, geen nederlands verstaan en weinig nederlands spreken helpt zeker niet.
Jonge mensen hier spreken meestal een aardig woordje Engels, hoewel vaak niet erg goed, ouderen vaak een stuk minder. En als 'iedereen' naar het Engels over gaat sluit je anderen buiten die het gesprek nog maar nauwelijks kunnen volgen en zeker geen bijdrage durven leveren.
Ik zou nooit in een buitenland willen wonen als ik de lokale taal niet machtig zou zijn, waarom zou ik anderen niet zo veel mogelijk helpen om in mijn land mijn taal te leren. En ze daartoe aan te moedigen.
Het zou veel makkelijker geweest zijn om met mijn (toen nieuwe) schoonzus engels te spreken dan langzaam en duidelijk nederlands, in korte zinnen en waar nodig in andere woorden herhalen. Pas bij de derde poging werd er naar engels over gegaan. Het heeft haar geholpen en daardoor kan zij nu (al vele jaren) in de gezondheidszorg werken.
Voornaamste fiets(en): Carbon Strada 220 - Whike - (Flevo bike, Flevo trike, beide alle wielen 20" en knik-kantel besturing, beide te koop maar hoeven niet weg.)
